Ik heb ook last van dit verschijnsel, het klinkt gek maar als ik in slaap probeer te vallen dan heb ik het gevoel of ik een hevige schok krijg in mijn mond.

niemand kan mijn uitleggen wat het precies is, en kijken mijn glazig aan.

ik probeer er maar mee te leven.

veel succes

Er zijn volgens mij veel mensen die last hebben van de schrikreacties bij het inslapen, bizar dat de medici hier niet bekend mee is. Mensen om je heen denken dat je het psychisch niet aan kunt, terwijl we allemaal het gevoel hebben dat het iets anders is.

Wel bijzonder dat jullie als tweeling er beide last van hebben.

Ik heb 2 weken geleden een vd afleveringen van dokters van morgen gezien, en hier gaf een van de doktoren aan dat de darmen eigenlijk je hersenen zijn. Dit klinkt vreemd, maar ergens denk ik dat dit wel eens te maken kan hebben met de schrikreacties. Sinds ik probactiol plus dagelijks neem, is het bij mij steeds beter gegaan. Dit zijn bacteriën die de darmflora ondersteunen. In deze aflevering en ook de aflevering daarvoor( ging over bacteriofagen) is mij in ieder geval duidelijk geworden dat bacterien in het lichaam heel belangrijk zijn voor het goed functioneren.

Mischien is dit wel de hoek waar we in moeten zoeken?

Groetjes Cindy

 

 

Dat klopt Cindy, dat van je darmen en je hersenen. Ik heb net een artikel gelezen, gewoon gegoogled. Ik ga morgen gelijk een goede probiotica kopen. En ook ga ik naar een therapeut die "Asyra" doet. Ben erg hoopvol. Het schrikken en de schokken in de borst worden alleen maar erger. Het beheerst mn hele leven. Dankje Cindy voor de tips!

Hoi Angsthaas,

Ik ben ook nog wezen googelen en inderdaad er is veel over te vinden op internet. Na de tv uitzendingen en de informatie van google krijg ik steeds meer de overtuiging dat ons "schrikprobleem" met darmen te maken heeft. Niet goed werkende darmen kunnen zorgen voor angststoornissen, PDS, depressie en zelfs autisme.
Ook de serotonine speelt hier een belangrijke rol in en deze stof is heel belangrijk in het slaapproces. Heel complex allemaal, maar aangezien doktoren ons niet kunnen helpen, hoop ik dat we zelf kunnen vinden wat het precies is.

Voor degene die ook meer informatie willen, heb ik hier een link van 1 van de berichten die ik gevonden heb: http://stichtinggezondheid.nl/het-darmstelsel-en-de-invloed-op-de-hersenen-of-depressief-door-de-darmen/

Ik ben er nu gelukkig vanaf, maar ik wil nog steeds weten hoe het precies zit. Het heeft bij mij een tijdje geduurd en iedere keer als ik met de "probactiol plus" stopte kwamen er weer vage klachten terug, waardoor ik deze uiteindelijk ben blijven slikken. Als ik nu naar 2 jaar geleden kijk, kan ik weer gewoon inslapen, zonder bang te hoeven zijn voor de schrikreactie. Het is een wereld van verschil en ik gun iedereen om beter te worden, want het is een verschrikkelijk gevoel en het beinvloed je hele leven.

Wat mij ook altijd geholpen heeft, was een goed ritme houden. Op het moment dat ik weer wat kon werken en vroeg opstond en lichamelijke activiteiten deed, werd ik hier ook weer wat moeier door en kon ik hierdoor ook weer beter inslapen (visuele cirkel).

Ik hoop dat je met de probactiol en hulp vanuit de homeopaat en psytherapeut eruit kunt komen. Geef het wel de tijd, want bij mij is het ook niet over 1 nacht ijs gegaan.

Sterkte

Cindy

Ben vandaag bij de therapeut geweest die o.a. met de Asyra werkt. Bij mij werd vastgesteld dat de waarde van de bijnieren veel te hoog was en dat ik dus veel te veel stresshormonen aanmaak. Druppeltjes meegekregen en over 3 weken terugkomen. Ben erg benieuwd of dit wat voor mij gaat doen! En ja Cindy, ook ik ben met Probactiol Plus begonnen. Ik zou zo graag weer willen slapen zonder te schokken, schrikken en die angstige "explosies" in mn borstkas! Zo langzamerhand ben ik uitgeput....

Ik ben ook benieuwd, ik heb ook van alles geprobeerd via de homeopaat, ze gaan gewoon met je puzzelen tot ze iets vinden waar je lichaam goed op reageert. Bij mij is dit magnesium, vitamine B complex en Probactiol Plus. Heel veel sterkte en houd vol, er komen vast weer betere tijden.

Ik ga heel hard mn best doen. Dank je voor de tips Cindy!

Wat u geplaats heeft is een poos terug, ik zag het toevallig en zou graag ervaringen willen uitwisselen over dit probleem.

Is altijd goed. Dus u ervaart deze klachten ook?

Hallo beste mensen,

Na googlen las ik met interesse het onderwerp en de reacties op deze pagina.
Echter de laatste reactie is van 2011. Maar goed, wie weet lezen anderen het weer.
En reageren er wellicht op.

