Het niet kunnen eten ook?

Je moet dringend naar een psycholoog

Angststoornis en chronische hyperventilatie dus? Ik ga een afspraak maken hopen dat ik snel terecht kan

Hallo,

ik heb veel dezelfde klachten, kriebelhoest, slijmprop, gevoel dat er iets zit als ik slik, veel spanning in mijn keel waardoor ik eten niet wegkrijg, spierpijn, paniek, angst, chronische hyperventilatie, pijn op borst, benauwd, inwendig trillen, geen eetlust, duizelig, druk op oren en geen energie. En door de angst en lichamelijke klachten weer heel bang voor een enge ziekte.  Echt heel veel spanningsklachten dus. Ik heb sinds een paar maanden burn out. Mijn hele lijf is van slag. Vooral accepteren en rusten is het advies Van de specialisten.

Dag Suzanna, heb jij deze klachten de hele dag door ook? En verschilt het ook per dag, dan heb je dit dan heb je dat..

Het gaat met ups en downs. Dus dan heb ik dit dan weer dat, niet alles tegelijk Dus, op goede dagen heb ik minder last op slechte dagen veel last. Vooral van angst, inwendig trillen, slecht slapen, chronische hyperventilatie en slikproblemen. Mijn lichaam is echt volledig van slag, mijn lichaam staat nu continu vast in krampachtige spanning door te veel doen en te weinig ontspannen. Het vecht- vluchtsysteem staat als het waren de hele tijd aan, alsof je door een beer achterna gezeten wordt. Gelukkig gaat het steeds beter en werk ik weer 50%. Maar ik ben er zeker nog niet. Het is mijn tweede burn-out, 7 jaar geleden 1ste gehad, dus ik weet dat het ook weer helemaal goed kan komen. Heb vertrouwen in je lichaam, veel kan weer herstellen met rust.

Dank Suzanna voor je reactie. Dat heb ik inderdaad ook. Dan is het weer dit en dan weer dat, heb niet alles tegelijk. Heb jij ook last van misselijkheid? En wat mij beangstigd is een krampachtig gevoel in me lichaam. Alsof me spieren allemaal verkrampen/verzuren. Is dit iets bekends voor je?

Ja ik ben weken misselijk geweest, Kwam dagelijks in golven, maar dat is nu over. En het krampachtige gevoel heb ik ook, klinkt echt alsof je overspannen bent. Ik Heb in het begin veel last gehad van mijn spieren, kramp in benen En voeten en overal spiertrekkingen, is nu bijna weg, alleen mijn keel zit nog heel erg dicht, globus gevoel en alsof mijn keel wordt dichtgeknepen. Volgens huisarts allemaal spanningsklachten, vanwege oververmoeidheid. Je lichaam schreeuwt om rust, niet negeren echt even stilvallen is noodzakelijk om te herstellen.  Ik weet hoe naar het voelt en de paniek erbij helpt al helemaal niet, dan is relativeren ook niet meer mogelijk. Ik doe een paar keer per dag ademhalingsoefeningen, 3 keer inademenen 4 keer uit via je buik, werkt goed. En psychosomatische fysiotherapie, kreeg ik oefeningen om de spanning uit mijn lijf te halen.

Bij mij komt de misselijkheid ook in vlagen ineens en vaak in de ochtenden. Daarnaast dat kramp gevoel vind ik zo eng, het is echt alsof mijn spieren verzuurd zijn en verkrampt. Ik voel het vooral in mijn rug, schouders, nek. Was dat bij jou ook zo? Klinkt inderdaad als overspannen hè.. de angsten er bij ook pff

Ik heb geen last van mijn rug, nek en schouders. Maar het zijn wel plekken waar je bij overbelasting vaak last van pijn kunt krijgen, ook buikkramp komt bij overbelasting veel voor. Ik heb de kramp in mijn benen. De angst hoort ook echt bij overbelasting, vaak door een verhoging van cortisol in je lichaam. Veel mensen die overspannen zijn , ik ook, denken dat ze een ernstige ziekte hebben, vanwege de angst en alle lichamelijke klachten.  Vroeger dacht ik dat een paar dagen goed slapen genoeg zou zijn om weer helemaal te herstellen, helaas werkt dat niet zo bij een overbelast lichaam. Vaak duurt het een paar maanden om weer in balans te komen en is vertragen echt noodzakelijk, energie overhouden aan het eind van de dag.

