Zeg zal het wat gaan ja? net zoals bij mensen zonder Borderline of andere psychische aandoeningen zijn mensen onderling zeer verschillend! Niet iedereen met Borderline is zo'n onmens als hoe u het beschrijft hoor zég mens!Hoe je overkomt ook....zo hysterisch.
Het zou volgens mij wel eens best kunnen zijn dat het meisje in kwestie zo'n heftig gedrag vertoont omdat JIJ je (ook) als een regelrechte bitch gedraagt,nietwaar? Groetjes van een LIEVE borderliner die flink in haar gat is gebeten door reacties als deze..

Hallo!

Ik heb borderline en ben op dit moment ook zwanger. Ik vind het echt ongelofelijk wat voor reacties sommige mensen geven, niet iedereen met borderline is een hysterisch kreng... Ja, onze emoties zijn wat heftiger als normaal, maar dat wil niet zeggen dat wij geen normale relatie kunnen hebben of wel soms? Met een beetje hulp kom je een heel eind!

Hallo allemaal!

Mijn tweelingzus heeft borderline (25 jaar). op aandringen van mij wilde ze eindelijk naar de PAAZ, dit (de meest heftige periode) begon zo'n 3 jaar geleden. Ze heeft eerst wel meerdere pogingen ondernomen om zichzelf van het leven te beroven.

Ik mag wel zeggen, dat in haar geval de complete hulpverlening heeft gefaald. Zij en haar vriend werden geloofd en wij werden aangekeken of wij alles verkeerd hadden gedaan. We begonnen grenzen aan te geven: haar vriend mocht niet meer elke dag bij ons zijn, ze moest alle beesten die ze gekocht had in het ouderlijk huis weg doen. Met jongen en al...
We konden aan mijn zus merken dat ze veel moeite had met seksueel contact. Je kon gewoon aan haar merken wanneer 'het' weer gebeurd was. Ze liep zelfs vreemd daarna. Dit was natuurlijk voor haar moeilijk en voor haar vriend ook.. Maar hij bleef zich bij haar opdringen. Dat vertelde ze zelf ook op de 'heldere' momenten.

Ze woont al een ruim jaar samen met haar vriend en ze mag nu van hem geen contact meer met ons en met vriendinnen. Ook dit heeft ze zelf aangegeven en het was ook wel te merken als mijn moeder haar gewoon eens thuis opzocht. Haar vriend wilde haar het huis uit zetten.
Omdat ze nu geisoleerd leeft maken wij ons wel grote zorgen. Ze was absoluut niet stabiel en, Ze woont nu al meer dan een jaar bij haar vriend en heeft nu ongeveer een half jaar helemaal geen contact meer met ons.

Ze heeft, voordat ze het contact volledig verbrak, nog wel even tegen mijn moeder gezegd dat ze zwanger probeert te worden... We weten niet, maar vermoeden wel, dat ze zwanger is. Aangezien ik nog wel eens verkeerde medicijnen krijg (op mijn zus haar naam).

Het is niet zo dat iemand met borderline een verschrikking is om mee om te gaan. Accepteerd de persoon hulp en kan deze eerlijk tegen zichzelf zijn? Vanuit ons gezin hebben wij heel lang zelf geprobeerd de boel te redden, voordat we wilden toegeven dat er sprake was van een psychische oorzaak. Helaas was ze meerderjarig voor ze hulp kreeg en dan sta je als familie volledig buiten spel. En ik kan in alle eerlijkheid zeggen dat mijn zus een verschrikking was om mee samen te leven. Ik begon zelf depressief te worden, omdat ze precies wist hoe ze me kon kwetsen. Ze maakte ruzie, zodat ik het verkeerde zou zeggen en ze bleef net zolang pushen totdat ik 'de mist in ging'.

Belachelijk hoe de meeste denken en beschrijven dat mensen met borderline niet mee om te gaan is!!!!
Ikzelf ben ook een gezonde 26jarige meid met borderline persoonlijkheidsstoornis. En ja, met de goede psychische begeleiding en steun van omgeving is er prima mee te leven en om te gaan. Zelf ook zwanger en een mooie vaste relatie. Nee deze is niet gedoemd te falen door mijn borderline! Er zijn ontzettend veel gradaties in deze stoornis. Haal het niet over een kam. Ieder individu heeft een andere uitwerking van deze stoornis.

