Ja het ging voor het eerst sinds een jaar of zes toch weer mis. Het is dus niet zo erg als ik maar goed oppas, maar als het gebeurt is het natuurlijk een ramp voor me. Zijn er trainingsmethodes of middeltjes om je blaas sterker te maken. De huisarts zegt dat het niet erg is, maar ja als ik daar dan zit als een kind van vier vind ik het wel erg. Bij voorbaat dank!

hoe oud ben je? en deed je maar een beetje in je broek? of alles? moest je al lang heel nodig?

Verstandig dat je hiermee aan de slag gaat. het is een lastig probleem dat veel onzekerheid en schaamte heeft. Er is zeeer zeker iets aan te doen en ik heb verschillende adviezen.

Urine (plas) wordt gevormd in de nieren en verzameld in de blaas. De uitgang van de blaas wordt afgesloten door een sluitspier. De bekkenbodemspieren ondersteunen de blaas en vormen een afsluiting rond de plasbuis.

Bij incontinentie voor urine kunt u uw plas niet goed ophouden. Indien u de plas niet kunt ophouden bij hoesten, lachen of springen, dan heet dat inspannings- of stressincontinentie. Bij inspanningsincontinentie kan de sluitspier geen weerstand geven aan druk uit de blaas. Vooral vrouwen hebben daar last van, meestal ten gevolge van slappe bekkenbodemspieren. Deze spieren kunnen verslappen na een zwangerschap of bevalling, door hormonale veranderingen of door aanleg.

Indien u uw plas niet kunt ophouden zodra u aandrang voelt om te plassen, heet dat aandrangs- of urge-incontinentie. Bij aandrangsincontinentie trekken de blaasspieren plotseling samen. Zo wordt de plas ongewild uit de blaas geperst. Dit kan komen door een aandoening van de blaas of het zenuwstelsel, of een bijwerking van bepaalde medicijnen. Ook kan de oorzaak psychisch zijn.
Sommige mensen hebben last van beide vormen van urine-incontinentie.

Hoe kunt u urine-incontinentie herkennen?
U heeft last van ongewild urineverlies tijdens lachen, hoesten of springen, en/of zodra u aandrang voelt.

Door precies bij te houden wanneer en hoeveel urine u verliest, kan duidelijk worden welke soort incontinentie u heeft.

Wat kunt u zelf doen bij urine-incontinentie?

Bij aandrangsincontinentie kunt u de blaasspier trainen door elke keer als u moet plassen te proberen het plassen 15 minuten uit stellen.
Bij inspanningsincontinentie kunt u de bekkenbodemspieren trainen, door ze tien keer gedurende vijf tellen aan te spannen. Doe dit vijf maal per dag. Doe net alsof u de plas ophoudt of even onderbreekt. Span niet de buikspieren aan.

Welke geneesmiddelen kunnen worden gebruikt bij urine-incontinentie?
Oestrogenen, toegepast in de vagina
Oestrogeen is een vrouwelijk geslachtshormoon en vult de hoeveelheid oestrogenen aan in het slijmvlies van de vagina en urinebuis. Hierdoor verminderen problemen als vaak moeten plassen van kleine beetjes of een continue pijnlijke aandrang.

De vaginale ring werkt daarnaast nog tegen baarmoederverzakking, zodat verlies van urine door druk op de blaas zal verminderen. Voorbeelden: estradiol, estriol.

Oestrogenen, om in te nemen
Oestrogeen is een vrouwelijk geslachtshormoon. Tabletten met oestrogenen vullen de hoeveelheid oestrogenen in het lichaam aan. Hoe het precies werkt bij urine-incontinentie is niet bekend. Hierdoor verminderen problemen als vaak moeten plassen van kleine beetjes of een continue pijnlijke aandrang. Voorbeeld: estriol.

