Nee hoor...
Omdat de hoogte daar helemaal niets mee te maken heeft maar de manier van ademhalen.
Ik had gelezen (geldde alleen voor 2000-2500m of hoger) dat hyperventilatie dan niet heel verstandig is. Allemaal effecten op je lichaam. Vroeg me af of dat nu ook zo is dan?
Nee. Boven 2000 meter wordt de lucht ijler en ga je vaker en dieper inademen. De kans op een hyperventilatie aanval is dan veel groter.
Beste Tandor,
Ik heb nu al bijna 5 weken last van een globusgevoel. In januari ontdekte ik dat mijn rechterpupil groter was dan mijn linkerpupil. Ik had het vermoeden dat ik wazig begon te zien en ik kreeg last van mijn rechterjukbeen, rechterkaakgewricht, pijn achter mijn rechteroog etc. Daar kwam nog bij dat mijn moeder allerlei onderzoeken moest ondergaan waar ik mij erg gestrestst door werd. Na een vakantie in maart gingen deze klachten over. Ik kreeg in april last van vermoeide kauwspieren/kaakgewrichten in aanloop naar een tandartsbezoek (in was er van overtuigd dat er iets grondig mis was met een kies, wat achteraf niet zo bleek te zijn) waar ik mij erg druk om maakte (ik denk dat ik mijn kaakgewrichten, die al vermoeid waren teveel heb belast door telkens met een spiegeltje naar mijn achterste kies te kijken?). Na het tandartsbezoek, nog diezelfde middag, voelde ik allerlei spieren in mijn hals opzwellen en leek het alsof mijn strottenhoofd werd dichtgeknepen. Later die avond at ik een kaneelbeschuitje en tot mijn schrik kreeg ik deze maar heel moeilijk doorgeslikt. Het leek wel alsof mijn tong-, hals- en kaakspieren moe waren. Ik raakte volledig in paniek en ben naar bed gegaan. De volgende dag had ik nog steeds last van mij hals en bij het slikken meende ik allerlei rare geluiden te horen. Ik kreeg het ook erg benauwd. 's-Nachts werd ik wakker alsof ik stikte. Als ik een paar heel diep ademhaal (zeker als er speeksel in mijn keel is) gaat mijn keel even "op slot." Twee dagen later was ik volledig in paniek en dacht ik dat ik niet meer kon slikken of ademhalen. Ik dacht aan lymfeklierkanker, pfeiffer, ontstoken keelamandelen en een te lange huig. Mijn vader heeft mij naar de huisarts gebracht. In de wachtkamer kreeg ik haast geen lucht. Ik was er zeker van dat mijn laatste uur geslagen had. De huisarts heeft mijn keel onderzocht: volgens hem was er niets bijzonders op aan te merken. Sterker nog: lichamelijk mankeer ik niets. Hij is er wel van overtuigd dat ik psychische klachten heb. (Ik ben onder behandeling van een psychiater en psycholoog). Ik was wel wat gerustgesteld en de benauwdheid nam wat af. De huisarts zei dat ik hem volledig kon vertrouwen. (Mijn lymfeklieren waren overigens ook niet opgezwollen en de lange huig vindt hij niet vreemd.)
De dagen daarna namen de klachten echter niet af. Het lijkt alsof mijn hals wordt dichtgeknepen en ik dan weer last heb van een droge, dan weer van een slijmerige keel. Dat laatste vooral als ik chocolade heb gegeten. Als ik iets gegeten of gedronken heb moet ik boeren. Harde, droge producten krijg ik moeilijk weg: ik moet daar dan lang op kauwen en dan raken al mijn kauw en halsspieren vermoeid. Ik heb het idee dat ik raar slik en dat voedsel blijft plakken in mijn keel. Voordat ik iets ga eten krijg ik last van hartkloppingen, verkrampen mijn hals-, tong- en kauwspieren en begin ik te zweten uit angst om mij te verslikken. Ik eet bewust harde dingen en droog brood om te kijken of ik dat nog wegkrijg. Soms moet ik bij avondmaaltijden even pauzeren om mijn spieren tot rust te laten komen. Ik eet expres veel omdat ik dan op mijn vetreserves kan teren als ik niet meer kan eten. Ik slik constant om het slijm (dat er waarschijnlijk niet is) weg te werken en heb daardoor een rauwe keel gekregen. De fysiotherapeut zegt dat dit allemaal samenhangt met het globusgevoel en dat mijn kaak overbelast is (zou volgens hem goed door de stress kunnen komen). Hij weet zeker dat als ik tot rust kom de klachten over zullen gaan.
