Ik ben trouwens 40 jaar. En had mijn eerste 7 dagen al geschreven en ik zit nu op dag 24 na de operatie. De linkerkant zit nog een mini stukje amandel. Super klote maar ze doen er niets aan tenzij het last gaat geven. Voor de rest is Mijn linkerkant mooi hersteld. Mijn rechterkant is nog niet hersteld. Ben al terug geweest een paar dagen geleden naar de kno arts. En het is vrij normaal dat het langzamer herstelt als je ouder bent. Drinken gaat ook nog moeilijker. En pittig eten is ook echt niet te doen nog. Komt vast gauw weer terug. Ik ben wel alweer druk aan het sporten. Ik doe krachttraining zo’n 5 dgn in de week en dat gaat prima. Voel soms wat druk in mijn keel dus dan ga ik lager in gewicht trainen. Na veel praten hoest ik veel dus ik heb codeine pillen gekregen van de kno arts. Door het hoesten vertraagt het herstel schijnbaar ook.
Ik moet nog 10 april een keer terug en dat is ter controle en word er besproken over hoe het kan dat er links nog een stukje amandel zit. Ben benieuwd en mocht het nog wel worden weg gehaald is het gelukkig niet zo’n mega ingreep. Dus ben daar niet bang voor.
Tips. Blijf zo lang mogelijk ijswater en ijsjes nemen.
Succes iedereen die nog moet.
Ik heb een maand geleden mijn keelamandelen laten verwijderen en vraag me af of iemand het volgende herkent.
Mijn keel en mond blijven gedurende de dag erg droog en als ik slik heb ik nog steeds een licht keelpijn gevoel.
Volgende week ga ik even contact opnemen met de kno arts om te bespreken hoe of wat maar ik ben benieuwd of iemand dit herkent?
Ik heb ze afgelopen donderdag 4 April 2024 eruir laten halen.
Ik kan gewoon weer eten merk ik, ik merk dat de linkerkant van m’n keel geen pijn meer doet alleen de rechterkant doet zoveel pijn en ik heb zulke steken in mijn oren.
Ik ben nu echt op dat moment dat ik zoveel spijt heb want heb nu meer pijn dan al die keren dat ik een ontsteking had maar als ik dit zo lees heb ik enig zins wel vertrouwen
Zoals bij velen hier heeft het geholpen om te lezen dat het voor iedereen een zeer pijnlijke ervaring is. Want op een gegeven moment denk je toch echt, is dit wel normaal.
Ervaringen redelijk gelijklopend (ochtend en nacht het ergste, wordt de eerste dagen telkens meer,...), heb wel mijn amandelen laten weghalen in België, dus maar iets anders in het ziekenhuis.
4 april, 10:30 naar mijn kamer - operatie rond 14u. Sinds middernacht niet mogen eten of drinken. Alles goed gegaan, na 2 abcessen was vooral de linker extreem vergroeid ( geen idee wat het wil zeggen, maar de arts vond het speciaal)
Nachtje moeten blijven met paracetamol via infuus, 's morgens controle en naar huis. 's nachts geen ijsklontjes gekregen, had ik liever wel gehad eerlijk gezegd, maar ik wist toen nog niet hoe goed dat helpt.
4x 1gr. Dafalgan en 2x 75mg dyclofinac - vooral dat laatste helpt met de scherpe pijn, in het begin maar 1 per dag, maar dat was niet genoeg.
Nu aan dag 6 (of 7 afhankelijk van hoe je telt) en ik voel wel dat het beter gaat worden (niet meer uitzichtloos). Alles is wat minder extreem en lauw, goed gekauwd en zacht eten lukt wel nu. Vooral in kleine hoeveelheden.
Oorpijn is er wel, maar te verdragen - straalt wat uit.
Mijn buik/darmen hebben het lastig met de combinatie van medicijnen en weinig, vooral zoet & koud, eten zonder echte substantie. Dus heel blij dat ik een roerei met een zacht broodje kaas kon eten vandaag. Vanavond stukje zalm met roomspinazie proberen.
