Hallo lotgenoten,

Ben sinds 10 dagen van 20 mg naar 10 mg gegaan. Heb idd de bekende verschijnselen, althans,als ik dit forum zo bekijk. Duizeligheid met misselijkheid als gevolg, depressie, angstig gevoel, rare gewaarwordingen in handen en voeten.
Maar heb daarnaast ook last van diaree, en daar zag ik zo snel niets over terug op dit forum.
Ik ben echt helemaal op, door al deze klachten, maar wil niet stoppen met stoppen. hoort die diaree nou ook bij de ontwenningsverschijnselen.

Lees meer vragen en antwoorden over stoppen met Seroxat en diarree:
http://www.dokter.nl/search_gcse/?q=FORID%3A11&cx=partner-pub-8575168267605921%3Aeak94u-kmbq&ie=UTF-8&q=diarree+seroxat&sa=zoeken

@Pippa,
Ja dat hoort allemaal bij stoppen met Seroxat: diarree, depressie, angst, overgeven, electrische tintelingen, doodziek voelen enz. En dat gaat niet in 3 weken over zoals de bijlsuiter nog steeds wil doen geloven.
Onderstaande thread bevat alle info:
http://www.dokter.nl/forum/Medicijnen/195632-stoppen-met-paroxetine-bijverschijnselen.html

En het is me een raadsel waarom dokter.nl je niet meteen de juiste, levensreddende informatie geeft want deze is bijna niet bekend bij huisartsen.
Afbouwe kan alleen veilig door de dosis met maximaal 5-10% per 3-6 weken te verlagen. Dus niet vna 20 naar 10 mg maar van 20 naar 18,
En dan van 18 naar 16.2
En zo doorgaan tot je op de 1 mg zit, dat kan wel 2 jaar duren! Doseren op de tiende milligram lukt alleen met de suspensie, vraag je arts hiernaar!
Helaas wordt mensen deze informatie meestal onthouden en worden mensen zo ontzettend ziek dat ze danwel terugkeren naar het crapmiddel om nooit meer te stoppen, danwel zelfmoord plegen omdat de symtomen niet te verdragen zijn en niet over gaan. Ik heb een cold turkey overleefd en de eerste minimale verbetering trad op na 20 maanden!!!
Fabrikant GlaxoSmithKline wist dit overigens allang maar hebben geen enkele interesse in het veilig laten stoppen van mensen.

Dag Klaas,

Ik ben er inmiddels achter in wat voor hel ik terecht ben gekomen. Het begon allemaal met de wens zwanger te worden. Gezien mijn leeftijd had ik haast met de afbouw.
Volgens de neuroloog kon het zelfs nog sneller dan wat ik zelf voorstelde. Binnen 3 weken van 20, naar 10, naar 5, naar 0.
Gelukkig bleek mijn huisarts meer verstand van zaken te hebben. Nadat ik op dit forum (!) las van de suspensie ben ik met mijn huisarts hierover gaan praten en zij vond juist dat ik te hard ging. Ik ben inmiddels 1 week seroxat-vrij. Maar de lijst met klachten wordt alleen maar groter. Immense misselijkheid, duizeligheid, migraine aanvallen, grote bloeddrukschommelingen, schokken met mijn hoofd, ogen, angstig en neerslachtig. Ik kan nog wel even doorgaan.
En dan moet ik nog van de clonazepam afkomen. Mijn huisarts raadde aan om deze in eerste instantie om te zetten in diazepam en dan kijken of ik daar minder klachten van krijg. En dat allemaal omdat ik 9 jaar geleden van het ene op het andere moment doodziek werd en een trigeminus neuralgie bleek te hebben. Artsen schreven maar voor, maar als je bij ze aanklopt wanneer je van de troep af wilt, dan geeft niemand thuis.
Ik besef inmiddels dat ik het echt alleen zal moeten doen. Mijn ouders, vriend, tuurlijk alle begrip voor de situatie waar ik nu in zit. Maar daarbuiten begint men het geduld wel te verliezen. Al hadden ze het maar 1 uur, wie weet....

Bedankt voor je bericht Klaas.

Groetjes,

Pippa

Jaren geleden ben ik ook zo snel afgebouwd met Seroxat: vreselijk. Maar langdurig gebruik is ook geen pretje, ik werd er zo gevoelloos van. Omdat bij het afbouwen, de verschijnselen lijken op depressie en ik dat niet wist, dachten we dat ik opnieuw/nogsteeds een depressie had. Zo ben ik na een paar weken zonder Seroxat, aan de Cypramil gegaan. Na jaren gebruik, ben ik met de Cypramil veel langzamer afgebouwd, in totaal heb ik er 2 1/2 jaar over gedaan. Zwaar, maar haalbaar. Resultaat: het is gelukt en ik kan leven zonder de antidepressiva, het gaat zelfs erg goed met me. Ik begrijp goe wat je voelt, en het is echt afschuwelijk! Heel veel sterkte!

