Bestaat het gebroken hart syndroom?

We hebben er allemaal wel eens van gehoord, een gebroken hart door liefdesverdriet. Maar is dat eigenlijk wel mogelijk. Kun je je hart breken door liefdesverdriet? Bestaat het gebroken hart syndroom wel?

Wat is het gebroken hart syndroom?

Het gebroken hart syndroom is een vorm van hartspierziekte of cardiomyopathie, waarbij de hartspier acuut verzwakt is. Het hart knijpt dan aan de onderkant van het hart niet of nog maar nauwelijks samen. Hierbij krijgt het hart een vorm van een inktvispot. Japanse cardiologen noemen dit dan ook het Tako-tsubo cardiomyopathie. Tako-tsubo is inktvispot in het Japans. Andere benamingen zijn het apical ballooning syndroom of stresscardiomyopathie.

Meestal komt deze aandoening voor bij vrouwen die in de menopauze zitten. Men denkt dat de hartcellen van vrouwen na de menopauze gevoeliger zijn voor stresshormonen door de lagere oestrogeenwaarden. Ook zou het kunnen dat mannen meer adrenalinereceptoren op de cellen van hun hart hebben, waardoor ze beter bestand zijn tegen die stresshormonen.

Oorzaken van het gebroken hart syndroom?

In de meeste gevallen is de oorzaak van een gebroken hart een heftige fysieke, emotionele en/of stressvolle gebeurtenis. Denk hierbij aan liefdesverdriet, het plotseling overlijden van een dierbare of plotselinge, heftige pijn. Maar ook het winnen van een loterij kan acute heftige emotionele stress geven. Het gaat dus niet alleen maar om negatieve gebeurtenissen.

Andere mogelijke oorzaken:

• Traumatische fysieke gebeurtenissen
  Denk hierbij aan een epileptische aanval, zware astma-aanval of een hersenvliesbloeding.
• Bepaalde medicijnen
  Denk hierbij aan een adrenalinespuit bij een allergische aanval en sommige antidepressiva.
• Drugs
  Onder ander cocaïne.

Hoe ontstaat het gebroken hart syndroom?

Men weet nog niet precies hoe het exact werkt. Men gaat ervan uit dat het hart, bij het gebroken hart syndroom in korte tijd een overdosis van het stresshormoon adrenaline krijgt vanuit de hersenen. Daarop reageert het hart met een acute steriele ontstekingsreactie. Iemand heeft dan dezelfde symptomen als bij een normale hartaanval.

Het kan ook zo zijn dat mensen met een gebroken hart syndroom, een genetische aanleg hebben die hen gevoeliger maakt voor stresshormonen, maar daar doet men nog onderzoek naar.

Daarnaast zijn er ook steeds meer indicaties dat er een één of andere neurologische stoornis aanwezig is. Deze kan leiden tot niet normale samentrekkingen van bloedvaten onder invloed van stress.

Ook zijn er aanwijzingen dat het gebroken hart syndroom meer voorkomt bij mensen met een bestaande angststoornis of andere psychiatrische problemen.

Twee opvallende details is dat deze aandoening vaak in de ochtend ontstaat en vaker in het begin van de zomer.

Symptomen van een gebroken hart syndroom

De symptomen van een gebroken hart syndroom lijken erg op die van een hartinfarct. De symptomen zijn:

• Een drukkend gevoel of pijn in de borst.
• Kortademigheid.
• Hartkloppingen.

Het grote verschil tussen het gebroken hartsyndroom en een hartinfarct, is dat bij een hartinfarct de kransslagaders vernauwd of verstopt zijn. Daarnaast is het zo dat de hartspier bij een hartinfarct meestal voor altijd beschadigd wordt, wat bij een gebroken hart syndroom niet het geval is. Daarnaast herstel bij het gebroken hartsyndroom het hart zich behoorlijk snel, terwijl het herstel bij een hartinfarct in sommige gevallen maanden kan duren.

Hoe gevaarlijk is het gebroken hart syndroom?

In de meeste gevallen herstelt iemand met een gebroken hart syndroom na enkele weken helemaal. De kans dat er blijvende schade is, is heel erg klein. Daarnaast is de kans dat iemand nogmaals getroffen wordt door een Tako-tsubo ook erg klein. In die zin is het gebroken hart syndroom niet gevaarlijk. Echter, er bestaat een kans op complicaties. In ongeveer 20% kunnen er complicaties optreden, zoals een sterk verlaagde bloeddruk gevolgd door een levensbedreigende cardiogene shock, vocht in de longen (longoedeem), een bloedklonter of ernstige hartritmestoornissen.

Men gaat er momenteel vanuit dat circa 1% van de mensen die met een Tako-tsubo cardiomyopathie in het ziekenhuis worden opgenomen, uiteindelijk overlijden.

Daarnaast lijkt het erop dat mensen die het gebroken hart syndroom hebben gehad, een licht verhoogde kans om later een beroerte of CVA te krijgen.

Behandeling van het gebroken hart syndroom

De behandeling is te vergelijken met die van een hartinfarct. Het verschil zit in de duur van behandeling. Deze is veel korter dan die van een hartinfarct. Afhankelijk van hoe snel de linkerhartkamer opnieuw normaal samentrekt, wordt gekeken of dat er gestopt kan worden met de behandeling. In de meeste gevallen duurt is dat van enkele weken tot in sommige gevallen enkele weken.

Om de klachten van Tako-tsubo cardiomyopathie te verminderen, bestaat de behandeling uit het gebruiken van medicijnen, waaronder bètablokkers en/of ACE-inhibitoren. Dit om het herstel van de hartspierfunctie te ondersteunen. Het kan zijn dat er ook tijdelijk een antistollingsmiddel voorgeschreven wordt.

Op het moment dat complicaties ontstaan, zoals een te lage bloeddruk of longoedeem, dan zullen tijdelijk aangepaste medicijnen worden voorgeschreven. Denk hierbij aan een plasmiddel.

In de meeste gevallen is verdere behandeling niet meer nodig. Als de linkerkamer minder goed blijft werken, dan kan de behandelende arts bijvoorbeeld een bètablokker voorschrijven.

Gezien het feit dat een gebroken hart syndroom in veel gevallen uitgelokt wordt door stress, is het belangrijk dit zoveel mogelijk te vermijden. Echter, een gebroken hart syndroom is niet te vermijden. Het is nog steeds redelijk onvoorspelbaar wie er wel of niet mee te maken krijgt. Hier wordt momenteel verder onderzoek naar gedaan.

 

Bronnen: hartpatienten.nl, hagaziekenhuis.nl en rtlnieuws.nl

Delen:  

gepubliceerd door C. van Etten. onderschreven door P.M. Mulder (arts)