Jaloers zijn en wantrouwen

Online ZorgZus
  • #1

    Hallo

    Ik zit met een probleem! Ik ben de laatste tijd behoorlijk jaloers en onzeker. Heb ook wantrouwen! Ik zal in het kort proberen uit te leggen (zo kort mogelijk)wat er aan de hand is en is gebeurd.

    Ik en mijn vriend hebben nu bijna 3 jaar een relatie. Inmiddels ook een dochtertje van bijna 1. Het probleem in onze relatie begon al vrij snel nadat we gingen samenwonen! We verhuisden en aan het einde van de straat woonde een ex van hem! Hij had alleen verder geen contact met haar ofzo. Dus ik zag hier geen problemen in. Tuurlijk leuk vond ik het ook niet, maar we woonden samen en er was totaal geen contact dus geen probleem in mijn ogen. Hij zei ook nooit vreemd te gaan enz. Bovendien vertrouwde ik hem volledig! Ik raakte op een gegeven moment zwanger en alles was perfect! Tot ongeveer een maand voordat ik was uitgerekent! Toen begonnen de problemen! Hij deed een beetje raar en gedroeg zich vreemd?! Hij wilde ineens naar "vrienden" waar ik nog nooit van had gehoord enz. Ik vertrouwde dit niet! En mijn gevoel werd bevestigd! Ik kwam smsjes tegen in zijn telefoon met: hee schatje wil je me helpen een kast in elkaar te zetten, hee lekker ding kom je vanavond langs?? Blijf je slapen?? Enz. Ik schrok me kapot!! Dacht dat de wereld instortte! Nog nooit had ik zoiets gezien! Terwijl we nooit iets te verbergen hadden voor elkaar! Ik confronteerde hem ermee, maar hij zegt dat het niks is! Het stelt niks voor! Hij was nog nooit vreemdgegaan. Er is nooit iets gebeurd. enz. Hij wilde eerst ook niet zeggen wie het was! Hij zei wel dat ik haar ken en zij van mijn bestaan af weet, maar dat leek mij stug want je gaat niet iemand vragen te blijven slapen terwijl je weet dat hij een vrouw heeft en zijn vrouw hoog zwanger is! Later vertelde hij toch wie het was! Het was zijn ex uit de straat!! Mijn vertrouwen in hem was behoorlijk beschadigt tot weg! Ik vertrouwde hem niet meer! Hij wilde er alles aan doen om dat vertrouwen terug te krijgen! Hij stuurde haar een sms (waar ik bij was) dat hij geen contact wil! Het was voorbij! Volgens hem had zijn oom zijn nummer aan haar gegeven en hij zag er geen kwaad in!? Ik ben boos, verdrietig en beschadigt! Ook op zijn oom! Hoe kan hij dit doen?? Je geeft toch niet iemands telefoonnummer zomaar weg?! Al helemaal niet aan een ex terwijl je weet dat hij een nieuwe relatie is begonnen en binnenkort een kind krijgt?! Maar goed...het is voorbij! Tenminste dat zei hij! Ik dacht dat we gingen vechten voor onze relatie! Een paar maanden later zei hij dat hij naar zijn oom ging...en ik kwam er later achter dat hij stiekum met haar had afgesproken! Ze is inmiddels verhuist! Gelukkig!! Maar hij had dus vlak bij haar nieuwe huis afgesproken!? Hij is wel naar zijn oom geweest, maar alleen heel even en toen gelijk doorgegaan naar haar en dan naar huis! Weer stortte die wereld in!! Ik wilde het uitmaken! Want dit zou voor mijn gevoel niet ophouden! Het vertrouwen was weg! En het beetje wat weer teruggekomen was is nu weer verdwenen! Hij wil het niet uitmaken! Hij wil mij niet kwijt! Na hele lange gesprekken zijn we toch bij elkaar gebleven! Vervolgens kwam ik er weer achter dat hij haar dagelijks belde!! Als hij werkt dan bellen wij regelmatig/dagelijk in de pauze, maar ook toen deed hij raar! Hij had het druk, geen tijd, ging snel verder enz... Dan hadden wij opgehangen en dan belde hij haar! Of hij belde haar eerst en dan mij met de smoes "was nog even bezig" enz. Hier kwam ik ook achter en zei dat de waarheid altijd uitkomt!! Ik wil dat dit eindigt en onze relatie verbreken!! Maar weer smeekte hij mij (nadat het een dag uit was) op zijn kniën om hem nog 1 kans te geven! Hij ging nu bewijzen dat hij wel te vertrouwen is!! Het was toch ook 3maal is scheepsrecht!? Het was nu echt voorbij!! Dat zweerde hij!! Nou uiteindelijk is dit toch gestopt!! Hij belt haar niet meer en andersom ook niet! Hij heeft van mij namelijk een nieuw nummer gekregen! Dat heeft zij niet!! Heb ook gelijk gezegd dat hij zijn oom moet vertellen zijn nummer niet meer door te geven!! En dat als ik er weer achter kom dat hij weer contact met haar heeft, op wat voor manier dan ook, het definitief voorbij is tussen hem en mij!! Dat dit echt de laatste kans is die hij heeft gekregen!!

