Onderzoekers schatten dat meer dan 1% van alle Nederlanders (ongeveer 190.000 mensen), een autismespectrumstoornis hebben. Hiervan heeft 14% klassiek autisme en 86% het syndroom van Asperger of PDD-NOS. PDD-NOS kan een grote invloed hebben op iemand zelf, maar ook op zijn of haar omgeving.
Wat is PDD-NOS?
PDD-NOS is de afkorting van het Engelse Pervasive Developmental Disorder Not Otherwise Specified, en valt onder de stoornissen waaronder ook het autisme behoort. Het is een stoornis waarbij er kenmerken van autisme zijn, maar onvoldoende om van autisme te praten. Hierdoor wordt er ook gesproken over PDD-NOS als autisme-light.
Net als bij alle autismespectrumstoornissen, is ook PDD-NOS een ontwikkelingsstoornis waarbij de informatieverwerking in de hersenen verstoord is.
Symptomen van PDD-NOS
De symptomen van PDD-NOS kunnen variëren van zeer ernstig tot heel mild. De symptomen zijn zichtbaar op 3 vlakken:
- Sociale interactie en verbeelding
Mensen met een autismespectrumstoornis hebben vaak een slecht inlevingsvermogen en kunnen erg in zichzelf gekeerd zijn. Ze zijn graag alleen en delen weinig met andere mensen, tenzij de hulp van een ander nodig is. - Communicatieve vaardigen en spraak/taal
Iemand met een autismespectrumstoornis herkent vaak geen emoties zoals blijdschap of angst bij een ander. Daarnaast kan de ontwikkeling van de taal beperkt zijn of iemand kan de taal erg letterlijk nemen. Ook het vermijden oogcontact is een kenmerk. - Herhaald typisch gedrag
Iemand met een autismespectrumstoornis kan het erg fijn vinden om vast te houden aan bepaalde gewoontes. Op het moment dat er een plotselinge verandering is die gewoonte komt, kan iemand in paniek raken. Maar ook het zo opgaan in een activiteit, dat er nergens anders meer aandacht voor is, is een kenmerk.
Iemand met PDD-NOS ervaart niet op al deze 3 vlakken een beperking. Zo kan het zijn dat iemand met PDD-NOS zich in het sociale contact zich goed uit kan drukken, maar problemen ondervindt in de communicatie. Dit maakt iedereen met PDD-NOS uniek.
Kenmerken bij PDD-NOS:
- Moeite met het herkennen van gezichtsuitdrukkingen.
- Aangaan van vriendschappen met leeftijdsgenoten is lastig.
- De motoriek is stijf.
- Taal heel letterlijk nemen.
- Overgevoelig voor prikkels.
- Omgaan met veranderingen is lastig.
- Hebben van paniekreacties, wanneer er van een gewoonte wordt afgeweken.
- Hebben van driftbuien.
- Moeite om van de ene activiteit naar de andere over te schakelen.
- Sterke behoefte aan structuur hebben.
Sterke kanten van PDD-NOS
Maar mensen met PDD-NOS hebben ook een aantal zeer sterke kanten:
- Feiten en data kunnen vaak zeer goed worden onthouden.
- Sterk ontwikkeld oog voor detail.
- Sterk ruimtelijk inzicht.
- Goed kunnen omgaan met technische zaken.
- Grote fantasie.
- Goed geheugen.
- Creatief in het oplossen van problemen.
- Groot verantwoordelijkheidsgevoel.
- Lang kunnen concentreren.
- Een groot rechtvaardigheidsgevoel en eerlijkheid.
Oorzaak van PDD-NOS
De exacte oorzaak van zowel PDD-NOS als van de overige autismespectrumstoornissen is (nog) niet bekend. De laatste 15 jaar wordt er gedacht dat aanleg de belangrijkste factor is bij het ontwikkelen van PDD-NOS kenmerken. Men gaat ervan uit dat een aantal verschillende genen een rol spelen. Dit onder invloed van bepaalde omgevingsfactoren. Onderzoekers vermoeden dat door deze combinatie de ontwikkeling van de hersenen anders verloopt. Als gevolg daarvan ontstaan de beperkingen bij mensen met PDD-NOS.
