Ook kinkhoest gehad, ongeveer 3 maanden nu. Het erge hoesten zoals beschreven is voorbij maar ik blijf met een brokje in de keel (slijm) zitten. Wanneer is dit voorbij? Ik hou stiekum zakdoekjes naast mij waar ik opgekucht slijm kan uitspugen, viezig maar ik heb geen zin om dit door te slikken. Ben er klaar mee.

Ik herken me enorm in deze verhalen. Fijn dat dit is opgeschreven want anders had ik zelf niet snel aangedrongen op een bloedonderzoek naar kinkhoest. Huisarts achtte de kans zeer klein dat het kinkhoest was, maar dit blijkt het toch te zijn. Verbaasd me toch dat huisartsen en assistentes dit niet herkennen want bij googelen naar hoesten en overgeven komt kinkhoest direct naar voren.

Bij mij startte het ruim vijf weken geleden met een naar kuchje wat zich steeds verder uitbreidde naar flinke hoestaanvallen. Koorts heb ik niet gehad (voor zover ik weet), wel veel nachtelijk zweten. Na 3 weken begonnen de stikaanvallen en het overgeven. Heel naar!

Vanaf deze week (week 5) leek het iets beter te gaan maar helaas te hard van stapel gelopen waardoor ik gisteren en vannacht weer flink moest hoesten, overgeven en weer last had van stikaanvallen. Dit is echt ontzettend vermoeiend. Helaas nu weer ziek moeten melden op werk om uit te rusten. Hopelijk snel op naar herstel want dit schiet niet op!

Inmiddels 7 weken aan het hoesten. Koorts en verkoudheidsklachten heb ik niet eens gehad, het begon als een droge hoest met kokhalzen en piepende ademhaling. Na ca 2 weken begon ik slijm op te hoesten. Zoveel dat ik meerdere keren per dag leterlijk moest overgeven. Stikaanvallen, gierende adem, gekneusde ribben en zo heftig moeen hoesten dat ik mijn plas niet meer kan ophouden is mijn dagelijkse realiteit. Ik merk wel dat de aanvallen na 7 weken minder vaak komen en ik zorg dat ik altijd een fles met water in mijn buurt heb. Moet ik een paar hoesten en voel ik weer zo een stikaanval aankomen, drink ik meteen een slokje water. Het lijkt te helpen.

Wauw wat fijn dat ik eindelijk herkenning vind. Onbegrijpelijk dat het door het RIVM wordt afgedaan als milde verkoudheid. Nu 6 weken kinkhoest. Begon met een droge hoest, dat was te doen tot de stikaanvallen (angstaanjagend) en het braken met het gevoel dat je gehele binnenste werd uitgeknepen en omgedraaid. Braken tot bloedens aan toe, gekneusde ribben en zo weinig energie. Incontinentie wat blijkbaar ook een bijweking is wat ik heb gelezen.
Bij iedere vorm van inspanning nieuwe aanvallen. Codeïne doet weinig en maakt de aanvallen heftiger als het uitgewerkt is.
Nu na 6 weken kan ik nog steeds geen twee dingen tegelijk zoals praten en lopen. De trap op is een uitdaging en
resulteert altijd in een hoestbui.
Wat me mij helpt is meermaals per dag vernevelen met zoutwater, dat houdt het slijm soepel en makkelijker ophoestbaar.
Maar wat een verschrikking is kinkhoest.

Wat fijn om deze ervaringen te lezen en dat ik niet de enige ben die dit meemaakt. Ik heb nu ongeveer 4 weken last van kinkhoest, maar het gaat nu gelukkig de goede kant op. Heb af en toe nog een hoestaanval (vooral 's avonds, maar gelukkig al een stuk minder). Ik had geen last van koorts of verkoudheids symptomen, ik had alleen last van hoesten (met veel slijm) en inderdaad helaas ook met overgeven en stik neigingen, echt vreselijk om mee te maken! Ook heb ik erg last van mijn ribben, daar neem ik dan maar paracetamol voor. Al met al, ik wens dit echt niemand toe en het moet ook echt niet onderschat worden, je sociale leven ligt echt overhoop hierdoor. Veel sterkte iedereen!