    Dit gaat tot op heden nog allemaal goed! het contact is totaal verdwenen! Het vertrouwen bij mij is ook beetje bij beetje weer aan het toenemen. Maar sinds dit is gebeurd ben ik wel onzeker geworden over mezelf en dus ook jaloers!! Tuurlijk een beetje jaloerzie is niet erg, maar dat is bij mij bijna een obsessie geworden! Als ik hem met een andere vrouw zie, een andere vrouw op de achtergrond hoor of weet dat hij in de buurt van een andere vrouw is...gaan me haren (bij wijze van spreken) al overeind staan! Het liefste zou ik dan gelijk naar die andere vrouw toe willen gaan en duidelijk willen maken dat hij van mij is en als ze ook maar iets probeert er wel achter komt wat ik met haar ga doen!? Gelukkig doe ik het in werkelijkheid niet! Maar ik krijg ook gelijk rare gedachten! bv zij is slanker dan mij...zou hij haar leuker vinden?? enz Gedachten die nergens op slaan dus! Dat weet ik!! Maar het gebeurd vanzelf! Ik wil dat ook niet!! Maar het is een soort automatische piloot ofzo!? Weet niet hoe ik het anders uit moet leggen!? En er is ook niks aan de hand! Vaak gaat het over werk of wat dan ook, maar toch...ik wordt gek van die jaloerzie!! Zo wil ik niet zijn en ben zo nooit geweest!! Het is ook niet echt gezond! Toch blijft er ook nog altijd een stukje wantrouwen! Ik weet niet meer wat ik hieraan kan doen!? Ik wil hem niet wantrouwen! Helemaal niet nadat hij laat zien te willen vechten voor ons en voor mij wil gaan! Wat kan ik hier allemaal tegen doen?? Hoe kan ik ervoor zorgen dat die jaloerzie en wantrouwen afneemt tot verdwijnt!? Herkent iemand dit?? Kan iemand mij tips geven?

    Dank jullie wel alvast!

    Reageer
    #2

    Goh meid, wat rottig voor je. En wat een lang verhaal.

    Maar wil jij echt verder met iemand die jou meerdere keren bedonderde en jou valse beterschap beloofde ?

    Liefs Loesje.

    Reageer
    #3

    Hallo Loesje...

    Dank je wel voor je reactie in ieder geval! Ik weet dat het een heel lang verhaal is, maar ja... hoe leg je zoiets in het kort uit!? Anders snappen mensen waarschijnlijk niet hoe het komt en waardoor het is ontstaan. Dus ja...sorry voor het lange verhaal!

