Even ter info: Ik ben een meisje van 17 jaar, heb twee zussen die allebei uit huis wonen en mijn ouders zijn gescheiden. Mijn moeder had onlangs een vriend maar dat heeft ze uitgemaakt omdat ze depressief is geworden.
Mijn moeder is eigenlijk sinds haar 21e al depressief, maar heeft dit altijd onderdrukt met antidepressiva. Ze is daar nu ongeveer een jaar of twee mee gestopt. Anderhalf jaar geleden werd ze ineens heel erg down(depressief) en lag ze alleen maar in bed. Ze kon niks meer, nauwelijks eten, slapen, boodschappen doen etc. Dat ging na een tijdje gelukkig vanzelf over en omdat ze dus gestopt was met die antidepressiva kwamen al haar emoties naar buiten: van huilbuien tot huilen van het lachen. Dat heb ik haar nog nooit eerder zien doen. Ze ligt nooit dubbel van het lachen en kan heel moeilijk haar emoties tonen dmv huilen. Nu is ze sinds twee weken dus weer heel erg depressief. Ik moet vaak boodschappen doen, koken etc. Ze heeft er zelf geen energie voor. Maar ik zit midden in mijn tentamens dus ik heb hier eigenlijk helemaal geen tijd voor.. en dit hoort natuurlijk ook niet. Mijn zussen en mijn moeders zussen komen zoveel mogelijk helpen maar die hebben natuurlijk ook hun eigen werk en gezin. Ze is al bij de dokter geweest voor medicijnen maar dat duurt dus even voor het werkt.. ik heb totaal geen concentratie op school en dit heb ik HEEL hard nodig vanwege mijn examenjaar. En ik kan toch moeilijk niks meer voor mijn moeder doen terwijl ze dit zelf ook niet kan... hoe kan ik mijn moeder het beste helpen zonder dat ik hier zelf de dupe van wordt...