Ik twijfel over mijn geaardheid

Online ZorgZus
  • #61

    Niet vervelend bedoelt maar ik denk niet dat je dit jezelf zo makkelijk kan aan/afpraten dan zouden alle homo's dit doen maakt het leven namelijk een stuk gemakkelijker. Als het echt tussen je oren zit kan je het proberen te negeren, anders kan je wel een goed gesprek aangaan met iemand die homo is

    Reageer
    #62

    Ik heb denk ik ook HOCD. Een toch wel populaire term in Google. Situatie 34 jaar, zoontje van 6, dochter van 4 en een leuke vrouw 🙂
    M'n grote liefde!
    Alles goed tot afgelopen.. Juni. Ineens een stem in m'n hoofd die zegt dat ik weleens homo zou kunnen zijn. Op hetzelfde moment ook een flinke burnout aan het opbouwen.
    Met vlagen gaat het goed en met vlagen wordt ik gek van die gedachte. Die echt niet waar is, maar wel zorgt voor gepieker.
    Afspraak psycholoog gemaakt hopelijk helpt dat.

    Reageer
    #63

    Ja ik lees wel dat meerdere mensen er last van hebben, ik heb ook nog nooit een erectie gekregen van een man ofzo en ik heb al van alles met vrouwen gedaan.
    Ik ben heeel lang verliefd geweest op een meisje, en altijd erecties van vrouwen. Maar ik word gewoon niet verliefd, op niets.
    Hoop dat alles weer zoals eerst wordt

    Reageer
    #64

    Een aantal verhalen die hier zijn verteld hadden mijn verhaal kunnen zijn, ontzettend herkenbaar. Ik weet niet of dit topic nog recent is, maar graag zou ik mijn verhaal ook eens vertellen.

    Ik ben begin 20 en heb vorig jaar iets vervelends meegemaakt met mijn gezondheid. Dit kwam plotseling, maar is inmiddels gelukkig weer opgelost en ik heb een manier gevonden om ermee te leven. Van deze gebeurtenis ben ik ontzettend van geschrokken en heb ik ongeveer een half jaar lang jaar elke dag last van gehad. Ik heb in die periode ontzettend veel gehuild, waarom moet mij dit overkomen, hoe kan ik hier ooit mee omgaan etc. Uiteindelijk heb ik me er een paar maanden geleden overheen kunnen zetten en een manier gevonden om ermee te leven. Ik ben vooral ontzettend geschrokken. Als ik nu ergens pijn of ergens last van heb, ga ik meteen op internet googlen en denk ik meteen het ergste. Daarnaast heb ik het erg druk met mijn studie, weinig vrije tijd en was ik in die periode elke dag aan het huilen.

    3 maanden geleden begon ik me plotseling af te vragen of ik niet lesbisch zou kunnen zijn, ik volgde een programma waar dit in bod aankwam. Ik heb hier nog nooit bij stilgestaan, nooit zo extreem over nagedacht en nooit meegezeten. Ik heb op dit moment geen vriend, maar in het verleden wel gehad. Sindsdien ben ik hier 24/7 over aan het piekeren, ik kan de gedachten niet loslaten en krijg een ontzettend paniek/angstig gevoel. Het duurt nu al bijna 3 maanden. Als ik ergens iets lees over lesbisch voel ik me ontzettend aangesproken en heb ik last van paniekaanvallen. Ik ben ontzettend aan het piekeren en blijf hangen in een vicieuze cirkel. Ik heb absoluut niks tegen lesbisch zijn, maar ben altijd druk geweest met jongens en ben nooit verliefd geweest op een meisje. Van het idee dat ik het zou kunnen zijn raakte ik enorm in paniek en ging er enorm over piekeren. Het liefst zou ik denken, ik zie het allemaal wel, maar de gedachten beheersen op dit moment mijn leven. Ik denk er de hele dag aan. Als ik naar een vrouw, bv. een vriendin, kijk voel ik me ontzettend ongemakkelijk, en dan slaat de paniek alweer toe. Elke keer als ik naar een vrouw kijk, benadrukt dit mijn gevoel 'ik zou weleens lesbisch kunnen zijn'. Het liefst zou ik weer een onbezorgd willen genieten van het leven zoals ik voor de 'traumatische gebeurtenis' vorig jaar kon.

    Ik ben inmiddels naar een psycholoog geweest, maar heb nog niet het idee dat dit mij uitkomst gaat bieden. Ik hoop op verhalen en tips om de gedachten op de achtergrond te houden.