-Als ik rustig ben (zelden) heb ik minder last van de globusklachten; mijn kaak- en kauwspieren blijven echter pijnlijk
-'s-Nachts heb ik het benauwd, heb ik last van hyperventilatie en heb ik drang om het slijm weg te slikken. Het lijkt net alsof mijn tong dan mijn luchtweg blokkeert. Volgens de huisarts is dat niet mogelijk: inderdaad blijk ik gewoon adem te kunnen halen door mijn neus. Als ik liggend snel en diep achter elkaar adem haal, zeker met speeksel in mijn strot, dat "blokkeert" mijn ademhaling tijdelijk. Dit lijken mij hyperventilatieklachten? Als ik lig om een boek te lezen, lijkt het alsof ik het extra benauwd heb. Als ik 's-nachts of 's-ochtends wakker schiet kan ik niet meer op mijn rug blijven liggen. Ik verkies dan maar mijn zij. Ik ben dan erg onrustig en draai in de rondte. Ik maak mij erg veel zorgen om de komende dag: kan ik nog wel slikken? Hoe benauwd zal ik het krijgen?
-Als ik ergens lang op moet kauwen doet het pijn: ik besluit dan maar om iets snel door te slikken. Soms moet ik mijn kauwspieren en halsspieren ondersteunen bij het kauwen. Ik "help" het voedsel soms ook bij het zakken door met mijn hand over mijn keel te wrijven. Bij zacht voedsel heb ik hier minder last van ook als ik kleine hapjes neem. Ik doe dan als vanzelf wel veel langer over mijn maaltijd. Ik denk dat dit samenhangt met de overbelaste kauwspieren? Kleine porties verdeeld over de dag bevallen beter, maar dan overvalt de angst je: dadelijk moet ik mijn hele leven kleine porties blijven eten.
-Bij de hyperventilatietest scoor ik 64.
Vragen:
*Zijn de klachten die ik heb dodelijk?
*Als verschillende mensen (w.o. specialisten) mij hebben verzekerd dat ik niets in mijn keel heb, kan ik daar dan op vertrouwen?
*Kunnen de kaakgewrichten en kauwspieren en halsspieren weer tot rust komen?
*Is het kuchje waar ik soms last van heb gevaarlijk?
*Moet ik bepaald voedsel vermijden, of geef ik dan toe aan mijn klachten?
*Kun je plots minder ruimte in je keel hebben bij het slikken?
Met vriendelijke groet,
Nick
Het zijn toch allemaal klachten die door angst en spanningen worden veroorzaakt. Het zijn vervelende klachten, maar gelukkig zeker niet ernstig. Je krijgt ook niet minder ruimte in je keel. Dat voelt misschien wel zo maar ook dat is een gevolg van dat globusgevoel.
Je zou adenhalingsoefeningen moeten doen en spierontspanningsoefeningen.
Bedankt Tandor, dat stelt mij weer even gerust.
Moet ik nu vanwege die vermoeide kauwspieren/kaakgewrichten veel of weinig kauwen, kleine of grote porties eten?
Als ik een koekje, bijvoorbeeld een digestive heb gegeten, lijkt het alsof al die havermoutvlokken achterin mijn keel en tong blijven hangen. Is dit een sensatie, iets waar ik teveel op let?