Gevolgen van PDD-NOS
PDD-NOS kan een grote invloed hebben op iemand zelf, of op zijn of haar omgeving. De persoon zelf problemen ervaren in het dagelijks functioneren. Dit kan zich uiten in het onzeker zijn en eenzaam voelen. Dit komt vaak ook omdat iemand met PDD-NOS niet weet hoe hij of zij zich moet gedragen in sociale situaties. Maar ook het maken en behouden van vrienden kan lastig zijn.
Kinderen functioneren op school vaak onder hun niveau, doordat ze soms de uitleg te letterlijk nemen of doordat ze verbanden leggen die niemand anders begrijpt.
Maar ook voor eventuele broertjes en zusjes kunnen de gevolgen groot zijn. Soms kunnen zij het gevoel hebben dat ze te weinig aandacht van de ouders krijgen.
Wat kun je doen aan PDD-NOS?
PDD-NOS is niet te genezen, maar met hulp en begeleiding kunnen mensen met PDD-NOS wel omgaan met eventuele beperkingen. Omdat iedere PDD-NOS’er uniek is, moet de aanpak ook uniek zijn. Het kan zinvol zijn om deelgebieden, zoals communiceren en contact maken met anderen kinderen, extra te prikkelen. Dat kan bijvoorbeeld met logopedie of fysiotherapie. Maar ook sociale vaardigheidstrainingen kunnen zinvol zijn. Tevens is het verzamelen van informatie over PDD-NOS verstandig. Zowel voor de ouders als voor het kind.
Kinderen met PDD-NOS kunnen al snel het gevoel hebben dat ze overspoeld worden door de prikkels die de hele dag op hen afkomen. Je kunt kinderen hiermee helpen om die prikkels behapbaar te maken. Dit kan door:
- Verminderen van de dagelijkse prikkels.
- Aanbrengen van structuur.
- Zorgen voor rust, orde en regelmaat.
- Zorgen dat ingewikkelde taken opgesplitst worden in kleinere taken.
- Consequent, duidelijk en voorspelbaar zijn ten aanzien van regels.
Behandeling van PDD-NOS
Aangezien de exacte oorzaak van PDD-NOS nog niet bekend is, bestaat er ook nog geen medicijn dat genezing mogelijk maakt. PDD-NOS is maar beperkt te behandelen. De behandeling bestaat uit een combinatie van:
- Geven van voorlichting
In eerste instantie moeten de ouders en het kind natuurlijk goed worden voorgelicht worden. Maar daarnaast moet school, indien nodig, geïnformeerd worden over PDD-NOS en de aanpak daarvan. - Medicatie
Medicijnen kunnen worden voorgeschreven, wanneer er sprake is van een bijkomende stoornis of probleem. Denk hierbij aan: depressie, angst of agressie. Om de aandacht en concentratie te verbeteren wordt soms Ritalin voorgeschreven. - Opvoedingsondersteuning
Ouders en opvoedingsdeskundigen gaan samen op zoek naar de beste aanpak. Hierbij leren ouders omgaan met de sociale problemen, maar ook met de vaak bijkomende problemen als agressie, niet luisteren en/of chaotisch gedrag. - Therapie
Hieronder vallen gedragstherapie en/of sociale vaardigheidstrainingen.
Door de behandeling zijn er veranderingen mogelijk in de aard en ernst van de symptomen. Maar ze zullen niet verdwijnen.
Belangrijk in de behandeling van kinderen met PDD-NOS is om de omgeving zo voorspelbaar en duidelijk mogelijk te maken.
- Zorgen voor orde, regelmaat en structuur.
- Leg duidelijk uit hoe het verloop van een opdracht in elkaar zit.
- Gebruik geen abstracte taal, maar zeg letterlijk wat je bedoelt.
- Maak gebruik van beloningssystemen.