Wat ik niet veel tegenkwam hier, is het loslaten van de "korsten", dat was een onaangename ervaring (paniekerig) de eerste keer (ochtend van dag 5). Heel de nacht nauwelijks kunnen slapen en tegen de ochtend is dat los gekomen. Uitademen bewoog de korst en tegen de huig gaf flinke kolhals reflex. Met het eten van een ijsje en telkens slikken/drinken kon ik het weer platleggen. Dat kwam, naar mijn gevoel, een beetje voor de luchtpijp te zitten, bij bv. Schrapen van de keel of harder ademen,... Dus telkens drinken om dit weer weg te doen. Na een ruim uur is dit gestopt, ik denk losgelaten en ingeslikt.
Hopelijk is dat niet elke keer zo.
In het kort, ik was gewaarschuwd (doet heel veel pijn), maar het is erger dan ik dacht. Vooral omdat het dagen aan een stuk blijft aanhouden.
Het was een noodzakelijke ingreep, die ik jaren heb uitgesteld, nu het gedaan is heb ik vrede met het genezingsproces. Maar dit is niet iets om licht over te gaan.
Ik was trouwens blij dat ik deze pagina pas na de operatie gevonden heb, want eigenlijk wil je het op voorhand niet weten.
Dag van de operatie 11 april(dag1): nergens last van, hele dag lopen met iemand die op dezelfde kamer lag.
Savonds toen ik thuis kwam, kreeg ik een beetje pijn.
Dag 2 (12 april) tot dag 5 (15 april):
Geen pijn, klein beetje last van me oren. Slikken is wel wat pijnlijk en heb nog niks kunnen eten. Elke avond kreeg ik wel pijn, maar dit was dragelijk. Heb het alleen gedaan op paracetamol.
Dag 6 (16 april)
Werd wakker zonder pijn, tot halverwege de middag. Ik begon me ziek te voelen en echt niet fit. S’avonds kwamen de korstjes los, hierdoor heb ik de hele nacht niet kunnen slapen. Elke keer iets in je keel voelen, is vreselijk naar. En wat een vieze smaak heb je dan elke keer. Alhoewel ik niet heb geslapen, viel er een last van me schouders de volgende ochtend dag 7 (17 april), ik voel geen korstjes meer, wel een hele vieze smaak. Ik voel wel dat het nog gevoelig is, dus ik ga voorzichtig zachte dingen vandaag proberen te eten. Ik ga er vanuit dat het herstel nu snel plaats zal vinden, als ik vandaag flink bijgeslapen heb.
Ik heb mezelf echt gek gemaakt van te voren door verhalen van mijn omgeving. Nu heb ik eigenlijk echt geen klagen gehad de afgelopen dagen. Het kan dus ook vrij pijnloos verlopen, en dat alleen met paracetamol. Zo zie je maar, het verschilt echt per persoon!
Dag 1:
11.00 operatie, 12.30 van ok
Met een duf gevoel de zaal op. In mijn beleving nog even doorgeslapen. Daarna erg goed geholpen door de aangewezen verpleegkundige en de overige verpleegkundigen. Aan het infuus kreeg ik om de 4 uur paracetamol toegediend. Na 3,3-5 uur merkte ik dat het begon uit te werken. Toen kreeg ik diclofenac 50mg extra toegediend voor de nieuwe cycli van 4 uur paracetamol en daarna na 3.5 uur een nieuw infuus aan paracetamol toegediend. 1000mg via infuus werkt binnen een paar minuten omdat het direct je bloed binnenkomt. Ideaal dus.
Om 20.30 uur mocht/moest ik naar huis. Ik zou het niet erg vinden om een nacht te blijven, omdat ze daar alles bij handen hebben en de pijn toch met ups en downs ieder moment terugkomt. Dit was helaas niet mogelijk. Rond 10 uur die avond naar bed. Voor het slapen 1 zetpil 1000mg paracetamol en 1 diclofenac. Daarnaast een coolpack (in sok) in mijn hals gelegd. Nog een paar slokjes ijswater genomen en toen in slaap gevallen. Net als in het ziekenhuis werd ik deze nacht 2x voor de 4u cyclus wakker. Van 22.00-01.35 geslapen en daarna van 02.00-04.45 geslapen. Beide keren een zetpil gepakt van 1000mg, ondanks dat dit eigenlijk net te vroeg is. Bij De 2e keer wakker worden de koolpack vervangen, deze lag inmiddels warm op mijn hals. Deze weer terug in de vriezer. Ook zoveel mogelijk water geprobeerd te drinken op de momenten dat ik wakker was, omdat ik denk dat dit goed is voor je lichaam en bijdraagt aan een goed herstel en je natuurlijk je keel goed vochtig houdt.
