Je bent al te lang van de 10 mg af om daar weer naar terug te gaan. Dat gaat niks opleveren. Zeker niet op korte termijn.

Misschien is de andere omgeving juist wel goed voor je !! Ik zou wel de oxazepam gebruiken als ik jou was. Het haalt wel de scherpe kantjes er vanaf. Je hebt je er alleen maar zelf mee als je ze niet gebruikt.

Eet fruit en zorg dat je voldoende drinkt. En tijdens de reis:  stap om de 2 uur even uit de auto en beweeg je benen.

dat is precies waar ik de medicijnen voor neem zodra ik van huis ga naar een plaats voor mij onbekend heb ik paniek ook van reizen schiet ik in paniek... maar je hebt gelijk waarom het mezelf moeilijk maken als ik de oxazepam kan nemen! Ga ik doen!

En ook ik zit aan de Seroxat sinds 1999 inmiddels 39 jaar en valt mij op dat er veel leeftijdsgenoten hieraan " vastzitten". Ik heb Seroxat van de Huisarts voorgeschreven gekregen tegen prikkelbaarheid en Paniek aanvallen in '99. Doordat ik plotseling een paniekaanval kreeg s’ nachts en dit bleef maar doorgaan. Zonder enige begeleiding (omdat het blijkbaar nog niet gezien werd als een risico medicijn) ben ik na 2 jaar (2001) gaan proberen af te bouwen van 30 mg omdat ik mijzelf gevoelloos en eenzaam voelde, voorheen was ik het tegenovergestelde, juist zeer sociaal en vrolijk (wellicht iets te vrolijk? vandaar die paniekaanvallen).  Ik was gaan afbouwen (volgens advies huisarts) " Bouw het af in 3 stappen vanaf 30mg-20mg-10mg-0mg. Helaas duurde die stoppoging van een zeer korte duur want ik voelde mij idd zoals hiervoor beschreven heel erg onrustig en wanhopig, hartkloppingen, denken dat je een ziekte hebt, diarree, hoofdpijnen, wazig voelen, grieperig, gevoelig voor geluid en licht, duizelig en misselijk.

Weer aan de haal met seroxat van 2002 tot 2006 met 20 mg, toen ik wederom een stoppoging maakte, omdat ik op mijn werk niet meer goed kon functioneren. Dit heb ik uiterst nauwkeurig gedaan, want de vorige keer ging het afbouwen zo slecht, dat ik de huisarts niet meer vertrouwde en  ging op mijn gevoel af. Ik merkte toen dat ik na elke afbouw periode een soort van een ziekte periode in ging, na ongeveer 3 weken voelde ik mij 3 a 4 weken zeer slecht. Maar daarna kwam de zon telkens even tevoorschijn. De reductie was van 20MG-17,5mg-15mg-12,5mg-10mg-7,5mg-5mg. Er zat elke keer 3 maanden tussen zodat nadat ik over die zieke periode heen was kon wennen eraan verder afbouwen. Nu komt de tricky part, de eerste keer ging ik hier dus de mist in. Die 5 mg, dit is een zeer gevoelige en cruciale periode. Als je hiervoor niet voldoende tijd neemt, dan ga je je voelen alsof je langzaam aan het rotten bent. En dat voelde ik ook. Dus mijn gevoel zei, dat ik meer aandacht en tijd aan moet besteden. Ik heb hier 2 jaar extra voor uitgetrokken. Ik ging de eerste jaar van 5mg-2,5mg en 2e jaar 2,5mg naar nul. Ik moet toegeven dat dit zo bij mij werkte, onthoud iedereen is anders!(ga op je gevoel af, liever iets minder dan te veel eraf en liever langer dan te snel afbouwen).

Het duurde na die 0mg nog wel een hele jaar voor ik mij weer de oude voelde en ik hoefde geen pillen meer, wat ontzettend fijn voelde.  Nu komt de fout die ik daarna maakte: Omdat ik mij weer de oude voelde en zo blij en enthousiast was, ging ik weer leven als voorheen. Laat naar bed, teveel hooi op mijn vork nemen, alles voor iedereen doen, met mijn hart denken en 2 banen. Overal mee zitten enz, kortom de mensen mensen onder ons herkennen dit vast wel. Hier heb ik letterlijk van genoten tot eind 2012. Waarna ik na een lange dag ineens een zeer zware druk in mijn hoofd voelde alsof ik de hele tijd aan het persen was en de druk ging gepaard met paniek prikkelbaarheid en hevige angst aanvallen. Dit duurde 4 weken! Ik wist niet meer wat ik moest doen, gevolgd door verdriet eenzaam en zeer zwak zijn. Het leek alsof ik weer terug bij af was naar het jaar 1999.