- Ga voorzichtig om met het tonen van emoties. Deze kunnen verkeerd worden begrepen.
- Zorg dat je nieuwe dingen stap voor stap invoert en doe dat op een voorspelbare manier.
- Zorg dat je zaken vaak herhaalt. Leg ze ook duidelijk uit. Eventueel kun je gebruik maken van visuele ondersteuning.
Bronnen: hersenstichting.nl, pddnos.nl en mcl.nl.
Delen: gepubliceerd door C. van Etten. onderschreven door P.M. Mulder (arts)
Het is een etiket die mensen opgeplakt krijgen, omdat andere mensen (de normale)
Zich daarachter kunnen verschuilenen zodat ze hun minpunten verdoezelen .
Handig voor de maatschappij mensen in een verdomd hoekje te plaatsen
Wat een trieste reactie..
Jouw reactie is triest
Ik begrijp eigenlijk helemaal niet wat Mietse hier bedoelt. Maar misschien moet hij/zij hier eens met een deskundige over praten. Krop het niet op!
Ik ben het compleet met je eens, ik heb zelf ook een beetje PDD NOS maar wat hier staat over vrienden maken en emoties herkennen klopt bij mij in ieder geval niet dus ik vind dat deze tekst heel erg overdreven is
Hoe ga je om met volwasse en met pdd nos, hoe miet je je vermoeden uitspreken
Kom uit het speciaal onderwijs en dan is het toch wel handig als er een juiste diagnose gesteld wordt, anders kan er geen behandelingsplan opgesteld worden.
Heb een kleinkind Pdd nos maar de ouders hebben dat volgens mij ook niets met aan te vangen vooral met de ouders niet.
Is eigenlijk geen ziekte, maar een omschrijving van gedrag/ gevoel.
Iemand die zich pdd-nos achtig gedraagt, kan in bepaalde valkuilen trappen. En het is dan handig om te weten wat die valkuilen zijn. En zal ook bepaalde positieve punten hebben, die veel andere mensen moeten missen. Ik heb 2 kinderen met een, zoals dat dan heet ” lichte autistische stoornis”, en 2 zonder. Ze zijn me alle 4 even lief….
Dan is er nog iets wat onderbelicht is gebleven naar mijn mening, mensen met pdd nos hebben niet alleen moeite met het maken van vrienden, en het functioneren in sociale situaties, maar ook ondervinden wij problemen met het vinden van een partner. Hoevelen van ons blijven er tegen wil en dank alleenstaand?
het is erg moeilijk..heb nu 3e echtgenoot. ook met pdd-nos… dit gaat redelijk.
Ik lijdt ook aan een lichte vorm van PDD NOS. Ben toch met een leuke vrouw getrouwd. Het is belangrijk dat je eerlijk bent over je conditie ***maar kort en zonder veel in details te treden*** (erg belangrijk). Daarnaast is het belangrijk dat je, op momenten dat het er toe doet, je beste sociale kant van jezelf laat zien, door je te gedragen zoals je denkt dat moet. Dat weten we best, ook al lijden we zelf aan PDD. Het kost ons alleen (veel) meer moeite. Je (a.s.) partner zal dit oppikken en waarderen!
Ik heb een volwassen kleinzoon met die stoornis, ik vind het jammer dat ik er nooit een band mee heb kunnen maken. We zijn precies vreemden voor elkaar, en dat is echt niet leuk, ik krijg er geen contact mee, kan ik daar zelf iets aan doen, of kan ik het beter op zijn beloop laten .
Bij mijn zoon werd het pas ontdekt op z’n 14e. Toen het hem werd medegedeeld viel het kwartje bij hem. Hij begreep zichzelf beter en werd rustiger. Wij, zijn ouders, begrepen hem ook beter. Hij heeft geen speciaal onderwijs gehad en geen speciale behandelingen. Soms loopt hij nog wel tegen dingen aan en dan lost hij het alleen op of hij deelt het met ons. Het is nu en volwassen jongeman van 21. Een heerlijke knul een lieve zoon, grote broer en lieve vriend van zijn vriendin. Wij zijn trots op hem.
