Als ik masturbeer dan denk ik wel aan mensen en daar zitten ook jongens maar ik fantaseer er niet echt bij het op die manier

 

Hoi,

Misschien vind je dit een rare vraag hoor, maar stel nou dat je op jongens valt, waarom zou dat erg zijn? Want er zijn zoveel mannen die op mannen vallen en daar gelukkiger mee zijn dan ze ooit met een vrouw geweest zijn! Het lijkt misschien raar en eng, maar raar is het zeker niet! Fantaseren mag, uitproberen mag, hoort er allemaal bij om uit te vinden wie je bent en waar jij je fijn bij voelt.....

Groetjes Suzan

Hallo suzan

ik heb niet echt iets wat ik me kan voorstellen om Homo te zijn

 

dus ik weet het niet

en anders is het Antwoord van u: homo zijn

Waarom maak je jezelf bang voor iets wat er niet is? Je moet hier met een psycholoog over praten

Hey,

Ik denk dat John gelijk heeft en je er goed aan doet met iemand over te praten die je hiermee kan helpen.  En daar hoef je je niet voor te schamen, want je bent zeker niet de enige!

Nu voel je verwarring en angst voor iets wat misschien helemaal niet nodig is.

Want ookal val je niet op jongens, dan maak je je nu dus druk om niks en je krijgt het niet uit je hoofd.

En zou je toch wel op jongens vallen (wat echt helemaal niet erg is, we leven in 2020 ? ), dan kun je ook wel wat hulp gebruiken om daar je weg in te vinden.

Een psycholoog of ander vertrouwens persoon kan je heel goed helpen om van je onzekerheid hierover af te komen en je weg te vinden in dingen die je moeilijk of spannend vindt. En kan je door gerichte vragen te stellen, antwoorden geven op de vragen waar jij mee worstelt.

Heel veel succes, groetjes Suzan

 

Ik blijf me verbazen over dat geduw naar een psycholoog.....

Wat denk je nou werkelijk dat die persoon kan?

Onzeker zijn over je (seksuele) identiteit is onderdeel van volwassen worden. Het is heel naar als er veel gepieker bij komt kijken, maar daar vraagt hij toch tips voor?

Een psycholoog in de basis GGZ kan 4, 8 of 12 gesprekken aanbieden. Daar gaat nog vanaf dat iemand een intake krijgt en helder moet worden wat de doelen voor de behandeling zijn. Die tijd gaat af van het aantal gesprekken. Zeg dat dat 1 a 2 gesprekken zijn.

Wat de TS zich afvraagt, is heel vervelend. Maar het cirkelt om een normaal vraagstuk: wie ben ik en wat vind ik daarvan.

Welke stoornis wil je daar van maken? Ik kan het niet zo snel bedenken, hoor...

Daarnaast heeft de TS aangegeven dat hij niet wil dat zijn ouders het weten. Ik denk dat het vooral jammer is, dat hij zich niet veilig genoeg voelt om zijn vragen met zijn ouders te bespreken. Dat is jammer. Ouders, vrienden, familie, dat zijn toch eerder de mensen met wie je dingen bespreekt waar je onzeker over bent.

Ik vind het daarom vreemd dat er qua antwoorden maar steeds naar een psycholoog wordt verwezen. Alsof die iets magisch kan met iets dat toch echt een normaal proces, is dat TS dòòr moet. Liefst met je eigen mensen groei je op.

Ben je bi, homo, hetero, waar val je op. Het is ok om het spannend te vinden als je daar nog niet meteen een antwoord op hebt.

 

 

 

@Lisa :

Dat is dus precies wat ik bedoel!

Ik heb dit van heel dicht bij mee gemaakt, mijn broer kwam er rond zijn 15e, 16e achter dat hij jongens leuker vond dan meisjes. Thuis werd er bij ons gelukkig heel open en fijn op gereageerd. Maar naar de buitenwereld heeft hij tot hij ging studeren en naar een andere plaats verhuisde, het verborgen gehouden. Dit heeft hem veel verdriet en stress bezorgd,omdat hij niet durfde zijn wie hij was. Gesprekken met de huisarts hebben hem veel steun gegeven, omdat hij tot zn ei kwijt kon bij iemand buiten het gezin. Omdat hij naar ons weer zn verdriet wilde verbergen.

