in de Telegraaf van deze week schreef de Psycholoog Jeffrey Wijnberg dat je het in sommige gevallen, als vrouw , het er maar beter op aan kon laten komen, dus gewoon maar zwanger proberen te worden, omdat er altijd mannen zijn die blijven twijfelen enz.
ik denk dat dat het is "in sommige gevallen" maar hoe weet je dat je zo'n geval bent?
het kan heel verkeerd of heel goed aflopen.
ik denk dat je je heel goed moet afvragen wat het doet met je relatie, of je met deze man wel kinderen wil krijgen, zo ja, als hij boos wordt/weggaat, heb je dat er dan voor over, wil je dan wel een alleenstaande moeder zijn.
of wil je misschien zo graag een kind dat je daarvoor je relatie moet beeindigen en een nieuwe relatie moet aangaan met iemand die dat wel wil.
die keuze kun je ook nog aan je man voor leggen!
het maakt vlgs mij wel uit hoe oud je bent, of je dus nog tijd hebt om te wachten. en of hij zegt "nooit of "later. dan kun je de afspraak maken hoeveel later?
kortom, liever niet voor het blok zetten, maar wel andere opties overwegen.
groetjes, Brenda

Beste Saar,

Ik snap dat je wanhopig bent, het verlangen naar een kind kan heel sterk zijn. Hebben jullie het voor jullie gingen trouwen hier nooit over gehad? Het is een fundamenteel verschil tussen jullie dat je niet kunt oplossen door per ongeluk zwanger te worden. Sterker nog ik raad je dat ten zeerste af! Hiermee zet je het vertrouwen en daarmee jullie relatie op het spel. Straks heb je een kind en moet je het in je eentje opvoeden. En geloof me dat is niet wat je wil. Misschien klinkt dit vergezocht maar vertrouwen moet de basis zijn van jullie relatie samen met respect voor elkaar. Misschien zou het beter zijn als jullie eens zouden kijken naar de redenen dat je man geen kind wil? Ziet hij op tegen de verantwoordelijkheid? Vindt hij zichzelf nu nog te jong? Kinderen zijn een grote opgave en nemen je totale vrijheid weg. Meid je bent nog jong en je bent getrouwd. Jullie moeten nog je hele leven met elkaar doen ( tenminste daar ga ik vanuit), probeer er samen uit te komen. Evt mbv een therapeut. Jouw gevoel is net zo belangrijk als het zijne. Jullie zijn samen een, trek niet je eigen plan...

Succes ermee!

Sorry maar ik schrik enorm van je verhaal! Ik wil ook graag een kind en is mijn partner er nog niet aan toe omdat hij in zijn toekomstbeeld en pad nog niet zover is. Dat moet je respecteren vind ik. Dat jij nu deze manieren bedenkt ik zwanger te worden vind ik heel erg om te horen. Denk dat je eerst aan andere dingen moet werken en dan pas aan kinderen. Dit voor jezelf je partner en je toekomstige baby. Sterkte!

Hallo iedereen,

Ik vind het ook heel zielig voor mensen die stiemkem de pil laten staan terwijl haar vriend/man nog geen kinderen op het moment wil dat moet je respecteren ze zijn er op den duur wel klaar voor, ik heb er ook wel eens over na gedacht maar kan het niet over me hart verkrijgen om dat te doen.. Ik ben nu 24 jaar en mijn vriend is 30 jaar ik wil ook onzettend graag nu een kind eigenlijks al 3 jaar geleden toen heb ik ook ondanks het gebruiken van de pil een miskraam gehad zonder dat ik wist dat ik zwanger was vanaf dat moment wou ik heel graag een baby.. Ik heb ondanks de pil dit jaar weer een miskraam gehad en mijn drang word alleen maar meer maar mijn vriend wil nog niet... Ik ben ook gewoon jarloers op mensen die zwanger zijn en als er bij iemand een ooievaar in de tuin staat dan denk ik DAT WIL IK OOK.. Maar helaas ik hoop dat mijn vriend zich ook binnenkort bedenkt..

Groetjes

Na het lezen van een aantal berichten, sta ik er versteld van te kijken, hoe vrouwen hun mannen kunnen belazeren. En waar zij toe in staat zijn, om op een achterbakse wijze zwanger worden tegen de wil van hun man.