Een trotse mam.
Alles wat ik gelezen heb klopt ,ik heb zo zoon van 21 jaar en hij heeft dit allemaal ik wil dat hij op zijn eigen gaat wonen ik heb hem terug in huis genomen met 18 jaar hij heeft 3 jaar in instellingen gezeten omdat hij een moeilijke jongen ineens na zijn 10 de jaar was niemand kon hem meer aan en hij kan niet tegen gezag.Ik ben ook gescheiden in die jaren ik kreeg een nieuwe parner die er ook niet meer meer mee om kon gaan die woonde bij mij maar heeft nu een paar jaar zijn eigen huis waar ik veel zit omdat ik ook mijn rust wil het is moeilijk om met zo jongen om te gaan ,mijn zoon is 21 bijna 22 hij werkt niet meer is veel gamen in de avond overdags slaapt hij alles zit pot dicht in mijn huis gordijnen we mogen geen lawaai maken op de dag.Gordijnen moeten dicht blijven zijn broertje van 16 wil ook niet meer met hem wonen omdat de oudste met PDD-nos altijd boos is op mij we hebben altijd ruzie mijn jongste vind het zielig voor mij hij zegt hij gebruikt jou alleen als slaaf en voor geld .Ik weet dat ook maar ik weet ook dat de oudste heel veel mankeert en hulp nodig heeft ,maar in Nl als je 18 bent krijg je geen hulp meer of ouders alleen als hij het zelf wil maar volgens hem mankeert hij niks .Alleen als je bij mij thuis komt zie je wel dat de gaten in de deuren zitten als hij boos is reageerd hij af of mijn deuren ook met gamen hoor ik stompen op de muur omdat hij dan niet kan winnen .Hij kent ook moeilijk delen iets lekkers moet hij altijd snel op eten of laat een heel klein stukje staan voor zijn broertje.En toch hou ik net zo veel van 2 zonen alleen ik vind het zo erg dat hij niet geholpen wil worden ik zie hem alleen straks achter blijven welk meisje kan hier mee omgaan mijn zoon wil ook niet zo zeikerd zegt hij altijd.Het lijkt wel dat hij zelfs aan vrouwen een hekel heeft ,maar als ik op vakantie gaat met mij vriend en met mijn andere zoon blijft hij thuis de oudste en kan prima voor zich zelf zorgen alles is keurig schoon als ik thuis kom alleen kan hij moeilijk met geld omgaan moet alles dure dingen stuurd alles 10 x terug omdat er dan een foutje in zit maakt niet uit wat bureau kleding schoenen alles hij zit krasjes op schermen stiksels die niet recht zijn echt niet normaal .hij is ook super lui om zelf te lopen voor sigaretten of zijn post pakket terug te brengen ik doe het dan om geen ruzie te hebben ,eigenlijk ook voor mijn jongste zoon hij is nu nog bij oma in buitenland op vakantie maar zegt steeds als ik terug kom wil ik bij jou vriend zijn stiefvader wonen hij wil niet meer met de oudste in huis zijn krijgt buikpijn van de oudste door zijn overheersende karakter maar met dit nu gelezen te hebben weet ik heel duidelijk dat het P DD -Nos is hoe zou het straks gaan als hij zijn eigen kleine huisje heeft en alleen is zou hij dan veranderen ? Heeft iemand daar ervaringen mee? Nu jaagt hij iedereen het huis uit ik werk me kapot en meneer zit in een groot flat doet verder geen reet als ik steeds thuis kom ,en ben ik op vakantie ziet het er perfect uit in huis hij heeft trouwens een speciale uitkering omdat hij ook volgens de dokter van alles mankeert alleen als hij zelf niet geholpen wil worden kan niemand iets doen ,alleen wij kunnen er allemaal niet meer tegen ik heb jaren van alles gedaan er voor .Heeft iemand hier ervaring mee met zo persoon? Zijn vader was ook zo daarom ben ik gescheiden maar die werkte wel heeft een goede baan ,maar was ook vaak boos en ik deed het altijd en toen ik weg ging stond hij te huilen ,maar te laat een man kan je verlaten je kind nooit .:( En straks woont hij op zich zelf ik blijf hem altijd steunen het is mijn zoon en blijft hij ook.
