Goedeavond,
Mijn vader heeft helaas vorige week donderdag avond een hersenbloeding gehad. Gelukkig was ik er optijd bij en heb ik direct 112 kunnen bellen. Eenmaal in Utrecht UMC aangekomen heeft mijn vader er nog een hersenbloeding (op de zelfde plek) bij gekregen. Deze 2 bloedingen zijn direct gedicht met een operatie waarbij ook het schedel is gelicht.
Mijn vader ligt nu 5 dagen in een "Neurologische slaap" niet in een coma zeggen de dokters. Helaas kreeg ik vandaag te horen dat niet alleen zijn rechtervoorkant van zijn hersenen is aangetast maar ook zijn linkerhelft.
Mijn vader heeft eergisteren op een neuroloog gereageerd op 2 vragen met ja en nee knikken. Hieruit bleek dat hij pijn had en hier is dus ook goed op gereageerd en nee het was niet in zijn hoofd. Elke dag opent mijn vader zijn ogen eventjes maar deze sluiten ook weer na enkele seconden. Vaak wanneer er iemand met hem praat probeert hij toch zijn ogen te openen.
De doktoren hebben vandaag gemeld dat door de schade aan beide hersenhelften mijn vader met 100% zekerheid gehandicapt gaat worden. In hoe ver weet niemand.
Ik wil mijn verhaal even kwijt en ik wil graag wat verhalen horen van mede lotgenoten die het zelfde hebben mee gemaakt.
Tot nu toe is mijn vader stabiel maar hij heeft wel een hoge bloeddruk, dit wordt met medicijnen laag gehouden.
<b>Helaas heeft mijn moeder in de tweede week van juni ook een hersenbloeding gehad. We zijn hier erg van geschrokken! We leefden 3 weken lang in angst en verdriet. Bij haar waren complicaties ontstaan, waaronder een lichte hartritmestoornis en een hersenvliesontsteking. Wat het nog gevaarlijker maakte, is het feit dat ze al bloedverdunners slikte voor een trombosebeen jaren terug. Toch hebben ze dat gat in dat bloedvat kunnen dichten mbv platina draden (de coiling procedure).</b>
Het enige geluk is dat het tot nu toe bij 1 hersenbloeding is gebleven. Tot iedereens verbazing zit er nu een licht stijgende lijn in haar herstel. Ze is weer bij bewustzijn en kan spreken sinds vorige week maandag. Het gaat stapje voor stapje beter. Ze is eind vorige week naar het revalidatiecentrum verplaatst. Haar rechterbeen zal waarschijnlijk niet meer functioneren als vroeger, maar met veel oefenen kom je een eind!
De neuroloog heeft verder gezegd dat bijna alle mensen zowel fysieke, cognitieve en psychische gevolgen zullen hebben van zo'n vorm van hersenletsel. Bij m'n moeder merken we dat ze snel schrikt en boos kan worden (kunnen we het haar kwalijk nemen?). Over het algemeen duurt de terugkeer van bepaalde functies 3-9 maanden, dus we hopen natuurlijk op het beste. Veel geduld hebben en je vader aanvoelen is van cruciaal belang de komende tijd.