Wat ben ik blij dat ik niet de enige ben! Ik heb het sinds ik bij de zwangerschap van onze oudste dochter een enorme hoge bloeddruk had.
En sinds die tijd ben ik echt getraumatiseerd door het geluid, en die band, het zien van het apparaat maakt al giga angst. Vandaag ging ik thuis meten en gelijk 180/90. Niet normaal zo pieken. Ik ga het zometeen nog eens proberen om te zien of het inderdaad wisselt. Helpt het jullie als er een vertrouwd iemand bij is? Of is het altijd zo spannend en angstig?

Helaas volledig herkenbaar.
Door deze fobie heb ik mijn bloeddruk nu al ongeveer 4 a 5 jaar niet meer (laten) meten. Ik flip al als ik er alleen al aan denk.
Zou alleen gemeten kunnen worden als ik buiten bewustzijn zou zijn.

Het is begonnen door constatering van veel te hoge bloeddruk (190/110) en daardoor medicatie.
In eerste instantie lukte het meten nog en zakten de waarden.
Maar toen ze weer begonnen te stijgen is er een moment gekomen dat het echt niet meer ging.
Ik had destijds na maanden niet meten al m'n moed bij elkaar geraapt: rustig ademen en zitten en toen was het 194/103.
Heb meter aan de kant gegooid en nooit meer gemeten.

Ik slik 20 mg Enalapril per dag en hoop dat het onder controle is.
Maar ben bang van niet want ik heb een paniekstoornis met straatfobie en talloze lichamelijke klachten.

De angst om in het ziekenhuis te belanden en de angst voor een hersenbloeding of hartaanval is extreem groot.
Ik heb dit helaas in mijn omgeving van zeer dichtbij meerdere malen meegemaakt en het is echt een schrikbeeld voor me.

Als er zoiets bij mij zou gebeuren dan hoop ik eerlijk gezegd dat het zodanig erg is dat het meteen 'klaar' is. Want constant met zo'n angst leven (ondanks allerlei medicatie en psychiatrische begeleiding) heeft mijn van nature vrolijke en positieve aard best wel negatief beïnvloed.

Tijdje niet op dit forum geweest, maar voelt wel fijn dat er mensen zijn die mijn probleem herkennen.

Hallo, wat ben ik blij om te lezen dat ik niet de enige ben.Nadat ik paniekaanvallen kreeg ging de huisarts de bloeddruk opmeten, die was hoog 186/104 en zo ook mijn hartslag 134.De huisarts stelde voor om thuis te meten om een beter beeld te krijgen.Toen ik de meter probeerde kreeg ik een paniekaanval omdat hij zo hard oppompte ,nu ben ik sinds die tijd dus helemaal paniekerig als de bloeddruk word opgemeten de waardes zijn hele tijd zo hoog dat er geen goed beeld is van wat nu de bloeddruk is.Krijg er zoveel stress van.

Misschien klinkt t gek maar ik ben blij dit te weten ook ik wordt helemaal angstig om bloeddruk op te meten dus constant te hoog ha wil dat ik t thuis probeer nou een drama dus

O xo herkenbaar wat hierboven staat.
Ik heb ook geen oplossing, probeer als ik me gejaagd voel toch te meten.
Zie mijn hf van 60 naar 110 te schieten en ik hoor het pompje dan weet ik al , jahoor.. hij is hoog
Als na het meten je hf weer naar je normale gaat, dan weet je dat je bloeddruk echt wel lager is.
Misschien handig om dan gewoon 2 week lang 2x per dag te meten ochtend en avond of 2x avond
Overleg met je huisarts wat te doen, je bent echt niet de enige.

Ben nu met mijn psycholoog bezig om de angst voor een bloeddruk meter aan te pakken. Dus tip voor de mensen die er ook last van hebben:

Ik moet nu dus 2 weken lang s’ochtends, s’middags en s’avonds mijn bloeddruk meten, maar moet het uitslag schermpje afplakken zodat je de waardes nog niet ziet. Dit zodat je aan het geluid/pompen wel bloot wordt gesteld maar niet die presentatie drang voelt voor een “goede uitslag” .
Uiteindelijk met het doel dat ik hem ga meten en ook de uitslag zie.
En ook al is die dan hoog dat ik het dan accepteer en je niet per direct neer valt. Mijn psycholoog verteld ook dat angst je bloeddruk echt laat stijgen en dat dat juist een goed beschermingsmechanisme is van je lijf die dus goed werkt! en dat je het dus ook zo kan bekijken: dat je lichaam goed reageert op een angstige situatie!

Ik hoop dat jullie hier wat aan hebben 🤍