Slaap ze. En graag gedaan

Dank je wel Suus en John 🙂

37,8 was het zojuist weer dus beetje verhoging. En als ik moet hoesten doet het echt pijn aan mijn borstkas soms en ik voel dat er aardig wat slijm diep binnenin zit dus dat is niet zo fijn. Leuke beloning wel als je al je tentamens hebt behaald haha 🥳

Voel me nog steeds erg beroerd maar gelukkig nog steeds niet zo erg als in december. Misschien is dit hetzelfde want het lijkt er wel erg op en heeft m'n lichaam onthouden hoe die ertegen moet vechten en is het daarom minder erg. Omdat hij gelijk in de aanval ging want gelijk in het begin was m'n slijm uit de neus al groen dus dat is een goed teken. Dat m'n lichaam al was begonnen met vechten net nadat ik de eerste klachten kreeg.

Proficiat met het behalen van je tentamens!!! 🥂
De verkoudheid gaat wel weer weg hoor...

Dank je wel 😁 en inderdaad volgensmij is dit best een milde ziektemaker want het gaat nu op het eind van dag 2 al een stuk beter met m'n keel. Niet meer zo super droog en pijnlijk. Wel nog veel last van het slijm in mijn neus, het niezen en pijn aan mijn hoofd als ik buk maar denk dat dit inderdaad wel snel weg is.

Maar ik heb trouwens wel nog een vraag over iets waar ik zelf niet zo goed uitkom. Zie bijgevoegde foto. Ik weet ergens wel dat dit er totaal niet verontrustend of alarmerend uitziet en dat het heel klein is maar volgensmij heb ik dit plekje niet eerder gehad op de zijkant van m'n gezicht. Ik denk zelf dat het misschien een pigmentvlekje is en niet een moedervlek. Wat denk jij? Door het stuk huid dat eroverheen zit lijkt het een beetje alsof het beneden een donkerdere kleur heeft dan boven. Heb het trouwens niet ontdekt door bewust controleren maar zag het toen ik in de spiegel keek tijdens het tanden poetsen. Ben weer bang dat het wellicht gaat uitgroeien tot iets wat niet goed is omdat het een nieuw plekje is maar dat slaat vast nergens op.

Bijlagen:

1. 
2. 

Denk dat ik een dipdagje heb door het ziek zijn want als ik me niet zo goed voel of niet lekker in mijn vel zit heb ik iets meer last van de angststoornis.

Dat lijkt toch op een pigmentvlekje

Dacht ik zelf ook inderdaad. Vooral omdat het in mijn gezicht zit wat dus veel aan de zon wordt blootgesteld. Dank je 🙂

Dan ga ik maar weer slapen omdat je zei dat voldoende nachtrust belangrijk was voor het herstel. Ben bovendien ook erg moe door al dat niezen, neus snuiten, hoesten, hoofdpijn en het algemene gevoel van malaise. Maarja zo erg is het ook weer niet. Het hoort erbij om soms ziek te zijn. Corona is het in ieder geval niet want ook vandaag kwam er niets uit de test.

Slaap ze

Ben gelukkig weer beter. Alleen heb ik het nu wel erg zwaar wat niet goed werkt voor mijn angststoornis. Ik krijg weer steeds meer de behoefte om dingen te controleren aan mezelf. De frequentie en duur daarvan nemen toe en ik zie mezelf erin achteruit gaan.

Ik heb namelijk in één week afscheid moeten nemen van mijn school waar ik het fijn had, een van mijn huisdieren die ik heb moeten laten inslapen omdat ze oud was en anders alleen maar zou lijden door vocht in haar longen waardoor ze langzaam zou gaan stikken volgens de dierenarts en daarbovenop heeft m'n partner ook nog eens gisteravond laten weten dat hij er geen zin meer in heeft dus ik ben echt veel kwijtgeraakt afgelopen week en voel me enorm leeg en nutteloos. Ik heb echt zoiets van waar leef ik nu eigenlijk nog voor. Ik weet dat dat wat dramatisch is maar het was ook echt een dramatische week 😢 het lijkt wel alsof ik steeds ergens voor wordt gestraft ofzo. Al mijn vooruitgang tegen de angststoornis is aan het verdampen.

