Ja, dat is inderdaad een zwak punt van de opzet van dit forum..

Zou beter zijn als, nadat duidelijk is dat de oorzaak niet een dodelijke ziekte is, iemand steeds wordt gewezen op dat geruststelling vragen een ziekteangst in stand houdt.

En dat het topic daarmee ook wordt gestopt. Dan kun je het nog wel hebben over tips hoe om te gaan met een ziekteangst of waar je hulp daarvoor vindt.

Maar dit eindeloze doordraven op lichamelijke symptomen zou niet bekrachtigd moeten worden. Het is op de korte termijn fijn, en op de lange termijn duurt een behandeling voor ziekteangst alleen maar langer - en wordt lastiger

Ik ben het deels met je eens. Want ik kom iedere keer in deze topic omdat ik toch iedere keer klachten ervaar die ik niet herken. Dus nieuwe bijkomende klachten. Dat maakt me bang en dat is de rede dat ik toch voor de zekerheid een mening vraag.

En dat bevestigt juist wat ik zeg. Of zijn die nieuwe symptomen niet aan ziekteangst gerelateerd? Zie ik dat verkeerd?

Hé Alias dat is nu precies het probleem ik weet het niet meer of dit nu angst gerelateerd is of niet. Omdat de klachten ontstonden vlak nadat ik was opgestaan en had geen enkele angst in me hoofd

Je beschrijft je klachten steeds net iets anders,maar eigenlijk komen ze steeds op hetzelfde neer.
En als je nou de laatste reactie van John zou lezen, dan kun je ook gelijk lezen hoe hij over de mogelijkheid dat je toch hartklachten hebt, denkt.
Die mening zal in twee dagen echt niet veranderd zijn.
Je zou een topic als dit (en je eerdere topics) eigenlijk als "zelf hulp" moeten gebruiken.
Dus geruststelling zoeken in de eerder gegeven antwoorden.
En niet als mogelijkheid om weer opnieuw dezelfde vraag over hetzelfde onderwerp te stellen.
Ookal zijn je klachten net even anders en stel je de vraag net even anders.
Want dan blijf je vragen,als morgen of overmorgen de pijn 3 mm naar links of rechts zit,is dat een opening voor een nieuwe vraag.
Lees John zijn laatste reacties terug en sluit het hoofdstuk "hart" af.

En wat je zegt over dat je enkele angst had toen je opstond, zo werkt angst niet.

Je angst kan continue aanwezig zijn,maar dat hoeft niet. Het kan ook komen zodra er een trigger voor is,in jou geval een lichamelijke sensatie. Die weer veroorzaakt wordt door je chronische hyperventilatie.  Je zit in een vicieuze cirkel en die moet doorbroken worden. Zolang je onbewust blijft hyperventileren, blijft de angst komen. En zolang je door de hyperventilatie steeds angst voor een andere aandoening hebt,blijf je hyperventileren......

 

Eigenlijk was het retorisch bedoeld wat ik schreef. Op het moment dat je een klacht ervaart, waardoor dat ook komt, denk jij: hmm..zou dit cva, beroerte of bij hartklachten passen.

En daaruit spreekt een eenzijdige focus op dodelijke ziekten (die ik bv niet heb bij vervelende klachten).

Dat klopt niet helemaal. Vaak heb ik ook klachten die erbij zouden kunnen passen. Waardoor ik in paniek raak ik zoek niet een ziekte bij de klachten maar klachten bij een ziekte zeg maar

Waar ik me vandaag gewoon heel erg druk om maak is dat dus ook de hele dag van die hitte golven over mijn borstkas voel komen. Dit is anders dan maagzuur. Dit komt en gaat ook weer gelijkelijk weg.

Begin in de middag lag ik rustig op de bank en ervaarde dit soort klachten vervolgens ging ik voor de 4e keer op mijn fibri app mijn hartslag en ritme checken toen zag ik in rust ineens 38 slagen per minuut verschijnen. Hier schrok ik zo van dat ik direct stopte en ook meteen zo’n hitte golf over mij heen kwam vervolgens ging ik zitten en checkte ik opnieuw en zat ik op 112 door de stress en angst waarschijnlijk.

is 38 per minuut gevaarlijk. Nu maak ik mij uiteraard hier druk om.

ook omdat ik zojuist weer een pijn gevoel achter mijn borstbeen kreeg met zo’n hitte golf alleen nu was mijn hartslag 61 per minuut met normaal ritme.

Je blijft toch nadenken over een ziekte? of denkje: wat grappig, laat ik mijn hartSlag eens voor de lol controleren en ik denk heus niet aan een ernstige aandoening maar ik ga het (voor de lol) toch weer posten? Je kunt toch niet menen dat je niet inziet wat je nu doet? Als je niet aan je hart dacht, waarom ging je dan je hartslag meten?
Ik zie je behandeling toch wat somber in als je zo moeilijk over je eigen gedrag en de relatie met je angst en gedachten kunt hadenken. Dan wordt een positief resultaat van therapie erg moeizaam.

En volgens mij is er ook al meerdere keren gezegd dat een fibri app, smart watch of fitbit geen betrouwbare metingen geeft.
Dat je jezelf daar dus onnodige stress mee bezorgt.
Je dus beter niet meten.
Maar wat je wel ontdekt hebt,is dat die hitte vlagen dus een gevolg van stress zijn.
Na het meten bewuste stress/je schrik reactie en daarvoor dus van de stress die al je weken in je hoofd en lijf hebt

Je hebt wel een punt ik dacht op dat moment inderdaad aan mijn hart de angst dat ik er op tijd bij moet zijn gaat dan parten spelen. Doormidden van het controleren van mijn hartslag hoop ik dan rust te vinden. Maar dat werkte deze keer alleen maar averechts. Door dat ik enorm schrok van die lage hartslag.

Ik zie nu in wat je bedoeld inderdaad

Maar nu vraag ik me nog steeds af of het kwaad kan die hartslag die ik had gemeten van 38 per minuut weet jij dat John?

Ik denk dat als jij nu eerlijk bent, je zelf heel goed weet wat het antwoord op die vraag zal zijn:

1 dat je meting onbetrouwbaar is en
2 dat er niks met je hart is.

En wat je nu doet,is dus precies wat ik in mijn eerste reactie vandaag bedoelde.
Je krijgt de hele dag al antwoorden, maar blijft toch naar John zn reactie vragen.
Die ongetwijfeld dit "gesprek" heeft gevolgd en expres niet heeft gereageerd.
Omdat hij in zn laatste bericht duidelijk was wat je hart betreft en je daarnaast al de hele dag van ons "het juiste antwoord " hebt gekregen.
Dus dat je klachten door angst komen en niet van je hart.....

En hoe heb je dat precies gemeten?