Daar waar zoet water stilstaat, in meertjes en vijvers, in waterleidingen, in (zwem)baden, loert het gevaar van legionella, een bacterie waar een mens zwaar ziek van kan worden, ja zelfs door kan sterven. Op legionella testen kun je gerust een noodzaak noemen. Want better safe than sorry. Maar een legionella-besmetting vaststellen, hoe gaat dat eigenlijk?
Legionella-besmetting
Als je te maken hebt met legionella-besmetting, dan is het van belang om de bacterie zo snel mogelijk te doden. Legionella gedijt in stilstaand, zoet water met een temperatuur van tussen e 25 en 60 graden Celsius. Het kan dus gewoon gebeuren dat water bij jou in de buurt met de bacterie besmet raakt. De bacterie is er in meer dan vijftig soorten en ruim honderd ondersoorten, en kan een acute infectie van de luchtwegen veroorzaken (legionellose). De gevaarlijkste is wel de legionella Pneumophila. Er zijn twee bekende ziektebeelden: Pontiac fever, een griepachtige aandoening (die met antibiotica goed te bestrijden is), en veteranenziekte, een zeer ernstige, dodelijke vorm van longontsteking.
Mensen kunnen door een besmetting last krijgen van:
- Hoofdpijn.
- Vermoeidheid.
- Pijnlijke spieren en gewrichten.
- Hoesten.
- Stevige koorts.
- Braken en diarree.
- Ademhalingsmoeilijkheden.
- Klachten van psychische aard.
- Concentratie- en geheugenverlies..
‘Veteranenziekte’
In Philadelphia, in de Amerikaanse staat Pennsylvania, werd in 1976 een veteranencongres gehouden. 34 deelnemers werden plots zo ernstig ziek – een mysterieuze longinfectie – dat zij zelfs stierven. Het was de allereerste legionella-uitbraak in de geschiedenis; de bacterie was tot dan toe volslagen onbekend. Zowel de naam veteranenziekte (Engelse naam: Legionnaires’ disease) als de naam van de bacterie is aan de rampzalige gebeurtenissen in de VS ontleend.
Het hoe en waar
Wanneer de legionellabacterie zich vermenigvuldigt tot boven de norm van 100 kolonievormende eenheden per liter, wordt het echt risicovol. Niet het drinken van water maar juist het inademen van waterdamp is genoeg om een legionella-besmetting op te lopen. Zo vormen douches, tuinslangen en waterfonteinen een risico. Want wordt er bijvoorbeeld gesproeid met water met veel legionella erin, dan kan iemand druppeltjes water inademen en zo besmet raken. Dit kan bijvoorbeeld tijdens het douchen of door het gebruik van een hoge druk spuit. Ook bij bubbelbaden ontstaan veel kleine waterdruppeltjes die ingeademd kunnen worden. Het gebeurt overigens vrijwel nooit dat een patiënt iemand anders besmet.
Op legionella-besmetting testen gebeurt vaak bij:
- Sauna’s.
- Zwem-, stoom- en bubbelbaden .
- Douches.
- Airconditioning.
- Plantensproeiers, tuinslangen.
- Fonteinen.
Het nemen van monsters
Mogelijke legionella-besmetting vaststellen geschiedt door het nemen van monsters, die onderzocht worden op de hoeveelheid kolonievormende eenheden. De monstername moet worden gedaan aan de hand van ISO-richtlijnen.
Thermische of chemische bestrijding
Is er sprake van legionella-besmetting en de bron van deze besmetting is gelokaliseerd, dan kan de legionellabacterie op twee manieren worden aangepakt. Met thermische of met chemische desinfectie. De eerste optie is eigenlijk alleen mogelijk bij kleine, lokale besmettingen. Wanneer deze echter hoog is, is eigenlijk altijd een chemische desinfectie noodzakelijk. Deze doodt niet alleen de legionella, maar verwijdert ook de voedingsbodem. Legionella voedt zich met biofilm – een soort slijmlaag – die chemisch verwijderd moet worden.
Voorkom problemen en test op legionella-besmetting
Vermoed je dat iemand op jouw locatie door legionella ziek is geworden? Laat dan op legionella-besmetting testen door een deskundig adviseur.
– Partner Content –
Delen: