ik ben blij dat het helpt. Ik ben echt benieuwd wat voor man je wil worden en wat je gaat doen om dat te laten lukken.

Jij hebt helemaal gelijk over die olifant haha... ik zei witte beer, maar het gaat om het idee. Waar je niet aan wil denken, denk je steeds vaker aan..

Is trouwens ook voorgeprogrmeerd in ons hoofd. Als we tegen onszelf zeggen: geen paniek! Dan registreert ons brein juist: paniek!

Dat komt omdat ontkenning niet wordt geregistreerd bij emotionele dingen (in je emotionele brein), dus daarom: niet denken aan een roze olifant en wat denk je? 😉

Onze hersenen werken niet full proof met alles. Maar als je dat weet, kun je bv wel ervoor kiezen waar je je aandacht wel op richt en dat steeds groter maken. Dat uitvergroten.

Dit opschrijven helpt mij trouwens ook. Ik denk vaak: ik wil geen pijn en ben er daardoor te veel mee bezig. Mijn brein hoort de hele dag: pijn pijn pijn, dat komt nooit meer goed.

Kan beter nadenken wat ik zou doen ipv dat denken. Dan denk ik dat ik me toch iets beter voel.

 

Dus als ik de hele tijd denk, ik ben bang mensen te misbruiken ik ben bang om wat met minderjarigen te gaan doen terwijl je dit eigenlijk helemaal niet wilt en er steeds over na denkt gaan je hersenen denken van ja zo ben je, zo word je terwijl je dit helemaal niet wilt. Omdat je hersenen dit de hele tijd zien en horen. Snapt u wat ik bedoel?

u helpt mij ontzettend bedankt voor uw tijd en kennis.

Ik wil later een succesvolle man zijn met een leuk gezin en ik wil gezond leven en veel sporten.

ja, je hebt gelijk. Dat noemen ze: self fulfilling prophecy.

Je wens voor de toekomst klinkt ontzettend fijn om je op te richten 🙂

het deed me goed om even met je mee te denken. Als er nog iets is, schrijf maar.

Ik zal zeker blijven schrijven, bedankt

Graag gedaan 🙂

Het gaat steeds beter en denk er minder over na. Ik kom alleen wel in situaties dat het lijkt alsof mijn angst bevestigd word en dan schiet ik weer helemaal in de stress. Daar heb ik nog wel last van want dan lijkt het alsof mijn angst bevestigd word en dat is best naar. Ik weet tegelijkertijd ook wel dat mijn hersenen mij voor de gek houden omdat het angst is maar alsnog overtuigd dat niet helemaal. Wat kan ik hieraan doen?

Goeie vraag. Er zijn meerdere manieren, sommige pas je al toe, sommige heb ik al even aangestipt.

Ik probeer ze nog even op een rijtje te zetten en jij kunt dan wat uit proberen. Er zijn vele wegen naar Rome 😉 Soms werkt het een, soms het ander.

1. Er is een verhaal dat soms helpt. Ik hoop het goed te vertellen. Stel jouw gedachte is een monster dat aan de ene kant van een ravijn staat. En jij staat aan de andere kant van het ravijn. En tussen jullie beiden is een touw waar jullie even hard aan trekken. Jij omdat je het monster het ravijn in wil trekken, en het monster (je gedachte om...) omdat het van jou wil winnen. Zie je dit voor je? Dus jullie zijn beiden als een malle aan het touwtrekken om maar te winnen. Alle energie gaat naar het touwtrekken, omdat je de gedachte (monster) zo graag wil wegkrijgen. En andersom jouw hersenen veel aandacht blijven houden voor deze wedstrijd touwtrekken.

Wat zou er dan gebeuren als jij het touw loslaat? Dus zelf kiest dat je niet meer aan het touw trekt dat er tussen jullie en het ravijn is gespannen? Jij blijft staan aan 1 kant van het ravijn en het monster aan de andere kant. Beiden blijven bestaan. Zonder gevolgen, want gedachten zijn geen feiten, en gedachten zijn geen gedrag. jij kunt natuurlijk het touw ook nog zelf in het ravijn gooien en er van weg lopen. In de fantasie.

