Ey Anoniem
De maatschappij van nu is er om elkaar kapot temaken het slechtste in de mens komt naar boven. Een vriendin hebben ja is leuk als er nog verliefd gevoel is straks ben je paar jaar ouder dan ga je werken dan kom je er achter dat mensen je niet kunnen uitstaan ook al doe je niks verkeerd en dan verbitter je. Je raakt je vriendin kwijt omdat ze het niet meer aan kan vrienden heb je dan toch al niet. Dus sluit je je eigen op in je woning achter de pc niks mis mee denk je wat achter de pc doet niemand je pijn. Maar dan komt er haat om de hoek kijken omdat mensen op je werk onnodig extra pijn geven dus ga je experimenteren met drugs fuk iedereen om je heen en je hebt te tijd van je leven alle remmen los dan komen de gezondheids problemen . En word je pas echt deppresief ook al dacht je het al te zijn op 21 jaar en dan kijk je terug op je leven en dan zie je velen jaren weg gegooid.
Dan denk je Keer een ak 47 kopen en het lijstje van ratten die jou pijn hebben gedaan af te schieten maar dat kan natuurlijk niet want je kan niet net als een schiet spel iedereen neer maaien die je niet mag dus maak je er zelf maar een eind aan .
Dat was het verhaal van mijn goede vriend voor hij voor de trein sprong mis hem iedere dag die stillen jongen met goed hart tot verbitterde man vol haat . Snap zijn keuze maar mis hem elke dag .
Mensen die zeggen is de makkelijkste weg om eind aan temaken snappen er niks van het is juist het moeilijkste wat er is
Hulp zoeken kan maar je bent gewoon een nummertje net als bij de bakker warme broodjes halen dan weer gaan.
Maak er zelf wat moois van doe de dingen die je leuk vind en zorg dat je een dikke huid krijgt en schijt hebben aan wat mensen denken.
Of blijven hopen dat er ergens nog wel goeden mensen zijn in deze grote hoop stront
Ik hoop dat ik alles beetje duidelijk heb getypt hoofd zit te vol met emoties nu.
Veel sterkte jonge man het allerbest maak vanaf nu wat moois van je leven.
Hee,
Dit is mischien de eerste keer dat ik mn basisgevoel ergens terug lees. Zo zinloos dit alles. Ik zei het kind al tegen mn moeder, die werd dan kwaad. Kind zeurt en is vervelend. Ik werd ( en het voelt nog steeds zo) stompzinnig rondgebanjourd in een leven vol met angst . Ik moest doen alsof ik het leuk vond allemaal. Thuis onveilig, op school gepest. Overal onveilig.
Het huis uit ontsnapt werd t helaas niet beter, de ellende zat al onder mn huid en ging mee.
Later nog eens tegen een hulpverlener gezegd: die werd toen ook al boos en afwijzend!
Dus nu nogmaals dan maar : ik wou dat nooit geboren was , het had me van a tot z bespaart mogen blijven. Ik voel nog steeds enorme woede tegenover de mensen die me hier mee hebben opgescheept. Volkomen zinloos geboren, ze hadden zelf geen eens n flauw idee waar t op sloeg en gaven het gewoon door.