<span style="font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: medium;">Vrij lang verhaal. Ik geef de beknopte versie 😉 Ik heb vanaf jonge leeftijd altijd zeer hard gewerkt. Zwaar lichamelijk werk en ik vond het altijd heerlijk. Nooit een probleem. Tot mijn 25e behoorlijk ongezond geleefd.   Elke dag snacken, blowen en drinken en toch geen lichamelijke problemen. Toen ik een jaar of 25 was had ik wel het gevoel dat ik mijn leven moest beteren. Rond die tijd belande ik in een dal en had het niet zo best met mezelf. Min of meer depressief / burn-out. Op vakantie trof een leuk meisje in Noorwegen en ben daar op stel en sprong naartoe verhuisd. Ik moest mijn leven beteren.  Ik woon hier nu ca 15 jaar en heb echt mijn leven gebeterd. Eet veel gezonder, drink bijna niet en blowen al helemaal niet. Hier ook de eerste 10 jaar veel hard gewerkt. Ook veel verbouwen thuis, lange dagen etc. Voelde me er wel goed bij. Toen ons 1e kind ongeveer een jaar was begonnen de problemen. Pijn in mijn spieren. Vooral in mijn onderarmen dicht bij de elleboog. Ik dacht eerst aan peesontsteking door het veel tillen van onze dochter. Ze was vrij zwaar als baby en veel slapeloze nachten. Na lange behandeling werd het niet beter. Nu kwam ook pijn in mijn schouder erbij en na inspanning zat ik helemaal te trillen.  Spierkracht gereduceerd met 60%. Collega's keken mij raar aan als ik zij dat iets te zwaar was om op te tillen.. Langdurig ziekgemeld geweest. Ruim een jaar echt rustig aan gedaan, niets hielp en frustraties bouwde zich op omdat de doktoren niets konden vinden. Er werd al vrij snel naar psychische klachten gewezen. Toen ben ik aan de anti depressiva gezet. Naar mijn mening te snel maar moest toch maar vertrouwen hebben in de artsen. Het kan ook best waar zijn dat ik depressief was. Als ik terug kijk op mn leven zijn er genoeg redenen te vinden daarvoor. Maar dat die problemen met mijn spieren daar door komen daar twijfel ik gewoon erg aan. Ik kan gewoon niet geloven dat dat zo erg uitslaat op de spieren..  De problemen bleven zich opstapelen en ik ben nu nog maar een schaduw van wie ik was.  De pijn is niet makkelijk te beschrijven. Het voelt anders als verzuring of kramp. Gaat wel richting kramp maar toch anders. Lijkt wel alsof er iets in mn arm bijt.. En dan dat trillen en slecht controle hebben over de spieren. Als ik aan tafel zit en wat uit mijn glas drink probeer ik niet te laten zien aan mijn vrouw en kinderen hoe erg ik tril anders zouden ze wel bezorgt worden denk ik.  Er word dus nu al 5 jaar gezegd dat het allemaal psychisch is maar ik kan het gewoon niet geloven. Ok ik geloof inmiddels wel dat ik behoorlijk depressief ben nu maar dat komt denk ik eerder door dat ik al 5 jaar niets meer kan en er niet serieus word gekeken naar alle opties. Ik word er gek van. Mijn relatie met mijn vrouw heeft er erg onder te lijden. We zijn eigenlijk alleen nog maar samen vanwege de kinderen.  Net een half jaar bij een psycholoog gelopen en min of meer genezen verklaart. Ik ben ook echt gemotiveerd om bijv weer met een verbouwing te beginnen maar de pijn in mijn spieren is er nog gewoon en word heel langzaam steeds erger. Gisteren met heel veel motivatie een vloertje gelegd. Een klusje van niks maar ik ben weer helemaal gesloopt.. Ik denk zelf nog steeds dat er iets is waardoor mijn spieren ''aangetast'' worden en dat het hele depressie verhaal daar los van staat. Help ;-)</span>

Onderschat de klachten  niet, die een depressie of een burn-out kan veroorzaken. Het zou toch best een reden kunnen zijn, omdat er geen fysieke oorzaak is gevonden.

Bedankt voor je antwoord. Nee ik denk niet dat ik de klachten van een depressie onderschat. Ik heb ook nog veel meer symptomen en die hebben wel duidelijk verband met de depressie. Maar die spieren is gewoon zo vreemd. Het duurt ook zo lang voordat er herstel optreed. Na die vorige klus waren mn benen echt kapot en het duurde zeker 2 vole dagen voordat er verbetering in kwam. Dan vraag ik me bijv af of het iets met kreatine tekort zou kunnen zijn. Het is zo gevaarlijk om alles maar op de depressie te schuifen terwijl er mischien zomaar een vrij eenvoudige oplossing kan zijn voor dit grootste probleem.  Ik las bijv iets over Creatine Kinase. Maar er zijn ook veel andere dingen die niet zomaar zo makkelijk op de gewone bloedproeven te zien zijn.

Dan moet je een uitgebreid bloedbeeld laten bepalen met bloedonderzoek. Bespreek het met de huisarts.

Belangrijk is om goed voor je voeding te zorgen. Snelle suikers en vooral geraffineerde suikers kunnen zorgen voor schommelingen in je bloedsuikerspiegel, wat allerlei klachten kan geven. Beter zorgen voor meer complexe koolhydraten en voldoende eiwitten, gezonde vetten en voldoende vezels. Een glaasje fris of bier kan pieken geven in je bloedsuikerspiegel, zeker als je er niks bij eet. Koffie kan ook averechts werken bij een uitgeput lichaam.
Verder kan je nog tekorten hebben in je lichaam, zeker na periodes met junkfood en drugs. Denk aan stoffen als magnesium, zink vitamine B en D, omega 3. Zelf neem ik 's ochtends een schep eiwit, omdat ik anders de hele dag slapjes ben en snel trillerig. Verder kunnen stoffen als carnitine en taurine je spieren helpen. Heb zelf goede ervaringen met de combinatie carnitine/alfa liponzuur.