Alexia, stel je oudste voor de keuze. Werk zoeken en thuis vaste taken doen en naar jóuw regels luisteren. Betalen voor wat hij sloopt. Óf eruit! Je hebt nóg een kind. Die zo ik t lees er nog goed mee omgaat ondanks dat 16 jaar zijn geen makkelijke leeftijd is. Help je jongste nu maar eens. Laat hém zien dat je een beetje extra voor hem gaat zorgen. Zijn broer is volwassen. En kies ook voor jezelf. Bovendien help je je oudste niet met toe te geven. Je pampert hem teveel en hij gebruikt dat. Al stuur je hem eruit, je hoeft hem niet “te laten vallen”. Hij zal naar je moeten luisteren (wees duidelijk en stellig) nu anders is het óf de straat óf leger des Heils. Beter aanvaard hij jouw aanbod om gerichte hulp te gaan zoeken bij de juiste instanties. Begin bij je sociaal wijkteam in je buurt. (Kan je alleen heengaan eerst). Leg uit dat je erdoor zit en zélf graag gespecialiseerde thuiszorg wil. Deze soort hulp kan heel veel regelen voor al je gezinsledebn.ik weet ervan, heb 14 jaar 1 dezelfde persoon in huis gehad die echt altijd achter me stond. Ik ben alleenstaande mama en heb 3 jongens. De jongste geeft erge adhd en pdd nos. Heel veel sterkte! Ik vind je een oersterke vrouw. Liefs uit Leiden.
Tip voor Alexia , klop aan bij ” Heren van zorg” een landelijke organisatie met woonruimte voor autisten, onze zoon, nu 29 jr, woont ook in zo’n appartement, met toezicht van 8:00-20:00u in Amsterdam, daar zijn trouwens meerdere woongroepen van die stichting, succes.
Dank je ik ben ook steeds sterker worden nu is mijn jongste zoon gelukkig iets makkelijker aan t worden hij wou eerst moeilijk mee naar mijn vriend omdat hij xijn huis niet wou verlaten voor zijn broer hij heeft daar ioom xijn kamer en zijn vrienden alleen snapt hij nu dat hij zijn rust heeft bij mijn vriend en xelfs heeft hij hiet ook een eigen kamertje wel klein maar hij de jongste heeft hier zijn rust geen stress en is meer bij mij ik werk ook 5 nachten in de horeca en dat flat is een koopflat waar ik dus hard voir werkt maar ik kan zo bij mijn vriend blijven met mujn zion van 16 en minder hard te werken als ik mijn flat verkoopt.Ik heb al veel kleine huisjes voor mijn oudste kunnen krijgen ik reageer elke week op een een woning voor de oudste zelf doet hij er niet veel aanhij zit wel super in mijn grote flat zonder kosten en iedereen weg gejaagd en hoeft mij geen geld te geven ,maar ik heb hem de tijd tot 2019 gegeven zo januari dan zet ik
mijn flat te koop en niet ondst ik niet van hem hou maar dat het tijd is om op zich zelf te gaan omdat hij slles bepaald nu en ik ook een leven heb met zijn broetje dsn kan ik minder hard werken en ook meer bij dr jongste en mijn vriend zijn dus komt er ook weet rust in ons leven ,ik denk dat dit de beste oplossing is hij vraagt me ook altijd of ik naar mijn vriend ga als ik een avond vrij ben dan zeg ik o mag ik nu niet eens in mijn eigen huis zijn hij zegt je maakt lawaai en ik ben liever alleen .Nou dan wacht ik tot dr jongste slaapt ik vind het niet tof voor hem en ha ik nog laat weg soms nog 2 uur s nachts dan staat de jongste weer s morgens op voor school alles staat klaar zijn broodtrommel enz en s middags of met het avond eten zie ik mijn kids dan weer ik ga bijna elke middag sporten is