Ik ben 22 jarig meisje van belgie en lijd ook aan borderline ik heb 7maand intensief zwaar therapie gevoldt DGT therapie in pinnaker in duffel dit hheeft me met zware emotie's leren omgaan
Ik heb nu 2jaar een stabiele relatie en zijn aan het proberen zwander te geraken
Niet iedere borderline patient is te vergelijken het is een kwestie van zelf er aan te willen werken
Wie het echt wilt geraakt er wel steun en geduld hebben ze me gegeven en ik heb het nog soms moeilijk
Ma praten en tips en dingen die ik in spinaker heb geleerd hou ik in men achter hoofd
Mijn vriend heeft me bijgestaan omdat ik wauw weten wat er met me aan de hand was ik heb de beslissing samen met men vriend gepakt dat ik me vrijwillig zou laten opnemen dan hebben ze na 5 weken observatie men diagnose gesteld en spinaker aangeraden ja het is dr heel streng confronterend met je zelf ma toteindelijk je krijgt control over u eigen en maakt het voor u en u omgeving gemakkelijker

Hoi daar,

Het is te bizar voor woorden!
Maar dit is echt exact hetzelfde als wat ik meegemaakt heb.
Ben heel mijn leven goed gezond geweest maar zit nu zelf bij een psycholoog omdat ik geestelijk bijna kapot gemaakt ben.
Ik wens je zoon heel veel sterkte want dit is echt het ergste wat je mee kan maken.

Groeten Willem

Hoi, Ik heb zelf borderline, maar integenstelling van de omschrijving van de persoon hier bovenaan, juist erg introvert. Ik zou nooit en te nimmer (en al helemaal niet om een kleinigheidje) met dingen gaan smijten of mensen mishandelen etc.

Daarentegen ben ik juist iemand die alles (teveel) opkropt en het naar zichzelf toe uit. Dus tja, ik heb me wel eens gekrast omdat ik niet goed wist waar met mijn emoties naar toe te gaan en hoe dit op een juiste manier te uitten.

[color=#ff0044]er zijn naast cursussen en therapieën voor mensen met bordeline, [b][u]OOK[/u][/b] cursussen voor de omgeving van mensen met borderline. (leren omgaan met ... !).
[/color]Ik hoor daar veel positieve reacties op, mijn ouders hebben op mijn verzoek ook die cursus gevolgd, en dat heeft de onderlinge band alleen maar ten positieve beinvloed. Ze begrepen wat ze wel of beter niet konden doen, en hoe belangrijk duidelijkheid en structuur voor iemand met borderline is.
En tja, net als voor ieder mens, ook liefde en geduld... (en dat laatste geef ik toe, soms moet je met ons misschien wel een beetje extra geduld hebben).
Borderline zwakt naar mate men ouder wordt af ! Bovendien, leer je er ook steeds beter mee om te gaan. Het is een emotie regulatie stoornis, dus ja, de pieken en dalen zijn hoger/ dieper dan bij een "gezond" persoon.

Ik heb zelf een lichtere vorm van borderline (er zijn namelijk [b][u]een paar honderd varianten[/u][/b] !)

In grote lijnen te verdelen in [u][color=#ff4400]extraverte[/color][/u] en juist [u][color=#ff4400][color=#8844ff][color=#ff44bb][color=#ff4444]introverte[/color][/color][/color][/color][/u] mensen met bordeline ! En daarop zijn weer [u][color=#ff8800]drie verschillende gradaties[/color][/u] qua niveau. Of te wel, in het ergste geval heeft iemand zelf niet in de gaten dat hij/zij borderline heeft. Of wil en kan dit niet inzien. En zal geen of erg moeizaam hulp accepteren...
In het Gunstigste geval, weet de persoon van zich zelf wel dat hij/ zij borderline heeft, en is ook bereid om hier aan te werken ! krijgt daardoor handvaten en kan er prima mee leven !

