Hallo allemaal,
Ik zal beginnen met een verhaal waar alle ellende mee begon;
6 jaar geleden kreeg ik een ganglion bult op mijn rechterhand. Wel knap want de arts zei overbelasting (ik ben linkshandig en het zat rechts). Hij was dusdanig groot dat ik er met turnen en mijn opleiding tot docent lichamelijke opvoeding (toen nog op mbo) erg veel last van had. Operatief laten verwijderen. Daar begon de ellende. Er werd direct een behoorlijke snee gemaakt, toen klapte het blaasje ook nog eens. Jeetje wat stinkt dat. Nja fijn 10 dagen verband en dat was het.
We zijn een half jaar later en wederom een flinke ganglion bult. Wederom erg veel last van omdat hij weer op de pezen duwde. Dit keer naar een academisch ziekenhuis gegaan met een plastisch chirurg. Operatie werd onder een blok (alleen arm werd verdoofd) uitgevoerd en ik mocht meekijken op het scherm. Ook toen weer 10 dagen verband en dat was het. Voor deze operatie werd gelukkig de oude snee gebruikt.
Dan denk je na twee operaties is het toch wel klaar. Ja helaas...
Een jaar later was het weer zover. Ik zat inmiddels in het tweede jaar op het hbo en sportte 40 uur in de week voor de opleiding. Dat was niet te doen met enorm veel pijn en wederom een flinke bult. Tijdens de operatie bleek waardoor het zoveel pijn deed. De ganglion was tussen de botjes gaan nestelen en duwde me onderste handbotjes naar buiten. De plastosch chirurg wilde het nog 1x weghalen dmv een kijk operatie. Als het hierna nog eens terug kwam zou hij een grotere ingreep doen. Nja weer weg laten halen, ik moest en zou mijn opleiding halen in 3 jaar. Mijn ultieme droom liet ik niet voorbij gaan door de operaties. De derde operatie had ik amper last gelukkig.
Ik dacht dat het goed ging en heb mijn opleiding netjes in 3 jaar af kunnen ronden. December 2017 ben ik gaan werken op een super leuke basisschool als gymleerkracht. Helaas kreeg ik die winter weer enorm pijn in mijn hand. Weer op dezelfde plek. Toch weer een echo en fotos laten maken. Dit keer geen bult maar mijn botjes die elkaar vernietigen doordat de bulten ze uit elkaar hebben gedreven. De chirurg zei dat hij hier al bamg voor was en raadde me echt aan om het te verstevigen met therapie en een operatie waarin een bandje omgelegd moest worden. Dit is in februari 2018 gebeurd.
Juni 2018 kreeg ik last van een peesontsteking aan dezelfde arm. Tenminste dat dacht de revalidatiearts. Een brace moest helpen. Nou niet dus. Dan maar twee weken gips, ja dat hielp wel maar dat was maar tijdelijk.
In september was de vakantie afgelopen en mocht ik weer naar die super leuke basisschool. De tijd verstreek en ik had weer steeds meer last van mijn hand. Op een gegeven moment zo erg dat ik nachten niet sliep van de pijn.
Ik neem nooit pijnstillers in, had die van de vorige operaties nog liggen. Dit keer was de pijn echt niet uit te houden en moest ik wel die medicijnen pakken. Naproxen hmm deed niks. Terug naar de arts om maar weer een echo/foto te maken. De revalidatiearts vertrouwde het niet en had me naar de chirurg terug gestuurd. Op de echo was ook een zwarte vlek te zien wat de revalidatie arts nog meer zorgen maakte. Mogelijk is het bandje voor de versteviging ook nog afgescheurd. Eenmaal bij de chirurg moest er ook maar een foto gemaakt worden. Hij schrok ervan hoe ver mijn botten uit elkaar staan inmiddels en dat verklaard dr pijn en het geknak van mijn pols. Mijn onderste droe botjes van mijn hand schieten continue uit de kom.
Het was op een geveven moment echt niet meer uit te houden en ik moest aan de tramadol. Wat een rotzooi is dat. Ik werd ziek, was mezelf niet en sliep onwijs veel. Maar he ik had geen pijn. Werken kon niet meer door de pijn en daarna door de tramadol. Sinds 18 december sta ik op de wachtlijst voor wederom een operatie.
Dit keer een zeer ingrijpende operatie omdat ik aanleg heb voor de bulten. Verder heb ik fybromyalgie wat ook niet erg helpt hierbij schijnt. Ohja en ben ook nog hypermobiel wat ook niet echt helpt. Mijn pols gaat vast gezet worden.
Er wordt een pees vanuit mijn arm doorgetrokken en tussen de botjes door gewoven.
Heeft er iemand ervaring met zon ingreep? Ik ben vooral bang voor de toekomst. Wat kan ik dalijk nog en kan ik later (duurt nog een jaar of twee) me kind nog wel gewoon optillen. Kan ik dalijk nog gewoon gymdocent zijn. Ik hoop echt dat er iemand is met ervaring....
Heb inmiddels trouwens ook al een bult op mijn voet 🙁 ze gaan daar nu ook onderzoeken wat het is omdat ik me voet niet meer normaal neer kan zetten en niet normaal me schoenen aan kan doen. Heel fijn aangezien ik nu na me hand echt doodsbang ben