Even wat korte informatie over mezelf.

Ik ben Mike, een 22-jarige man.
Ik weeg ongeveer 90 kg en ben 188 cm lang.

Ik heb al sinds mijn zestiende last van allerlei problemen.
Ik dacht dat het misschien allemaal met ADHD te maken had, maar daar twijfel ik nu enorm aan.

Het begon met paniekaanvallen toen ik zestien was. Ik moest naar het ziekenhuis, waar ze al snel ontdekten dat er niets mis met me was.

Ik had die aanvallen de maanden erna, wat het erg moeilijk maakte om goed te presteren op school. Het vreemde was dat niemand een verklaring kon bedenken waarom ik last had van paniekaanvallen. Ik had heel veel vrienden en een lieve, zorgzame familie. Na een tijdje vertelden ze me dat het ADHD was.
Ik dacht er toen niet veel over na. Ik kreeg de paniekaanvallen onder controle en leerde ze te beheersen.

Twee jaar later (18) had ik last van andere problemen, zoals galstenen (mijn galblaas was verwijderd) en gewrichtspijnen, misschien zelfs zenuwpijnen, overdag. De dokter bleef maar zeggen dat het met de galblaas te maken had en dat het een normale reactie van mijn lichaam was, dus ik accepteerde dat, denkend dat het na de operatie vanzelf wel over zou gaan.

Nadat ik op mijn 18e klaar was met de middelbare school, kon ik voor het eerst mijn bed niet uit en de pijn was er nog steeds. De dokter adviseerde me om ADHD-medicatie te nemen, wat ik ook deed. Na verschillende medicijnen geprobeerd te hebben, ben ik gestopt met methylfenidaat. Dat hielp me een goede twee maanden. Ik voelde me geweldig en dacht: zo hoort het leven te zijn. Ik heb echt genoten van mijn leven in die periode.

Ik had geen idee dat het goede gevoel voorbij zou zijn en dat al mijn problemen zouden verergeren.
Na die twee maanden kreeg ik meteen maagklachten. Daardoor moest ik na het eten direct naar het toilet (diarree). Mijn arts stelde de diagnose PDS. De maagproblemen bleven zeker twee jaar zo erg, vaak zelfs te erg, waardoor ik wekenlang niet kon poepen.

Ik kreeg ook een infectie op mijn.... Daardoor moest ik mijn.... laten besnijden. Dat genas pas na een jaar.

In de periode na de ADHD-medicatie kreeg ik meer problemen, maar ik zal ze nu even op een rijtje zetten:

- zo erg dat ik kan gaan zweten tijdens een gesprek met een kassière of tijdens het autorijden, terwijl ik dat dagelijks doe, en soms is het dan een paar uur weg. (Dagelijkse strijd)

- gewrichtspijn, vooral bij het wakker worden, die veel pijn doet.

- hoge spierspanning, vooral in de bekkenbodem, waardoor ik moeite heb met het krijgen van goede erecties en brandende pijn.

- moeilijk in slaap vallen en een slechte slaapkwaliteit. Zelfs als ik een drukke dag had.

- ik vergeet overdag heel veel dingen en heb moeite met het voeren van een normaal gesprek.

- geen libido, geen lust die af en toe omslaat naar een heel hoog libido dat ondraaglijk is, ik kan niets normaal doen.

- veel zweten en het stinkt meteen.

- ondraaglijke buikpijn heb het zelden maar al ik het heb moet ik meteen stoppen met wat ik aan het doen ben. Ze hebben minstens een 8/10 op de pijnschaal.

- ik kan mijn bed niet uit en heb bijna geen motivatie om dingen te doen.

- ik ben overdag erg moe en word heel snel heel moe van sporten, wat onmogelijk zou moeten zijn, zoveel trainen als ik doe.

- ik ben heel snel bang. Ik doe alles en ik laat me er niet door tegenhouden, maar ik ben bang om bijna alles te doen, zelfs dagelijkse normale activiteiten.

- grote stemmingswisselingen.

Er zijn nog meer kleine, maar ik kan niet alles benoemen.

Ik heb talloze therapieën gevolgd, omdat mensen me steeds vertellen dat het ADHD is of dat het psychisch is, maar niets lijkt de pijn of stress die ik ervaar te verlichten.