Ik twijfelde lang om weer te beginnen, want homeopatische medicatie hielp niet, ik had dat stofje nodig... Ik heb uiteindelijk via de huisarts (na lang onderhandelen, want zij schrijven dit nu niet zo makkelijk meer voor) ergens begin 2013 een pakje pillen gekregen van Paroxetine, maar daar werd ik helemaal paranoia van, gauw de originele " Seroxat" aangevraagd (zit wel degelijk verschil in). Duurde even maar nadat ik naar 20 mg was gegaan duurde het 2 wekendat die druk, angst, hartkloppingen en paniek verdwenen.

Nu was ik meer ervaren na 2 afbouwpogingen. Dit keer heb ik ingestemd met mijzelf om mijn levensstijl te veranderen, meer lief zijn voor mijzelf, regelmaat, vaker nee durven zeggen, niet altijd met mijn hart te leven en op tijd de dag afbouwen om rustig in slaap te vallen en 8 uur per dag te slapen (sommigen van ons hebben dit echt nodig). Dus 2015heb ik alle moed verzameld om de zwemtocht naar de horizon weer aan te gaan. Want zo ik zie ik dit, deze medicatie dumpt je naar de bodem van de oceaan waar je niets hoort afgezonderd bent en zweeft zodat je tot rust kunt komen. Hoe sneller je omhoog gaat des te sneller je bijwerking krijgt en helaas horen sommige bijwerkingen hier bij: Oorsuizen, Drukverschil in hoofd, trillingen in lichaam, wazig zien, denken dat je gek word of dood gaat(hevige angst) enz. Eenmaal boven aangekomen moet je jouw gevoeligheid aan alles wat je hoort , ziet en doet aanpassen en ballanseren met jouw rust. In real life moeten de duikers die een lange tijd diepzee hebben gedoken een tijdje in een capsule blijven om de druk uit te zitten en dan de laatste 5% veilig en rustig omhoog te gaan. Anyhow, ik heb afgebouwd als volgt: 20mg-17,5mg-15mg-12,5mg-10mg-7,5mg en dan 5mg met pil (veilen en wegen). Vanaf Juli2016 overgegaan op vloeibare Seroxat 5mg en een spuitje . Ik zit nu op 0.9ml (1.8mg) Het is een hell maar ik denk aan de duiker die rustig aan naar boven komt. Als ik voel dat ik langer ziek blijf dan blijf ik ook langer op die dosis. Maar ik probeer 5% reductie regel aan te houden.

Ik hoop dat ik hier ooit gezond van af kom, ik wil niet meer afhankelijk zijn van dit rotmedicijn. Ontdanks dat deze mij tijdelijk heeft geholpen is het niets meer dan een pleister die de oorzaak niet heelt!

Ik wens ieder heel veel sterkte met het afbouwen, maar vooral achter te komen waardoor je telkens weer die terugslag krijgt en leert met jezelf om te gaan. Onthoud ieder heeft zijn eigen examen, niet afkijken, maar wel blijven leren.

Veel succes en voor vragen sta ik altijd open.

Sorry voor de tekst bewerker tekens, heb m rechtstreeks uit mijn word bestand ge kopie paste.

Hallo Sergio.. Goed verhaal dat heel duidelijk illustreert dat sommige middelen erger zijn dan de kwaal...  en dant zeker paroxetine/seroxat..

Ik zal de style tekens later uit je bericht verwijderen. Voor nu blijven ze even, omdat we zo kunnen onderzoeken waarom deze tekens op onze site gepubliceerd worden.  Dat zou namelijk niet moeten...

Bedankt Tandor, ik heb t niet zien aankomen, volgende keer maar via de kladblok pasten.

helemaal geen probleem !!!  Integendeel zelfs.   Nu weten we in ieder geval waar de oorzaak is. Aan de oplossing wordt al gewerkt.  😉

 

Ik slik al 15 jaar seroxat (20 mg) in verband met een angtsaanvallen. Het heeft mij zeer goed geholpen en voelde mij zoveel beter dan het leven voor die 15 jaar Seroxat.

Ik kon het leven aan was vrolijk vol energie en zelfvertrouwen en kon de dingen beter relativeren.

Maar na een zeer stressvol jaar zijn de klachten teruggekomen. Ik voel de hele dag door angst.  Vooral bij het opstaan, een zeer onaangenaam brandend gevoel in mijn hoofd, nek,  armen en handen,

Ik heb zes weken geprobeerd op advies van de psychiater naar 40 mg per dag te gaan. Maar helaas heeft dat tot nog toe geen resultaat.

Ik zit erover te denken om over te gaan op een ander antidepressivum maar vind dat heel eng. Eigenlijk ben ik behoorlijk ten einde raad vooral omdat mijn carrière in de lift zit en ik zo graag de opdrachten die ik krijg aangeboden zou willen doen. Ik ben decoratieschilder en heb dat altijd met veel plezier gedaan. Ik werk op verschillende plekken in Europa maar durf het nu niet meer te doen uit angst voor de angstaanvallen

Ik houd me overdag op de been met 2 maal daags 0.25 mg diazepam. Maar dat is natuurlijk geen oplossing. Het helpt mij wel om de dag door te komen.

