misschien is het al een tijdje geleden. Maar ik denk dat het gewoon door stress is. ik heb precies hetzelfde.

groetjes

Hoi hoi,

Ik kan me helemaal terug vinden in uw situatie. Ik merk ook bij mezelf dat het heel vervelend is om een gesprek te voeren. Ik heb ook opgemerkt dat ik hierdoor niet altijd alles durft zzeggen ondanks ik het weet. Ik maak me wel zorgen hierover, want het heeft invloed op mijn educatie. Het is namelijk zo dat ik dr indruk krijg dat ik niets wil zeggen in een groep ofzo. Ook bij presentaties kan ik niet goed uit mijn woorden komen ondanks ik me zinnen op papier geformuleerd heb.

Enig idee hoe dit op te lossen ?

Ik probeer mijn ademhaling te zuiveren om ervoor te zorgen dat ik niet gespannen raak bij het praten, maar lukt niet altijd.
What to do?

Je zou eens naar een logopedist(e) kunnen gaan.

Ik heb juist dezelfde problemen en ik vindt het zo vervelend. Ook probeer ik er alles snel uit te flappen, omdat ik bang ben dat mensen interesse zullen verliezen naar wat ik te zeggen heb, waardoor ik heel erg onduidelijk overkom. Ik neem sinds kort vitaminen, maar nog geen resultaat. Ik kan nooit een verhaal vertellen aan mijn vrienden, omdat ik gewoon niet weet waar te beginnen en dan klopt mijn verhaal ook niet, ik vergeet woordjes,.. om de twee zinnen moet ik nadenken wat ik wou zeggen of ik moet nadenken over een woordje,.. ik heb een tijdje logopedie gevolgd maar ik moest daar van die stomme oefeningen doen die voor geen meter holpen dus ben ik er maar mee gestopt. Ik hoop dat iemand hier een antwoord op heeft? Aan wat kan dit liggen? Vitamine tekort? Kan er iets aan gedaan worden? Ook had ik dit vroeger helemaal niet. Ik was een super sociale meid en ik stopte nooit met praten. Nu noemt iedereen me stil. Leeftijd is trouwens 16.

Ik heb dit soort probleem ook sinds ik een presentatie heb gehouden die fout ging. Ik had nooit moeite met voor de klas praten maar met die presentatie kreeg ik een bevende stem en een hele snelle hartslag. Sindsdien heb ik dat elke keer als ik iets moet voorlezen. Ik wordt er schijtzat van aangezien ik op sollicitatiegesprek moet en omdat ik nog een presentatie moet houden voor 30 mensen. Ik heb wel een presentatie van aardrijkskunde gehad die ik redelijk had voorbereid en wel goed ging. Helaas heeft dat niks veranderd.

^leeftijd is 15

Ik heb sinds kort ook last met praten. Het gevoel hebben dat je iets in je keel hebt en niet voldoende kracht om sommige zinnen volledig uit te spreken. Zeker met bellen heb ik hier veel last van. Ben 49 jaar en heb diabetes. Het voelt aan alsof je een beetje verlamd bent in je keel. Als dit erger wordt dan moet ik maar naar de huisarts.

Ik heb iets waar ik al jaren last van heb. Ik wil zo graag in de smaak vallen bij mensen dat ik heel krampachtig praat en over mijn woorden struikel. Dit maakt me achteraf heel depri, want denk dan dat niemand mij leuk vindt en vooral dat ik gek ben. Heeft kwnabd anders nier ook last van? Ik vermijd geen sociale situaties maar probeer zoveel mogelijk contacten te hebben. Terwijl ik eigenlijk eenzaam ben

