Gisterenmiddag is mijn galblaas verwijderd. Een steen blokkeerde de boel compleet en de blaas was ontstoken. Om 23:09 uur in de avond opgenomen en de volgende dag om 14:00 uur op de OK. Prima wakker geworden, waterijsje gekregen en terug naar zaal. Om ca 20:00 richting huis. Gelijk naar bed. Wel last van pijn van de incisies (5 stuks ) en in mijn schouder maar dat blijkt normaal te zijn. Door het gas. Op mijn rug geslapen want andere houding was pijnlijk. Blij dat de boel er uit is want ik kon geen halve minuut meer in 1 houding liggen, zitten of staan. Ik ervaarde een constante pijn rond de maagstreek en niet aan de rechterkant voor de operatie. Ik weet niet hoe het herstel bij mij zal verlopen. De tijd zal het leren.

Ik heb 2 jaar geleden mijn galblaas laten verwijderen. Ik had al jaren last van misselijkheid, zuur, kolieken, maagontstekingen, enz… Na enkel jaren eindelijk bij een goede dokter terechtgekomen die had aangeraden om de galblaas te verwijderen. En wat voor een redding was me dat! Geen misselijkheid meer elke dag! Mijn galblaas verwijderen is het beste wat me is overkomen. Helaas merk ik ook wel wat nadelen op. Ik kan bijvoorbeeld mijn eten veel minder goed verteren, mijn stoelgang is zo wisselend, vreselijk. Ook ben ik na de operatie wel wat kilo’s bijgekomen en alcohol daar kan ik totaal niet meer tegen. Ik ben ook veel meer moe dan ervoor. Nu, is dit allemaal door de operatie? Dat kan ik niet exact zeggen. Ik kan enkel zeggen dat dit allemaal begonnen is na het verwijderen van mijn galblaas. Ik ben in ieder geval ENORM blij dat ik niet elke dag meer misselijk ben.

8 November galblaas verwijderd. 07.45 melden ziekenhuis. 08.15 kalmeringstablet. 08.45 naar operatiezaal en gesprek met de chirurg. 09.00 operatie tpt 10.00. Uitslapen op verkoeverzaal tot 11.00 vertrek uit ziekenhuis 12.45.
Al met al 100% meegevallen. Wel hoop pijnstillers mee maarvna 9 dagen zonder. Nu na 3 weken bijna geen last meer van kijkgaten operatie. Kan alles eten en drinken.

Hallo,

Ik wordt zoals het er nu uitziet 12 februari geopereerd dan wordt ook mijn galblaas verwijderd omdat ik na later bleek een tweetal aanvallen had gehad vanwege een alvleesklierontsteking die na onderzoek op de spoedeisende hulp door middel van een CT scan veroorzaakt was door galstenen.
Na die diagnose werd ik gelijk opgenomen in het ziekenhuis en werd 3 dagen aan het infuus gelegd met een vochtoplossing.

Wel werd mij gelijk verteld dat ze de galblaas willen verwijderen, zij hadden dit al snel willen doen toen ik er nog was, maar zijn er toch toen van afgezien omdat ze het risico te groot vonden voor complicaties.

Ik had even daarvoor op de hartbewaking gelegen met hartritmestoornissen, waar ik voor een cardioversie was aangemeld, daar ben ik voor geweest maar na allerlei testen zijn ondergaan voordat dit moest plaatsvinden, bleek dit niet meer nodig, en werd later door de cardioloog goed bevonden voor de nu aankomende operatie.

Dus ook ik ben nieuwsgierig, daarom ben ik nu hier.

Mijn vraag is dan ook, kun je na de operatie als ik weer thuis ben traplopen, ik slaap namelijk boven, en heb ik de eerste periode ergens hulp bij nodig? Ik woon namelijk alleen.

Hoe gaat het nu met u?

Met mij gaat nu nog goed.

De operatie moet nog plaatsvinden.

Ik ben ook aan mijn 18 jaar mijn galblaas verwijderd. Maar ik heb ook nog altijd last. Ik neem elke dag ursofalk medicatie voor de galwegen. En ik drink water met citroensap erin. Dat helpt ook zeer goed. Ondertussen ben ik 45 jaar en heb 9 jaar geleden terug sten gehad in de galwegen. Dus blijft het opletten e

Ik ben inmiddels op 19 februari geopereerd en is mijn galblaas via een kijkoperatie verwijderd.

De narcose viel mij erg mee, werd op een prettige manier wakker, en weet uiteraard nergens van.
Alleen zij de chirurg later dat ze bij mij in het ziekenhuis bij mijn bed kwam dat de operatie best wel zwaar was daar er overal verklevingen in mijn buik aanwezig waren zodat ze de galblaas maar moeilijk konden vinden.