Dit hier is 1 van de weinige plekken waar ik iets kon terugvinden over de vreselijke stik aanvallen. Kan wel zeggen dat het een klein trauma is. Ook vooral omdat de huisarts het totaal niet herkent als kinkhoest. Zelf moeten aandringen op een test. Onbegrijpelijk dat hier niet meer voorlichting over is en ook dat de huisartsen dit niet herkennen.

Fijn om herkenning te lezen en ook de tips!
In ons gezin hebben mijn kinderen 8-10 kinkhoest op school opgelopen. Zij hebben de hoest al ruime tijd maar gelukkig niet heel vaak met ademnood… mijn dochter 14 en ik wel.. we steunen elkaar door één hand op rug. Slapen samen en spreken elkaar geruststellend aan. Als de hoest bui voorbij is kunnen we weer rustig verder slapen. Je krijgt langzaam vertrouwen in het beloop van de hoestbui. Het spugen, kwijlen, tranen en slikken, in de broek plassen, ineen storten en de pijnlijk ribben en longen tijdens hoestbuien zijn echt heel naar. Ik heb een homeopaat die mij erg goed begeleid.
De slokjes water nemen. Tijdens een hoestbui schouders naar achteren bewegen, diep ontspannen helpen mij door de ergste weken heen. Het herstel van energie gaat mij te langzaam! Maar ik bewonder de tijden dat ik zoveel kon doen op een dag!

Ik ben begonnen met paardenmelk.
Google maar eens op kinkhoest en paardenmelk.
Na 2 dagen waren de erge stikaanvallen over.
Geen idee of dat anders ook zo was...

Fijn om herkenning te lezen, met namen rond om het stikken. Ik heb nu 9 weken kinkhoest. Naast de veel genoemde symptomen hierboven, heb ik het de hele dag ontzettend warm, maar het is geen koorts. Het is alsof "mijn warmteregelaar kapot is". Iemand hier ook last van?

Heel fijn alle verhalen te lezen. Tastte een beetje in het duister wat betreft de kinkhoest. Ik ben nu zelf 2 weken geleden positief getest. Op aandringen van mij zelf is er toch maar een test gedaan, maar de huisarts dacht dat ik het echt niet had, terwijl beloop en kliniek er helemaal bij paste.

Herkenbaar zijn de verhalen van de verschrikkelijke verstikkende hoestbuien en de vermoeidheid, o.a. door slaapgebrek maar ook door de infectie zelf vermoed ik.
Daarnaast heb ik last van aanvallen van misselijkheid, kouwelijk zijn en ook ben ik sinds enkele dagen een groot deel van mijn geur en smaak kwijt.
Wijt dit zelf aan de verkoudheid die toch ook op de achtergrond sluimert, maar wellicht ook wordt veroorzaakt door de zwelling van neusslijmvlies door het continue hoesten en hierbij verhoogde druk in de bovenste luchtwegen. Mijn ogen zijn namelijk ook gezwollen en het verschrikkelijke tranen tijdens hoestbuien zijn volgens mij allemaal gevolgen van de verhoogde druk tijdens de hoestbuien.

Zijn er mensen die deze tranende ogen, gezwollen neusslijmvlies en verminderde geur/reuk ook herkennen?