Al zolang ik mij kan heugen, ik ben nu 62, doet zich het volgende- erg op het onderwerp lijkende, maar dan met een variant- bij mij voor:

Als ik op mijn RUG ga proberen te slapen, voel ik mij best wel fijn insoezen, eventueel met allerlei fantasieen of losse gedachten(gangen)die door mijn brein heen dwarrelen. Maar steeds word ik, als ik dan de overgang gemaakt heb naar de slaap met een schokje wakker. Ook kan het zijn, dat ik lijk te schrikken van het geluid van iets wat stokt in mijn keel. Wat ik ook probeer, nu eindelijk eens op mijn RUG in te slapen, ook met gebruik van minder of meer kussens of zelfs helemaal zonder: het lukt gewoon niet, al ben ik-na uren proberen en telkens weer hetzelfde meemaken met dat schokje- nog zo moe. Op den duur kan ik dan ook niet meer inslapen, net of het overgangsmechanisme niet meer werkt.

Dus slaap ik al jaren in op één van mijn zijden. Maar dat duurt vaak veel langer en voelt veel minder vrij en veel krampachtiger als op mijn rug lekker insoezen.

Zou fijn zijn als ik er reacties op kreeg. Van herkenning of misschien tcoh tips/indicaties.

Dag,

Slaapman62

Het is mogelijk dat je adem even stokt op het moment van inslapen. Met name als je dus op de rug ligt. Snurk je veel?

Hallo Tandor,

Bedankt voor jouw reactie.

Omdat ik in mijn volwassen leven weinig samen heb geslapen (in wat voor setting dan ook) en de laatste 10 jaar praktisch niet, en je dat m/i alleen maar kan weten als anderen bij je slapen (toch??), weet ik niet of ik snurk. Laat staan veel. Vorig jaar echter was ik ergens op een slaapzaal en heb vanwege slechte nachtrust toen een keer een halve slaappil genomen. Hoorde achteraf, dat ik toen veel hard en luid gesnurkt heb. De nachten ervoor dat commentaar niet gehad. Volgens insiders had dat snurken te maken met die slaappil. Meer kan ik er niet over zeggen helaas.

 

Het probleem is alleen bij het op de rug in willen slapen.

Niet op de rug gaan liggen dus....

Je zou een keer een slaaponderzoek kunnen laten doen...

Ik leef nog...maar de klachten blijven. Ik heb zeker wel traumatische ervaringen in mijn leven gehad, waaronder een zeer bizar ongeluk op de haven. Grote staalkabel van een baggerschuit brak en kwam met duizelingwekkende vaart aansuizen, en ik stond daar over een ijzeren hek geleund, ik hoorde het zwiepende geluid en deze kabel had het op mij voorzien....hij sloeg tegen mijn rug met zoveel kracht dat het hek in mijn bovenbuik werd gedrukt (exact de plek waar ik de nare schokken ervaar)...ik was 15 jaar, kwam in het ziekenhuis terecht.
De directeur van de baggermaatschappij was enorm geschokt dat zoiets kon gebeuren....had er financiëel een slaatje uit kunnen slaan, het was niet mijn fout....maar waarschijnlijk wel voor mijn leven getekend...de 'beste' man stuurde een enorme fruitmand, en heeft een paar keer met mijn ouders gebeld, die kabel had me in tweeën kunnen splijten, het was een wonder dat ik nog leefde.
Na drie weken ziekenhuis werd ik ontslagen....had inwendige bloedingen, dat is nu littekenweefsel dat met elkaar is verkleefd. Later bleek dat deze kabel twee hernia's heeft veroorzaakt, organen hebben zo'n opdonder gehad dat ze niet meer op de juiste plek zitten, scheurtje in het buikvlies waar ik achter kwam toen ik al 35 was.....de boel was gaan scheuren, het is godzijdank dankzij een spoedoperatie goedgekomen. Moet ik nog even doorgaan? Stapel hier de vele stress door ziekte in de familie bij op en het beeld is compleet.Ik kan nog veel meer vertellen, maar ik wil niet alles oprakelen. Duidelijk is dat de angst in mijn lichaam is blijven zitten. Ik wil niet zo ver gaan dat ik het ongeval herbeleef, dat is het niet, het is wél exact de plek in mijn lichaam waar zoveel ellende is ontstaan.
Waarom ik op die plek des onheils was op dát tijdstip, wie zal het zeggen....móest het gewoon gebeuren? Heeft zo'n bizar ongeluk mij iets proberen te vertellen? Ik weet het niet. Mijn huisarts kan de krampen krijgen, die haalt zijn schouders op....ik heb het hele arsenaal van psychologen/psychiaters wel gehad, zelfs EMDR, het heeft niets opgeleverd. Nu denk ik in de richting van energetische hypnose, ja...je moet toch wat.....Sterkte voor iedereen die soortgelijke klachten heeft als ik, maar vast niet zo'n achtergrond, of misschien toch trauma's opgelopen? Mijn lichaam of geest houdt in ieder geval 'iets' vast....