Daarom zei ik ook tegen de TS dat ik hem aanraad met iemand over zijn gevoel te praten. Dat het niet uit maakt of hij op jongens of meisjes valt of beide. Maar dat gevoelens daarover opkroppen niet goed is. En dat een psycholoog of andere vertrouwens persoon misschien helpen kan daarbij. Niet om van het idee gay te zijn af te komen, NEE, om er zijn weg in te vinden, om zichzelf te vinden. Omdat puber zijn al moeilijk genoeg is, zonder dat je ook nog met dit soort vragen worstelt.

Ik hoop dat ik me zo iets duidelijker heb uitgedrukt

 

 

@ Lisa
Het is geen geduw naar een psycholoog en ook niet de bedoeling om er een stoornis van te maken. Maar schijnbaar weet je niet wat een psycholoog doet of kan doen.

Het gaat erom dat hij wat hulp krijgt om uit zijn onzekerheid te komen of om te kijken waar de onzekerheid vandaan komt en het dan wellicht op te kunnen lossen.

@ Suzan

Ik ben het met je eens dat het uiteraard ok is als TS homo is of wat dan ook. Jouw eerste reactie sta ik achter. En tegelijk is TS ook nog maar jong hè.....

Een psycholoog ga je niet naartoe voor onzekerheid, maar verzekerde zorg vraagt een DSM-V diagnose..

@ John

Deden mijn posts vermoeden dat ik niet weet wat een psycholoog doet. Zucht...

Uiteindelijk denk ik dat we toch allemaal het zelfde tegen de starter van dit topic willen zeggen.....

Het maakt niet uit of je op jongens, meisjes, marsmannetjes of allemaal tegelijk valt, je moet het alleen nog uitvinden voor jezelf.

En dat is best moeilijk om alleen te doen. Praat erover met iemand die je vertrouwt, of dat nou je huisarts, een psycholoog, een familielid, een vertrouwenspersoon op school of iemand bij je sportclub is.

Wees niet bang om jezelf te zijn en doe jezelf niet tekort door je omwille van de buitenwereld anders voor te doen......

Ik snap jullie allemaal, Ik heb sinds kleins al dat snel ging piekeren etc en nu heb/had ik dat weer. Het gaat gelukkig al stukken beter maar het blijft mij achter volgen.

Ik herken die andere jongen hier ook in, hij ziet dingen die niet kloppen en omdat hij denk ik de hele tijd er over nadenkt ga je juist denken dat die angst klopt. Dit heb ik gehad met hypochondrie,ook angst voor homo en voor kinderen etc en omdat dat je angst is ga je dingen zoeken die niet kloppen. En dat is het gene wat je angstig maakt. Hopelijk gaat het met jou ook beter. Afleiding is de key bij mij. Sterkte!

En iedereen die probeert te helpen, super de waardering is ontzettend groot namens mij!

Hey,

Volgens mij ben jij weer een andere anoniem dan ik op gereageerd had?

Maar fijn dat het met jou beter gaat!

Groetjes Suzan

Wat kun je doen als je hoofd steeds bevestiging zoekt?

Afleiding zoeken

hallo daar ben ik weer,

 

ik heb echt precies hetzelfde als anoniem30 alleen kon ik het elke keer niet goed beschrijven,

jullie zeiden dat ik naar een psycholoog moest en dat durf ik nog steeds niet want ik durf het ook niet tegen mijn ouders te zeggen

 

het gaat btw wel wat beter en ook als ik afleiding zoek.

 

ik weet nu ook zeker dat ik in iedergeval niet opgewonden wordt van jongens

maar alsnog ga ik er zo niet overheen komen

joejoe