Dag 2:
Begon eigenlijk goed. Ik kon de pijn goed overleven, zolang ik op tijd de pijnstillers nam. Vandaag wat vla gegeten met geprakte aardbeien en dit ging goed. Af en toe een ijsje en af en toe drinken. Achteraf gezien heb ik misschien niet consequent genoeg slokjes drinken genomen, want ‘s nachts werd de pijn weer een stuk heviger. Waar ik de eerste nacht snel weer in slaap viel na nieuwe pijnstillers en een coolpack, bleef ik deze nacht toch zeker een uur wakker elke keer. Ik besefte me dat de pijn nog zeker niet minder werd en begon daarom weer meer te koelen, ijsjes te eten en ijswater te drinken. ‘s avonds probeerde ik een paar stukjes koude omelet te eten, maar dit was, ondanks goed fijn kauwen, nog te vroeg.
Dag 3:
De nacht was eigenlijk identiek aan dag 2. Ik werd wakker als de pijnstillers niet meer werkten, maar daarna duurde het weer een tijdje voordat ik in slaap kwam. Vandaag lette ik meer op het regelmatig nemen van slokjes ijswater. Ook ijsjes blijf ik nog steeds regelmatig nemen. Ik denk zo’n 4-5 op een dag. Ook vandaag weer een bakje vla. Daarnaast weer een deel van de omelet van gister opgegeten. Nog steeds niet heel comfortabel, maar ik denk dat het belangrijk is om wat eiwitten binnen te krijgen, voor een sneller herstel. Ook een klein bakje yoghurt met gepureerd rood fruit geprobeerd. Ging niet heel fijn, maar wel opgegeten.
‘s avonds een smoothie gemaakt met:
Spinazie, broccoli, mango(dieprvries), aardbeien(diepvries), halve avocado, eiwitpoeder, kefir en nog een 1000mg vitamine c pil erin gegooid. Geen idee of dat kan, maar omdat ik alles zo klein blend, vindt je er niks van terug. Ik dacht dat de kefir een goede optie was vanwege alle vitamines, maar toch prikte de smoothie nog behoorlijke erg op de wond. Ik heb dan ook niet compleet kunnen opdrinken en elke keer direct weer water er achteraan, zodat de wond schoon is. Ik zou zo’n smoothie zeker aanraden, omdat je essentiële vitamines en ijzers binnenkrijgt, maar dan zonder de kefir (in deze fase).
Dag 4:
Rond 22.00 uur gisteravond naar bed gegaan met 1 zetpil en 1 diclofenac en rond 04.00 uur wakker. Direct weer zetpil genomen. Ik viel vannacht gelukkig weer snel in slaap en werd vervolgens om 09.30 wakker. Gelijk weer zetpil en diclofenac genomen. de pijn is nog niet veel minder, maar ik heb wel het idee dat de wond aan het herstellen is. Vandaag neem ik de rest van mijn smoothie van gister.
