Af en toe heb ik echt het idee dat het me niet gaat lukken en ik er nooit vanaf ga komen.

Hé, iets met dipjes die er bij horen, weet je nog! Ups en downs ⤴️⤵️ Vandaag down, morgen weer de goeie kant op....

Het heeft tijd nodig, maar je komt er wel. Blijf daar vooral in geloven ?

Ja maar het voelt gewoon uitzichtloos. Alsof het allemaal geen nut heeft. Je doet je best, het gaat dan steeds beter maar na een tijdje gaat het steeds weer bergafwaarts. Dan vraag je je af waarom je er überhaupt iets aan doet snap je.

een "loep" geval weer... Het is een mini vlekje. Waarschijnlijk een klein wondje geweest

Ja, dat snap ik heel goed. Klinkt als of je de afgelopen twee jaar van mijn leven beschrijft.....

Maar er zijn nog steeds mensen die er in geloven dat er nog hoop is voor ons. Mensen die daar voor geleerd hebben om die inschatting te kunnen maken.

Daar probeer ik me aan vast te houden en zo zelf ook vertrouwen te houden dat het ooit beter zal gaan. Want als je dat niet doet, ga je alleen maar jezelf meer in de weg zitten en daar schiet je ook niks mee op. Heb ik al meerdere keren ondervinden de laatste tijd?

Dipjes horen er ook bij. Ook die zullen steeds minder worden

@John maar het zit er nu al toch bijna enkele weken. Kan dat zo lang blijven zitten dan?

@Suus ik geloof zeker dat er mensen zijn die vinden dat het beter kan worden, maar af en toe geloof ik er zelf bijna niks van. Wat een rotgedoe allemaal.. ik denk dat het inderdaad weer een van die dagen is waarin ik denk dat de wereld vergaat ? morgen na het bezoek aan de ondersteuner zal ik me denk ik wel weer beter voelen. Soms ben ik alles gewoon even zat.

Ja hoor dat kan zeker

@John heb je bericht over de dipjes over het hoofd gezien. Ik snap dat het erbij hoort. Ze komen alleen dan hard aan en dan heb je het gevoel alsof je in een diepe put zit waar je niet uitkomt. Ik zal erop letten dat ik er niet te ver mee ga.

Ik snap je heel goed hoor! Ook het gevoel dat je er helemaal klaar mee bent.

1 mini stapje vooruit en weer 10 km terug. Zo schijnt herstel te gaan, of dat nou fysiek of tussen de oren is. Sommige dagen zijn gewoon ruk, weet er alles van. Maar probeer dan toch iets positiefs te zien. Bijvoorbeeld dat je idd morgen een gesprek hebt en weer handvaten krijgt om uit die dip te komen. En dat is moeilijk, soms heel moeilijk. Maar probeer toch in jezelf te blijven geloven, al is het soms maar een heel klein beetje....

@Suus bedankt voor de inspirerende woorden ? zal mijn best doen.

Zoals gezegd vandaag naar de praktijkondersteuner geweest. Ook daar te horen gekregen dat dipjes erbij horen en dat het naar verwachting is dat het af en toe een beetje bergafwaarts gaat, en het daarna vanzelf weer beter gaat. Heb de opdracht gekregen om het aan slechte dingen te denken terug te schroeven. Dat ik een bepaald tijdstip met mezelf afspreek om gewoon even te gaan zitten en alle gedachten te laten binnenkomen in plaats van ze tegen proberen te houden. Alle slechte gedachten zoals met die moedervlekken en de testikels. En dat ik dan consequent ben en na een paar min ook tegen mezelf zeg dat het goed is geweest en dat ik ermee stop en weer een filmpje kijk genaamd ''gedachten zijn geen feiten'', een filmpje waarin op een luchtige manier wordt uitgelegd dat je van alles kunt denken, maar dat dan niets te maken hoeft te hebben met de realiteit. Het doel van deze nieuwe opdracht zou zijn om meer controle te krijgen over mijn gedachten. De opdracht is vandaag overigens al mislukt. Het is praktisch onhaalbaar om maar een kort gedeelte van de dag (een aantal min) de angst toe te laten terwijl je dit al maanden praktisch de hele dag doet. Ik geef het wel een kans. Wie weet helpt het. Verder weer opdrachten gekregen om aan te werken en het verzoek om alle al gemaakte opdrachten nog eens te herhalen. Op een gegeven moment is namelijk alles gezegd wat gezegd kan worden over de angststoornis en van herhaling leert men. Ook kreeg ik de vraag of ik intensievere begeleiding zou willen. Ik heb niet doorgevraagd wat dat dan betekent maar ik vermoed dat dat betekent dat ik een psycholoog krijg. Daarop heb ik voor nu nog even nee gezegd. Het zijn voornamelijk de dipjes die het een korte periode erger maken en daarna gaat het wel weer beter. Bovendien heb ik al praktisch twee online psychologen (John en Suus ??). De volgende afspraak is eind september pas vanwege vakantie van de ondersteuner. Dat maakt me wel een beetje nerveus. Dat is echt lang.

Compleet ander onderwerp maar ik heb verder nog een vraag John. Zou het kunnen dat ik door stress (zeurende) pijn ervaar aan mijn balzak/ballen/bijbal? Het verplaatst zich tussen deze gebieden. Het is een ongemakkelijk gevoel die ik al jaren ervaar als ik een periode veel stress ervaar. De huisarts heeft naar aanleiding van deze klacht eens mijn urine getest maar daar kwam niets uit. Hij noteert het als een somatisatiestoornis maar volgensmij heeft het eerder iets met stress te maken aangezien het al jaren steeds terugkeert bij stress en verdwijnt als de stress minimaal of verdwenen is. Misschien heeft het iets te maken met spiersamentrekking bij stress.

"door stress (zeurende) pijn ervaar aan mijn balzak/ballen/bijbal? Het verplaatst zich tussen deze gebieden. Het is een ongemakkelijk gevoel die ik al jaren ervaar als ik een periode veel stress ervaar. " Ja dat kan dus. Het zullen dan waarschijnlijk je bekkenbodemspieren zijn die dat veroorzaken

Vindt je "psycholoog" en beladen woord?

Wat zou ik daaraan kunnen doen? Ja natuurlijk, de stress verminderen of helemaal laten verdwijnen waar ik nu mee bezig ben. Maar in de tussentijd. Zouden oefeningen tot een gewenst resultaat kunnen leiden?

Of ik psycholoog een beladen woord vind? Nee hoor. Eigenlijk niet. Als ik echt vond dat ik het nodig had om een te hebben had ik het natuurlijk gedaan maar tot nu toe zijn de ondersteuner en ik nog van mening dat een begeleiding in de huisartsenpraktijk zelf voldoende is.