[color=#bbbb44][color=#ff8800][color=#ff4400]eigenlijk is iemand geen borderliner, maar het is een mens met borderline.[/color][/color]
[/color][color=#ff4488]in eerste instantie mens, en daarna borderline...
[/color]
Wat trouwens ook heel erg mooi kan zijn, het is niet alleen maar negatief !
we kunnen veel plezier maken, erg vrolijk zijn, impulsief op een leuke manier, of tewel spontaan ;).

Het is maar hoe je het bekijkt, het glas is half leeg, of half vol !

Ik ben eigenlijk wel benieuwd naar hoe het nu inmiddels met de persoon gaat die hier zijn verhaal had neer gezet !

[color=#44bbff]groetjes,[/color] [color=#ff0000]van iemand [/color][color=#bbff44]met [/color][color=#bb00bb][color=#bbbb00]borderline. [/color][/color]

Wat een vreselijke reacties hier. Ik ken veel mensen met borderline en dat zijn helemaal geen gewelddadige, schreeuwende monsters zoals sommigen hier in hun post beweren. Ze zijn ook helemaal niet altijd zelfbeschadigend. Dat is echt een mega-vooroordeel eerste klas. Mensen die dit hebben geschreven moeten zich eens inlezen in deze aandoening. Ik ben echt geshockeerd...

Alleen zij die de echte persoon door de borderline schemer zien, kunnen leven met iemand met deze aandoening. Erg v omstaanders. Nog erger v persoon zelf

Helemaal waar.
Dat zijn wijze woorden...

Ik heb zelf ook borderline spijtig genoeg, ik ben in behandeling al 1 jaar, ik ben nu zwanger 28 weken, ik heb men vriend weg gejaagd zoals het de man bij het eerste verhaal, ik heb zo veel spijt! Wil hem terug ik begryp dat hy niet wil, maar ook al wat ik gedaan heb ik zie hem graag ik hou van hem ... En wil gewoon egt een gelukkig leven

'Mijn dochter wil zwanger worden maar heeft Borderline ADHD en ODD. Haar zus heeft een baby gekregen en wil nu zelf ook. Ze is zo in de war dat ik ( moeder) ben afgewezen en moet opdonderen. Waarom weet ik niet, ze beschuldigt mij met van alles.
Hoe krijg ik haar bij een hulpverlener?

Hoe oud is je dochter?

Amai
Hoe onrespectvol!
Borderline is een benaming geen stempel en zeker al niet als het nooit iS vast gesteld! volledig fout beeld dat hier word opgehangen!

Jammer dat op de ervaringen van de mensen die met borderline moeten omgzan zo afgekampt worden door sommige mensen met borderline. Mijn zoontje zei tegen mij als ik toch adhd heb dan kan ik dat zeggen en dan weten ZE , hoe met mij om te gaan. Nou helaas mijn jongen de wereld zit anders in elkaar. Ik zeg tegen mijn zoon " dat het zo niet werkt en dat hij ermee moet leren omgaatn" En dit geldt voor iedereen met een stoornis of deze nu wel of niet is aangetoond ( we hebben tenslotte allemaal wel een afwijking in mindere of in meerdere maten. Ergens ben ik het daar helemaal niet mee eens omdat ik vind dart onze maatschappij een soort eenheidsworst wil die gemakkelijk om de tuin te leiden is en geen eigen mening erop nahoud. Dus wees jezelf met respect naar je medemens het zijn ook maar gewoon mensen. En vooral doe eens moeite voor elkaar of je nu iets mankeert of niet. Het spijt mij wel om te zeggen dat de reacties zonder enig begrip van de mensen komt die dus borderline hebben. Je hoeft het er niet eens bij te schrijven het is zo ook duidelijk. Maar goed alle amsterdammers hebben ook een grote bek, omdat die nu eenmaal opvallen. En ik kom uit amsterdam. En zo kan je nog wel even doorgaan. Maar bekijk het leven eens vanuit een breder perspectief dan kom je er achter dat al die dramtiek niet nodig is. Het is moeilijk maar er is nooit iemand die heeft gezegd dat het makkelijk zal zijn. En dat is ook voor elk mens hetzelfde. Sterkte allemaal en vind een weg.