Wie kan me nog vertellen,hoe ik iets van mijn leven kan maken na jaren van tegenslagen,verdriet en eenzaamheid.Alle ellende begon op vijftien-jarige leeftijd toen ik probeerde om uit het leven te stappen.Daarna volgde een leven van medicijnen en opname,s in psychiatrische instellingen en ziekenhuizen.Achteraf was ik echt blij,dat ik nog leefde en dat ik ook hele mooie tijden heb gekend.Mijn problemen waren:eigen mam overleden toen ik zes jaar was.Daarna in korte tijd drie verschillende moeder-figuren gehad,totdat mijn vader weer hertrouwde met een vrouw,die alleen maar aan zichzelf dacht en een echte boze stiefmoeder was voor mij en mijn broer en ook voor mijn vader.Intussen kreeg ik met incest te maken,verdween mijn broer uit huis en was ik erg eenzaam.Toen ik al heel erg jong trouwde en te horen kreeg,dat we geen kinderen konden krijgen,klapte mijn wereld in en hoefde het niet meer voor mij.Nu,vele jaren later en ook wijzer heb ik een vreselijke hekel aan mijn leven en hoeft het voor mij niet meer.Ik heb vele psychiaters en psychologen gehad en ga echt niet meer met deze mensen in zee.Ik heb geen vertrouwen meer in hun en vraag me nu af,wat ik verder nog kan/moet doen om toch nog een redelijk leven te hebben of dat ik daadwerkelijk vaarwel zeg.Wie o wie kan me nog helpen????/