Parasympaticolytica
Parasympaticolytica ontspannen de overactieve spieren van de blaas. Hierdoor kan de blaas meer urine bevatten voordat aandrang tot plassen ontstaat. Ook remmen ze de onwillekeurige samentrekking van de blaaswand. Problemen met plassen, zoals vaak moeten plassen en het niet kunnen ophouden van de plas, zullen verminderen. Het werkt alleen bij mensen met aandrang-incontinentie. Parasympaticolytica zijn niet bij iedereen even effectief en werken bovendien niet bij mensen die last hebben van inspannings-incontinentie. Hierbij verliest men scheuten urine bij lichte inspanning als hoesten, bukken, tillen of lachen. Voorbeelden: flavoxaat, oxybutinine en tolterodine.

Incontinentie voor urine wil zeggen dat u uw plas (urine) niet goed kunt ophouden. Het kan zijn dat u de urine niet goed kunt ophouden bij inspanning, zoals hoesten, niezen, lachen, tillen, traplopen of springen. Men spreekt dan van inspannings- of stressincontinentie.
Het kan ook zijn dat u plotseling aandrang voelt en de plas dan niet kunt ophouden totdat u bij het toilet bent. In dat geval spreekt men van aandrangs- of urge-incontinentie. Sommige mensen hebben last van beide vormen van incontinentie. Deze brief gaat alleen over aandrangsincontinentie.

De urine wordt in de nieren geproduceerd, loopt via de urineleiders naar de blaas en wordt daar opgeslagen. De uitgang van de blaas wordt door een sluitspier afgesloten. De bekkenbodemspieren ondersteunen de blaas en vormen ook een afsluiting rond de plasbuis.
Bij het verzamelen van de urine wordt de blaas opgerekt. Bij ongeveer 300 ml vulling ontstaat er aandrang om te plassen. Door het aanspannen van de spieren in de blaaswand en het ontspannen van de sluitspier kunt u plassen.

Aandrangsincontinentie (urge-incontinentie) wordt veroorzaakt door een plotseling samentrekken van de spieren in de blaaswand, waardoor urine uit de blaas wordt geperst. Dit kan zowel 's nachts als overdag optreden.
Het plotseling samentrekken van de blaasspieren kan een psychische oorzaak hebben. Het kan door een aandoening van de blaas of van het zenuwstelsel ontstaan, of als bijwerking van bepaalde medicijnen.

U kunt oefeningen doen om de blaas te trainen. Daarmee kunt u de controle over het plassen verbeteren. Verder zijn er speciale hulpmiddelen, zoals incontinentieluiers en absorberend ondergoed. Deze nemen de geur van urine op en houden de huid redelijk droog.
Als u vaak naar het toilet gaat, verliest de blaas het vermogen om de urine te verzamelen. Dan krijgt u al aandrang om te plassen als de blaas nog niet goed gevuld is. U kunt de blaas trainen om meer urine te verzamelen door het plassen uit te stellen. Probeer bij aandrang eerst vijf tot tien minuten te wachten met plassen. Daarbij helpen de volgende maatregelen: zet een stoel of krukje dicht bij het toilet.
als u aandrang voelt, ga dan eerst op het stoeltje zitten en probeer te ontspannen. Het uitstellen gaat gemakkelijker als u zit en niet bang hoeft te zijn dat u het toilet niet haalt.
zodra de aandrang te groot wordt, gaat u op het toilet zitten. Probeer eerst weer te ontspannen. Tel rustig tot tien. Blijf rustig ademhalen: inademen door de neus, uitademen door de mond.
plas vervolgens rustig de hele blaas leeg, zonder dat u perst.
Als dit lukt probeert u het plassen iedere dag vijftien minuten langer uit te stellen. Het doel is dat u uiteindelijk slechts één keer in de drie à vier uur naar het toilet hoeft te gaan.

