Ik ben een jongen van 25 jaar. En ben begonnen met blowen vanaf mijn 18de. Ik ben nu weer 3 dagen gestopt.

Mijn helen leven heb ik al last van sociale angst. Ik heb PDDNOS( een autisme spectrum stoornis) waardoor het onderhouden van contacten,vriendschappen en relaties altijd heel moeilijk gingen. Heb nooit veel vrienden gehad en voelde me vaak eenzaam.

Toen ik begon met blowen merkte ik dat afstappen op mensen en sociaal zijn me veel makkelijker afging. Vooral met groepen mensen.

In plaats van dat ik me voelde als een social outcast, voelde ik door wiet dat ik nu eindelijk sociaal me mannetje kon staan. Ik voelde mij geaccepteerd door mijn omgeving. Na jaren het gevoel te hebben gehad op de zijlijn te staan in de maatschappij.

Dit was ook tegelijkertijd het grote gevaar van wiet voor mij. Ik had namelijk het idee dat wiet mijn leven verbeterde, terwijl zonder dat ik het door had wiet juist heel veel dingen van me afnam.

Voordat ik blowde had ik veel verschillende interesses en hield ik me met veel dingen bezig. Toen ik steeds meer begon te blowen. Verwaterde deze interesses, en zat ik de hele dag alleen maar te blowen en youtube te kijken. Elke dag voelde aan als een roes. Ik bracht bijna al mijn geld naar de shop. Waardoor mijn levenskwaliteit steeds slechter werd.

In de afgelopen jaren heb ik 3 psychoses gehad. Bij alle 3 heeft wiet een grote rol gespeelt. Na de eerste 2 psychoses begon ik weer zodra ik de kliniek verlaten had. Bij de 3rde ben ik anderhalf jaar gestopt geweest. Totdat ik op mezelf ging wonen en de stress die dat meebracht. Toen ben ik weer begonnen. En heb ik weer anderhalf jaar elke dag zitten blowen.

 

In augustus 2020 besloot ik weer te stoppen. Heb dit 5 maanden volgehouden. Totdat ik 4 maanden geleden weer wat oude vrienden tegenkwam. En heb toen vanwege nostalgie toch maar weer is een jointje gerookt. En ja hoor. voordat ik het wist was ik weer verslaafd. Zat ik weer elke dag te blowen.

Totdat ik 3 dagen geleden erachter kwam dat ik naast het feit dat ik niet echt meer plezer beleefde aan wiet. Het me zoveel geld begon te kosten dat ik mijn vaste lasten in de nabije toekomst niet meer zou kunnen betalenm dit was voor mij een echte wake up call om gelijk te stoppen.

Op dag 1 was ik overdag heel onrustig en  kreeg ik  al gelijk een paniek aanval tijdens het inslapen. Gelukkig heb ik nog aardig wat oxazepam liggen die ik nog over heb van een oud recept. Dit verzacht de afkick verschijnselen zodanig dat ik er mee kan omgaan. Op dag 2 had ik overdags weinig last maar s'avonds kreeg ik weer een paniek aaval. Zit nu op dag 3.  Overdag gaat het wel maar Ik hoop dat vanavond de eerste nacht word dat ik zonder oxazepam kan slapen.

Ik ben blij dat dit forum bestaat. Zodat ik kan zien dat er naast mij vele andere zijn die een beter leven willen en dezelfde struggle  aangaan als dat ik nu heb. Dit motiveert mij om door te gaan.

Ookal zal ik zonder wiet waarschijnelijk niet meer zo sociaal zijn. Vind ii dat niet meer erg . Ik ben  zoals ik ben. Wat ik met wiet win qua sociale interactie met mensen is het niet waard wat ik in verhouding er door kwijt raak. Namelijk mezelf. Ik probeerde wiet me te laten veranderen in een persoon die ik niet ben. Hoe stom heb ik kunnen zijn.....

 

 

 

 

 

 

 

Hallo, ik ben nu 2 dagen gestopt met blowen na 6 jaar lang elke dag blowen, gaat tot nu toe super goed! Deze berichten geven mij hoop dat het goed zal gaan!

Hoi! Wat sterk van jullie allemaal!

ik ben momenteel aan het afbouwen (op 6 maanden van 4 jointjes naar 3, van 3 naar 2, van 2 naar 1 en nu sinds januari 2022 zit ik op een half) enkel nog in de avond.

maar ik ben vooral enorm angstig voor de slapeloze nachten en hoelang dit aanhoudt, ik ben een enorme piekeraar en heb bang dat wanneer ik volledig stop niet meer ga kunnen slapen en overmand ga geraken door angsten en pieker gedachtes in bed...