    Reageer
    #65

    Ik ben 29 jaar. Sinds 10 maanden last van 'hocd' of twijfeling over geaardheid. Vanaf me 18e heb ik tijdens het aftrekken op een dag een fantasie over shemales gehad en stopte een vinger in me anus. Sindsdien heb ik regelmatig, zeg maar zo'n 1 op de 3 keer, een homoseksuele fantasie tijdens het masturberen. In die fantasie ben ik altijd het ontvangende persoon, vooral anaal. Nu heb ik tot vorig jaar nooit getwijfeld over me geaardheid, zelfs niet na het bezoek van 2 transseksuelen prostituees, jaren terug alweer! Totdat ik dus zogezegd 10 maanden terug ineens een stemmetje hoorde in me kop van, "Ben ik misschien homo?". Sindsdien is de aantrekkingskracht naar vrouwen minimaal en trek ik me obsessief af op shemales en gezichtsloze gayfantasies. Echter is er irl totaal geen aantrekkingskracht naar mannen toe, zoals voorheen. Ik wordt echt gek van mezelf. Nog nooit onzeker geweest over me geaardheid en in een fractie van een seconden kwamen er deze gedachtes in me op, zo kan ik er dagen over surven op internet. Pfff

    Reageer
    #66

    herken het als man zijnde dan ook wel. Ik ben er door sporten en zelf dildo in huis had, maar op straat word ik van al die leuke meiden toch zeker mijn binding motivatie in. maar de sex is heftig en wist niet dat ik pijpen zo heerlijk vind . maar om dat open te gooien zou een verkeerd beeld vormen van mij. en als homo door kan. terwijl ik nooit op een jonge man verliefd kan worden. wel een mooie pik ga ik graag op zitten , en veel vrouwen vinden het zelfs leuk om mannen te neuken..

    daten gaat stroef met mannen en met vrouwen wil ik me binden en dan is zij degene die visa versa van mezelf is.

    Reageer
    #67

    hallo,

    Ik ben een dame van 24 jaar, zelf twijfel ik al jaren over mijn geaardheid. Nu ik op deze leeftijd ben weet ik nog steeds niet wie ik echt ben. Ik vind het heel erg moeilijk omdat mijn omgeving het niet accepteerd behalve als je hetero bent.  Ik heb altijd al vrouwen leuker gevonden en aantrekkelijker. Ik ben verliefd geworden op jongenens en een meisje, qua jongens vond ik alleen uiterlijk leuk en daar viel ik echt op als het over lichamelijke contact ging wilde ik niet over hebben en wilde ik daar niets mee hebben ben ik achter gekomen. Heb korte relaties gehad ‘maandjes’. Lichamelijk niks mee gedaan. Ik heb een meisje heel erg leuk gevonden ‘klas genoot, lesbisch’ wij waren eerst normale vriendinnen en daarna begon ik haar echt leuk te vinden ‘’alleen gezoend’’ met haar. Dit is 4jaar geleden en ik vind haar nu nog steeds leuk en heb sterke gevoelens voor haar alleen het contact heb ik verbroken door mijn omgeving en geloof. Zij en ik willen elkaar niet pijn doen omdat we weten niet met elkaar kunnen zijn. Ik twijfel nu nog steeds over mijzelf en ben er nog steeds niet op uitgekomen. Ik ben bang omdat ik het niet wil zijn, door dit ik heb dagelijks hele erge stress en  hou ik dit maar in omdat ik nooit erover praat.  Ik doe dit allemaal in mijn eentje... Ik heb ook bij psycholoog gezeten en heb daar niet veel bereikt. Ik heb echt gemerkt en eigenlijk altijd jongens vies gevonden’lichamelijk’ en moet altijd mijn ogen dicht doen! Ik weet wel dat ik lichamelijk op meisjes val maar niet 100% en dat wil ik weten!!  Ik bid elke dag en vraag god om mij te helpen, was er maar een medicijn hiervoor zodat ik als iedereen een toekomst kon op bouwen...hoe meer ik erover praat of informatie zoek hoe meer ik schrik van mezelf krijg waardoor ik mezelf totaal niet accepteer. Iedereen ziet mij als mooiste meisje van de familie en iedereen verwacht dat ik met een jongen thuis en mee trouw. Elke keer word er gezegd heb je nog steeds geen vriend je bent zo mooi dit kan niet.. ik word er alleen maar gek van en wil hier een antwoord op. Als ik zeg ja ik wil niet trouwen en hoef wil geen seks met een man en vind bet maar vies zeggen ze ja je bent ziek het kan niet je moet proberen enzv. Terwijl ik al in mijn hoofd heb dat dat niks voor mij is en ik nietheg meisje ben die de jongen alles kan geven. Bij ons zien ze trouwen als een oplossing  als je trouwt dan ben je van die ziekte af? Ik vind dit zo moeilijk in mijn eentje te doen..