Maar uiteindelijk is het gelukt, ook hebben ze gelijk een kleine navelbreuk verholpen, dat hadden ze al gezien en aangezien ze toch via die ingang daar naar binnen moesten hebben ze dit gelijk opgelost.

Maar ik moet zeggen ik heb wel veel pijn, lijkt wel of ik een zware training achter de rug heb, alles doet pijn in mijn buik en beide schouders doen ook pijn, maar dat laatste werd ik al voor gewaarschuwd en heeft te maken dat ze met een soort gas je buik opblazen om de organen los te maken van de buikwand.

Nu ben ik dus thuis en nu moet het hertel beginnen, kijken hoe alles verder gaat en welke voordelen het mij gaat opleveren.

Even een update

Ik heb dus bijna 10 dagen na de ingreep een complicatie opgelopen in de vorm van een bacteriële infectie aan de galwegen met als gevolg een ziekenhuisopname van 5 dagen.

Kreeg plotseling opnieuw een aanval van pancreatitis die op vrijdag 1 maart begon, eerst in de ochtend en daarna in de middag, ik herkende het meteen als pancreatitis (alvleesklierontsteking), om die reden is toen mijn galblaas verwijderd.

Helemaal gevrijwaard van die koliekpijn ben je dus niet, maar na opname en onderzoek met ct-scan en later MRI-scan kon men vaststellen dat de galgangen vrij van galstenen en galgruis zijn, en vertelde de arts dat de kans op herhaling volgens hem zeer klein zijn, als de infectie met antibiotica opgelost zouden zijn.

Nou mij benieuwen, want deze pijn en alle wat ermee gepaard gaat wil ik niet meer meemaken.

Hallo ik ben 9 april ook geopereerd ook 4 sneetjes ik ben bijna 3 weken verder maar heb nog steeds vanbinnen pijnen, steken of krampen.

bukken gaat nog steeds niet echt en tillen redt ik ook nog niet echt hoe lang kan het duren voor je vanbinnen ook geen pijnen, steken of krampen meer hebt heb het wel al aangegeven moest het nog even aankijken... elk lichaam geneest anders bij de een duurd het langer dan bij de ander was het antwoord, ik ben er eerlijk gezegd inmiddels wel klaar mee het houdt mij tegen in mijn dagelijkse dingen lopen gaat ook nog niet helemaal vlotjes... ?

Nu een week geleden dat mijn galblaas
En 41 steentjes zijn verwijderd
Je hoort zoveel verhalen en dat maak je bang
Ik had niet echt een keuze Ik moest geopereerd worden had alleen koliek aanvallen en kon leven per dag op twee broodjes meer niet!
Nu een week verder kan ik gewoon alles eten geen last van diarree af en toe een pijntje
maar alles viel reuze mee!!!!
Eindelijk kan ik eten wat ik wil en ben zelfs een kilo afgevallen!!!!

Donderdag a.s. Word mijn galblaas verwijderd. Ik vind het best spannend maar de koliek aanvallen komen steeds vaker voor, dat ik blij ben dat de afspraak staat. Ik denk dat de ene persoon er meer last van kan hebben dan de andere. De positieve verhalen houd ik mij maar aan vast. Word vervolgt@!

Hoi
Ik ben 6 dagen geleden geopereerd en ik heb het heel anders ervaren.
Ik werd wakker uit narcose en had wel gelijk last van pijn in de schoude en in mijn zij. Ik had het heel erg onderschat ik mocht wel 4 uur naar operatie naar huis.
De wondjes aan de zeikant bovenkant genezen snel maar het wondje in mijn navel wauw wat heb ik daar last van we zijn 6 dagen veder en de pijn blijft het zelfde ik kan nog steeds niet op mijn zij en heb moeite met opstaan zo zie je maar dat het bij iedereen anders is.
Groetjes,
Chantal

Vorig jaar september is mijn galblaas eindelijk verwijderd nadat ik jaren pijn had en van het kastje naar de muur werd gestuurd. Begin 2021 werden bij de galstenen geconstateerd, waarna ik op intake ging bij de chirurg. Nadat ik uitlegde wat voor pijn ik voelde (een steek in mijn bovenbuik die uitstraalde naar mijn rug) concludeerde de chirurg dat dit geen symptomen zijn die bij galstenen komen kijken. Daarnaast kunnen veel mensen volgens de chirurg met galstenen leven, dus ik hoefde me geen zorgen te maken.