Dag. Ik denk dat je grootste probleem is dat je zo graag bij de mensen in de smaak wil vallen. Misschien wil je dat TE graag waardoor je jezelf op bepaalde vlakken blokkeerd. Volgens mijn ervaringen denk ik dat dat kan te maken hebben met een beetje een laag zelfbeeld. Als dat zo is dan is het tijd dat je wat zelfvertrouwen kweekt. Voor mij was iets doen voor mezelf de eerste stap naar zelfvertrouwen. Ik was begonnen met fitnessen en daardoor kreeg ik een rechtere houding, mooier lichaam en meer zelfvertrouwen. Zoek niet naar een soort bevestiging van anderen dat je de moeite waard bent. Begin het gewoon zelf te geloven en ook al lukt dat niet in het begin, maak het dan jezelf wijs. Uitendelijk ga je het wel beginnen geloven. Iedereen is de moeite waard en iedereen heeft onzekerheden.

Ik heb dit probleem ook al een tijdje zo vanaf de eerste klas op het voortgezet onderwijs. zit nu op het middelbaar onderwijs en merk dat het nu sinds een paar maanden wat minder wordt. Ik denk dat dit vooral komt omdat ik de laatste tijd gezonder leef: goed slapen, goed eten, sporten en je kan mindfulness proberen.

Ik denk dat bij mij de rede vooral alcohol, roken, weinig slaap en andere middelen de boosdoener is geweest. En de leeftijd speelt een rol? je maakt je als puber al snel druk om dingen, en wil in dingen uitblinken. Je heb praters en stille mensen. doe waar je goed in bent;)

Ik denk dat je er erg overheen kan groeien, oefening baart kunst.

hoi Erik,
Ik heb exact hetzelfde probleem. Dit heb ik al jarenlang een klein beetje maar de laatste 2 maanden is het heel erg geworden

Ik zie dat dit al lang geleden is, en misschien is het al opgelost! maar toch nog even een tip (B12 tekort?)

Ik heb er ook last van en herken elk onderdeel van je verhaal. Ben een vrouw van 44 jaar. Vroeger was ik een echte 'debater', en ik had nooit problemen met praten. Ik kon heel precies en vlot verwoorden wat ik bedoelde. Maar de laatste tijd is het echt knudde. Het begon vorig jaar zomer, nadat ik ineens zichtklachten had gekregen die overigens maar 5 of 10 minuten duurden. Vanaf het moment van die zichtklachten heb ik de rest van de vakantie bijna wel in iedere zin die ik uitsprak moeite gehad met op de juiste woorden te komen... gék werd ik ervan, en ook wel wat onzeker: was er iets mis in mijn hoofd? Langzamerhand (na ongeveer 3 maanden) werd het ietsje beter, maar ik ben er nog niet van af. Heb me wel afgevraagd of het misschien een tia is geweest? (dat komt in een tak van mijn familie wel voor). Volgens mijn huisarts is er niets aan de hand en kunnen die zichtklachten te maken hebben met 'een vorm van migraine die niet gepaard gaat met hoofdpijn'. Ik vraag het me sterk af, want daarmee zijn mijn 'word finding' klachten nog niet verklaard... Mij is verder ook niet bekend (en heb daar op internet niets over kunnen vinden) dat migraine permanent blijft hangen in de vorm van problemen met 'word finding'?! Afijn, ik ploeter maar voort, maar voel me erg onhandig in gesprekken, en ik merk dat ik sociale situaties echt ongemakkelijk ben gaan vinden, terwijl ik daar vroeger zo van genoot. Ik probeer mezelf te oefenen in zinnen maken door als ik thuis ben veel tegen mezelf te praten, maar of dat nou echt helpt.....?

google op Brain Fog of Brain Fatique..

Ik zou toch denken aan factoren als voeding, tekorten aan voedingsstoffen, candida, slechte darmflora enz. Bloedonderzoek zegt niet zo heel veel over tekorten. Zelf laat ik op alternatief gebied uittesten wat mijn lichaam nodig heeft.

Eventuele hormonale anticonceptie kan ook voor klachten zorgen, door verstoring van je eigen hormoonhuishouding, de bevordering van oestrogeendominantie en onttrekking van voedingsstoffen aan je lichaam.