Je hebt geen hiv, dus daar ligt het niet aan.

Van Brinta krijg je trouwens geen diarree.

Vitaminen hebben uiteraard geen enkele invloed op een hiv test.

Er heerst griep en flinke verkoudheid.

Jij meekt je zorgen om iets dat er niet is. Als dat zo blijft, vraag de huisarts dan een verwijzing naar een therapeut.

Gelukkig heb je zelf door wat er wél aan de hand is:

 

"Super stom dat ik mij zo druk heb gemaakt maar het is echt een angststoornis ben ik bang." (<span class="bbp-reply-post-author"><span class="bbp-author-name">Linda</span></span> <span class="bbp-reply-post-date">6 oktober 2023 om 15:35 </span>#456)

Hoi anoniem,

Dank voor je reactie. Het is vreselijk dat de klachten door blijven gaan en dat versterkt dus de angst. Soms heb ik hele goede dagen en dan alsnog klachten zoals diarree. Ik bedoelde dat mijn diarree op brintapap lijkt ;-).

Ik hoef mij dus geen zorgen te maken dat de test na 7.5 weken toch positief wordt?

De verwijzing is al verstuurd en heb binnenkort een intake, dus die is onderweg. Ik was gewoon benieuwd of jullie de klachten toch opvallen of verontrustend vinden.

Groet,

En dit:

"Wel moet ik eerlijk zijn dat ik slecht eet:"

Daar word je ook niet echt gezonder van.

Ja, ik ga letten op het eten dat is stap 1. Alleen at ik hiervoor ook al slecht en had ik nooit klachten zoals dus die buikklachten etc. Daarom vond ik het gek dat ik nu ineens zon gevoelige darmen heb.

 

Ik snap je punt zeker, maar weet dat het wel even helpt.

Wat ik verontrustend vind, is de angststoornis. Je hebt meer dan deskundig advies gehad van de huisarts, de arts-microbioloog en ook hier, en toch blijf je je vragen herhalen ("Ik hoef mij dus geen zorgen te maken dat de test na 7.5 weken toch positief wordt?"). Door dat te doen, versterk je de angst. Het werkt net als roken, als je trek hebt in een sigaret, dan stilt dat op dat moment heel even de zucht naar een sigaret, maar de verslaving wordt ervoor aangewakkerd en versterkt.

Wat je op die momenten moet doen is je realiseren dat je deskundig advies hebt gehad, en een test hebt gedaan die negatief was. Punt. Het angstgevoel wordt dan eventjes sterker, en je zal er onrustig van worden, maar door dat te blijven herhalen dooft na verloop van tijd de angst uit.

Ik ga dus geen antwoord geven op jouw herhaalde vragen. Niet om bot te zijn, maar omdat ik niet de persoon wil zijn die ervoor zorgt dat jouw angststoornis zich verder en verder ontwikkelt.

Wederom bedankt voor je reactie. Mijn leven is momenteel helemaal kut en ik leef ook in angst, dus ik waardeer je eerlijkheid en ik moet hier ook echt aan werken. Vervelende is dat angst verlamt en idd steeds gestild moet worden. De klachten zijn gewoon heel eng en ik weet gewoon niet meer hoe ik er vanaf moet komen. Gelukkig krijg ik wel hulp binnenkort.

Ik snap je dus zeker dat je zo reageert. Voor mij ook weer even een eyeopener.

Groetjes,

Linda

"Ik snap je punt zeker, maar weet dat het wel even helpt."

Dit is nu net de kern van een angststoornis. In het Engels noemen ze dit pacifying, kalmerend. Vergelijk het met een verslaving. Een drugsverslaafde ontwikkelt een zucht naar drugs. Gebruikt hij die niet, dan wordt hij onrustig, en het wel gebruiken werkt (korte termijn) kalmerend. Het is een verkeerde prikkel die je je lichaam geeft. Het versterkt op termijn de angst.

Angst overwin je door de angst recht in de ogen te zien. Door de angst er te laten zijn als die er is. Spanning en ongemak nemen toe, maar desondanks ga je niet zoeken op internet, en ga je niet je vragen elke keer herhalen. Je laat de angst zijn als die er is. En wat gebeurt er dan? Niets. De angst dooft na verloop van tijd uit.

Wat ook werkt (maar dat kan beter met  behulp van een therapeut), is je te realiseren dat angst "alleen maar" een gevoel is. Je bent niet verplicht om met dat gevoel iets te doen. Je lichaam wil graag van wel, maar jij beslist. Dus ja, de angst is er, en je bent bang, so be it.

 

Oh ja, nog twee dingen: wat ik je schrijf heb ik uit eigen ervaring. Ik heb lange tijd een angststoornis gehad, en ben daar na lange tijd voor het grootste deel vanaf gekomen. Verder ben ik redelijk intelligent, en heb al die jaren ook ontzettend veel gelezen over angst en hoe dat werkt.

En twee: angst kan met je lichaam meer doen dan je denkt. Vaak en veel last hebben van angst heeft absoluut een enorme invloed op je lichamelijke welzijn. Je slaap wordt slechter, je spijsvertering wordt slechter, eigenlijk worden alle lichaamsfuncties beroerd.

juist, ik herken het ook hoor zeker. Ik ga mijn best doen de angst in de ogen te kijken. Klein vraagje m.b.t. mijn klachten waar ik zo uitgebreid over sprak. Hoe ga ik daarmee om? Nu als ik weer is diarree heb barst ik in huilen uit en ben ik weer in paniek. Zelfs als ik een leuke dag heb, geen angst en wel diarree: gelijk paniek en janken en mijn hele dag is verpest. Hoe pak ik dit aan? Evenals dus die droge mond en kijken in mond naar aften. Hoe laat ik dit los en wanneer moet ik wel naar de huisarts.

Wat vervelend dat je ook angst heb meegemaakt. Ben je er zelf vanaf gekomen of met hulp van een therapeut? Knap igv!

Die lichamelijke klachten zijn natuurlijk gewoon aanwezig en vervelend. Als je diarree hebt, dan is dat niet lekker, en is dat een moment waarop de angst direct terugkomt. Wat ik zelf zou doen, is dan mezelf toespreken: dit is er aan de hand, ik heb diarree, dat is vervelend, maar het komt niet door hiv, want dat heb ik niet. Blijf altijd bij de feiten. Zo geldt dat voor alles wat je aan jezelf opmerkt. Waarom zou je de hele tijd je mond zitten bekijken? Als je goed zoekt, vind je er altijd wel wat. Dat is niet vreemd want zo is een mond nu eenmaal. Probeer jezelf dus tegen te houden als je dat wilt gaan doen.

Als diarree niet vlot verdwijnt, dan kan je de huisarts vragen om advies. Maar ik zou wel het hele en eerlijke verhaal vertellen, dat het dus niet met voeding te maken heeft, of een infectie, maar mogelijk wel eens het gevolg kan zijn van angst.

Zorg ervoor dat je je gezondheid weer terug op de rit krijgt. Dus gezond eten, voldoende slaap, beweging... zo vergroot je langzaam maar zeker ook je weerbaarheid tegen triggers die angst oproepen.

Wat bij mij wel eens werkt is gewoon de trigger negeren. Maar dat lukt pas wanneer je langer met die angst bezig bent en langer aan het trainen bent om ermee om te gaan.

> Wat vervelend dat je ook angst heb meegemaakt. Ben je er zelf vanaf gekomen of met hulp van een therapeut?

Meerdere therapeuten zelfs. En zelf er heel veel over gelezen. Het begon met faalangst toen ik +/- 20 was en de studentenpsycholoog die me geholpen heeft. In totaal heb ik denk ik drie of vier kortdurende trajecten gehad in al die jaren, en heb ik op verschillende manieren geleerd ermee om te gaan. Ik ben nu bijna 50, en heb het goed onder de knie. Weg gaat het nooit, en dat hoeft ook niet. Angst kan ook een goede waarschuwing zijn (je steekt niet zomaar de weg over uit angst om aangereden te worden), maar het moet binnen proportie zijn en blijven. En dat is het nu.

Het hoogtepunt was een training ongeveer 10 jaar geleden. Ik wil niet zeggen wat voor training omdat maar weinig mensen die doen, en dan ben ik ineens niet zo anoniem meer. Tijdens die training in een kleine groep, hebben we bijna een hele dag stilgestaan en gesproken over wat angst nu is, en wat het doet. En wat gebeurt er dan als de angst er is, en wat gebeurt er ook niet.

En ik heb nog steeds angst, b.v. hoogtevrees. Best wel erg ook. Ik kan daar nu wel mee lachen als ik zie hoe ik soms op situaties reageer die ik doodeng vind, en mijn vrouw totaal niets doen.

Mindfulness moet je van houden, maar ook dat kan heel erg helpen te leren bij het hier en nu te blijven, en je gedachten niet de vrije loop te laten gaan.

Heel knap dat je ook zoveel hulp hebt gezocht en het een groot deel hebt overwonnen. Voor mij ook een teken dat het mogelijk is en dat dit niet voor eeuwig is. Helaas heb ik momenten dat ik gewoon even niet meer door kan gaan op deze manier, maar dan blijft er gelukkig nog iets waarvoor ik het blijf volhouden.

ik ga echt proberen tegen mezelf te zeggen dat ik geen hiv heb en dat ik het bij de feiten moet houden. Bedankt voor de handvaten die je hebt gegeven.

Je hoeft natuurlijk niet te zeggen welke training je hebt gevolgd. Gelukkig kan je er ook om lachen en ik denk dat humor ook belangrijk is om te relativeren. Iets wat ik mis wat vaker moet gaan doen 🙂

Ik zal ook mij gaan verdiepen in mindfulness. Ben van nature, al zou je het nu niet zeggen, heel nuchter, dus soms vind ik dat wel wat lastig. Maar ik sta voor alles is open dus ik ga er eens goed naar kijken.

Veel dank!

Groetjes,

Linda

HV is het in ieder geval niet, en de supplementen kunnen geen invloed op de test hebben