Al jaren heb ik een fobie voor openbare toiletten.
De ene keer gaat het beter dan de andere keer. Een aantal keer
per jaar kom ik toch nog wel eens in een lastige situatie, bijvoorbeeld wanneer ik
de hele dag op pad ben. Dat kan een dagje uit zijn met mijn werk of familie.

Op dit soort dagen slik ik Valdispert stress. Dit help wel wat gelukkig.
Soms zijn er dagen zoals in April heb ik een cursus met het werk, ik zie er nu al als een berg tegenop omdat ik natuurlijk bang ben dat het plassen daar weer niet lukt.

Ik vraag me af of er voor dit soort dagen niet een wat sterkere medicatie is die ik gewoon op de dag zelf kan nemen. Waar je niet suf van wordt maar wel iets dat een sterke kalmerende werking heeft. Vaak lukt het plassen niet meer omdat ik dat zo in paniek ben (zweten, trillen, adrenaline etc) en ik denk dat als ik gewoon rustig blijf dat het dan wel goed komt.

Het zou me ontzettend helpen.

Dat lijkt me geen oplossing...uiteindelijk zul je dan nooit meer durven te plassen zonder medicijnen. Dan denk je dat je het altijd nodig hebt. Toch proberen om je angst te overwinnen...dan maar bevend en trillend naar de wc...ga je nietdood van..

Als je dan toch perse wat wilt gebruiken probeer dan iets van ashwaganda ofzo .natuurlijk middel...wel bijsluiter lezen! of je vraagt iets aan de huisarts om bijv dat weekend te nemen..maar vaak zijn middelen van de arts versuffend...

Bedankt voor de reactie over Ashwaganda. Nog nooit van gehoord maar hier ga ik eens naar kijken!

Met reactie nummer 1 kan ik helaas niet zoveel. Als het zo simpel was had ik natuurlijk geen probleem. Je gaat er inderdaad niet dood van. Maar u hebt waarschijnlijk nog nooit meegemaakt om na het trillen en zweten onverrichter zake van het toilet af te komen en vervolgens pas uit goed fatsoen weer na een uur te kunnen gaan waar het probleem nog erger is geworden en het dus nog niet lukt. Dan voel je je heel ellendig kan ik je vertellen.

Als iemand nog andere goede tips heeft dan hoor ik het graag! En nogmaals, het gaat slechts om een aantal dagen per jaar. Ik ben dus niet van plan om daarvoor antidepressiva of iets te gaan nemen. Afgezien van de plasangst ben ik een heel sterk persoon zonder problemen.

 

 

Natuurlijk is het makkelijk gezegd ...alleen denk ik niet dat kalmerende middelen van de huisarts (op recept) slim zijn te gebruiken... ze zijn heel verslavend en versuffend....beide reacties kwamen van mij trouwens...

Heeft u wel geprobeerd te achterhalen waar de angst vandaan komt? Dit soort situaties blijven je leven lang bestaan dus dan is medicatie toch geen goede oplossing...misschien eens met een therapeut praten? Angst wordt alleen maar erger als je eraan toe geeft en onderdrukken is niet slim.
U zegt trouwens dat valdispert werkt? Hier blijkt uit dat placebo voor je werkt want dit is geen kalmerend middel, homeopatisch....

Overigens...ik vraag me af...je zegt dat het gewoon niet lukt maar uiteindelijk moet je toch je urine kwijt?? Je kunt toch geen hele dag je plas ophouden??

Misschien is het goed om over de plasangst eens met een psycholoog te praten.

Ik zou nog willen zeggen: mensen met angst of depressie zijn ook gewoon sterke mensen hoor..je bedoelde het vast niet zo maar wilde het even zeggen

Voor alle duidelijkheid: ernstige plasangst/verlegen blaas/paruresis kan wel degelijk dodelijk zijn. Als je b.v. lange tijd, zeg 24+ uur in een situatie bent die je belet te plassen, dan a) scheurt je blaas en/of b) geven je nieren het op. En nee: voor een ernstige vorm geldt niet dat je uiteindelijk toch moet plassen; de psychische blokkade kan zo heftig zijn dat zelfs de fysieke overlevingsmechanismen het afleggen.

Helaas voor mij een zeer herkenbaar probleem. Ik heb hier al jaren last van, zou een boek kunnen schrijven over situaties die ik graag anders zou hebben gezien mbt toiletbezoek. Bekende situaties zoals stamcafés leveren weinig problemen op. Moet ik naar het toilet dan screen ik vooraf of er niemand naar het toilet is zodat ik niet in de rij hoef aan te sluiten. Maar onbekende situaties zijn vreselijk. Ik ga ze aan, en vaak zijn er geen problemen met het vinden van een af te sluiten toilet. Maar een festival of voetbalwedstrijd is voor mij onhaalbaar.
Wat ik wel kan is wildplassen, in uiterste nood. Lukt het plassen in bijv. het café niet dan zoek ik buiten een rustige plek. Daar kunnen mensen iets van vinden, maar daar heb ik geen last van. Gewoon een luchtje scheppen.
Ik zou ook enorm geholpen zijn bij een hulpmiddel. Voor deze problematiek is dat echt de enige oplossing. Moeilijk voor te stellen als je hier geen last van hebt.
Serotonineheropnameremmers schijnen te helpen maar dat heb ik verder nog niets van gehoord.
Verder fijn een actueel forum te vinden.