Beste lotgenoten,
Na jaren vechten kan ik zeggen dat ik genezen ben van gw. Ik vind dat ik moet delen hoe ik het heb aangepakt. Voor sommigen zal dit misschien “zweverig” klinken. Ik vond dat eerst ook, maar na van alles te hebben geprobeerd dacht ik toch niks meer te verliezen te hebben. Als er ten minste 1 iemand hier wat aan heeft ben ik al tevreden.
De genezing zit in je brein. Mensen onderschatten hoe sterk je brein is. De meesten hebben vast wel eens gehoord van het placebo effect. Voor degenen die niet weten wat dat is. Bijvoorbeeld: Als je verwacht dat een medicijn een bepaalde werking heeft, dan werkt het ook. Ik denk dat dit placebo effect ook andersom werkt.
Voor jaren lang ben ik in gevecht geweest tegen gw. Keer op keer stipte ik ze aan, en bleef het steeds terugkomen. Het werd een obsessie, dag in dag uit was ik het hele gebied aan het doorzoeken. Op zoek naar nieuwe wratten. Alleen maar om de bevestiging te krijgen dat ze weg waren.
Mijn idee is dat ik zo erg verwachte wratten te vinden, dat mijn lichaam daar op reageerde.
Ik denk dat ik dus eigenlijk een soort placebo effect creeerde, ik had de verwachting dat ik wratten zou hebben, dus misschien ontstonden ze daardoor ook.
Toen ik me dat realiseerde ben ik het gaan proberen om te draaien. Ik probeerde niet meer aan de wratten te denken, en ging er dus ook niet meer naar op zoek. Ik probeerde niet eens meer aan het woord “wratten” te denken. Het enige wat ik wel zei in mezelf was dat ik dankbaar ben dat ik genezen ben. En dat ik dankbaar ben voor mijn gezonde, sterke lichaam, die elk virus kan verslaan.
Ik heb meerdere genezings verhalen gelezen van mensen die de moed hadden opgegeven. Zodra ze de hoop hadden opgegeven dat de wratten weg zouden gaan. Begonnen ze spontaan te verdwijnen.
De key is denk ik het accepteren en loslaten. Stress is de grootste ziekmaker die er is. En zodra je geen stress ervaart is de kans veel groter dat je geneest.
Ik zeg niet dat je moet stoppen met aanstippen, want dat is op korte termijn een effectieve oplossing.
Probeer, hoe moeilijk het ook is, om het los te laten, heb vertrouwen erin dat je lichaam in staat is om het virus te verslaan, en begin je te gedragen als een lichaam die genezen is.
Ik hoop dat ik iemand hiermee geholpen heb en dat je binnenkort ook kan zeggen dat je genezen bent.
In mijn familie zijn er kindjes die wratten hadden op handen of voeten. Ooms en tantes maakten hen dan wijs dat ze deze voor een paar centen konden verkopen. De kindjes geloofden dat de wratjes zouden verdwijnen en na een tijdje: inderdaad, weg wratjes.
Placebo? Ruimte het lijf het virus sowieso op en is het toeval? Of kunnen we toch meer met onze gedachten dan we denken? Wie zal het zeggen.
Ik ben zelf altijd wel voorzichtig met wat ik in mijn hoofd stop. Mijn gyn verzekerde dat ik van die GW af zou komen en dat hield mij positief, en ik heb ook het idee dat dit meespeelde in mijn relatief snelle heling. Leuk om jouw verhaal te lezen in ieder geval en gefeliciteerd met je genezing!
Ik wil je niet uit je droom helpen, maar wratten, ook genitale wratten, verdwijnen eigenlijk altijd vanzelf.
Je lichaam maakt na verloop van tijd antistoffen tegen het virus, en bij vrijwel iedereen zijn de wratten binnen twee jaar weg.
Geloof wat je wil geloven, maar het lichaam doet dit zelf. Daar hoef je niets bijzonders voor te doen.
En dat is niet helemaal waar. De wrat verdwijnt maar het virus niet. Je kan ze weer krijgen
Bedankt voor je reactie Karin.