 

alvast bedankt voor jullie antwoord!

@België. Doet natuurlijk een hoop met je neurotransmitters en hele lijf en heeft ook gevolgen voor magnesiumgehalte in je lichaam. Zorgen voor goede voeding en misschien eens advies vragen aan een orthomoleculair therapeut voor wat ondersteuning.

De wiet die je rookt heeft een grote kans om chemicaliën te bevatten. Meeste shops hebben bespoten wiet en de meeste groeiers gebruiken chemicaliën voor snelle groei. Waarvan je eerder zulke heftige aanvallen voor krijgt. Ik zeg niet dat wiet roken goed is. Rook inhaleren is tenimmer nooit goed. Maar wiet heeft wel goede bestandsdelen die je mentaal en lichamelijk kunnen helpen. Dus het ligt aan de wiet die je rookt alsnog. Maar altijd is het eten van een zelfgebakken spacecake of drinken van thc mits het goede wiet is in een thee altijd gezonder.

hoi allen, voor mij was het heel simpel. ik ben CT gegaan met zowel wiet als tabak. voordat ik dit deed heb ik gebeden naar Jezus Christus en hetvolgende gevraagd: lieve Here Jezus, ik sta op het punt om te stoppen met beide vormen van gif, ik vraag U om mij te helpen. zorg er aub voor dat ik gewoon geen zin/drang meer heb naar wiet en tabak. dank U voor al Uw hulp. Amen.

dit was op de dag dat ik stopte, was heel erg sjago , maar de volgende dag? ik werd wakker, en had geen ene drang naar wiet en tabak. paar dagen later (nu de vierde dag) en ik heb soms wel neiging om een peukie te roken, maar ik heb de Heer mijn woord gegeven en zal mij zo lang als maar kan hieraan houden, wetende dat Hij mijn rug heeft.

nogmaals, dank U voor alles Jezus. ik kan niet geloven dat U mij zoveel steunt. blijkbaar ben ik alsnog iets waard in Zijn ogen. misschien kan dit een hoop mensen helpen, wees puur in je gebed want Hij luistert altijd mee.

afijn, zal volgende week hier nog even langskomen. eigenlijk heb ik alleen nog moeite om in slaap te komen. de rest van de klachten die ik hier lees ben ik (nog) niet tegengekomen. hopelijk beschermt de lieve Heer mij ook van die onzin. er heeft nog wat meer voorafgespeeld voordat ik op dit punt ben gekomen, en ik dank alles aan here Jezus. sindsdat ik ben gaan bidden, heeft Hij mij geheeld van een hoop problemen, inclusief deze 2 verslavingen.

geloven jullie me niet? ga een keertje bidden, nogmaals wees puur in je gebed want Hij luistert altijd mee. het ga jullie goed en ik hoop dat iedereen zsm van deze gif afkomt. het levert veel meer problemen op dan dat het waard is. en wiet is veel waard want het is kapot duur, kan je nagaan hoe erg je jezelf beschadigt.

dit moest ik even kwijt. Praise be to Lord Jesus the allmighty. Amen. groetjes mensen, zorg goed voor jezelf.

Ik ben inmiddels na 3 eerdere pogingen dit jaar op weg naar de eerste maand zonder (paar dagen nog). Dat gaat heel goed maar was het gemakkelijk? Nee absoluut niet. Helse nachtmerries hebben me na de eerste week ook een volle week geteisterd. Badend in het zweet wakker worden. Prikkelbaar,. agressief, zware emotionele aanvallen. Gelukkig is dat allemaal achter de rug, nu nog steeds oververmoeid en mijn darmen zijn volledig van slag. Dat zal ook nog wel even aanhouden ben ik ben na behoorlijk lange tijd meerdere op een avond te roken. Ik denk toch een gram of 5 per week.

Gelukkig is de weg naar de uitgang gevonden en ik zet het door. De eerdere pogingen gingen mis, ik was er niet klaar voor en ik trapte er weer in. Iets wat veel stoppers vast herkennen. Je houdt jezelf voor de gek. Natuurlijk zijn er mensen die het regelmatig doen en ook weer stoppen, zonder moeite maar dat is een enkeling. Uiteraard ben jij (en ik) dat niet als je hier een reactie plaatst. Stop er gewoon mee of begin überhaupt niet (beste optie). Stop je, ga er dan voor. Nee ik ga niet vertellen dat het mee viel. Dat doet het niet maar dat is niet erg. Vorige pogingen ben ik ook door een extreem diep dal gegaan. Heftige paniekaanvallen, dagen lang niet slapen, kilos afvallen, nachtmerries waarbij horrorfilms in het niets vallen. Niks meer eten, etc.. Alle bekende verschijnselen kwamen in meer of mindere mate voorbij.

Ja, dat valt niet mee maar de beloning voor jezelf is dat als je kunt je er ook veel voor terug krijgt. De enige waarom de meeste van ons het deden of doen is leegte opvullen, een gemis misschien. Dat opvullen gaat je niet lukken met wiet. Je gaat die strijd toch altijd verliezen. Ik heb in korte tijd met stoppen toch ook weer positieve dingen voorbij zien komen en daar komt alleen maar meer bij. Vooral weer sporten en motivatie hebben om van de bank te komen zijn voor mij de twee belangrijkste.

Succes allemaal, hak die knoop door en ga ervoor. Je gaat alleen de strijd met jezelf aan en die kun je winnen.

Hoi Allen,

Ik wil ook in dit draadje toelichten hoe het stoppen met blowen mij momenteel afgaat. Omdat ik een behoorlijke trackrecord heb qua gebruik van cannabis, denk ik dat het goed is mensen te vertellen dat het ook kan meevallen (althans tot nu toe). Bijna 3 weken geleden besloot ik te stoppen met blowen, ik ben nu 38 jaar oud en begon met blowen toen ik een jaar of 20 was.

De eerste jaren gebruikte ik met "vrienden" ik woonde op kamers en had veel vrienden die zo nu en dan een jointje rookte. Omdat ik de enige was die op kamers woonde kwamen deze vrienden vaak bij mij langs, natuurlijk om ook gezellig een blowtje te roken. Van gezellig samen roken ontwikkelde ik een gewoonte. Naast deze gewoonte waren er uitdagende familiaire uitdagingen. Ouders gescheiden, slechte relatie met mijn vader, slechte relatie met mijn moeder en zus. Eigenlijk niets was echt stabiel. Veel negatieve energie leverde mij dit op. Ik denk dat cannabis in deze fase van mijn leve een soort van "verlichting gaf" althans, ik hoefde in ieder geval in mindere maat met deze uitdagingen te dealen. Dit klopt natuurlijk niet, de problemen waren er altijd echter was ik niet bereikbaar voor deze problemen. Dit verslechterde de relatie met mijn familie. Wat onschuldig begon, ontwikkelde zich tot een verslaving. Toen ik 31 was ontmoete ik mijn ex. Een doodnormale slimme vrouw, iemand die begreep waarom ik het lastig heb gehad, maar het gebruik keurde ze niet goed. Ik verbloemde mijn verslaging naar recreatief gebruik, maar in werkelijkheid ben ik alleen "minder" gaan blowen, wel deed ik dit bijna iedere dag, net even voor het slapen gaan een jointje roken in de tuin (stiekem).

Gedurende de relatie die 5 jaar duurde kwam ik erachter dat de relatie die ik had toch niet de relatie was die ik zocht. Ondanks dat mijn ex partner het allerbeste mijn mij voor had en we een goed team waren, was er toch iets dat ontbrak. Mijn verslaving zorgde ervoor dat ik dit niet zag, daarnaast was ik bang kwijt te raken wat ik had. Later zag ik pas in dat ik niet gelukkig was bij mijn ex partner, als niet verslaafd zou zijn geweest had ik er misschien eerder een punt achter gezet. Uiteindelijk is mij dit gelukt na een 5 jarige relatie. Ik moest weer opnieuw beginnen. Het geluk is dat ik altijd een goede baan heb gehad, goed geld heb kunnen verdienen en ik gemakkelijk mijn eigen weg kon gaan. Na dat mijn relatie over was heb ik ruim een jaar hier en daar gewoond, een periode waarin het gebruik aanzienlijk toenam. Ik rookte vaak 3-5 joint per dag (na werktijd, tussen 19:00 en 00:00) en in de de weekenden vaak nog meer per dag, omgerekend denk ik al snel 5-10gram per week. Na een jaar hier en daar te hebben gewoond besloot ik weer een huis te kopen, dit was de nieuwe start die ik zocht. Echter nu had ik dus een eigen plek, een plek waar ik mijzelf nog gemakkelijker kon terugtrekken waardoor het gebruik als maar toe nam, ik steeds meer moeite kreeg te kunnen presteren op mijn werk (iets dat heel belangrijk voor mij is) ik ben nog steeds verbaast dat ik ondanks mijn gebruik heb kunnen bereiken waar ik nu sta. Algoed, huis gekocht 8 maanden mezelf helemaal knetter geblowd. Het gekke is dat ik ondanks mijn gebruik mijn relatie met familie steeds beter is geworden. Ik heb mezelf volledig open gezet naar mijn ouders en zus, ik was altijd wel vrij open over mijn gebruik, maar we zijn het minder gaan zien als een "probleem" het is natuurlijk wel een probleem maar de spanning rond dit topic moest eraf. Hierdoor kreeg ik ruimte om goed na te denken wat ik nu precies wil, ook heb ik mijn uitdagingen met mijn manager gedeeld waar ik een goede band mee onderhoud. Hij heeft mij geadviseerd hulp te zoeken, niet om te stoppen, maar wel het op een rijtje krijgen van mijn uitdagingen en te dealen met mijn demonen uit het verleden.

