Zaterdagochtend urineer ik, en ik veeg met toiletpapier: AAAAAAUUUUUU, ik voel een intense pijn. Tja, misschien een puistje ergens van ingegroeid haartje? Ik voel even en kijk naar beneden en zie niets. Nou ja, misschien verkeerde houding ofzo geslapen? Maar telkens bij afvegen PIJN, de volgende dag zoek ik weer, ik voel aan de binnenkant van mijn buitenste schaamlippen, niets? Dan voel ik op mijn binnenste schaamlippen, ook niets, voorzichtig iets aan de binnenkant van de binnenste schaamlip en tot mijn grote schrik voel ik een verdikking? Een bult? Iets hards? Ik durf het niet meer aan te raken, maar volgens de Beste Dokter Ter Wereld, Dokter Google, MOET dit 100% een Bartholinische Cyste zijn!!! Veel mensen ontdekken het ook pas bij afvegen, en daarna verergert de situatie met de dagen tot er sprake is van een levensbedreigende abces.
Het leven is dus voorbij. Er zijn enkele sites die deze cyste tot mijn stomme verbazing als 'onschuldig' bestempelenen sommige dokters zeggen zelfs: "Neem een warm bad, het trekt vanzelf weg" Anderen geven een antiobioticakuur mee etc. Probleem is dat het hiermee NOOIT weggaat. Uiteindelijk wordt het dus een operatie met ruggeprik of onder narcose. Maar dat is een tijdelijke oplossing, na de operatie ben je de sigaar, los van alle pijn, komt die Bartholinische Cyste namelijk regelmatig weer terug!
Dit is zo beangstigend. Ik zit hier gewoon te rillen. Ik kan me niet voorstellen dat ik ineens hoge koorts ga krijgen de komende dagen en auwelijks meer ga kunnen lopen, zitten en liggen. Nog los van dat er dus allemaal dokters in mijn geslachtsdeel gaan ploeteren.
Het leven lijkt toch echt voorbij te zijn. De Arbeidsongeschikheid in, en nooit meer op reis, nooit meer iets leuks doen. Waarom moest mij dit overkomen?
Zou je nou niet eerst eens naar de huisarts gaan en ernaar laten kijken voordat je allemaal rare dingen gaat bedenken?