En ik maak weer een nieuwe smoothie met dezelfde recepten als hierboven, maar dan zonder kefir. De pijn is op dit moment goed te doen. Het is nu avond en de pijn begint toe te nemen. Ik neem mijn zetpil en diclofenac en ga naar bed. Het is nu 22.00 uur
Dag 5:
Vannacht was voor mij de zwaarste nacht. Rond de 5e dag schijnt de pijn het heftigst te zijn en dat gold ook voor mij. Ik werd ‘s nachts om 01.25 uur wakker met veel pijn. Ondanks de 3.5 uur ipv 4 uur, heb ik gelijk weer een zetpil gepakt en 2 ijsjes gegeten. Daarnaast ook wat slokjes ijswater gedronken, maar deze gaan steeds moeilijker. Ondanks alle pijn toch weer in slaap gevallen en om 7 uur weer wakker geworden. Dezelfde heftige pijn als eerder vannacht trad weer op, waardoor ik gelijk een nieuwe zetpil heb gepakt. Ik betwijfel of ik ook diclofenac hebt gepakt rond dit tijdstip. Daarna weer een tijdje wakker gelegen en om 10 uur wakker. Pijn was nog heftig dus ik heb een zetpil en een diclofenac gepakt. Het is nu 13.00 uur ‘s middags en het gaat iets beter gelukkig. Ik heb weer een gezonde smoothie gebouwd en een bakje vla gegeten en ik probeer misschien vanavond een broodje te eten(zonder korst). Puur omdat ik de smoothies en vla nu wel zat begin te worden. Ik hoop dat dit de ergste nacht was en vanaf dag 6 de pijn echt minder wordt.
Waar ik eerder nog 4-5 ijsjes at, eet ik er nu zeker wel een stuk of 8-9.
Dag 6:
Waar ik dacht dat dag 5 de ergste nacht was, was afgelopen nacht nog een keer zo erg. Alsof er met elke slik messen door mijn keel sneden, ik wist niet waar ik het zoeken moest. 4x wakker geworden deze nacht. Vanochtend heb ik het ziekenhuis gebeld omdat ik meer medicijnen neem dan toegestaan. Ik gaf aan dat ik ze gewoon moet nemen, omdat de pijn ondraaglijk is. De arts heeft mij nu Oxycodon voorgeschreven. Wellicht had ik deze al eerder moeten krijgen. Deze morfine pilletjes inmiddels genomen en de pijn lijkt voor even weg. Ik heb wat brood met jam (klein gesneden en zonder korst) kunnen eten wat wel prettig is. Vandaag let ik er nog meer op dat ik de hele dag door ijsjes en ijswater blijf drinken. Ik denk dat ik dit gister toch te weinig heb gedaan. Vanavond wordt mijn 6e nacht na de operatie en ik hou mijn hart vast. Ook vandaag weer veel ijsjes gegeten, een stuk of 9.
Dag 7:
De nacht was weer erg heftig maar waar de pijn de vorige nacht 10/10 was, was die vannacht 9.5/10. Ik merkte dus heel iets verbetering. Wel weer 3x wakker geworden. Denk dat de morfine in dit stadium zeker net een beetje extra verlichting geeft. Overdag weer de focus op regelmatig kleine slokjes drinken. Ook vandaag weer veel ijsjes gehad. 2 broodjes gesmeerd met jam (zonder korst) en ‘s avonds aardappelpuree met rode kool (geblend) en appelmoes. Dit is mijn eerste maaltijd sinds een week. Nog wel lastig om weg te krijgen, maar ik verplichtte mezelf het op te eten. ‘s avonds merkte ik voor het eerst een verandering. De hele avond al slokjes water aan het drinken en na een bepaald slokje leek het alsof de korstjes loskwamen en de pijn ineens weg was. Heel apart maar echt een heerlijk gevoel. Komt het dan toch goed?
Dag 8:
Heel licht had ik de hoop dat de pijn na gisteravond klaar zou zijn, maar helaas. Zodra je een paar uurtjes niet drinkt, vanwege de slaap, begint de pijn toch weer heftig op te zetten. Deze nacht was dan ook zeker niet prettig, maar toch weer een stukje beter dan de voorgaande nachten. Wel weer 2x wakker geworden, paracetamol, diclofenac en oxycodon genomen. Pijn 8/10.
Vanochtend gelijk weer veel ijswater en ijsjes als ontbijt. Ik heb nu 4 eieren zachtgekookt. Omdat de pijn overdag goed te doen is, wil ik nu beginnen met afbouwen van de oxycodon. Zodra dit goed gaat en ik de nachten ook beter doorkom, ga ik afbouwen met de diclofenac. Als laatste met de paracetamol. In die volgorde heeft de arts het ook geadviseerd.