En aan de andere anoniem:
Het klopt dat de wratten (in de meeste gevallen) vanzelf worden aangepakt door het lichaam. Maar zoals Ano al aangeeft, het virus blijft in het lichaam. Wratten kunnen weer terugkomen wanneer het immuunsysteem verzwakt is. En ik denk dat stress de grootste veroorzaker is van ziektes. Stress wordt altijd veroorzaakt door gedachtes die we hebben over een bepaalde situatie. Daarbij geloof ik ook dat we ons letterlijk ziek kunnen ‘denken’.
Karin geeft ook aan dat ze vertrouwen had in haar genezing en wie weet heeft dat het genezingsproces versneld.
Op dit forum lees ik vooral berichten van mensen die de wanhoop nabij zijn. Deze mensen houden misschien langer symptomen doordat ze A: gestresst zijn. En B: ze zijn te erg gefocust op de wratten. Het lichaam reageert daar op.
Het lichaam doet het inderdaad zelf, maar onderschat het wapen die in je hoofd zit ook niet.
Het is niet waar dat het virus per definitie in het lichaam blijft. Vroeger werd dit wel gedacht. Nu blijkt dat hpv bij veel mensen wordt opgeruimd door het immuunsysteem, al is het niet 100 procent zeker of het dan ondetecteerbaar is of volledig weg. Er is in ieder geval geen bewijs dat hpv in het lichaam blijft. De meeste mensen hebben er op een gegeven moment geen last meer van. Bij een bepaald percentage zal het terugkomen en die zal je net op fora vinden, maar dat is geen bewijs dat het altijd terugkomt. Mijn arts zei dat het in de regel overgaat.
Dit maakt inderdaad ook een onderdeel uit van mijn genezing. Ik heb deze zomer voor het eerst enkele kleine wratjes opgemerkt na het scheren. Zoals bij de meeste patiënten overvalt je een gevoel van schaamte en paniek. Die paniek wordt alleen maar erger dankzij dokter google, ook al krijg je er nuttige info. Na enkele weken piekeren (ook al omdat de wratjes terugkwamen na het smeren van zalf en cryotherapie) heb ik besloten om mezelf te genezen, daarbij zijn 3 pijlers belangrijk.
Eerst blijft er de pure symptoombestrijding. Elke keer als ik zo'n kreng zie maak ik een afspraak bij de huisarts voor een stikstofbehandeling, weg ermee. Verder gebruik ik ook tea tree oil (natuurlijk en niet schadelijk), baat het niet dan schaadt het niet.
Ten tweede werk ik aan mijn immuunsysteem. Ik bestrijd het virus van binnenuit. Mijn afweersysteem stond op een laag pitje dankzij oa. overgewicht, teveel alcohol en junkfood. Weg met die rotzooi en een drastische verhoging van groenten en fruit, groene thee met honing, sport en beweging. Maar ook door enkele voedingssupplementen die je weerstand verhogen zoals vitamine C, kurkuma, knoflook en AHCC.
Last but not least heb ik ook besloten dit mijn leven niet te laten bepalen. Eerst dacht ik er 24/7 aan, nu ligt mijn focus op mijn algemene gezondheid en een gezondere levensstijl. Mijn lichaam en afweer zal wel volgen en het virus opruimen. Relaties en sex heb ik even opzij geschoven, wat ook ruimte geeft voor meer me-time (elk nadeel heeft z'n voordeel). Hierbij hoort ook stressvermindering. Mediteren voor het slapen gaan (geleide meditaties op youtube bv.), minder screen time, betere nachtrust. Het zorgt voor minder stress zodat je lichaam zich op iets anders kan focussen.
Ga ik er op deze manier snel vanaf geraken? Ik geloof erin dat het zal lukken, en duurt het langer dan verwacht zal toch mijn algemene gezondheid er wel bij varen. Hopelijk geeft dit ook wat moed of inspiratie aan anderen. Laat dit je leven niet verpesten, besteed aandacht aan jezelf en niet aan een virus.