Een tijd heb ik meegelezen op dit forum. Ik heb er soms veel aan gehad en soms stress van gekregen. Vandaag heb ik besloten geheel te stoppen met meelezen, maar wil als laatste nog wat over mijn ervaring delen.
Toen ik GW kreeg, kreeg ik enorme stress. De aandoening zelf stelde niets voor, eens in de paar maanden een zeer klein plekje op mijn huid dat direct op behandeling reageerde, maar in mijn hoofd was mijn wereld vergaan en ik was als de dood om later een ander te besmetten.
Uiteindelijk vertelde ik het overstuur als ik was een goede vriendin. Zij reageerde; oh joh!! Heb je dat? Dat heb ik ook weleens gehad! Ze had er geen punt van gemaakt. Toen het na een paar keer behandelen niet meer terugkwam is ze weer verder gegaan met het leven en haar partner heeft na vele jaren nooit klachten gekregen. Zij kenden weer anderen die dit ook hadden gehad en hetzelfde verhaal. Toen realiseerde ik me dat alle scenario's in mijn hoofd geen werkelijkheid hoefden te worden.
Ik heb veel gepraat met gespecialiseerde artsen. Zo ben ik bij de genitale huidpoli geweest en heb ik een second opinion gehad. Deze artsen vertelden mij dat bij de meeste mensen GW weer overgaat. Sommigen meenden dat het virus volledig wordt geëlimineerd door het lichaam. Anderen meenden dat het lichaam het virus uiteindelijk klaart, maar dat het dan wel aanwezig kan blijven in het DNA van de cellen. Het zit dan niet meer op de huid en de kans om een ander te besmetten is zeer klein. Ook de kans dat je er ooit nog iets van gaat merken is zeer klein. Dit geldt als je lange tijd (bijvoorbeeld 6 maanden) geen klachten hebt gehad. Zijn plekjes net aangestipt en verdwenen, dan kan het virus uiteraard nog wel op de huid zitten en moet je nog voorzichtiger zijn. Bij herpes zien ze nog wel eens dat het actief wordt als mensen ziek worden, maar bij HPV eigenlijk niet. Het immuunsysteem van de meeste, gezonde mensen krijgt HPV onder controle en bij de meeste mensen komt het überhaupt nooit tot klachten.
Ga jij op internet zoeken, dan vind je natuurlijk net de mensen bij wie zoiets wel gebeurd is. Er zijn duizenden mensen elk jaar die GW krijgen, maar net degenen die er moeilijk vanaf komen of die er nog eens wat van merken, die vind je op internet. Jij weet totaal de achtergrond niet van die mensen. Zij kunnen een aandoening hebben van het immuunsysteem, medicijnen slikken die het immuunsysteem onderdrukken zoals bij reuma of bijvoorbeeld roken of ongezond leven waardoor hun lichaam het niet goed kan opruimen of ze zijn opnieuw besmet. Toch ga jij, als je bent zoals ik, hier allerlei rampscenario's op fantaseren.
Maak jij je net als ik deed veel zorgen hierover? Ga dan niet eindeloos lezen op internet, maar bel met soa aids NL of ga naar een genitale huidpoli waar ze veel mensen zien die zoiets hebben. Je kan dan de representatieve ervaring lezen over duizenden mensen en niet over een selectie van mensen die klachten heeft. Op fora lezen over mensen die klachten hebben, gaat jou niets leren over het meest voorkomende verloop van deze aandoening.
Hoe kan je hiermee omgaan in relaties? Dit is mijn ervaring. Toen ik klachten had, heb ik niet gedatet. Toen mijn klachten een tijd weg waren, ben ik weer gaan daten. Ik heb het mijn partner alsnog verteld en hij vond het geen probleem. Onthoud dat 80% van de mensen wel eens een vorm van HPV heeft gehad. Natuurlijk moet je het zeggen als je actieve klachten hebt of die in de afgelopen 6 maanden hebt gehad, dat zullen we allemaal begrijpen. Ook als je plekjes hebt maar niet weet wat het is. Dit moet je vertellen, punt. Maar soms lees ik verhalen hier van mensen die al jaren geen klachten meer hebben, soms zelfs al 20 jaar niet meer, en nog zitten ze in de stress terwijl de kans na zoveel tijd zo klein is.
Daarbij zit jij op dit forum omdat jij het erg vindt en omdat jij er last van hebt. Maar voor sommige mensen met wie ik heb gesproken is dit niet meer dan een onschuldig kwaaltje. Kortom, jij kan niet voor een ander bepalen of dit erg is. Dat geldt beide kanten op: als je het zelf geen punt vindt, moet je het alsnog vertellen als je plekjes op je huid hebt want een ander kan het wel een punt vinden. En andersom: jij kan het zelf heel erg vinden, maar de ander kan denken ach joh maak jij je daar druk om? Ik ken veel mensen hoor die er zo instaan! Dus mijn tip is: bespreek het gewoon! Ga niet invullen voor de ander!
Op het forum heb ik zelf al een en ander gedeeld over hoe het bij mij is verlopen, dus dat zal ik niet opnieuw doen. Zelf ben ik voorstander van het hele plaatje aanpakken. Als het immuunsysteem het virus moet klaren, dan moet het immuunsysteem versterkt worden. Ik heb dit gedaan met suppletie, gezonde voeding, vaccineren met gardasil, bewegen, nachtrust en stressmanagement. En dit laatste was een grote klus, want ik heb behoorlijk in de stress gezeten over deze aandoening en me van alles in mijn hoofd gehaald.
Ik hoop dat mijn berichten iemand hebben kunnen helpen om er wat rust in te vinden en voor geruststelling naar de juiste bronnen te gaan. Ik heb mezelf voorgenomen niet meer te lezen op internet hierover, dus dit zal mijn laatste bericht worden. Wens jullie allemaal genezing toe en veel geluk in het leven en de liefde!
Wát een mooi eind , wat mooi verwoord!
Bedankt voor al jouw inzichten!
Mij heb je veel moed gegeven destijds.
Ik ben er vanaf , ook Gardasil genomen.
Blijf wél je uitstrijkje doen want helaas heb ik deze hpv er ook bij ...en kreeg afwijkend resultaat.
Neem nu de MRL , in de hoop dat mijn lichaam dit ook opruimt .
Ik wens je een mooie toekomst!