mijn verslaving en om mijn stress weg te werken ik ga erna snel koken eet met mijn jongens en erna rind 21.00 de deur uit om te werken tot laat in de nacht en dan hopen dat ze geen ruzie krijgen grlukkig is mijn jongste zoon een rustige jongen maakt zijn huiswerk en gaat optijd slapen in oktober is hij ook 17 en gelukkig een hele serieuze jongen ik hoop dat hij zo blijft en geen problemen ermee gaat krijgen later door zijn broer hij heeft wel veel buikpijn doir de stress omdat zijn broer met PDD Nos altijd lelijk doet tegen mij als ik thuis ben ,En ook hoort hij hem s avonds boos zijn met gamen en hoort hem schelden en op de muur slaan dan app hij mij en stuur ik ern app naar mijn oudste of hij rekening met zijn jonge broertje wil houden die morgen naar school moet en dan zegt dr oudste ik doe niks maar het is dan wel weer stil ik ben dan werken.De oudste liegt ook vaak dat iets niet waar is terwijl wij zeker weten dat hij dat wel doet if gedaan heeft echt irri soms denk ik zou hij het echt zelf vergeten maar als ik hem iets belooft vergeet hij het ook niet dus????Dit is echt zwaar voor de mensen om een persoon heen met PDD Nos maar ik herken nu alles in dit artikel zelfs de dokter zegt zolang hij niemand in elkaar slaat kan ik niks doen voor jullie dus er moet eerst iets gebeuren voordat een dokter kan helpen en mijn oudste kan ook heel slecht slapen hij gaat veel te laat slapen en hoort alles wat er gebeurd is al wakker door een scheet maar ja eij hebben ook een leven het is ons huis ook en niet leuk voor de jongste als hij uit school komt zit alles pot dicht donker in huis depri zooitje dus en mag geen herrie maken van zijn broer meneer wil slapen .Dus ik vind dat het tijd is dat hij op zijn zelf gaat en zijn eigen plekje moet hebben wij kunnen het niet meer langer mee omgaan het is vreselijk en ik hou ook van hem het is en blijft je zoon maar zo help ik hem niet .
Dank je en woont je zoon wel alleen dan ? Ik weet dat hij echt alleen moet wonen en geen dingen bijv douche of zo moet gaan delen dat gaat hem niet worden hij kan niet met andere mensen omgaan.Maar gelukkig is je zoon dan op zijn plek .
Ik zal eens gaan google ernaar maar ik wil hem wel in Delft houden ,kijken hoe dat hier zit in Delft
Heel veel klop wat hier in staat want het is wel grappig dat dat nu zo merk want ik heb zelf PDD-NOS.
Beste,
De oorzaak van vele, zoniet bijna alle geestelijke onevenwichten, is stress.
Simpel-weg te-veel stress, te-lang stress, te hoge stress enz.
Deze kan door verschillende dingen, situaties, bij verschillende mensen veroorzaakt worden.
Iedereen is immers verschillend, anders, zichzelf, zijn- of haar-eigen.
De goede remedie is RUST, kalmte, warmte, genegenheid, knuffels, veiligheid, geborgenheid, oprechtheid, zekerheid, LIEFDE, huis-troeteldieren om graag te zien(ontspanning), om voor te zorgen, (focus). SNOEZELEN.
Dieren werkt goed bij Autisme en Adhd en Adhd, ook depressie, manisch,-depressie, handicaps, kortom bij alle geestelijk en motorische fragiliteiten.
MAAR ze zijn geen objecten of speelgoed.
BEHANDEL de DIEREN MET RESPECT en LIEFDE AJB.
Net zoals de geestelijke en motorische fragiele mensen.
Vriendelijke en vrolijke groeten van een AutismeSpectrumstoornisgediagnoseerde.
Ilse.