ONGELOFELIJK !!!

Je zult als man maar een relatie hebben met een vrouw die zijn wens niet respecteert en dat zij stiekem, gedreven door egoïsme, zwanger wordt. Een relatie gebaseerd op leugens en bedrog. Zo'n relatie heeft voor die man dan toch ook geen enkele waarde meer !

Ik heb het te doen met die mannen die hiermee belazerd zijn en opgezadeld zitten met zo'n liegende en bedriegende egoïstische vrouw. Als man wil je toch niet zo'n vrouw ? De relatie stelt dan toch geen bal meer voor !

Claudia.

Ik begrijp je verhaal erg goed, maar er is zeker wel een reden voor waarom je man geen kinderen wil. Jullie zijn tenslotte ook erg jong.Maar dat even terzijde Ik denk dat je man nog niet klaar voor is of er zit een probleempje in jullie relatie. Ik ben zelf bijna (hij ook) 35jr en bijna 20jr met mijn vriend op mijn 26ste wilde ik graag kids maar hij was er niet klaar voor en nu na zoveel jaren later door veel praten met hem naar familie/ vrienden/kennissen etc etc gaan waar wel peuters/babys zijn is hij van gedachten verandert.Hij wil ook eindelijk. Misschien ben je al zwanger als het niet zo is wens ik je veel succes en sterkte ik begrijp je gevoelens.

Zo herkenbaar dit allemaal. Ik (26) wil zo graag een kindje. Mijn man (45) wil echter nog even wachten. Ik vraag me af hoelang nog, want we worden er allebei niet jonger op. Toch zou ik hem er nooit inluizen. Mijn moeder is tot twee keer toe stiekem met de pil gestopt en zwanger geraakt. Één kind wilde mijn vader nog wel accepteren, maar twee ging te ver. Ik heb jarenlang moeten aanhoren dat ik nooit geboren had moeten worden en dat ik ongewenst ben. Nu weet ik dat mijn man nooit zoiets tegen een kind zou zeggen, maar toch blijven er altijd negatieve gevoelens hangen. Aan de vrouwen die toch overwegen stiekem zwanger te raken wil ik vragen wat ze gaan doen als hij het echt niet wil en het kind erop aan gaan kijken? Je moet er samen voor zorgen, dan moet je er ook samen achter staan.

Hey kenau,,

Zo dat is ook wat om van je eigen vader moet horen dat je niet gewenst was, dat je beter niet geboren kon worden.. Heb je nu nog wel (goed) contact met je vader dan??? Ik zal het helemaal begrijpen als dat niet zo was!! Maar als je man al 45 is en nog eventjes wil wachten dan is hij misschien 50 als jullie een uit eindelijk een kindje krijgen die zie je niet meer druk spellen zoals voetbal met zijn kindje.. Succes ermee ik hoop voor je dat hij snel toe geeft dat jullie dan samen een kindje krijgen

Groetjes Patricia

@Kenau;

Ja hoelang nog wachten meissie, ik begrijp je erg goed,dat dacht ik ook destijds!!
dat is ook niet mijn ding stiekem stoppen met de pil, het kind moet niet later de dupe ervan
worden,
het nadeel van jou is dat je partner wat ouder is
dus wachten maakt veel moeilijker, je moet op rustige manier veel praten met hem waarom hij wil wachten en hoe hij over jullie toekomst denkt met kids zonder kids,
Optie`s:
1=Als hij al een kind uit eerder relatie heeft
dan wil hij geen kind meer telkens hij uitsteld
2=Hij heeft drukke baan geen tijd voor kids
3=Het is een man he, bang voor Pappa zijn
4= Onzeker over de relatie,
Enz enz...

Je Kan zoveel scenarios bedenken jij kent hem het beste, dus confronteer hem ermee maak duidelijk dat je echt graag wilt als hij met duidelijke argumenten komt kan je je misschien
bij neerleggen en wachten op die grote dag!

Wens je veel Succes.
En hopen dat jullie eruit komen.

Liefs MoksiMeti.

