Tandor? Heeft u mijn berichtje wel gezien?

Ik ben weliswaar geen Tandor maar je hoeft je daar echt geen zorgen om te maken. Vergrote klieren is iets heel normaal bij verkoudheid/griep. En zoals je zelf al aangeeft zijn zeker zachte klieren absoluut geen reden tot bezorgdheid. Pas als je klieren lange tijd hard en onbeweegbaar zijn dan zou het eventueel raadzaam zijn om eens langs de huisarts te gaan, maar dat is bij jou zeker het geval niet. Daarbij zou je dan ook nog last van allerlei dingen moeten hebben zoals profuus nachtzweet, extreme jeuk etc.

Ik zie dat je last hebt van hypochondrie. Ik weet uit eigen ervaring hoe vervelend dit is. Ik weet niet of je dat al doet maar als je van je hypochondrie af wil zijn daar middels cognitieve gedragstherapie hele goede resultaten mee te boeken. Het is angst en daar valt, mits je het goed aanpakt, heel goed mee te leven. Het beheerst nu waarschijnlijk in bepaalde mate je leven.

Ik had je berichtje inderdaad niet gezien....

Maar ben het volledig met voorgaande schrijver eens.

Dank beide voor het berichtje. Ik zit waarschijnlijk mezelf weer druk te maken om niets. Ik had nog wel een vraag over die stomme klieren.

 

Ook wanneer ik niet ziek ben kan ik aan de linkerkant een groepje ronde balletjes voelen die gewoon los zijn, dit zijn dus schijnbaar lymfklier regio's. Is het normaal dat ik die ook gewoon kan voelen terwijl er niks aan de hand is met me? Voel ze alleen maar aan de linker kant altijd.

Ook dat is heel normaal.

Oké dank u Tandor! Heel vervelend hoor dit weer, heb echt tijden geen angsten gehad, word ik ziek en voel ik 1 klier opgezet wat heel normaal is en dan loop ik me druk te maken om klieren weer.. Grr..

Dus.. Ga ik weer.. Sorry.. Dus, ik moet me pas zorgen maken over een klier als ze groot en hard zijn en alleen maar groter worden toch? Dat ik ze kan voelen is niet erg.

Volgens mij hebben we dat toch al een keer der besproken...

Ja maar is dat ook zo over groepjes van 4 of 5 klieren bij elkaar?

Ook dat kan

Oké. Nou.. Laatste vraag en dan stop ik nu echt weer.. Zolang die dingen klein zijn, en niet keihard zijn, is alles goed toch?

@ Esmee,

Zoals ik een paar dagen geleden al aangaf zou ik je echt willen adviseren om eens na te denken over cognitieve gedragstherapie. Ik heb zelf ook een verleden met veel hypochondrische klachten. Er zijn tijden geweest dat ik elke week wel weer dacht een andere ernstige ziekte te hebben. Ook ging het wel eens maanden of zelf een jaar goed zonder enige klachten. Niet iedereen is hetzelfde maar ik kan je wel vertellen dat als jij niet iets fundamenteels doet aan je hypochondrische klachten dat de kans dan best groot is dat je hier de rest van je leven last van blijft hebben.

Ik stond in het begin ook sceptisch in, ben bij een hele goede ervaren cognitief gedragstherapeut geweest die hele goede resultaten heeft geboekt op het gebied van hypochondrische klachten. Sowieso is hypochondrie een heel goed behandelbare angststoornis, je moet er alleen wel aan gaan staan.

Het is je eigen leven en jij moet zelf bepalen of je je angsten uit de weg wil gaan (en er dus waarschijnlijk de rest van je leven mee geconfronteerd blijven worden) of ga je ze aan en overwin je je angsten. Dit is iets wat je kan overwinnen.

Ja hoor, niks aan de hand.

@ anoniem,

Mag ik vragen welke therapie jij precies gevolgd hebt? Misschien kun je wat uitleggen? Het heeft bij jou dus echt goed geholpen? Kun je wat meer vertellen? ☺

Hallo,

• Ik ben begonnen op mijn 15e met lichamelijke klachten. Na allerlei bloedonderzoek etc niks te vinden,maar toch voelde ik het. Elke dag angst,nervositeit en hyperventilatie wist ik het niet meer. Heb toen verwijzing gekregen voor een psycholoog, hier ben ik 2 jaar naar toe geweest en uiteindelijk bijna 2 jaar aan anti depressiva geweest. Hier ben ik mee gestopt toen ik het idee kreeg dat het beter was om uit het leven te stappen. Na een aantal weken ontwenningsverschijnselen te hebben gehad uitte zich dit in mijn oude 'ik wat was ik blij. Dit is inmiddels 11 jaar geleden. Tot vorig jaar waar het weer begon.  Nu sta ik weer onder behandeling en heb ik een abonnement bij de huisarts... ik lees hier vele verhalen waar ik mijzelf zo in herken... ik hoop dat mensen met hypochondrie hulp krijgen want dat heb je wél nodig.