Virtuele knuffel,sterkte!

Rick, je ziet het te zwaar en te zwart. Natuurlijk is dat voor mij makkelijk te zeggen. Je hebt wel een paar behoorlijke klappen te verwerken maar dat wil niet zeggen dat al je vooruitgang verdampt, ook al voelt het zo.
Even objectief bekeken:
Afscheid van school is een normaal proces waar iedereen doorheen moet. dat is geen verlies maar een logisch gevolg van afstuderen.
Afscheid van je huisdier is natuurlijk wel heftig. Maar hiervoor geldt wel, dat je in het belang van je huisdier de enige juiste beslissing hebt genomen.
Wat je partner betreft:
Dit had je eigenlijk wel kunnen verwachten na de vorige breuk... Je kunt het na zo'n breuk nog wel eens proberen maar in de regel werkt het dus niet. dit moet je toch proberen te relativeren. En nou zul je wel denken: "die heeft makkelijk lullen" maar wel door de wol geverfd (helaas). maar vooralsnog zul je je daar ook niet meteen beter door voelen. Wat ik wel uit ervaring weet: het gaat over.

Dank jullie wel. Lief uitgebreid bericht John. Jullie steunbetuigingen hebben me beetje geholpen. Het spijt me dat ik zo laat van me laat horen. De afgelopen dagen was ik in mezelf gekeerd en zat ik diep in de put. Eigenlijk nog steeds.

Wat je zegt over m'n ex partner, ik kan er nog steeds niet aan wennen om dat te zeggen, klopt. Maar ik heb het er nog steeds heel zwaar mee. Ik eet nauwelijks, ik slaap nauwelijks, ik lig heel veel in bed en doe echt vrijwel niets. Weet je wat het allerergste is? 2 dagen geleden belde hij me opeens weer op en gaf hij me een hele dag het idee dat het weer oké werd en vanavond was het opeens weer nee ik wil toch niet laat me met rust en toen blokkeerde hij me alweer. Met als conclusie dat ik er nu nog erger aan toe ben. Ik had vanochtend eigenlijk een gesprek met de praktijkondersteuner maar die had ik afgezegd omdat het me niet lukt om dan uit bed te gaan en ernaartoe te gaan. Het lukt me gewoon niet 🤷‍♂️ het maakt niet uit hoe of wat hij tegen of bij me doet, ik blijf gevoelens hebben en er weer in mee gaan. Hij maakt me langzaam kapot en het lukt me niet om hem te laten gaan. Als ie straks weer zou terugkomen ga ik er waarschijnlijk wéér in mee. Ik weet niet wat ik moet doen. Wat wel zeker is is dat ik eronder doorga. Ik eet nauwelijks, slaap nauwelijks, lig in bed en doe niks en blijf steeds maar afwachten omdat ik diep van binnen maar het gevoel blijf hebben dat het ooit weer helemaal goedkomt. Ik zie er niet uit 😅 ik heb wallen, ben nu al een beetje vermagerd en slap. Hoe kan iemand waar ik een jaar van heb gehouden mij zoiets aandoen vraag ik me dan af.

Sorry dat ik niks vrolijkers te melden heb. Ik moet mijn verhaal ergens achterlaten want het gaat steeds slechter met me. Ik heb nu ook al op meerdere momenten van de dag pijn op m'n borst op de plek waar m'n hart zit. Iedereen zegt dat het beter zal gaan maar wanneer?

Heel erg vervelend voor je jongen.