     

     

     

     

     

     

    Reageer
    #68

    Erg herkenbaar. Bij mij zijn de gedachten en twijfels begonnen in de pubertijd. Heb al sinds ik zes ben gevoelens voor vrouwen. Verder dan een kus op een date met een andere vrouw ben ik nooit gekomen. Wat overigens een trots, geweldig en fijn gevoel gaf. Altijd met mannen relaties gehad en soms open over mijn interesse in vrouwen. Veel testen gedaan op internet zoals de Kinsey scale en de hoeheterobenjij test online. Komt uit biseksueel en homoromantisch. Heb veel meegemaakt met mannen en vind ze niet meer interessant. Raak wel opgewonden van zowel mannen als vrouwen, maar mannen wil ik geen relatie mee op dit moment. Misschien verandert dit nog, maar ik wil me uiteindelijk gaan focussen op vrouwen om meer inzicht te krijgen in mijn geaardheid. Ik snap weinig van mijn gevoelens maar met therapie en wat lef ga ik de confrontatie aan. Gewoon naar een lesbisch feest en genieten en er veel over praten met een professional! Schaam je vooral niet als je oprechte (zoals ik) gevoelens hebt voor vrouwen. En als je uiteindelijk toch niks voelt voor vrouwen of alleen de emotionele of fysieke aantrekking, is dit ook oké. Ik kan ook verliefd worden op transvrouwen dus misschien ben ik wel panseksueel. Whatever, het leven is te leuk om er een probleem van te maken! Al is dit makkelijker gezegd dan gedaan. Het heeft bij mij ook tien jaar geduurd voor ik mezelf kon accepteren. Anyway, It's okay to be gay 😉

    Reageer
    Bereken hier je BMI

    De Body Mass Index (BMI) geeft uw gezondheidsrisico weer o.b.v. uw lichaamsgewicht en lengte. Vul het in en ontvang direct per mail de uitslag met het bijbehorende gezondheidsadvies

    cm
    KG
    #69

    Hoi, ben benieuwd hoe het nu met je gaat

    Reageer
    #70

    Hoi,

    Ik twijfel al een lange tijd over of ik lesbisch ben. Er zijn een aantal kenmerken die erop lijken maar aan de andere kant ook weer niet. Ik had twee jaar een relatie met een man. De relatie was wel goed maar merkte dat ik soms geen zin had in de seks ik denk niet dat dit een goed teken is in de relatie. Misschien kwam het doordat ik op vrouwen val of juist omdat hij zoveel loog en dit me onzeker maakte. Ik heb wel echt van hem gehouden en er was wel een tijd dat ik wel zin had in de seks, maar door zijn leugens werd dit minder aan de andere kant denk ik ook best vaak aan vrouwen en vraag mezelf vaak af of ik zou kunnen eindigen met een vrouw. Merk vaak dat ik zenuwachtig wordt bij een vrouw geen idee of dit goed of slecht is. Verder denk ik er vaak aan en pieker ik erover. Alleen de gedachte dat ik het zou kunnen zijn maakt me bang. Wie kan me hiermee helpen en me meer erover vertellen?

    Reageer
    #71

    Waarom ben je daar bang voor? het is toch heel normaal als je op vrouwen zou vallen mensen die daar een probleem mee hebben zijn raar niet jij.
    Misschien ben je wel bi en val je op mannen en vrouwen.
    Of het komt idd door je relatie die je onzeker heeft gemaakt maar dat is zijn schuld niet de jouwe !!

    Reageer
    #72

    Hoi,

    Ik ben er wel bang voor in de vorm van acceptatie. Van mijn omgeving. Heb al uitgesproken dat ik waarschijnlijk bi ben was niet goed bevallen. Het blijft aan me knagen of ik misschien alleen op vrouwen val. Hoe zou ik dit kunnen testen? Help

    Reageer
    #73

    36 jaar.
    Twee keer een lange relatie met mannen. Nu nog steeds.
    Eigenlijk altijd blijven twijfelen over geaardheid.
    Wel aangetrokken tot vrouwen.. denk ik.. alleen niet weten of ik dan ook sex wil.
    Wel gekust en dat was ook spannend.
    Eigenlijk ook nooit sex gehad met een dame. Ergens moet ik er ook niet aan denken.
    De twee lange relaties waren met mannen die mij i eerste instantie aantrekkelijk vonden. Daardoor gevleid en dan vervolgens toch verbonden voelen. Sex kan ik spannend vinden met een man, maar merk ook dat ik soms denk alleen maar sex te hebben omdat dat hoort binnen een relatie.
    Wanneer ik de relatie verbreek ben ik er kapot van. Waardoor ik weer denk dat ik toch om de man geef en gewoon niet duidelijk mijn grenzen aangeef binnen relaties en daardoor mezelf compleet kwijt raak. Geen idee meer wie ik ben en het gevoel te hebben het leven van de ander te gaan leven.
    De twijfel komt op wanneer ik vast loop in mn leven.
    Dat ik denk dat ik depressief wordt omdat ik eigenlijk in de kast leef. Terwijl de aanleiding vaak is dat mn werk niet lukt en ik mezelf op brand.
    Momenteel loop ik zo vast dat ik een einde aan mn leven wil maken.
    Mn werk lukt niet, ik twijfel aan mijn gevoelens tegenover mijn man en voel me daarover intens schuldig. Ergens wil ik niet bij m weg, want ik hou ook weer van hem. Denk ik... ik mis hem in ieder geval wanneer hij er niet is. Maar is het dan hij of gewoon iemand. Niet alleen willen zijn, verlatingsangst.

