hallo ik heb sinds 8 jaar heftige klachten en ben al door verschillende neurologen en andere artsen onderzocht nu onder behandeling vam een psycholoog maar ben bang om dood te gaan.
mijn klachten zijn
extreem duizelig
vlekken voor de ogen
Soms trillend beeld
kaken die in de kramp schieten
veel gapen
tintelende armen en benen rug en nek
black outs
soms moeite met articuleren
moeheid
benauwdheid het is sinds mijn bevalling nog erger geworden en blijft toenemen iemand een idee wat dit is? Ik ben zo ontzettend bang om dood te gaan ben pas 32 jaar oud.
Met die klachten ga je niet dood hoor.
Ik denk dat je last hebt van chronische hyperventilatie. Doe eens de test op:
https://www.dokter.nl/zelftesten/hyperventilatietest/
Je zou het chronische hyperventilatie kunnen noemen, maar dat is een naam voor de symptomen waar je onder andere last van hebt. Daar heb je niet echt iets aan, ik denk meer dat je wat aan de oorzaak/gevolg verklaring zou hebben waar je iets aan kan doen. De angsten die je beschrijft zijn op dit moment echt niet alleen meer een mentaal probleem, maar nu ook het gevolg van een fysiek probleem. Je angsten zullen nu ook kunnen ontstaan doordat je ademhaling chronisch wordt gehinderd op dit moment. Wanneer je ademhaling wordt belemmerd wordt je vanzelf onrustiger en geeft het veel kansen en openingen voor allerlei angsten, wat weer hyperventilatie etc op gang kan brengen. Want de angst wordt sterker, je zet onbewust de boel nog vaster waardoor je nog slechter kan ademen en het plaatje is rond. Omdat je geen idee hebt dat het ook lichamelijk kan zijn, is het voor mij zo goed als zeker dat je je onrust-/angstgevoelens aan een bepaalde gedachten/onderwerp hebt verbonden. Het lijkt mij dat jij dit met de angst om dood te gaan hebt verbonden, hierdoor kan je een angst/paniekaanvalsyndroom creëren in zo'n negatieve spiraal.
Het begrijpen van de situatie is al heel wat waard! Dat zal je al meer rust geven, maar dat verhelpt de gehinderde ademhaling nog niet. Een van de punten waar dat gebeurt is overduidelijk... Dat gebeurt vanaf je hals tot zelfs boven op de achterkant van je hoofd. Lager vanaf je hals grenzen er spieren direct aan de bovenste ribben, deze zijn verkrampt zonder dat je het nu merkt. Hierdoor is het onmogelijk om dieper/langzamer/rustiger in te ademen. Wanneer je dit steeds meer op weet te lossen, zal de doorbloeding (dus zuurstoftoevoer!) toenemen en zal je ook geen last meer van vlekken voor je ogen hebben. Ook duizeligheid zal verdwijnen. Of tja, raad eens door welk gebied de zenuwen naar je armen en handen lopen... Het werkt allemaal samen en op elkaar in.Het is teveel om allemaal hier zo even te vertellen, mocht je meer willen weten dan hoef je het maar te vragen.
Uit mijn ervaring weet ik dat er maar een manier is om hiervan af te komen. Je moet echt letterlijk alle spieren weer gaan bewegen en dat is makkelijker gezegd dan gedaan. En dan nog het liefste meerdere tegelijk en dat is niet makkelijk in te schatten, maar niet onmogelijk. Ik kan je aanraden om eerst naar een oefentherapeut te gaan, deze kan inschatten met welke bewegingen/oefeningen je het beste als eerste kan beginnen. Wanneer je meer gevoelsmatig kan inschatten wanneer je een goede houding hebt en hoe je deze kan behouden ben je toe aan BSR(body stress release). Bsr is vorm van massage/manipulatie waarbij ook het hele lichaam in een sessie wordt behandeld. Door te weten wanneer je houding beter is zal je minder snel last van terugvallen ondervinden die tussen bsr behandelingen kunnen plaats vinden.
Sommige specialisten zeggen altijd vrij makkelijk en soms ook heel tactloos dat je nergens last van hebt. Maar zie het positieve daarvan in: Je hebt in die zin geen grote, opvallende of gevaarlijke afwijking waar je je druk om hoeft te maken.
Maar dat betekent niet dat er niets aan de hand is of dat je gek bent.
De combinatie van fysieke en mentale samenwerking kan je al echt niet goed van voelen. Daar komt nog bovenop dat er veel zijn die je voor gek verklaren of een chronisch aansteller vinden en daardoor ga je aan jezelf twijfelen.. Dat is tergend als je het niet begrijpt waarom je je zo voelt en elk spoor van enige hoop op verbetering/genezing er niet lijkt te zijn.
Maar laat je niet gek maken, het begrijpen zal je echt veel rust geven. Als je vragen hebt, stel ze gerust.
P.s.: Ga zingen met de radio! Opgaan in liedjes geeft de mentale ontspanning, laat je gedachten lekker gaan. Onbewust zal je ademhaling verbeteren tijdens het zingen door het volgen van de tekst. Na een x aantal minuten zal je stem al meer volume krijgen, je kaakspieren bewegen ook mee waardoor ze kunnen ontspannen. Zodra je dat merkt moet je maar eens opletten voor de grap wat dit voor invloed op het gapen heeft... Of je nu kan zingen of niet, gewoon even maling aan hebben en desnoods wanneer niemand het kan horen proberen je stem volledig te gebruiken. Binnen een kwartier zal je al verschil merken dat je meer controle over je stem krijgt.
Ik hoop dat je hier wat aan hebt.