    Dat je vraagt of ik wel verder met hem wil...Dat is een vraag die ik mezelf ook heel erg vaak heb gestelt! Ik zei altijd "ik zie het allemaal wel en laat het op z'n beloop! Als het voorbij is..ook goed, want dan heb ik ook rust! Maar een andere kant in mij houdt veel te veel van hem!". Uiteindelijk zijn we heel even uit elkaar geweest, maar op dat moment kom je er toch achter dat er toch te veel liefde is! En daar komt bij...we hebben samen dan een dochtertje! Ik wil dat zij gewoon opgroeit in een "normaal" (niet rot bedoeld!!) gezin met vader en moeder! Dus niet dat ze heen en weer geslingert wordt tussen 2 ouders! Maar heb idd diezelfde vraag me zelf ook al heel erg vaak gesteld!

    Het probleem is alleen hoe kom ik van die wantrouwen en jaloerzie af?! Is dat iets dat slijt?? Of wat kan ik daar tegen doen?? Hij laat in ieder geval zien dat hij voor onze relatie wil vechten en ik wil hierin ook mijn steentje bijdragen!

    Dank je wel in ieder geval voor je reactie!

    Reageer
    #5

    Hallo, Dit is herkenbaar. Mijn verhaal was PRECIES hetzelfde!!!!!!!!!!!! En maar smeken, en janken dat ik hem moest vertrouwen. Ik was ook zwanger, ik heb een miskraam gehad. In die tussen tijd, heeft die wel met 3 anderen het bed gedeeld. Waar ik LATER maar weer achter moest komen. Als ik jou verhaal zo lees, hoop ik zo dat je het licht ziet. Praat met iemand, die ouder is die er verstand van heeft. Mannen kunnen je kapot maken, dankzij mijn ouders heb ik hem los kunnen laten. Mijn ouders zagen hoe kapot ik ervan was. Ik was onzeker, vond mezelf te dik waardoor ik nog maar 41 kilo woog op mijn 20e. Allemaal, omdat mijn lieve vriend niet genoeg aan MIJ had.

    Echt waar, 1x vreemdgaan. is altijd vreemd gaan.. en dat gevoel slijt niet weg. Het word alleen maar erger en dan gaat het alsnog uit omdat HIJ er gek van word. Of in mijn situatie, ik ontspoorde en at niet meer.
    Heb nu alles weer op een ritje, maar neem dit serieus aub. en denk na!! Wat is het beste voor je kindje, neem dat risico niet. Mannen genoeg die echt genoeg aan 1 vrouw hebben....

    Ik wens je veel sterkte.
    Gr.

    Reageer
    #6

    ik hoop voor je dat het slijt maar vermoed het niet... als je bij elkaar bent, moet de liefde voor elkaar onvoorwaardelijk zijn... dat blijkt niet zo te zijn helaas... ben bang dat de argwaan steeds groter wordt en de controle blijft ook bestaan... denk dat dat geen leven is... je ziet hem als jou bezit en dat is totaal verkeerd... je moet gewoon anders gaan denken... als ik niet goed genoeg ben voor hem, moet hij maar weggaan... weet van jezelf dat je een goede vrouw bent en hij je niet verdient als hij zo graag bij iemand anders wil zijn.... weet dat het hard klinkt maar anders heb je geen vrij leven... altijd achterom over de schouder kijken houdt niemand vol... succes ermee

    Reageer
    #7

    ik zal eerlijk zijn.hij is zijn ex niet vergeten. ik denk dat zij niks met hem wil dat hij daarom bij jou is, ik hoop dat hij haar ooit los laat en voor jou gaat. maar ik ben bang van niet. ik heb dit ook meegemaakt.

    Reageer
Reageer op: Jaloers zijn en wantrouwen


<a href="" title="" rel="" target=""> <blockquote cite=""> <code> <pre class=""> <em> <strong> <del datetime="" cite=""> <ins datetime="" cite=""> <ul> <ol start=""> <li> <img src="" border="" alt="" height="" width="">

Upload bijlagen

Maximaal toegestane bestandsgrootte is 1 MB



Voeg nog een bestand toe

Blijf op de hoogte met onze wekelijkse nieuwsbrief