Ik kreeg van een andere psychiater buspiron voorgeschreven maar durf er niet zo goed aan te beginnen.

Heeft iemand ervaring met buspiron en seroxat  of ervaring met het overgaan naar een ander antidepressivum. ?

Hi Sergio,

ik weet niet meer of je nog af en toe dit forum leest....maar ik ben heel erg benieuwd hoe het met je gaat? Ben je er helemaal vanaf gekomen? Hoe gaat het nu?

vr gr,

Iris

Hi Sergio ,

ik ben ook heeeeeel erg benieuwd hoe het met je gaat? En of het helemaal gelukt is, ik ben zelf ook begin dit jaar begonnen met afbouwen maar dat ging veel te snel dat is gebeurd in een afkickkliniek  vlak bij Maastricht  8 Mg in 2 weken en daar heb ik nu nog vreselijk veel last van heb het idee dat het iedere dag erger word, maar wil toch graag weten hoe het nu met jou gaat,

groetjes Maria

Voor iedereen die afbouwt van seroxat! Ik heb het 12 jaar lang geslikt,voor paniekaanvallen en werd naarmate de jaren verstreken steeds zieker omdat je lichaam om meer gaat vragen! Je bent dus al aan het ontwennen als je het langere tijd slikt! Ik heb 2 eerdere stoppogingen gedaan van seroxat 20 Mg en ben 1 x opgenomen geweest omdat het afbouwen te snel was gegaan! Toen terug naar 10 Mg seroxat,dat 4 jaar geslikt en verleden jaar augustus ben ik gestopt met die 10 Mg door taperingstrips! Ik heb 10 Mg in 2 maanden afgebouwd! Het is nog zwaar maar het is te doen! Ik ben er nu een jaar af en een hoop lichamelijke klachten (zweten,trillen,misselijk,spierpijn,hoofdpijn enz) zijn weg! Ik werd wel angstiger na het afbouwen (je schijnt een overactief zenuwstelsel over te houden als je stopt met AD waardoor je overal gevaar ziet en voelt)  maar heb toen betablokkers gehad en dat helpt zeer goed! Nooit meer anti depressiva voor mij!! Sterkte aan iedereen die nog moet afbouwen of bezig is!!

Beste mensen,

Ook ik gebruik sinds circa 14 jaar paroxetine/seroxat.

Nu sinds een jaar bezig met geleidelijk aan afbouwen via de suspensie en zit nu op 60% van de oorspronkelijke 20 mg. Stapjes van circa 10%/maand. Ik ga straks proberen over te gaan op kleinere stapjes van 5%.

Herkent iemand dat ik continu (dus dagelijks en de hele dag door) darmklachten heb, een soort spanning of obstipatie ter hoogte van de blinde darm/dikke darm, waardoor stoelgang heel moeilijk is, ook lijkt het veel energie te slurpen en soms ook kringen onder ogen die zouden kunnen duiden op nierproblemen. Soms ook uitstraling van darmen naar onderrug. En ik kan nauwelijks kruiden en specerijen verdragen daar heb ik dan dagen last van.

Ik heb al diverse dingen geprobeerd van darmtabletten tot probiotica, osteopatie, veel water drinken en bewegen, zelfmassage etc.

Het lijkt alsof het lichaam het medicijn niet meer goed kan verdragen. Herkent iemand dit die ook langdurig het medicijn gebruikt heeft?

Soms weet ik ook niet of bepaalde klachten nu van het medicijn, het afbouwen of andere omstandigheden zijn. Zoals darmen, onregelmatige hartslag, vermoeidheid.

En dan ben ik nog benieuwd of iemand een goede therapeut kan aanbevelen in zuidlimburg om de onderliggende problematiek aan te pakken (cognitieve therapie/angststoornis).

Tot slot wil ik zeggen tegen Klaas, top dat je mensen zo je hulp aanbiedt als ervaringsdeskundige.

Ik zie evt. reacties graag tegemoet...

@Sergio in sommige gevallen of fasen van het afbouwen kan zelfs 5% te veel zijn. Google eens op brassmonkey micro tapering en lees dit:

https://www.survivingantidepressants.org/topic/17671-the-brassmonkey-slide-method-of-micro-tapering/

Voor het geval je het nog leest, heeft de Buspiron geholpen?

#Cindy 10mg in twee maanden is in jouw geval (langdurig gebruik) veeeeel te snel, dit veroorzaakt het overactieve zenuwstelsel. Kleine stapjes, eerst balans hervinden dan even 1-2 weken houden en dan weer een volgende kleine stapje. Denk eerder in jaren dan in maanden.

Groet Sebas