Dit is een metafoor, die ik niet helemaal perfect vertel. Maar het is niet anders voor alle problemen waar je mee touwtrekt: je kunt er al je energie in steken, bedoeld of onbedoeld. Of je accepteert dat deze gedachten er zijn en gaat ondanks dat door met je leven zonder het je te laten bepalen. Het gaat om het accepteren van dingen ipv er tegen vechten of ze vermijden (wat ook vechten is)

2. Een hele andere manier komt voort uit veel onderzoek naar hoe om te gaan met nare gedachten die je leven beheersen. Deze manier zegt dat het belangrijk kan zijn om je werkgeheugen te belasten, bv door een computerspelletje waar je heel erg je aandacht bij moet houden. Punt is dan dat je juist niet je nare gedachte moet proberen weg te duwen, maar denk dan juist extra aan die nare gedachte. En dan ga je tegelijkertijd je werkgeheugen belasten, op wat voor manier ook, als het maar extreem moeilijk is om je aandacht bij te houden. Dit moet je echt een tijd volhouden. Je hersenen gaan dan de nare gedachte op een gegeven moment niet meer als interessant zien en halen de emotionele waarde eraf.

3. Wat een soortgelijke manier is als 2 is het zoeken naar bewijzen die strijdig zijn met waar je bang voor bent. Bv dat je juist heel zachtaardig bent of wat dan ook. Al die bewijzen tegen je nare gedachte schrijf je op. En dan ga je op zoek naar herinneringen waar dat uit blijkt. Dan denk je bv, oja, want met die en die was ik ook zo (iets positiefs). En dat voelde heel goed.

Je gaat dan bedenken hoe je dat positieve beeld over jezelf sterker kunt maken. Door bv dingen te doen die net als toen goed voelen of die in de toekomst goed gaan voelen. Bedenk er ook fijne muziek bij die je kunt luisteren als je nare gedachte je dwars zit. Dan roep je dat positieve beeld over jezelf op erbij op. En zegt bv: ik ben een hartstikke oke jongen en krijg een heel fijn gezin. Het gaat helemaal goed komen. Dit positieve beeld met muziek en wat je tegen jezelf kunt zeggen, kun je elke dag een paar keer herhalen tot het meteen op popt zo snel je het nodig hebt. Dan kun je het ook gebruiken voor andere moeilijke situaties.

Ik heb zo'n beeld van mezelf dat ik onmogelijke fietstochten maakte maar altijd de weg terug vond. In het buitenland. Met pijn. En dan zei ik tegen mezelf: tuurlijk kan ik dit aan. Ik kom er wel.

Ik laat je even lezen. Wie weet kun je er al wat mee, ook al is zoiets opschrijven niet altijd zo makkelijk.

 

 

Het gaat steeds beter met mijn angst, ik merk alleen heel erg dat ik gewoon opzoek ga naar dingen die mijn angst bevestigen en dat zorgt ervoor dat ik stress krijg en er over na blijf denken. Snapt u wat ik bedoel?

En als ik iets lees over mijn angst schiet ik ook direct in de stress..

stop dan met opzoeken en lezen. Want ook wat je hier op het forum doet is inn principe ook bevestiging zoeken

Het is niet dat ik het bewust opzoek, maar als ik dan wat in het nieuws lees en ik zie er wat over dan schiet ik in de stress. Zelf zoek ik niks op. Of als ik dan ergens ben dan zoek ik onbewust dingen op die mijn angst bevestigen.

En op het forum als ik dan wat typ krijg ik even rust en voelt het goed omdat ik dan mijn verhaal kwijt kan snapt u?

Ja, maar om dan vervolgens weer nieuwe angst te krijgen.

Ja, maar ik heb het er echt lastig mee..  Ik snap ook wel wat u bedoeld alleen een psycholoog is echt een grote stap voor mij om daar naar toe te gaan.

 

@Lisa is er een mogelijkheid dat ik u ergens anders kan benaderen ipv dokter.nl? Mail oid