Ja inderdaad. Hoop morgen beter te voelen en als ik dan merk dat dat niet zo js, ben ik weer angstig en teleurgesteld. Ja de angst heb ik ook regelmatig daardoor raak ik nog meer in paniek. Het is soms zo ongelooflijk dat je hier zo beroerd van kunt worden..

Hoe onderdruk jij je angst? En wat doe je om rustig te worden.. en te accepteren?

De angst komt net als de andere klachten in golven, vooral op de slechte dagen dus als ik ook veel lichamelijke klachten heb. ik zie het als een storm die ook weer voorbij gaat en probeer er niet in mee te gaan. Ik weet dat het weer voorbij gaat als ik weer in balans ben. Maar lukt niet altijd hoor, ik vind de angst En paniek ook lastig om op te vangen. Probeer de angst te relativeren. Overigens bijna een onmogelijke opgave met een onrustig lichaam en paniek.  Ik gebruik geen medicatie. Ik heb 1 keer een pil oxazepam genomen, maar hielp Bij mij niet, kreeg ik nog meer hyperventilatie van. Kennis helpt bij mij, begrijpen hoe het lichaam werkt. En als relativeren even niet lukt En de angst overheerst, dan vang ik het op net als buikkramp, probeer op betere dagen dan extra tot rust te komen. Niet te streng voor jezelf zijn, niemand kan angst makkelijk opvangen. Als je overbelast bent dan gaat het herstel met ups en downs. Ik weet niet of je altijd last hebt gehad van angsten, maar als ze gekomen zijn met alle andere lichamelijke klachten dan is de kans groot dat De angst door overbelasting komt. En kun je ook van je angst weer afkomen, net als van de andere klachten als je weer in balans bent.  Ben je al bij een huisarts geweest, probeer te vertrouwen op het oordeel van de huisarts, anders blijf je je energie stoppen in onderzoeken bij specialisten en waar moet je beginnen? Neuroloog, kno arts, cardioloog, dermatoloog, dan blijf je bezig. En ik weet dat het voelt alsof onderzoek rust geeft, maar vooral rust nemen zal rust geven. Nou Mike weer een heel verhaal.

Dank voor je verhaal! Ik ben altijd al een beetje angstig aangelegd. Bij lichamelijke klachten ben ik altijd in paniek en dat maakt alles erger. Ergens rond november december ook uitgevallen met allerlei klachten toen een uitgebreid bloedonderzoek gehad dat was allemaal goed. Ik ben toen naar een psyxholoog  gegaan. Na een aantal sessies gestopt met gaan omdat ik me beter voelde en het niet meer nodig was. Toch merkte ik dat ik altijd wel angstig bleef.. ben jij ook altijd angstig geweest? Het is inderdaad moeilijk om op momenten van klachten te relativeren, je bent dan zo in paniek!

Ik was voor mijn eerste burn-out helemaal niet angstig, wat hoogtevrees, maar niet de angstaanvallen die ik nu heb. Ik heb wel het gevoel dat door mijn 1ste burn-out ik mijn zenuwstelsel een beetje heb geknakt. Net als bij een breuk het vaak altijd een zwakke plek blijft. Angst is bij mij nu vaak het eerste signaal dat ik moe begin te worden. Helaas heb ik dit signaal genegeerd en ben gewoon doorgegaan en dan bevriest mijn lichaam. Kan ik weken niets meer en ik heb dan heel veel spanningsklachten. Dus nu leer ik als de eerste signalen komen ik gelijk moet vertragen en rusten om snel te herstellen in plaats van door te gaan en volledig uit te vallen en maanden te moeten herstellen. Jij geeft ook aan dat hulp van psycholoog niet meer nodig was omdat het beter ging. Wat betekent dat met rust het beter wordt, het is toen gelukt en zal nu ook weer lukken. Heb vertrouwen in je lichaam. Probeer je zo min mogelijk op je klachten te richten, maar op weer fit worden. Dan worden alle klachten minder.