Ik heb ongeveer 2 jaar geleden een kleine hormoontest gedaan voor testosteron, cortisol en DHEA.
De testwaarden waren behoorlijk hoog, cortisol was normaal en DHEA was 3/4 keer hoger dan de bovengrens van normaal.

Normaal denken voelt soms alsof je met blote voeten over glas loopt. Ik weet niet hoe ik het anders moet uitleggen.
Ik heb altijd het gevoel dat een beer me aanvalt, vecht- of vluchtmodus. Het is nu al jaren geleden en geen enkele therapie of arts lijkt te kunnen helpen.

Hulp of begeleiding zou zeer op prijs worden gesteld 🙏.

Je bent dus als ik het goed begrijp onder behandeling geweest van een psychooog en hebt therapie gehad. Welke therapie?

En waarom was je na 2 maanden met de ADHD medicatie gestopt?

Hallo John,

Ik loop nu momenteel bij een specialist voor ADHD voor de afgelopen 7 maanden maar het lijkt weinig effect te hebben.

Wat betreft de medicatie ben ik meer dan een jaar mee doorgegaan alleen na 2 maanden kwamen alle klachten terug.

Op dit moment neem ik weer medicatie een hogere dosis maar nu na ongeveer 6-8 weken het zelfde verhaal het werkte aardig goed in het begin minder goed dan de eerste keer maar het verlichte enkele klachten maar nu lijkt het weer bijna geen effect te hebben.

Vandaag bijvoorbeeld bij kickboks training moest ik de training staken vanwege een brandend gevoel bij mijn blaas/anus om streek ik denk dat het met mijn bekkenbodem te maken heeft maar ik durf het niet te zeggen.
De oefeningen die ik lang geleden heb gehad wat betreft de bekkenbodem lijkt weinig effect te hebben denk aan rekken.
De brandende pijn is niet te harde ik ga echt door de grond.
Mijn pijn grens is aardig hoog onder andere door het kickboksen en worstelen wat ik doe. Dit is een voorbeeld van een van die klachten die heel soms voorkomt ik kan er zomaar maanden geen last van hebben.

Verder was ik weer zwaar oververmoeid op training geen explosiviteit er zat weer vrij weinig in.
Die Dhea waardes laten mij denken dat ik misschien een hormoon test weer moet doen ik heb wat gelezen over DHEA en dat het met stress te maken heeft maar alsnog ben ik benieuwd over er niet nog een andere rede kan zijn. Wellicht eentje te maken met de hypofyse, bijnier of schildklier. Ik sluit dat het volledig mentaal is niet uit zeker niet maar ik ben nu op een punt dat je eigenlijk hoopt dat er wel een fysieke achterliggende rede is vooral omdat er veel hulp geboden is afgelopen jaren zowel via Doktoren als psycholoogen en adhd specialisten.

Wat mij vaak onderscheidt wat ik hoor van deze specialisten is dat ondanks angst is wel “alles” blijf doen en proberen wat niet typisch is.

Ik heb het gevoel dat ik tegen nog veel meer medische problemen ga aanlopen als het zo doorgaat en het mijn lichaam wellicht vroegtijdig kan slopen. Of het nou mentaal is of fysiek.

Ik ben benieuwd of de adhd medicatie wellicht ook kortdurende verlichting kan geven omdat het een drug is en niet omdat het adhd gerelateerde klachten zijn.

Misschien ook belangrijk om te vermelden is dat ik bijna geen vorm van excitement voel zoals andere dat voelen voor een feestje of een groot evenement zoals een sport wedstrijd.

Sorry voor het lange verhaal maar er moet gewoon echt nu wat gebeuren want op dit moment is het vrij lastig om door te gaan op deze manier het beïnvloedt alle aspecten van mijn leven fysiek, mentaal, seksueel en sociaal.

Ik heb mijn adhd behandelaar vanmorgen gesproken en afgesproken nogmaals te verhogen het is heel kort dag maar merk er nog vrij weinig van.