@linlin

Hoi, bedankt voor je bericht. Het doet goed, hoe dubbel ook, om van anderen te horen dat ook zij het niet gemakkelijk hebben gehad.
Ik begon inmiddels het gevoel te krijgen dat ik me aanstelde, ik was toch al een week gestopt, het moest nu toch wel eens over zijn, dat soort gedachtes.
Ik ben vastberaden het vol te houden, dat zit in mijn karakter. Daarbij heb ik een grote stok achter de deur, mijn kinderwens. Makkelijk is het niet, integendeel, een hel. Ik kom amper de dagen door en ben nog maar een schim van de persoon hiervoor.
Ik vind het alleen zo jammer dat buiten mijn vriend en ouders ik van niemand anders begrip krijg. Er zou meer over bekend moeten zijn.
Vorige week dinsdag ging ik van 4 mg naar 0. Zondag was het nichtje van mijn vriend jarig. Toen ik zijn zus vertelde dat ik niet kon komen en uitlegde waarom, kreeg ik als antwoord: "heb je daar nou nog last van? Hoe lang is dat nou al, vanaf begin januari?"
Tja, dan kan ik wel ontploffen.
Er zijn zoveel mensen die anti-depressiva slikken, waarom niet veel meer aandacht hiervoor???
Liefs,
Pippa

Spijtig, heel spijtig.
We zijn allemaal slachtoffer van een gigantische medische fraude. Seroxat is absoluut onveilig, zeer verslavend en bij verkeerd afbouwen kun je jaren ziek zijn. Ik ben nu ruim 4 jaar na mijn laatste dosis van 10 mg (een veilige dosis om te stoppen volgens de fabrikant!) en nog steeds arbeidsongeschikt. En gelukkig hebben mensen met mij wel geduld gehad en heb ik financiele steun want anders had ik het zeker niet overleefd!
Ik hoop dat je toch begrip krijgt van je omgeving maar ik weet dat het heel moeilijk is. Ga eventueel toch terug naar je laatste stabiele dosis en bouw alsnog af met de 5-10% regel en de suspensie. Want het is doodzonde om je leven te moeten geven aan deze misdadig verslavende drug.

Tja, ik kan alleen maar zeggen dat je de tijd moet nemen om af te bouwen. Heb zelf wat rondgesurfd door verschillende sites. En heb er een uitgehaald wat ik het beste bij mij vond passen. Het schema circuleert rond en is het volgende: 5-10% van de dosis afbouwen in 4-6 weken. Om toch het zelfbeschikkingsrecht in de hand te houden heb ik gekozen voor 10% van mijn start dosis per 6 weken te verminderen. Ik had 20 mgr en ga nu dus elke 6 weken met 2 mgr omlaag. Zit nu op 14 mgr en ga zo op het gemakje verder. Zal niet zeggen dat het altijd even gemakkelijk gaat. De eerste week ben ik korter van stof. Kan ik sjaggerijniger reageren en is mijn lichaam wat onrustig. Maar ik weet ondertussen dat dat zit in het afbouwen. heb alles wel overlegd met mijn psychiater en mijn psycholoog waar ik cognitieve therapie bij volgt Ik bouw af tot 10 mgr en ga dan volgend jaar februari weer verder.Ga een verre reis maken en heb er geen zin in evt op die reis een terug val te krijgen. Heb mijzelf voor genomen om de laatste 4 mgr per 4 weken 1 mgr te verlagen en evt het laatste stapje in 2 fases van een halve milligram te doen.Maar dat is voor latere zorg. Liever rustig aan afbouwen en waarom zou ik gisteren al afgebouwd moeten zijn. Ik wil eigenlijk hiermee een positief verhaal wegzetten. Lees veel ervaringen met een negatief karakter en te weinig positieve. Ik heb het stuur in handen niet het medicijn.

Grtz Johan

Ik heb 12 jaar lang Seroxat geslikt, 20 mg. per dag. Achteraf ben ik ontzettend pissig op de huisarts die het me zonder pardon voorschreef, toen ik op mijn achttiende bij hem aanklopte met een paniekstoornis.
Als leek, onbekend met dergelijke middelen en eigenlijk was ik nog een kind. Wist ik veel. Ik dacht dat ik een stofje tekort kwam in mijn hoofd en dat dit middel het dus aanvulde. Zo werd het ook verteld.