Met dit in het achterhoofd ben ik naar mijn huisarts gegaan, mijn situatie toegelicht en mezelf volledig overgegeven aan het lot. Wat nodig is nodig, ik wil hiervan af. Ik wil gelukkig zijn (daar horen ups & downs bij) een fijne partner vinden en het leven leven.

Ik heb 3 maanden moeten wachten, uiteindelijk gekoppeld aan Iris Zorg. Voordat ik begon aan dit traject had ik mezelf voorgenomen een poging te doen cold-turky te stoppen. Dit is nu dus bijna 3 weken geleden en ik ben nu 38 jaar oud. Ik heb mezelf nog nooit zo goed gevoeld. Tuurlijk had ik last van moeilijk kunnen slapen, dit was bij mij na een kleine week geen issue meer (ik gebruikte Melatonine de eerste dagen) dit hielp mij toch een beetje rust te krijgen zodat ik nog redelijk kon presteren op mijn werk. Ik kan ik zo nu en dan wel een huil bui hebben, een zielig filmpje op Youtube kan voldoende zijn om een waterval te laten ontstaan. Ik ervaar dit niet als vervelend, het hoort erbij. Nadat de 2e week voorbij was kreeg ik last van mijn darmen. Doorgaans waren 2 grote beurten per dag normaal, nu mag ik blij zijn dat ik überhaupt naar de WC kan en er resultaat komt. Ik merkte vandaag op dat het alweer wat beter gaat, dus dat is fijn. Ik heb trouwens ook last gehad van zweet buien en zo nu en dan een levensechte droom. Afgelopen nacht nog een toespraak gehouden dat Europa zich "nog erger" zal gaan bemoeien met de oorlog tussen Oekraïne en Rusland, in mijn droom had ik een grote groep mensen het stuipen op het lijf gejaagd met mijn droom. Toen ik wakker werd was ik helemaal verbouwereerd dat ik met mijn toespraak zo'n grote groep mensen heb kunnen beïnvloeden, en was verbaast over de passie die ik had in het toelichten van mijn betoog aan het publiek. Best bijzonder.

Aankomende vrijdag (vandaag woensdag) heb ik mijn 2e sessie met een psycholoog. Alhoewel ik mij besef dat volhouden mogelijk lastiger gaat zijn dan het daadwerkelijk stoppen heb ik niet eerder zo bewust dit punt bereikt en heb ik vanaf dag 1 geen drang gehad. Alle positieve veranderingen wegen niet op tegenover het negatie, haal veel meer energie uit mijn dag wat mij ook weer op de been houd gewoon het normale te doen. Eten maken, wat TV-kijken, mijn jonge kater wat aandacht geven - dingen doen die een normaal mens doet als de werkdag eindigt. Normaal zat ik direct achter mijn PC, eerst een joint en ff een game, daarna zien we wel weer verder! Dat is nu sinds 3 weken verleden tijd. Ik heb nog wel wat "problematieken" op te lossen, niet al te groot maar als ik daar lang mee wacht dan worden ze vanzelf (erg) groot. Ik bespreek met mijn psycholoog de stappen die ik wil & moet nemen dit te regelen. Ik weet als ik deze dingen heb opgelost er een enorme last van mijn schouders valt wat weer een boost en motivatie zal leveren het anders aan te pakken.

Ik wil met mijn verhaal eigenlijk toelichten dat wanneer je naast het blowen nog andere uitdagingen hebt die je een last zijn voor je schouders, het belangrijk is ook hiernaar te kijken. Als je stopt heb je namelijk geen uitweg meer en zal je dit dus moeten confronteren. Doe je dat niet is de kans wellicht weer aanwezig dat je een uitweg zoekt waardoor je een terugval krijgt. Door hulp te zoeken hoef je het niet alleen te doen en kan je samen met ondersteuning van een ander stapsgewijs werken aan oplossingen, dit helpt mij enorm.

Ik hoop dat jullie iets hebben aan mijn verhaal! Ik wens echt iedere gebruiker het allerbeste in hun reis, en twijfel niet je familie/vrienden of instanties te vragen ok hulp. Het is het absoluut waard!