En zoals je zei ´geforceerd afbouwen´ (koste wat het kost) is nou niet bepaald een geweldig idee.

Misschien is dit een wat lastige of vervelende vraag, maar het is toch een problematische kwestie.

Dat probleem met die ingewanden (samentrekkingen spieren/darmen, soms spasmen) is buitengewoon onaangenaam, stressvol en het is in essentie een 24-uurs probleem. Ik kan er bijvoorbeeld 's ochtends vroeg wakker van worden, of er veel last van hebben bij het eten/verteren van de maaltijd.
Het wordt veroorzaakt door de Rivotril.
Bij afbouwen wordt het veel sterker. Dat zal (ervaring) ten minste enkele maanden duren, misschien dat het bij lage doses minder wordt.

Het mag bekend zijn dat chronische stress tijdens het ontwennen een slechte zaak is.

Mebeverine werkt op de muscarine receptoren, en is in mijn ervaring niet zo selectief, in de zin dat het op ongewenste wijze ook op het centraal zenuwstelsel werkt.

Kent iemand een ander middel, met een ander werkingsmechanisme ?
Of weet iemand een specialist/instantie die mij hiermee zou kunnen helpen ? De huisarts laat het afweten bij "werkingsmechanisme".
("mechanism of action")

Ben nog eens in de materie gedoken, daarom duurde het even.

Als zeker is dat de Rivotril de klachten veroorzaakt is er natuurlijk maar een remedie. Stoppen met de Rivotril. Het is heel goed mogelijk dat de klachten zullen afnemen wanneer er een lage dosering Rivotril is bereikt.

[quote]Mebeverine werkt op de muscarine receptoren, en is in mijn ervaring niet zo selectief, in de zin dat het op ongewenste wijze ook op het centraal zenuwstelsel werkt.[/quote] Deze stelling klopt volgens mij niet. Mebeverine is namelijk geen parasympathicolytica, maar een musculotroop werkend spasmolyticum. Dus rechtstreeks werkend op de gladde spieren en niet op de muscarine receptoren. Buscopan (Scopolaminebutyl) daarentegen wel.

Spasmolytica verlagen de tonus van de gladde spiercellen in het darmkanaal. Ze kunnen worden onderverdeeld in parasympathicolytica (anticholinergica) en musculotroop werkende spasmolytica.

Parasympathicolytica maken de muscarinereceptoren minder gevoelig voor de prikkel van acetylcholine, dat wordt afgescheiden door postganglionaire vezels van de parasympathicus. Het effect hiervan is dat de tonus en motiliteit van de gladde musculatuur in bijvoorbeeld maag-darmkanaal, gal- en urinewegen kunnen afnemen, tevens wordt de zuurproductie in de maag geremd.

Parasympathicolytica worden verdeeld in tertiaire (lipofiel) en quaternaire (hydrofiel) basen. De tertiaire basen dringen makkelijker het centrale zenuwstelsel binnen dan de quaternaire. Ook de absorptie uit het maag-darmkanaal is van de tertiaire verbindingen beter.

Tot de tertiaire basen behoort atropine, terwijl scopolaminebutyl (voorheen butylscopolamine) een quaternaire ammoniumverbinding is.

Bij het musculotroop werkende spasmolyticum mebeverine vindt de dempende werking op tonus en motiliteit van de gladde musculatuur plaats door een direct effect, waarschijnlijk door interferentie met de natrium- en calciumkanalen in de spiercel. In tegenstelling tot de parasympathicolytica treedt geen remmende werking van de kliersecretie op.

De bijwerkingen van de oraal toegediende parasympathicolytica komen grotendeels met elkaar overeen. Bij gebruik van een tertiaire verbinding ziet men eerder bijwerkingen van het centrale zenuwstelsel optreden dan bij gebruik van een quaternaire verbinding.

In jouw geval zou dus en quaternaire verbinding beter zijn omdat er minder bijwerkingen van het centraal zenuwstelsel zijn. scopolaminebutyl (Buscopan) dus. Dat zou dan dus het middel kunnen zijn om in ieder geval je darmklachten te verminderen gedurende de afbouw.

Hartelijk dank voor dit antwoord.

Wat mebeverine nu wel en niet doet, is mij niet echt duidelijk.
In -colofactab.pdf- (makkelijk te vinden met google, zonder de - uiteraard) worden diverse werkingsmechanismen beschreven. Bepaalde effecten die in vitro optreden, zouden in vivo niet optreden. Maar misschien geldt dat niet voor iedereen.

Ik begrijp dat mebeverine inderdaad op de gladde musculatuur inwerkt, http://nl.wikipedia.org/wiki/Glad_spierweefsel .
Het is echter mijn indruk dat mijn ellende niet slechts of in de eerste plaats wordt veroorzaakt door de "darmspieren", maar door spieren in mijn buik die niet onder bewuste controle staan. Hoe dit exact zit (welke spieren), weet ik niet.

Dat mebeverine daarop inwerkt is op zich goed. De andere effecten uiteraard niet.

Misschien zou Buscopan een goede keuze kunnen zijn.
Toch heb ik enige zorgen over de effecten op het centraal zenuwstelsel, solifenacine werkt ook op de muscarine receptoren en gaf ook problematische effecten.

Het blijft lastige materie. Ik moet er nog eens over nadenken.

Solifenacine is een competitieve cholinerge receptorantagonist met een relatieve selectiviteit voor de blaas en kan dus niet vergeleken worden met b.v. buscopan.
De werking op de mucarine receptoren is ook anders tussen beide middelen.

Ik kreeg zojuist van een ervaren verslavingsarts het advies om ineens over te stappen naar Librium of oxazepam. Dus niet geleidelijk.
Ik heb zo mijn twijfels ...