Afijn, de Seroxat heeft mijn angsten nooit weggehaald, slechts wat milder gemaakt. Maar met name het laatste half jaar kreeg ik alsnog paniek (en derealisatie) door de Seroxat heen.
Daarnaast zijn gewoon al je emoties afgevlakt. Ze bestaan wel, die emoties, maar altijd binnen bepaalde grenzen.

Ik heb afgelopen jaren onder zware stress geleefd en door de Seroxat heb ik me er door heen gesleept, dat dan weer wel. Maar. Door de Seroxat heeft mijn lichaam nooit het seintje gekregen zelf serotonine aan te maken, terwijl de stress in mijn leven wel het summiere voorraadje serotonine opgemaakt heeft. Het was dus wachten op het moment waarop ik zou 'crashen', oftewel, dat mijn lichaam zou merken dat de serotoninevoorraad helemaal op was. Ik was daar al een aardig eindje naar op weg. Dus het was kiezen; ofwel Seroxat afbouwen en daardoor weer zelf serotonine aanmaken, ofwel wachten op die crash en dan alsnog afbouwen. Want zelf serotonine aanmaken doet je lichaam dus niet tijdens het slikken van de medicatie.

Vergelijk de chemische structuur van Seroxat maar eens met de drugs MDMA; het lijkt verdacht veel op elaar. En inderdaad, tijdens en nu - een week na - het afbouwen merk ik hoe ik als een junkie per dag probeer te overleven. Koud, warm, koortsig, rillerig, bijna epileptische aanvallen (schokken met mijn lichaam die ik niet onder controle krijg, behalve met een warme douche en een Alprazolam), kotsmisselijk, menstruatiecyclus compleet ontregeld, puisten, depressieve gevoelens (continue grijze waas over alles), angstige gevoelens, slecht slapen, nachtmerries, enz. enz.
Door het afbouwen heb ik gemerkt wat een TROEP Seroxat is....ik HAAT het medicijn nu. Voor zover je kan spreken over een medicijn. Want een medicijn geneest je. Seroxat fopt je lichaam. Alsof alles onder controle is. Wat dus niet zo is. Ik ben godsgruwelijk blij dat ik afgekickt ben.

Voor degenen die willen weten hoe mijn afbouwschema er uit zag:
week 1: 20 mg. per dag
week 2: 17,5 mg. per dag
week 3: 15 mg. per dag
week 4: 12,5 mg. per dag
week 5: 10 mg. per dag
week 6: 5 mg. per dag
En als hulpmiddel voor de extreem moeilijke momenten heb ik afwisselend Alprazolam, Oxazepam en Phenibut (officieel niet verkrijgbaar in Nederland, omdat er geen geld aan verdiend wordt door de medische wereld)erbij geslikt. Niet elke dag! Want ik wilde vooral geen nieuwe verslaving ontwikkelen. Vooral veel afleiding gezocht, mijn dierbare naasten ingelicht en gevraagd of ze 24/7 telefonisch bereikbaar wilden zijn en dan maar overleven per dag. Gisteren is niet belangrijk, morgen niet, alleen het hier en nu.

Ik heb momenteel een lieve psychologe die me helpt met 'normale' ontspanningsoefeningen. Maar het is en blijft krankzinnig zwaar. Toch ga ik de komende zes tot acht weken weer zelf serotonine aanmaken, dus ik hou hoop. Er zal een dag komen waarop ergens het lichtje weer gaat schijnen. Daar ga ik gewoon van uit. Punt.
Crashen op serotonine kan ik nu in ieder geval niet meer. En ik hoop voor een ieder die twijfelt over afbouwen; doe het. Je wilt niet aanbelanden op het punt dat er dus ECHT geen serotonine meer in je koppie zit en je het ook niet gaat aanmaken door de 'medicatie'. Als je op dat punt belandt, moet je alsnog afkicken en reken er maar op dat het dan nog veel en veel zwaarder is.

Nog een dingetje en dan hou ik er over op - mijn verhaal is super lang geworden en degene die dit leest heeft vast wel meer te doen 😉 - de reden dat ik vrij vlot afgebouwd heb, in 6 weken, is omdat tijdens het afbouwen je al afkickverschijnselen krijgt, maar je lichaam elke ochtend weer even gefopt wordt met een klein shotje Seroxat. Ik merkte dan ook altijd een omslag rond het middaguur. Om de kwelling van het afkicken en foppen niet te lang in stand te houden heb ik redelijk snel afgebouwd. Cold turkey zou ik nooit doen, maar maandenlang afbouwen lijkt me een regelrechte kwelling.