Het is belangrijk een dagboek bij te houden om te zien of de blaastraining verbetering geeft. In het dagboek schrijft u: de tijdstippen waarop u aandrang voelt; de tijdstippen waarop u naar het toilet gaat; de tijdstippen waarop u ongewild urine verliest.

Inspanningsincontinentie ontstaat als de afsluiting van de blaas niet goed werkt. Dit komt vooral voor bij vrouwen. Het kan ontstaan als de bekkenbodemspieren opgerekt en verzwakt zijn. De spieren kunnen verslappen door zwangerschap of bevalling. U kunt er ook aanleg voor hebben. Als de bekkenbodemspieren zijn verslapt en de druk in de blaas oploopt door de opgeslagen urine, is de sluitspier soms niet sterk genoeg om de urine tegen te houden.

Door hoesten, niezen, lachen, tillen, traplopen of springen, neemt de druk in de buik toe. Dat geeft ook druk op de blaas, waardoor u ongewild urine kunt verliezen. Ook bij overgewicht neemt de druk op de blaas toe.

Als u alcohol drinkt, vult de blaas zich sneller en kunnen de druk in de blaas en de aandrang om te plassen toenemen.

Bij mannen kan soms stressincontinentie ontstaan na een operatie van de prostaat.

Adviezen
U kunt oefeningen doen om de bekkenbodemspieren en de sluitspier van de blaas te trainen. Door deze oefeningen een langere periode dagelijks te blijven doen, krijgt u geleidelijk weer meer controle over uw blaas. U verliest dan minder gauw urine bij drukverhoging in de buik (bijvoorbeeld door hoesten, niezen, rennen, springen of lachen). Als u te zwaar bent, dan kan afvallen helpen om de druk op de blaas en de bekkenbodemspieren te verminderen. De sluitspier kan hierdoor beter functioneren. Als u alleen bij bepaalde bezigheden uw plas niet kunt ophouden, bijvoorbeeld tijdens dansen of sporten, dan kunt u van tevoren een grote tampon inbrengen. De tampon ondersteunt de blaas vanuit de vagina. Hierdoor verkleint de kans op urineverlies. Draag de tampon alléén op die momenten dat de kans op urineverlies groot is. Het is beslist niet de bedoeling dat u voortdurend een tampon draagt. Er bestaan ook speciale hulpmiddelen, zoals incontinentieluiers en absorberend ondergoed. Deze nemen de geur van urine op en houden de huid redelijk droog. Gebruik eventueel een beschermende zalf (siliconis crème of zinkzalf) op plekken waar urine met de huid in aanraking kan komen.

Zorg dat u voldoende blijft drinken (anderhalve liter per dag). Drinken heeft weinig invloed op ongewild urineverlies, met uitzondering van het drinken van alcohol.

Oefeningen voor de bekkenbodemspieren
Door te oefenen kunt u de bekkenbodemspieren en de sluitspier van de blaas versterken en beter onder controle houden. Het gaat hierbij om de spieren die u gebruikt als u het plassen even onderbreekt (afknijpt). Wanneer u zich in gedachten voorstelt dat u uw plas wilt ophouden, dan spant u die spieren aan. De spieren die u gebruikt om “af te knijpen” zijn uw bekkenbodemspieren. U kunt op elk moment van de dag, ook tijdens uw dagelijkse bezigheden, oefenen.

De oefening van de bekkenbodemspieren gaat als volgt: span uw bekkenbodemspieren zes tellen strak aan( afknijpen). Probeer om tijdens het knijpen nog een paar keer extra hard aan te knijpen. Ontspan de bekkenbodemspieren zes tellen.
Doe deze oefening tien keer achter elkaar (zes tellen knijpen, zes tellen ontspannen). Gaat het goed, herhaal de oefening dan gerust wat vaker. Oefen elke dag ’s ochtends, ’s middags en ’s avonds.
U komt na twee en na zes weken weer op het spreekuur. Na zes tot acht weken oefenen kunt u verbetering verwachten. Als u moeite heeft met de oefeningen en behoefte heeft aan begeleiding, neem dan eerder contact op. Inspanningsincontinentie die tijdens de zwangerschap of na de bevalling ontstaat, gaat vaak binnen een halfjaar vanzelf over.

