Hallo allemaal,
Ik ben een meisje van 17 jaar en ik heb het gevoel dat me dokter me niet serieus neemt. Ik heb deze afgelopen 1,5 jaar last van opgezwollen klieren. !,5 jaar geleden ging ik naar de dokter, omdat ik losse en pijnloze bobbeltjes voelde in mijn nek. Ze zei, het zijn klieren. Niet om je zorgen over te maken. Je wordt ziek, het gaat weg nadat je weer beter ben. Ik ben niet ziek geworden en voelde een maand later een harde en vaste bobbel in mijn nek en de andere klieren zaten er nog steeds. Ik was weer terug gegaan en ze zei dat het niks was, omdat ze klein zijn. Ik weer naar huis en bleef ze in de gaten houden. Er kwamen meer bultjes bij en de eerste klieren waren groter, harder geworden en ze zaten nu allemaal vast. Ik had last van een brandend gevoel in mijn nek. Ik besloot weer terug te gaan. Ze zei dat het niet erg was, maar om me gerust te stellen, ging ze een bloedtest doen. Er kwam niks uit. Geen ontsteking, geen pfeiffer. Ik dacht nu nog maar aan 1 ding: kanker. Ik had zelf ook lopen doktoren (natuurlijk niet slim), maar ik las dat je Hodgkin niet ziet in het bloed. Ik besloot om met mijn dokter te praten en ze zei, omdat ik geen andere klachten had, behalve mijn brandende nekpijn, wilde ze geen verder onderzoek doen en ik niet terug hoefde te komen. Ze zei dat mijn nekpijn komt, omdat ik te gespannen ben. Ik besloot het te laten gaan. Ik was nu inmiddels al een half jaar verder. Mijn brandende gevoel werd erger en ik werd er gek van. Het leek alsof er 24/7 mijn nek in de brand stond. Ik ging opzoek op het internet en ik kwam op zenuwpijn uit. Ik voelde in mijn nek en draaide mijn nek, en ik voelde een klier tevoorschijn komen die waarschijnlijk tegen mijn zenuw aan drukt. Groot, hard en vast. Ik ging de rest van mijn lichaam controleren en ik vond ook 1 klier bij mijn lies, 1 klier achter mijn oor en een paar in mijn hals. Ik vond het vreemd dat het bleef groeien en besloot weer terug te gaan (inmiddels al jaar verder sinds mijn eerste doktersbezoek). Ik kwam binnen en ze voelde een seconde in mijn nek en zei: ja ze zijn niet zo groot. Als er mensen komen met grote bulten (3 cm of groter) dan is er een ander verhaal. (Alle klieren die ik heb zijn 1,5 cm of groter) ze zei dat ik me aanstelde en ze weigerde onderzoek te doen. Ik boos naar huis en sinds dien niet meer gegaan. Nu is het weer een half jaar verder en nu zit ik helemaal onder de opgezette klieren. Mijn nek zit vol, mijn hals zit vol, onder mijn kin en kaak zijn ze allemaal dik, achter mijn oor, op mijn achterhoofd, bij mijn sleutelbeen en mijn liezen zitten er ook een stuk of 6. De klieren zijn hard, vast, ze doen geen pijn. Verder nog geen klachten. Alleen de nekpijn. Het brandende gevoel in mijn nek loopt nu door naar de rechterkant van mijn hoofd, rug en rechterarm. Ik word er zo geïrriteerd van en ik heb geen concentratie. Als ik mijn handen in mijn nek leg, wordt de pijn ook erger. Ook heb ik een stikgevoel en heb ik het gevoel dat er een grote brok in mijn keel zit. Ik durf niet meer terug, omdat ik bang ben dat ze me weer wegstuur. Mijn ouder zeggen ook dat ik me aanstel. Wat kan ik doen? Als mijn ouders mij ook al niet meer serieus neem, wat kan ik dan doen? Of stel ik me aan?
Ga gewoon terug naar de huisarts, en zeg dat je ongerust bent en serieus genomen wilt worden.
Je bent altijd vrij om een andere arts om mening te vragen, als je eigen huisarts het niet serieus neemt vraag om een second opinion