Jeetje wat herken ik mezelf in deze verhalen zeg. Ik ben al een tijdje van de pil af, maar dan met medische redenen. Soms ben ik echt in staat om condooms lek te gaan prikken, of het stiekem inbrengen. Ik wil het ook zooooo ontzettend graag!!! Als ik ook zwangere vrouwen zie dan denk ik waarom jij wel en ik niet....?

Fijn dat ik niet de enigste ben:)

Liefs

Jeetje wat een verhalen.
En inderdaad zoals veel zeggen erg herkenbaar.
Ik ben inmiddels 8 jaar samen met mn vriend en ik heb vooral de afgelopen maanden echt alleen maar 1 wens:EEN BABY!
Maarja hij is er blijkbaar nog niet aan toe.
Ik weet dat hij wel kinderen wil, maar krijg er niet echt uit waarom nu nog niet en wanneer wel.
Hij zegt dat hij erover nadenkt maar kan er blijkbaar niet over praten want hij kan me niet vertellen wat hij dan denkt en wat er dan in hem omgaat. Dit maakt het zo lastig om erover te praten.
Ik denk dat hij gewoon bang word van de gedachte dat hij een grote verantwoordelijkheid erbij krijgt.
Ik ben zelf 25 en hij 27 dus opzich een mooie leeftijd voor kinderen lijkt mij. Ik probeer er veel over te hebben en mijn eigen gevoel te vertellen, maar heb het idee dat ik tegen een muur praat. Totdat ik voor 2 weken geleden kreeg te horen dat ik wieweet kon stoppen met de pil deze maand. Nou inmiddels is dat dus van de baan en kan ik gewoon doorgaan met die krengen.
Ik ben de persoon er niet voor om het stiekem te doen ookal wil ik het nog zo graag. Kan alleen moeilijk accepteren dat hij het nu nog niet wil wanneer mijn wens zo groot is.

Zoals zoveel mannen van die leeftijd zeggen hun jeugd niet te willen opofferen. Tot het zover is en dan denken ze er heel anders over , zelf de sterkste en stoerste mannen worden platte vlaaien als ze een kind hebben. En als dat niet telt wil ik je wel zwanger maken natuurlijk /lol

Ik heb ook zo'n soort probleem.
Mijn man is 27 en ik 25. Eigenlijk hadden we al besloten dat we binnen korte tijd graag kinderen zouden willen.
Helaas heb ik een ongeluk gehad waardoor ik chronisch ziek ben geworden en dus eigenlijk heel de dag pijn heb en niet meer kan werken.
Maar mijn wens voor kinderen lijkt alleen maar groter te zijn geworden.
Aan artsen heb ik gevraagd of het verstandig is om nu aan kinderen te beginnen en hun antwoord is :we raden het niet af.
De kans bestaat zelfs dat ik bij een zwangerschap me zelfs tijdelijk veel beter kan gaan voelen.
Helaas denkt mijn man er niet zo positief over.
Hij laat wel graag merken dat hij het wel wil maar is nu al 2 jaar aan het uitstellen. Als we er over praten dan geeft hij aan dat een zwangerschap verstandiger is bij een gezond lichaam , maar helaas is de kans dat ik ooit weer beter word zo'n 10 procent.
Met de pil ben ik in overleg met mijn man nu al bijna 2 jaar gestopt omdat mijn lichaam hier zoiezo niet goed tegen kon. en 4 jaar geleden heb ik een miskraam gehad terwijl ik gewoon de pil slikte.
Destijds schrok hij toen we erachter kwamen dat ik een miskraam had gehad maar uit zijn reactie kon ik wel duidelijk uitmaken dat een kind wel gewenst was.

Ik weet niet meer wat ik tegen hem kan zeggen om te laten merken dat het allemaal wel goed gaat komen....

gr. maartje

Je vertelt niets over jouw chronische ziekte. Wat heb je dan voor een ziekte die zo van invloed is op jouw vruchtbaarheid en kinderwens, waarvan artsen zeggen dat er geen bezwaar is om wel kinderen te krijgen?

Ik heb een whiplash opgelopen na een ongeval.
en tot nu toe is nog niet alle schade vastgesteld.
Dit geeft heel veel pijnklachten en veel beperkingen in het dagelijkse leven.
Het is dus wat aanpassen in de dagelijkse dingen maar moet prima te doen zijn denk ik.

Gr. maartje