Dag,
Mijn vrouw en ik zijn 19 jaar samen, 6jaar getrouwd en 2 kinderen.
Door slechte communicatie zijn we elkaar wat uit het oog verloren. Mijn vrouw heeft endométriose en heb altijd een gebrek gehad aan affectie maar konden er wel over praten. Sex is niet voor mij belangrijk, maar af en toe een aanraking van liefde doet mij deugd. Elke keer ik haar aanraakte was ze afstandelijk omdat ze waarschijnlijk dacht dat ik terug intiem wou zijn. dus ik voelde dat ik haar minder dit gevoel moest geven dus ben ik daar wat mee geminderd.
Ze wou altijd gaan uiteten met ons 2 en na het etentje hadden we meestal sex. Maar ik had het gevoel dat ik haar moest uiteten nemen om sex te krijgen dus wou ik liever andere dingen samen doen. Niet het gevoel geven dat ik haar er met een etentje enkel in bed krijg.
zij vond dat we te weinig spontaan intiem waren maar ik vond dat ik daar niet de oorzaak door was want ze toonde nooit affectie.
We hebben dan voor een 2e keer gebouwd met veel problemen via corona, 2 jonge kindjes, vrouw veel alleen thuis omdat ik op de bouw zat, en problemen op het werk.
Op het werk is er iemand die een luisterend oor was en na maanden gewoon berichten te sturen heeft ze tegen hem gezegd gevoelens te hebben en hij kon dit ook dit ook bevestigen aan haar.
Ze zei wel direct dat ze in de war was en dat ze even geen contact wou.
Die avond heb ik dit ontdekt. een berichtje naar vriendin dat ze niet tussen hem en zijn vrouw wou komen en dat de liefde wat op was tussen ons.
Nu na 10 weken zijn we nog samen maar het is met vallen en opstaan.
heeft nog gevoelens voor hem en mij wil ze niet kussen omdat ze mij geen valse hoop wil geven. Ze wil het graag terugvinden tussen ons maar zit met zoveel twijfels.
Ze is voorlopig nog bij mij omdat ze zegt dat ze bang is de verkeerde keuze te maken. Dat we een goede relatie hadden uitgezonderd dat we over 2 dingen niet gecommuniceerd hadden.
ze vind het evenveel haar fout. Maar nu heeft ze van het spannende en het nieuwe geproefd en ik denk dat ik ze daaraan zal verliezen.
De man bij wie ze emotioneel iets mee had heeft 2 kinderen bij 2 vrouwen en is 6maanden na zijn huwelijk beginnen sturen naar mijn vrouw.

ik heb nu al 10 weken zitten vechten voor onze relatie maar het raakt bijna op. ik heb niet het gevoel van spijt van haar kant en ik denk dat ze nu nog wil dat ik mij moet bewijzen.

ik denk dat je diep van binnen ook wel weet dat dit geen doen meer is toch? Ze zou bij je moeren zijn omdat ze van je houd, je haar gelukkig maakt en jullie verder willen bouwen aan een mooie toekomst. Dat is ook wat je verdiend!

Het feit dat ze twijfelt.. dat zegt genoeg. Toch?