De tweede week van februari kreeg ik ineens een gekke kriebel in mijn keel . Ik deed het af als kriebelhoest , maar het hoesten nam alleen maar toe . Na een week of twee/drie begonnen de heftige hoestaanvallen die tot stikkend aan toe gingen . Angstaanjagend gewoon! Toen inmiddels alles mij zeer deed van het hoesten toch maar eens de huisarts geraadpleegd . De assistente deed het af met dat er van alles heerst op dit moment en zij geen reden zag dat ik langs zou komen . Zelf voelde ik dat dit echt anders was dan anders en na lang aandringen mocht ik toch komen . Longen klonken goed , onstekingswaarde waren laag dus ja mevrouw gewoon een virus . Enigszins gerust gesteld vertrok ik weer naar huis . Maar eigenlijk namen de klachten niet af . Hoestaanvallen werden juist ergen tot aan spugen toe . Geen reuk en geen smaak meer en heel mijn oogleden waren dik en gezwollen . Ook bij elke hoestbui stond ik gewoon in mijn broek te plassen . Je voelt je verschrikkelijk op zo’n moment . Weer de huisarts gebeld en na lang wikken en wegen kwam ze toch uit op kinkhoest .
Inmiddels is het eind maart en merk ik dat de hoestaanvallen iets afnemen . De hevigheid is nog hetzelfde maar de frequentie iets minder . Vannacht voor het eerst geen stikbui gehad . Maar mijn energie is inmiddels 0 . Zolang geen fatsoenlijke nacht slaap gehad dat je gewoon op je tandvlees loopt . Ook voel ik heel
de dag door nog slijm reutelen op mijn borstkas . Herkend iemand dat ook ?
Kinkhoest wordt echt zwaar onderschat ! Het is niet te vergelijken met welk virus dan ook . Het beperkt je in je hele doen en laten .
Ik weet dat het extreem lang kan duren maar hoop toch dat ik nu de goede kant op ga

Dat van die temperatuur herken ik ook heel erg . Heel de dag gloeioren zoals je die hebt bij koorts , maar temperatuur gewoon normaal

Heel fijn te lezen dat jij exact dezelfde ervaringen heb ik als ik Sabina.
Vooral ook de geur, smaak, de zwellingen van je ogen/gezicht en die lege batterij. Ik heb echte nul energie. Mijn vingertoppen zijn zelfs gewoon moe en dat terwijl ik normaal gesproken altijd bezig ben en veel sport.
Fijn te horen dat je een nacht niet gehoest hebt!!
Ik kijk er naar uit. Maar loop iets achter op jouw schema, moet denk ik nog 3 weken wachten.

En mee eens dat het echt zwaar onderschat wordt.

Hoop dat je snel wat verder opknapt en energie krijgt!

Hier ook kinkhoest sinds een maand of 2 klachten. De enorme hoestaanvallen zijn sinds 2 weken minder geworden gelukkig. Ik loop al ruim 6 weken met gekneusde ribben, ca. 4 weken ook een rib gebroken. Het kost zoveel energie, ook door al weken nauwelijks nachtrust. Ik werk als zzp-er en ben op 1 dag na wel blijven werken maar alles kost zoveel energie. Voor andere lichamelijke klachten heb ik juist heel veel beweging nodig, ik baal zo vreselijk dan na weken hoesten mijn ribben me nu weer blijven beperken om intensief te sporten. Het zoeken naar balans is een grote uitdaging.

Mijn man begon met extreem hoesten en keelpijn. Kinkhoest werd niet herkend. Longen waren schoon. Heftige verkoudheid meneer, duurt een paar weken. 2 weken later begon ik zelf .
Samen kinkhoest. De klachten zijn zo herkenbaar. Vooral snachts stikkend wakker worden. Die paniek vergeet ik niet snel. 3 keer zijn mijn gekneusde/gebroken ribben ingetaped omdat de pijn te erg werd.
Nu na 7 weken is het hoesten minder, niet meer zo verstikkend maar wel kokhalsen.
De nachten gaan stukken beter, ribben genezen goed. Traplopen, fietsen, lachen, geeuwen alles veroorzaakt nog steeds een hoestbui. Waar ik vooral last van heb is die allesoverheersende vermoeidheid. Alle energie is er uit. Zolang ik maar rustig blijf zitten gaat het wel maar zodra ik iets doe, al is stofzuigen, ben ik zo verlammend moe.
Gister iets teveel gedaan en vandaag lig ik weer voor dood en val telkens in slaap.
Waarschijnlijk door de lage weerstand lijkt het ook wel of ik kou heb gevat want ineens heb ik een verstopte neus en keelpijn. Ik ben er zo klaar mee. Ik wil gewoon weer leven en van alles kunnen doen. Een adhd hoofd met een lijf wat niet meekomt, ik wordt er gek van.
Samen zijn we langzaam ons werk weer aan het opbouwen. Alles duurt lang.