Als de klachten overgaan en na verloop van tijd terugkomen, begin dan weer met de oefeningen. Als de oefeningen na drie maanden nog geen verbetering geven, maak dan weer een afspraak. Dan bespreken we de verdere mogelijkheden.

En lees deze site eens door!
http://www.nvog-documenten.nl/index.php?pagina=/richtlijn/item/pagina.php&richtlijn_id=525

Succes!

Bedankt voor jullie reakties. Ik moet het nog allemaal precies lezen of het ook voor mij geldt. Ter info : Ik ben 42, en met lichte incontinentie bedoel ik dat het niet vaak voorkomt. Maar al ik eenmaal op het punt ben dat ik het niet meer op kan houden dan is het heel erg. Lijkt dus enigszins op aandrangsincontinentie.

1 keer in 6 jaar.......blijft vervelend, maar niet zo erg. ik ken iemand die niet incontinent is en die had veel ijsthee gedronken en die moest toen zo snel erg dat ze ook in haar broek plaste. ga eens na of het bij jou ook niet zo is

als je blaas echt zo vol is dat je het niet meer op kan houden, verlies je maar een beetje. Als je da nog steeds niet een WC hebt gevonden komt er nog een beetje enzovoort. Maar Martin heeft dus urge incontinentie

volgens mij is het zo dat als je begint kun je niet meer stoppen. dat is ook bij mannzn en ook als je het in je broek doet. maar dat heb ik gelukkig nooit.

Urine incontinentie algemeen
http://nhg.artsennet.nl/kenniscentrum/k_voorlichting/NHGPatientenbrieven/NHGPatientenbrief/PBU1a.htm

Stress incontinentie
http://nhg.artsennet.nl/kenniscentrum/k_voorlichting/NHGPatientenbrieven/NHGPatientenbrief/PBU1c.htm

Aandrangsincontinentie
http://nhg.artsennet.nl/kenniscentrum/k_voorlichting/NHGPatientenbrieven/NHGPatientenbrief/PBU1b.htm

Urine incontinentie, fysiotherapeut
http://nhg.artsennet.nl/kenniscentrum/k_voorlichting/NHGPatientenbrieven/NHGPatientenbrief/PBU1d.htm

Lees meer vragen en antwoorden over incontinentie:
http://www.dokter.nl/search_gcse/?q=FORID%3A11&cx=partner-pub-8575168267605921%3Aeak94u-kmbq&ie=UTF-8&q=Incontinent&sa=zoeken&siteurl=http%3A%2F%2Fwww.dokter.nl%2F

is dat dan zo erg voor sommige mensen om incontinent te zijn? zelf ben ik ook incontinent geworden. ik voel mijn plas helemaal niet meer, maar ik ben gewoon luiers gaan dragen en ik vind dat helemaal geen probleem meer ! ik draag dag en nacht luiers en, ik hoef nooit meer bang te zijn dat ik het weer in mijn broek doe en dat ik natte kleren heb en ik hoef er ook nooit meer bang voor te zijn dat ik niet op tijd een toilet kan bereiken . met een luier aan heb vind ik het heerlijk dat ik weer de hele dag voor mezelf heb en kan ik alle dingen weer doen die ik wil doen .

ik ben een vrouw, maar ik heb er nooit echt veel moeite mee gehad dat ook ik op een goed moment incontinent werd , want een groot gedeelte van de vrouwen krijgt daar vroeg of laat mee te maken, zeker als dat in de familie zit , want incontinentie is namelijk hartstikke erfelijk, dus de kans dat ik ook incontinent zou worden was vrij groot ik ben gewoon weer luiers gaan dragen