    Ik denk er nu continue over waardoor ik denk a hocd. Maar lees ook dat er iets is als comphet en Geïnternaliseerde homofobie.

    Wat als ik mn vriend gebruik als dekmantel, dan doe ik hem zo vreselijk tekort. Dat zou ik verschrikkelijk vinden. Hij is namelijk echt een engeltje die het verdiend om geliefd te worden. Maar wat nou als ik weg ga en het blijkt toch niet te zijn dat ik iets met vrouwen wil.
    Misschien moet ik eerst maar eens kijken of ik kan overwegen een geheel leven met hem te spenderen zonder het meteen aan sexualiteit te verbinden.
    Het moeilijke is dat ik momenteel gewoon zoveel twijfel aan alles dat ik het gewoon allemaal niet weet. Wie ik ben, wat ik leuk vind, waarom ik op deze aardkloot ben, waarom geen enkele baan lukt.

    Nooit negatief gedacht over lesbiennes oid. Helemaal niet zelfs. Eigenlijk maakt iemands geaardheid me geen moer uit..
    Misschien ben ik bi dan. Maar waarom twijfel ik dan zo aan mn relatie en staat alles vast.
    Misschien is het gewoon hem en staat het los van mn geaardheid, kan ook nog.

    Na ja, in ieder geval goed van t padje af.
    Het bevriest me en zorgt dat ik mn leven stil zet.
    Waar anderen lekker samenwonen, gezinnen stichten, carrière maken etc. Lijkt het alsof ik stil sta. Voel me nergens thuis en op mn gemak.
    Ik heb geen idee wat ik wil, mn leven lang al op de vlucht. Nergens kunnen aarden en alleen maar falen.
    Vrienden en familie zeggen van me te houden no matter what. Ik kan het niet voelen. Ik voel alleen maar verdriet, eenzaamheid, schaamte, schuld, twijfel, jaloezie en onzekerheid.

    Ik zie het ook wel als zwartgallig egocentrischzijn. Waarbij je moeite heb empathie en sympathie voor anderen te voelen omdat er alleen ruimte is voor je eigen zwartgallige gedachten over jezelf.
    Daarbij zoek ik me rot over of ik wellicht een narcist zou kunnen zijn die een hetro man manipuleert om bij me te blijven.
    Zo lekker met mezelf bezig en in de tussentijd houd ik hem aan het lijntje om bij me te blijven.

    Een ding is zeker. Wanneer het blijkt toch lesbienne te zijn zal er een grote kans zijn dat er geen dame is die met mij zou willen zijn

    Reageer
    #74

    Jo 15 jarige jongen.

    Ik ben ook 15 en heb er ook last van. Ik ga je geruststellen maar ga ervan uit dat morgen de zelfde gedachtes terug komen. Dit komt doordat je er teveel op ingaat,(wat ik zelf ook doe). Ik weet dat k dat niet moet doen mr alsnog doe ik het voor zekerheid.

    Ai we beginnen

    Ik pieker laaste tijd ook erg veel en zit echt niet lekker in me vel, er zit een kwaad dingetje in me hooft dat kontstand zegt: ‘Ja leuke lekker jongen loopt daar! Ga erop af vraag hem uit hij is lekker he??) terwijl me normale hooft zegt: ‘ey bro nee lijkt me chille gast mr gwn als mattie’.

    Bro het komt goed, jij bent hetero, ik ben hetero 100%

    Reageer
Reageer op: Ik twijfel over mijn geaardheid


<a href="" title="" rel="" target=""> <blockquote cite=""> <code> <pre class=""> <em> <strong> <del datetime="" cite=""> <ins datetime="" cite=""> <ul> <ol start=""> <li> <img src="" border="" alt="" height="" width="">

Upload bijlagen

Maximaal toegestane bestandsgrootte is 1 MB



Voeg nog een bestand toe

Blijf op de hoogte met onze wekelijkse nieuwsbrief