Een extra rede die me laat denken dat het effect misschien meer oppeppend is dan daadwerkelijk verlichtend

Hi Mike
Ik kan natuurlijk ook niet vaststellen of je wel of niet ADHD hebt. Wat de medicijnen betreft: Het kan een tijdje duren voordat je goed ingesteld bent op de medicijnen. Het is niet vreemd dat de werking na een aantal weken/maanden afneemt/wegvalt. Dat hebben meer mensen. Het is dan vooral een kwestie van de juiste dosering vinden.
Ik ken je natuurlijk helemaal niet en moet afgaan op de info die ik dan van jou krijg. Die info doet mij echter wel wat twijfelen aan ADHD. Ik mis enkele typische verschijnselen. Wat ik wel lees zijn dingen die ook bij andere aandoeningen voor komen.
Angst, depressie
ASS ( autisme spectrum stoornis)
Zijn er voor zover jij weet mensen in de familie die last hebben van depressies of autismestoornissen?

Wat het sporten betreft: waarom heb je voor deze sporten gekozen?

Nog een vraagje: gebruik je supplementen ivm het sporten?

Hi John,

Dankjewel voor je reactie.

In mijn familie komt depressie voor mijn oom en opa hebben er last van/ gehad. Ik weet dat mentale problemen in veel verschillende vormen kunnen komen maar persoonlijk voel ik mezelf niet depressief/somber qua gedachten

Mijn vader heeft hoog functionerend autisme dat betekent dat hij een hoogbegaafd iq heeft maar wel last van autisme.

Kickboksen is echt mijn ding ik ben altijd geobsedeerd geweest vanaf jong met kracht en sterker zijn en worden. Niet om andere in elkaar te slaan maar meer een oerlijke aantrekkingskracht zo zou ik het omschrijven. Ik ben in het dagelijkse leven totaal geen ruzie maker, vechtersbaas of een agressief persoon.

Wat betreft sportsupplementen gebruik ik alleen creatine (periodes niet altijd soms weken niet) en whey proteïne poeder.

Is er wel eens gekeken (getest) of je wellicht een aandoening in het Autisme Spectrum hebt? Nu zijn alle pijlen gericht op ADHD. Misschien is dat wel de verkeerde richting

Je schreef ook dat je 'weer" oververmoeid was tijdens de training. Wellicht handig om het trainen even op een iets lager pitje te zetten. De oververmoeidheid is toch wel een alarmsignaal... er wordt teveel va het lichaam gevraagd

Is het trainen een soort uitlaatklep voor je? En een uitlaatklep voor wat dan?

Hi John,

Training is inderdaad een manier om mezelf een beetje over die angst heen te krijgen.

Wat betreft de oververmoeidheid was het deze keer deels lichamelijk maar vaak heb ik het gevoel dat mijn lichaam gewoon helemaal leeg is. Uit zich ook seksueel. Geen explosiviteit gewoon leeg is moeilijk uit te leggen.

Ik voel mezelf nooit 100% scherp en fit op training maar de dagen dat het wat beter is voelt het zo lekker.

Een autisme test is misschien wel een goeie ook al zie ik het niet echt in mezelf. Ik ben best wel slordig etc maar het spectrum is wel breed in wat ik er van weet.

Misschien ook kijken naar depressie wellicht zit het verborgen of iets in die richting.

Ik heb het in een eerder bericht gevraagd maar zou het handig zijn om een hormoon test te doen? volgens mij zijn hormonen de graadmeter voor hoe je je voelt en hoe het gaat.

Dankjewel dat je met mij meedenkt John ik waardeer het echt 🙏

Ik zou de huisarts sowieso vragen om een uitgebreid bloedbeeld. Waarbij dan ook naar hormonen en vitamines wordt gekeken.
Je had het over angsten. Kun je wellicht ook aangeven om welke angsten het dan vooral gaat? Heb je een relatie?

Hier een test die je zou kunnen proberen
https://psyq.nl/depressie/test

Vitamines heb ik best recent al een laten doen en was niks mis mee.
Hormonen ga ik achteraan.

De depressie test zegt veel klachten en dat ik met de huisarts moet spreken bedankt voor de link.

De angsten zijn heel algemeen en niet gericht op iets specifieks. Veel standaard dingen als werken, auto rijden etc kunnen het momenteel erger maken dan dat het is als ik niets doe. Maar zelfs dat heb ik er vaak last van.