" Ik eet nauwelijks, slaap nauwelijks, lig in bed en doe niks en blijf steeds maar afwachten omdat ik diep van binnen maar het gevoel blijf hebben dat het ooit weer helemaal goedkomt." Wakker worden! Dat komt niet meer goed Rick. Of je moet er klaar voor zijn om dat nog een paar keer zo mee te maken. Lijkt me toch niet. En met zo te doen heb je je toch alleen maar zelf. Het gaat er ook niet beter van worden. En ja, het doet zeer maar met zitten kniezen kom je ook niet verder. Dat maakt het allemaal alleen maar erger. Geen pogingen meer doen en ook niet meer laten doen, maar afschrijven die gast. Van ieder contact wegblijven. Dat is wat je volgens mij moet doen. Anders wordt je alleen maar gebruikt voor zo als het hem uitkomt. En daar ben je dan toch te goed voor.
Als ik in de buurt zou zijn., dan zou ik je een schopje onder je kontje geven om je wakker te schudden, maar dat zou ik waarschijnlijk op een krukje moeten gaan staan want jij bent groot en ik is klein....

"Hoe kan iemand waar ik een jaar van heb gehouden " zo zeg je dat goed jij wel.... Maar hij ook?? Daar heb ik dan mijn twijfels zo over.

Ik begrijp natuurlijk heel goed dat het erin hakt, en daar zul je zeker last van hebben, maar je moet toch proberen om de boel weer op de rit te krijgen. Met jezelf ziek maken schiet je dus helemaal niets op. Je bent nog jong en waarschijnlijk zal het ook niet de laatste keer zijn dat je zoiets meemaakt. Het hoort toch bij het leven. En het zijn leermomenten. Hoe vervelend ze ook zijn. De bedoeling is dat je er steeds iets sterker uitkomt. Ook al zul je dat op dit moment niet zo kunnen zien. Het legt ook je zwakheden i.v.b. relaties bloot. Daar kun je dan wel wat aan of mee doen.

Mijn dringend advies in dit geval: Geen contact meer zoeken en ook niet toelaten want je zult alleen maar meer gekwetst gaan worden. Hij is jouw liefde niet waard. Verspil ze dan ook niet.

Pijn op borst: je hyperventileert. Dat is natuurlijk helemaal niet zo raar.

Hey Rick,

Ik sluit me helemaal bij John aan!
Jij bent nu helemaal down en maakt jezelf zo ziek en ongelukkig en wat interesseert hem dat?
Dat is geen liefde van 2 kanten hoor....
En als er iets is wat ongezond is voor een mens, is dat een relatie waar de liefde van één kant komt, been there,done that, never again!
Iemand die zo met jou gevoelens om gaat,is jou liefde niet waard.
Bedenk geen excuses voor hem waarom hij zo doet, hij kwetst je nu voor de tweede keer zo. En ga er maar van uit dat daar nog veel meer keren bij zullen komen als je nu toch weer bij hem terug zou komen.
Ik heb meer dan 10 jaar zo'n relatie gehad,je verandert iemand zijn karakter niet,hoe graag je dat ook zou willen omdat hij ook lieve kanten heeft.
Pak dus echt jezelf bij nekvel en trek jezelf je bed uit.
Ook ik kan je helaas ( of gelukkig voor jou 😜) geen schop onder je bips geven,maar virtueel stuur ik er eentje jou kant op.
Wees lief voor jezelf,bestel wat lekkers te eten, koop iets leuks voor jezelf, knap jezelf op en zorg voor jezelf.
En maak een nieuwe afspraak met de praktijkondersteuner.
Die hoef je niet letterlijk over je gebroken relatie te vertellen, maar wel dat je door prive omstandigheden depressieve gevoelens hebt,die je angststoornis kunnen beïnvloeden.
Laat hem niet jou leven zo negatief beïnvloeden,maar pak de regie in eigen handen.
En ja, dat valt niet mee,maar ooit zul je inzien dat wij toch gelijk hebben en dat een sprookjes prins soms toch een 🐸 bleek te zijn....
En als ik het over mijn ex heb, is 🐸 nog een compliment voor hem of een belediging voor kikkers in het algemeen😜.

En ik zie nu steeds John voor me met een eierdop op zn hoofd......#calimero 🐣