Je hebt helemaal gelijk... Het lukt me alleen nog niet altijd even goed om de dingen in het juiste perspectief te zien. Het heeft gewoon tijd nodig.
Kermis is hartstikke leuk inderdaad, vooral in Tilburg.
De bril is bruin. Niet zwart, niet wit... Dat heb ik al gewonnen 😀
Mijn vader is momenteel aan het stoppen met roken. Ik zie hem worstelen.
Waarom zeg ik dit? Omdat ik nu zie dat stoppen met Efexor misschien op een andere manier zelfs beter te hanteren is, je houdt de stappen zelf in de hand.
Wel denk ik, dat ik mezelf er bij neer moet leggen dat in iedergeval de komende tijd, maar misschien ook wel de rest van mijn leven waakzaam zal moeten blijven voor de valkuilen die het leven heeft.
Vandaag heb ik een gesprek op mijn werk, over hoe en wat ik terug kom na de vakantie.
Ik ga vooral voor mezelf proberen te kiezen. Ik hoop natuurlijk niet op een zwart wit actie; volle bak terug of helemaal niet, maar ik sluit het voorlopig niet uit.
Ik ga vooral voor mezelf proberen te kiezen   Dat moet je sowieso gaan doen...
Valkuilen zijn er altijd...en ja daar moet je alert op blijven. Maar dat geldt eigenlijk altijd voor iedereen.
Wat je werk betreft: maar even afwachten hoe het gesprek gaat verlopen. Of je meteen volle bak zou moeten starten, kan ik niet inschatten. Maar het biedt in ieder geval wel afleiding als je aan het werk bent...
Gewoon aan het werk morgen. Beginnen met een halve dag, en dag erna een avonddienstje.
Na twee dagen evalueren hoe het verloopt.
Deze stabilisatie van 1 week extra had ik echt even nodig.
Ook om weer vertrouwen te krijgen in het feit dat de verdere afbouw goed gaat komen.
Dan maar eens even afwachten hoe het gaat bevallen...
Eigenlijk was ik heel rustig... Ik had de aandacht er goed bij.
Wel was ik erg vermoeid nadien.
Waar ik momenteel last van heb is radicaal zijn in keuzes, en mezelf daar keihard mee kwetsen.
Ook onderdeel van een beperking die ik altijd al had; niet kunnen overzien wat bepaalde gevolgen zijn.
Ik word er nu echter dubbel zo hard mee geconfronteerd.
Enfin, ik mag nu weer gaan werken en dat is goed.
Niet tegengevallen in ieder geval. Dat je erna moe bent, is natuurlijk niet zo raar...
Waar ik momenteel last van heb is radicaal zijn in keuzes, en mezelf daar keihard mee kwetsen. Ook onderdeel van een beperking die ik altijd al had; niet kunnen overzien wat bepaalde gevolgen zijn.
Als je na de venlafaxine weer stabiel bent, is het wellicht de moeite waard om daar gericht wat aan te doen...
De Body Mass Index (BMI) geeft uw gezondheidsrisico weer o.b.v. uw lichaamsgewicht en lengte. Vul het in en ontvang direct per mail de uitslag met het bijbehorende gezondheidsadvies
Het heeft allemaal te maken met verlatingsangst.
Deze speelt in deze periode extra op. Ik zie wel dat ik hiermee op dit moment mensen weg aan het duwen ben die me dierbaar zijn, maar het is zo lastig om het patroon te doorbreken nu.
Hiermee jaag ik momenteel ook weg wat me het meeste lief is.
Maargoed, ik schenk hier momenteel ook veel aandacht aan bij de psycholoog.
Ik sta nu op -199 bollen. Tussentijds toch een verlaging gedaan van eerst 2, later nog 2.
Ik heb het echt ontiegelijk zwaar.
Ik heb het gevoel alsof iedereen tegen mij is. Vandaag op mijn werk ontplofte ik. Ik hield het echt niet meer.
Mijn omgeving kan alleen maar zeggen; Begin maar weer met de medicatie.
De druk is verschrikkelijk.
Wat was er gebeurd, dat je ontplofte?
Tussentijds toch een verlaging gedaan van eerst 2, later nog 2   Je had het al moeilijker en toch kun  je jezelf niet in bedwang houden... en het schema aanhouden
Klopt. Ik schaam me enorm. Voor bepaalde dingen die de afgelopen periode zijn gebeurd.
Ik raakte totaal het overzicht kwijt. Ik werk op een afdeling met 13 dementerende bewoners. Je aandacht verdelen is een must. Het is erg lastig.
Vandaag ging het stukken beter, doordat ik schrijf en veel overleg.
Wat me wel opvalt is dat ik langzaamaan weer terug pak naar oude, positieve gewoontes. Echt dingen die bij mij horen.
Ik heb nog 21 korrels te gaan.
Ik word vaker duizelig, en voel vaker een lichte druk in het hoofd. Dit is wel irritant.
Maar wel van voorbijgaande aard.