Beste mensen,

ik ben een 21 jarige jongedame en mijn familie is afkomstig uit de mediterrane cultuur. Ik ben dus opgegroeid met een dagindeling die met name uit koken en eten bestaat.
Ik heb echter juist een soort van 'afkeer' gekregen voor min of meer alles wat met koken en dus eten te maken heeft.
Ik heb geen bijzondere beperkingen tot wat ik wel of niet lus en ook mijn gewicht/gezondheid/uiterlijk is niet waar ik me obsessief mee bezig houd. Met mijn lengte van 1,70 denk ik dat mijn gewicht (schommelt heel erg) van tussen de 62-64kg toch aardig gezond ben, ik ben er in ieder geval tevreden mee.

Ik ben nu op een leeftijd waar ik me heel erg bewust ben van mijn eigen leefpatroon (woon op mezelf --> kook voor mezelf) en van anderen om mij heen (veel bij vrienden eten). Of misschien juist vooral van het verschil. Ook woon ik nu enige tijd samen met mijn vriend die juist heel graag kookt en eet.

Wat ik dus graag zou willen bespreken hier is dat ik vrij weinig waarde hecht aan eten en aan koken. Ik kan wel koken (krijg heus wel iets op tafel) maar ik heb hier gewoon totaal geen behoefte aan. Zo ook met eten. In mijn ideale week indeling zou ik maar zo'n 3 dagen van de 7 avond eten, meer dan dit heb ik gewoon echt geen behoefte aan. Omdat ik dus samenwoon kan ik niet zo egoïstisch zijn en eet ik wel elke avond en probeer zo veel mogelijk ook te koken. Maar ik merk dat ik me daar niet heel prettig bij voel en als ik het zelf zou bepalen het zeker niet zo zou doen.
Mijn vriend maakt zich wel zorgen en probeert me duidelijk te maken dat een gezond mens de energie uit een regelmatig eetpatroon nodig heeft om daar van dag tot dag op te teren. Ik weet dit heus ook wel, maarja, wat kan ik er aan doen als het tussen mijn oren niet zo zit?

Ik vroeg me af of er meer mensen zich herkennen in mijn verhaal. Ik zou het prettig vinden om wat lotgenoten te spreken want ik ben tot nu toe altijd maar de rare vogel geweest met eten.

Ook vind ik het jammer dat ik door mijn desinteresse voor koken ook niet zo snel een dineetje zou organiseren voor mijn vrienden en als het er wel op neer komt dat ik moet koken dan schiet ik hierdoor een beetje in de stress omdat ik niet echt 'geoefend' ben hier in.

Je gewicht is gezien je leeftijd en lengte prima.
Maar ik begrijp wel dat je partner zich zorgen maakt.
dagelijks regelmatig eten is toch echt belangrijk voor het functioneren van je lichaam.

Je zou op die manier toch een eetstoornis kunnen ontwikkelen. Misschien toch goed om eens met je huisarts hierover te praten.