De pijn bleef aanhouden, dus ik besloot later weer naar de huisarts te gaan. Die verwees me door naar de MDL-arts. Ook die kon niets voor me betekenen en ik werd door haar doorverwezen naar de logopedist. Wist werkelijk waar niet wat ik hoorde. De MDL-arts was er namelijk van overtuigd dat er bij mij sprake van aerofagie was. Hierbij slik je veel lucht in tijdens het eten, drinken en praten, waardoor je buikpijn kunt krijgen, winderig wordt en veel gaat opboeren. Vervolgens een paar maanden bij de logopedist geweest, wat natuurlijk ook niets hielp.

Uiteindelijk dacht ik: ik moet maar met deze pijn zien te leven. Mijn klachten werden niet serieus genomen, terwijl ik gewoon wist dat het aan die galstenen lag. Toen ik vorig jaar lekker op vakantie was in Italië, voelde ik een dag na het ontbijten de heftigste pijn die ik in al die jaren gevoeld had. Uiteindelijk een week lang in het ziekenhuis gelegen, leuke vakantie dus. Wat bleek? Mijn galblaas was ontstoken door de galstenen en ook mijn alvleesklier raakte daardoor ontstoken. Maar gelukkig hadden mijn klachten niets met de galstenen te maken volgens de eerste chirurg die ik in 2021 sprak.

Mij werd in Italië aangeraden om bij terugkomst in Nederland meteen mijn galblaas te laten verwijderen. Zo gezegd, zo gedaan en in september werd mijn galblaas verwijderd. Na 5 dagen begon ik echter een pijn te voelen die ik in al die jaren mét galblaas niet had gevoeld. Een pijn die ik mijn ergste vijand niet eens zou gunnen. Ik ben toen binnen een week drie keer naar de spoedeisende hulp gegaan. De eerste twee keer zagen ze niks in mijn bloed en urine. Toch verging ik van de pijn, dus kreeg ik in eerste instantie wat diclofenac en na het tweede bezoekje tramadol. Er werd dus niet naar een oplossing gezocht, maar ik werd gewoon volgestopt met pijnstillers.

Toen ik uiteindelijk voor de derde keer die week verging van de pijn, belde ik midden in de nacht opnieuw naar de spoedeisende hulp. De dame aan de telefoon had de volgende boodschap: “Meneer, u bent hier al twee keer geweest deze week. Wat denkt u dat we nog voor u kunnen doen?” Alsof ik voor mijn plezier midden in de nacht belde.
Uiteindelijk toch gegaan en was rond 02.00 uur binnen. Pas om 08.00 uur kwam de dokter eindelijk, nadat ik uren lag te creperen, over te geven en volgestopt was met pijnstillers (die niets hielpen). Ik zou eindelijk een scan krijgen en wat bleek? Mijn galwegen zaten nog vol met galstenen en gruis. Snapte er niks van. Mij was namelijk nooit uitgelegd dat galstenen zich ook buiten je galblaas kunnen vormen. Ik dacht simpelweg: galblaas eruit en klaar is Kees.

Niets bleek dus minder waar. Snap ook echt niet waarom dit niet eerder was gecheckt. Dan hadden die drie (urenlange) tripjes naar de spoedeisende hulp, de pijn en alle onzekerheid mij bespaard kunnen blijven. Het gaat namelijk echt in je hoofd zitten. Je denkt de hele tijd: hoe kan het dat de pijn nu nóg heftiger en ondragelijker is dan toen ik een galblaas vol galstenen had? Mocht je na je operatie dus nog heftigere pijn ervaren, laat dan je galwegen checken en blijf aandringen!
De galstenen en gruis in mijn galwegen werden uiteindelijk via een gastroscopie (met roesje) verwijderd. Sindsdien heb ik die pijn gelukkig nooit meer gehad. Ik voel heel af en toe wel lichtjes wat steekjes, maar tot nu toe gelukkig nooit meer de pijn ervaren die ik jarenlang en na de operatie had. Hopelijk blijft het zo.

Na 2 jaar aanvallen van mega pijnen
En 2 x per week zelfs en alleen morfine hielp
Ben ik gisteren geopereerd. 8 uur geholpen en om 3 uur zat ik thuis
Echt bijna geen pijn( die aanvallen doen zoveel meer pijn)
Alleen opgeblazen buik van het gas
Ik heb digestives enzymen gekocht van solgar. Volgens social media is dat een aanrader.
Iik was alleen thuis en heb een pizza besteld en opgegeten
Geen last van! Morgen weer gezond
Voor nu 100 procent blij
Ik ben geholpen in Rijnstate Zevenaar
Gelre werd afgeraden voor galblaas operaties