Wat zou een neuroloog hiervan denken ? Daar heb ik dus zelf geen toegang tot.

Hij raadde het gebruik van middelen als mebeverine af, de klachten zouden vooral kortdurend zijn. Niet echt mijn ervaring, met Rivotril dan.

Ik krijg zo het gevoel dat niemand het weet.

Soms kan een switch naar een ander middel heel goed werken. Hierbij moet je dan op de expertise afgaan van de verslavingsarts.
Ik vrees dat de meeste neurologen hier niet al te veel kijk op hebben/ ervaring mee hebben. Een verslavingsarts daarentegen wel.
Ook wat de darmklachten betreft kon de verslavingsarts wel eens gelijk hebben. De bijwerkingen bij Librium en Oxazepam zijn veel milder v.w.b. het maag en darmstelsel. Maar obstipatie blijft een probleem.

Nadeel is dat de betreffende verslavingsarts geen enkele persoon van de Rivotril heeft afgeholpen. De betreffende organisatie heeft dat voor slechts een paar mensen gedaan, ongetwijfeld ongecompliceerde situaties.

Sorry, dit had in één bericht gemoeten.

je zou toch mogen hopen dat ten minste sommige neurologen wat meer verstand hebben van Rivotril, aangezien het op de markt is gebracht als onderhoudsbehandeling van epilepsie.

Dat kan dan wel zo zijn. Helaas is het met veel AD's en AP's maar ook bij sommige benzo's zo dat wel de effecten bekend zijn, bekend is dat ze invloed op een bepaald proces hebben, maar nog steeds niet helemaal duidelijk hoe de diverse processen precies verlopen onder invloed van de medicijnen. Dat heeft niets te maken met de kwaliteit van een neuroloog. Maar de kennis is er gewoon nog niet. Daar wordt nog steeds naar gezocht en onderzocht. Er komt wel steeds meer kennis beschikbaar. Voor Rivotril geldt in grote lijnen wat voor meerdere benzo's van toepassing is.
Maar helaas kan niemand je op voorhand vertellen wat jij in jou specifieke geval kunt verwachten bij een switch al dan niet met behulp van een bridge middel. Ieder individu zal daar anders op reageren. Dat is van meerdere factoren afhankelijk.

Ik vind echter mijn herhaalde vragen/opmerkingen wel een gezeur worden en daarvoor bij voorbaat mijn excuses; echter ik plaats nogal wat vraagtekens bij het advies van de verslavingsarts.

Ik zal zeer binnenkort proberen wat advies te krijgen van een apotheker, maar het is maar zeer de vraag of dat ergens toe leidt.

Is er nog elders een arts of instelling die ik kan raadplegen voor een vraag/enkele vragen ? Ik woon hier in Twente in the middle of nowhere, er is geen vrijgevestigde psychiater in de buurt die ik kan bereiken, ik vermoed dat ik bij de GGZ ook niet zomaar terecht kan voor zo'n vraag.

Blind afgaan op het toch wel discutabele suggesties van de verslavingsarts is nou niet bepaald ideaal. Mijn ervaringen gaan in tegen de ideëen van die arts (die overigens niet mijn behandelend arts is).

De huisarts weet het ook niet en heeft nu de neiging om mij maar naar die arts te verwijzen voor vragen/suggesties.

Oeps, dit had ook in het vorige bericht gemoeten:

De arts/instelling hoeft niet in de regio gevestigd te zijn.

Ik wil je niet ontmoedigen, maar ik denk dat je bij een andere arts geen andere antwoorden zult krijgen dan die van de verslavingsarts. Er is geen arts in Nederland die zich specifiek bezighoudt met een AD of AP of benzo. Eerlijk gezegd denk ik dat je bij een verslavingsarts eigenlijk nog het beste af bent. Ik begrijp je voorbehoud natuurlijk wel, maar echt veel wijzer zul er helaas niet van worden. Daarbij komt ook nog dat het van persoon tot persoon verschillend is. Niet iedereen reageert hetzelfde op een geneesmiddel. Wat voor persoon A die Rivotril gebruikt wel kan, kan voor voor persoon B rampzalig zijn en andersom. In de meeste gevallen zal het een kwestie zijn en blijven van uitproberen.

De oxazepam heb ik geprobeerd.

Rivotril gestopt en oxazepam gestart.

Afgezien van alle effecten ervaar ik een jo-jo effect. Pieken en dalen. Het komt heel traag op gang, werkt een paar uur sterk, een paar uur zwak, sputtert nog wat na en dan houdt het op.

Ik heb het drie maal per dag ingenomen, één dag twee keer per dag.

Het lijkt mij niet rationeel om van een langwerkend middel als Rivotril (24 uur) over te stappen naar een middel dat korter werkt. En dan ook nog zo problematisch.

Ik heb het gevoel dat je ook nu weer snel opgeeft. Net als bij de diazepam destijds ( na 2 dagen). Hoe lang heb je nu de oxazepam geprobeerd?

Je mag ook niet verwachten dat er ook maar een middel is, waarmee je een "geruisloze" overstap zou kunnen maken. Je zult altijd en in alle gevallen tegen wat problemen oplopen. Daar is helaas geen ontkomen aan. Maar je moet natuurlijk wel gemotiveerd zijn om met de rivotril te stoppen.

Er is een andere optie maar daar was je geen voorstander van.
Enerzijds het afbouwen van de Rivotril en daarbij Diazepam gebruiken en die opbouwen evenredig aan het afbouwen van Rivotril en vervolgens de Diazepam afbouwen als de Rivotril is gestopt.