Dag 9:
Ik ben de nacht redelijk goed doorgekomen. Ik word nog steeds wel wakker ‘s nachts. Ik neem dan een zetpil en drink wat water en val dan vaak redelijk snel weer in slaap. Overdag ging best goed. Ik heb bananen pancakes gemaakt. Deze vullen enorm en dat is precies wat je nodig hebt als je al 5kg bent afgevallen. Wel even laten afkoelen!
Dit is wat ik erin doe:
Havermout met melk (even laten wellen)
Per banaan een ei (ik deed 2 bananen en 2 eieren
1 scoop eiwitpoeder vanille
Theelepel bakpoeder
Theelepel kaneel
Alles in de blender en bakken maar. Ik heb er 9 kleine pancakes van kunnen bakken. 4 bij avondeten gegeten en de rest de volgende ochtend.
Dag 10:
De nacht ging goed. Om 6 uur nog een keer wakker geworden en daarna doorgeslapen. De pijn voelt nu als een keelontsteking. Niet meer, niet minder. Praten gaat weer beter. Ik moet het wel vochtig houden, zodra ik een half uur/ uur niet drink, doen de eerste slokken weer pijn helaas. Verder merk ik nu echt dat ik in de laatste fase zit. Aftellen naar het moment dat ik weer warm kan eten, dat durf ik nog niet aan.
Dag 11-15:
Langzaamaan begint de pijn minder te worden en durf ik weer meer te eten. Doordat ik meer kan eten, sterk ik geleidelijk weer aan. Ik was 7kg afgevallen en dat begint nu langzaam terug te komen. Het voelt nog als een lichte keelontsteking die iedere dag een beetje beter aanvoelt.
Al met al heb ik het erg onderschat. Vooral dag 5-8 waren erg zwaar. Je denkt na dag 4 dat je de pijn goed onder controle hebt, vervolgens wordt de pijn uit het niets weer enorm heftig. Toch ben ik nu achteraf blij dat ik het gedaan heb. Ik was zeker 6 keer per jaar ziek (keelontsteking) en hopelijk is dat voorgoed voorbij! Als je dit leest, zit je nu midden in je herstel of moet je nog geopereerd worden. Zit je midden in je herstel? Ondanks dat de pijn op dit moment ondraaglijk is en je totaal geen licht aan het einde van de tunnel ziet, gaat het echt beter worden. Hou nog even vol, vertrouw erop! Moet je nog geopereerd worden? Lees dan mijn tips hieronder die je hopelijk helpt met de juiste voorbereidingen! Heel veel succes 🙂
Hier nog een aantal tips die je hopelijk kunnen helpen:
- Blijf drinken, het liefst ijswater. Het kan niet vaak genoeg gezegd worden. Zowel voor de wond en om je lichaam vochtig te houden. Dit is essentieel voor een goed herstel.
- Neem ijsjes zoveel als je wilt. Ik nam er in het ziekenhuis een stuk of 10 in 8 uur tijd. De verpleger werd waarschijnlijk gek, maar ik moest ze hebben. Ik heb er een kleine 100 gegeten in 12 dagen tijd. Die staafjes en raketjes werkten bij mij goed.
- Koop van tevoren een/meerdere coolpack(s) en wissel ze constant af. Leg ze zo vaak mogelijk in je hals. Je verkleint de kans op nabloedingen omdat de wondjes zich samentrekken door de kou. En het verzacht de pijn.
- Zodra je weer de behoefte hebt aan eten, maak smoothies! Smoothies zijn vloeibaar, waardoor je ze relatief makkelijk naar binnen krijgt. En je kunt hiermee simpel al je vitamines en eiwitten binnenkrijgen die je nodig hebt voor een sneller herstel. Lees bij dag 3 hoe ik de mijne maakte.
- Andere dingen die ik at: roerei, avocado, vla, brood (zonder korst) met jam, aardappelpuree, pancakes.
Ik moet helaas nog…. Meerdere keren een streptokokkenfaryngitis gehad. Iemand anders ook mee bekend? En met deze pijn? Is het te vergelijken met de pijn die je na verwijdering van de amandelen als napijn ervaart, of is deze napijn vele malen erger dan de pijn tijdens een streptokokkenfaryngitis. Ook mensen ervaring met het weg laseren van de amandelen in plaats van de “standaard” operatie?