9 jaar neem ik seroxat en ik ben wel rustiger en kan de ans-gsten gemakkelijker weghouden. maar ik ben 20kg aangekomen en dat is NIET fijn
ik wil afbouwen maar de dokter wil dat ik seroxat levenslang neem...ik heb het gevoel dat ik vergiftigd word met die rommel. als ik een pilletje 4u te laat neem word ik duizelig en wazig en krijg ik nachtmerries

@Iris,
Als je onderstaande thread goed doorleest weet je alles.

http://www.dokter.nl/forum/Medicijnen/195632-stoppen-met-paroxetine-bijverschijnselen.html

Blijkbaar kom je al in ontwenning als je het middel iets te laat slikt, je dokter die het "advies" geeft om daarom levenslang Seroxat te slikken had beter slager kunnen worden!
Zo moelijk is het toch neit om vast te stellen dat je dus al verslaafd bent maar veel artsen willen nog steeds niet weten wat voor super verslavende crap Seroxat is.
Veilig, ofwel heel langzaam afbouwen is het devies.

Ik snap niet dat mensen hier zo moeilijk doen. De soep wordt niet zo heet gegeten als hij wordt opgediend. Seroxat is helemaal geen gif of rommel, maar een welkom medicijn voor degenen die het nodig hebben. Het leven wordt voor hen weer hanteerbaar. En de mensen bij wie het niet werkt kunnen op zoek naar een ander middel wat voor hen beter helpt. Ikzelf heb jarenlang seroxat geslikt en had dat niet willen missen, ik kreeg weer rust en ruimte om te ademen.

Voor degenen die op zoek zijn naar meer positieve ervaringen die kan ik het boek 'pil' van cabaretier Mike Bodde aanraden!

Wat betreft afbouwen, elke 6 weken met 10% is denk ik een heel goed en veilig afbouwschema. Ikzelf doe het iets sneller en halveer elke 2 maanden zonder problemen. Ook hierbij geldt denk ik dat het bij iedereen verschillend is.

@Piet, helaas worden maar weinig mensen voorgelicht over die 10% per 6 weken regel, en is die kennis voor mij in elk geval te laat gekomen. Ook ik had aanvankelijk goede ervairngen met Seroxat maar het afbouwen is voor mij, en velen met mij, op een regelrechte ramp uitgelopen.

En dat je niet snapt waar mensen zo moelijk over doen, bij jou is het afbouwenn blijkbaar goed gegaan maar lang niet iedereen is zo gelukkig. Als je net als ik na afbouwen bijna 2 jaar lang je elven bestaat uit overgeven, diarree, hallucinaties en stroomschokken had je er wellicht ook anders over gedacht.

En het probleem ligt hem niet in "als het niet werkt" maar juist dat je in een bijna onomkeerbare toestand van afhankelikjheid terecht kan komen en het afbouwen op een levensbedreigend drama kan uitlopen.
En daarmee is een "koud opgediende soep" voor velen bij nader inzien een gloeiend hete pot gesmolten lood geworden...

Wel heb je gelijk dat het bij iedereen verschillend kan zijn. Maar van te voren is niet te voorspellen hoe je op het afbouwen reageert en daarmee is het gebruik van Seroxat toch een soort Russische roulette...

Ik slik nu 12 jaar seroxat en weet alle negatieve zaken hierover..maar heb voor het slikken ruim 13 jaar een zeer ernstige paniekstoornis gehad die mijn leven tot een hel maakte. Zonder intensive therapie en seroxat had ik zelfmoord gepleegd. Dus wat weegt zwaarder? En geloof me, ik heb in die 13 jaar paniekstoornis alle denkbare therapieën gedaan. Uiteindelijk via het academisch angstcentrum dmv een week 1 op 1 therapie icm het slikken van seroxat klachtenvrij. Ik probeer nu onder begeleiding van de huisarts af te bouwen mbv de suspensie en bouw af met 1 mg per week. Ik zat op 20 mg en nu op 18. Zodra ik op 15 mg zit blijf ik hier 4 weken op zitten en overleg dan met de huisarts hoe verder. Tot nu toe gaat het goed maar ik ben pas 2 weken bezig. Wel in de avond onrustig in mijn hoofd en hartkloppingen.
Wilma

Zijn er gespecialiseerde psychologen die kunnen helpen met afbouwen? Ik vind het alleen doen wel zwaar.