Hallo allemaal, ik ga proberen mijn verhaal zo kort en duidelijk mogelijk te beschrijven.
2 weken geleden werd ik ineens wakker nadat ik een avondje met vrienden naar de kroeg was geweest( ik drink niet)
Alles voelde heel onwerkelijk en het leek alsof ik nog maar half in mijn lichaam zat. Hier schrok ik heel erg van en ik kreeg een paniekaanval( in het verleden ook wel eens gehad)
Sindsdien heb ik de volgende klachten:
Vooral dat wazige niet aanwezige gevoel vind ik naar. Alsof alles langs mij heen gaat. Vooral vanaf dat het donker wordt lijkt alles al een film aan mij voorbij te gaan. het lichtflitsen van de TV trek ik al niet. Ik voel mij dan net een zombie. Nu heb ik op veel fora al wat opgezocht en kwam derealisatie naast burn-out ook vaak naar boven. Ik denke echter niet dat iedereen nep is of dat ik een robot ben maar de wereld lijkt soms wel een waas.
Ik ga er zelf vanuit dat ik overspannen ben of een burn-out heb.
ik heb 2 jaar lang behoorlijk veel stress van mijn werk gehad( ik begeleid als ZZP'er kinderen en jongeren met gedragsproblemen. Op dit moment heb ik zelfs 7 cliënten.
Ik werk 6 dagen in de week, mijn weekend begint op zaterdag om 1 uur. Ook werk ik 2 avonden.
In totaal werk ik ''maar 35'' uur in de week maar ik heb tussen clienten in steeds maar een paar uur vrij, dus ik ben steeds aan het racen.
In deze 2 jaar is mijn vriendin ook overspannen geweest wat mij heel veel stress en energie heeft gekost( met de nodige relatieproblemen)
Verder was ik mij ook vaak om mijn inkomsten aan het druk maken( wat als er cliënten wegvallen)
Ook in het verkeer was ik extreem gestresseerd, steeds boos als mensen niet doorreden.
Daarbij heb ik een groot sociaal leven( ga met 20-30 vrienden/kennissen om) Ik wil ze graag allemaal aandacht geven. Dus spreek ik 2 a 3 keer af met mensen.
Als kers op de taart sport ik zo'n 7x per week. Met vrienden en cliënten.
Mijn vraag aan jullie is of jullie de klachten herkennen? Ik heb namelijk zelf het idee dat ik deels onder overspannen en deels onder Burn-out val.
Ik heb namelijk niet dat ik helemaal niks meer kan en alleen nog maar kan slapen. Maar heb dus wel veel klachten en ben tussendoor ook helemaal uitgeblust.
Ik sport momenteel nog maar 3 keer per week en werk 3-5 uur minder in de week. ook spreek ik minder met vrienden af. Ik neem veel meer rust op een dag en plan mezelf niet meer helemaal vol.
Denken jullie dat dit genoeg is of moet ik nog meer laten zitten?
alvast bedankt!
Een burn-out is mogelijk. Ik raad je wel aan om met de klachten naar de huisarts te gaan.
Wat dat avondje betreft kunnen er dingen spelen als dingen die je hebt gedronken, zoals misschien frisdrank of sap. Die zorgen voor pieken in je bloedsuikerspiegel. Frisdrank doet nog veel meer vervelends met je lichaam. Zo werkt het verzurend en het fosforzuur is slecht voor je gezondheid. Verder zal je het laat geworden zijn, wat teveel kan zijn.
Proberen toch naar jezelf te luisteren, naar je lichaam luisteren. Aan je lijf voelen wat goed en niet goed voelt. Als je bij de gedachte aan iets in de kramp schiet, je adem omhoogschiet, zit je fout. En kijk eens wie echt bij je past qua contacten. En hoeveel je lichaam echt nodig heeft aan lichaamsbeweging.
Wat voeding betreft zorgen voor complexe koolhydraten, eiwitten, vetten en vezels bij elk eetmoment, zodat je bloedsuikerspiegel stabiel blijft. Wat voedingssupplementen als magnesium, vitamine B en D en omega 3 en wellicht nog andere kunnen ondersteunend werken. Heb zelf een hooggedoseerde multi. Je zou advies kunnen vragen aan een deskundige, zoals een orthomoleculair therapeut.
Bloesemremedies kunnen helpen om beter te ontspannen en beter bij jezelf te blijven. Voor acute situaties kan de rescue remedie goed helpen. Mijn voorkeur gaat dan uit naar de nachtvariant, die je overigens ook overdag kunt gebruiken omdat hij vooral ontspannend werkt en helpt om minder te piekeren.
Natuurlijk is het vervelend als er cliënten zouden wegvallen maar als je echt een laag inkomen hebt, zijn er wel mogelijkheden als aanvullende bijstand. En als je lekkerder in je vel zit, loopt alles makkelijker en lukt geld verdienen juist makkelijker. Doorhollen en dan neerploffen is helemaal vervelend omdat je dan op een gegeven moment helemaal niks meer kan. Steeds harder alle ballen in de lucht proberen te houden is wel een teken van een naderende burn out.
Beter een klein aantal cliënten en niet teveel dingen ernaast dan een groter aantal en dat je het niet meer aankan en mensen zelfs over je heen lopen. En past dit werk bij je? Het is heel nobel om wat te willen betekenen voor een ander maar belangrijk is om eerst goed voor jezelf te zorgen.
Hallo!
Ik heb exact hetzelfde als jouw. Ook die prikkelbaarheid op andere mensen als se bepaalde geluiden maken. Ik heb het ook als me vader naast me komt zitten. Dan raak ik alweer geirriteerd. Als ik in de trein zit raak ik geirriteerd door vanalles. Ik kan het praten van me oma ook niet meer hebben 🙁