Nee dat vind ik niet gek... Zoals ik al schreef: je ontwikkeld een angststoornis
Nou ja, wel altijd erg vermoeid.
Omdat je dan weer leest over HIV-2 en daar is dan weinig over te lezen. En de persoon met wie ik contact had reisde de wereld over. Je gaat dan toch twijfelen. Ik kan verder ook niet verklaren waarom.
Ik denk dat je er verstandig aan doet om daar hulp bij te zoeken.
Het is in januari begonnen na een hele stressvolle periode. Daarvoor ging het ook niet top, maar niet zoals nu. En vervolgens dus allerlei klachten.
Alsof ik over een grens ben gegaan. Kan dat ook? Waardoor je dan ook weer allerlei oude gedachten oproept?
Die vraag kan ik zo ook niet beantwoorden
Je moet er in ieder geval iets aan gaan doen want anders raak je die HIV angst niet meer kwijt
Dat is het juist. Ik had het al een hele tijd niet meer. En dan voel je je stukken slechter en ga je het weer overdenken. Het gekke is dan dat ik weer op HIV uitkom.
Dat is dan ook angst of gewoon nadenken wat iedereen doet?
De Body Mass Index (BMI) geeft uw gezondheidsrisico weer o.b.v. uw lichaamsgewicht en lengte. Vul het in en ontvang direct per mail de uitslag met het bijbehorende gezondheidsadvies
Dat is angst
Gewoon nadenken wat iedereen doet is toch wel wat anders.
Als ik geen HIV heb ga ik daar ook niet over nadenken
Oke, je hebt gelijk. Ik dacht alleen dat ik het had geparkeerd. Denk toch iets aan de stress doen dan.
En misschien geen koffie meer? Veel effecten na koffie, allerlei producten..
Je zou het kunnen proberen om de koffie te beperken
Zo'n telkens terugkerende angst is bijna niet zelf te stoppen. Het is een ingesleten gedachte-drang als het ware. Diet steekt de kop op, en die kan je bijna niet zelf stoppen.
Bij stressvolle perioden kan die angst wel erger worden. Het kan een trigger zijn.
Hoe sneller je angsten met hulp (b.v. een psycholoog) aanpakt, des te eenvoudiger is het te behandelen. Wacht je er lang mee, dan wordt behandeling moeilijker, en kan een specifieke angst (hiv) uitbreiden naar generieke angst (gegeneraliseerde angststoornis). Dat laatste is echt heel naar.
Naar de huisarts gaan en erover praten wat er aan de hand is, kan een eerste stap zijn om te kijken wat je eraan kan doen.
Een ding is duidelijk: neem angst serieus. Het waait niet zomaar over.