Kan mijn lange huig en lage gehemelte voor slikklachten zorgen? Volgens de huisarts is dat niet mogelijk omdat ik die lange huig al mijn hele leven heb. Als ik in de spiegel kijk lijkt hij ook niet gegroeid. Ik laat mijn moeder er met regelmaat naar kijken en die constateert ook niet dat hij gegroeid is.
Kan het zo zijn dat ik plotseling constateer dat ik niet meer kan slikken? Is het nodig om de hele tijd met droge koekjes en droog brood te constateren dat ik nog kan slikken?
Groeten,
Nick (de hypochonder)
De Body Mass Index (BMI) geeft uw gezondheidsrisico weer o.b.v. uw lichaamsgewicht en lengte. Vul het in en ontvang direct per mail de uitslag met het bijbehorende gezondheidsadvies
Bij de angststoornistest scoor ik 56.
Ik (autistisch) gebruik als medicatie 150 tot 200 mg sertraline (durf ik even niet in te nemen, ben bang dat ik mij daar in verslik) en zonodig 10 mg oxazepam en pantoprazol als maagbeschermer.
Ik zou wel de sertraline nemen Nick.. Je kunt daar niet in stikken. Het is wel de medicatie die je nodig hebt tegen de angsten
Je moet gewoon normaal eten en drinken en er zo min mogelijk op letten.
Is het nodig om de hele tijd met droge koekjes en droog brood te constateren dat ik nog kan slikken? Dit moet je nou juist niet doen... daar zou ik zelfs slikklachten van krijgen
Nadat ik zojuist een halve boterham met chocoladepasta had gegeten ging dat wel goed, zeker de eerste happen, maar ga ik "malen" met mijn kaken i.p.v. kauwen en krijg ik wel wat kaakpijn (nu weer over) en moet ik af en toe kuchen/hoesten. Het lijkt net alsof er wat eten blijft hangen en als ik met mijn vinger in mijn keel ga langs mijn huig en bij mijn amandelen kan ik daar wat plakkerig slijm wegschrapen. Is dit normaal? Ook lijkt het alsof er een korreltje in mijn keel vastzit (globusgevoel?) Nu zit dit vermeende korreltje weer links, dan weer rechts, soms lijkt het een slijmprop (kun je daar in stikken?) dan weer een droge keel.
Hoe moet je ervoor zorgen dat je niet let op het eten of drinken (die vermoeide kaken herinneren mij er steeds aan)? Ik heb al online hypnoses geprobeerd, eft, cognitieve gedragstherapie, memory erasing, The Linden Method, niets werkt tot nu toe.
Is het bezwaarlijk dat ik langer over mijn maaltijden doe dan normaal (i.p.v. ca. 15 min, nu een half uur)?
Met vriendelijke groet en een goede nacht toegewenst,
Nick
Nog een laatste vraag, daarna zal ik u niet meer lastig vallen. Is het bezwaarlijk dat ik - for the time being - als ik af en toe na een hapje een slokje water neem als ik denk dat het vast blijft zitten of als mijn kaken moe zijn om het eten weg te slikken?
maar ga ik “malen” met mijn kaken i.p.v. kauwen en krijg ik wel wat kaakpijn (nu weer over) en moet ik af en toe kuchen/hoesten. Het lijkt net alsof er wat eten blijft hangen en als ik met mijn vinger in mijn keel ga langs mijn huig en bij mijn amandelen kan ik daar wat plakkerig slijm wegschrapen. Is dit normaal?
Dit zijn dingen die je allemaal niet moet doen ! Je moet daar helemaal niet mee bezig zijn. Je houdt zo op die manier zelf de klachten in stand. Je kunt ook niet zomaar stikken in wat slijm.
Nadat ik zojuist een halve boterham met chocoladepasta had gegeten ging dat wel goed, zeker de eerste happen, en dan ga je er weer te veel op letten en forceren, en komen er weer klachten...
Je moet dat negeren en er niet mee bezig zijn.
Is het bezwaarlijk dat ik – for the time being – als ik af en toe na een hapje een slokje water neem als ik denk dat het vast blijft zitten of als mijn kaken moe zijn om het eten weg te slikken?