Hoi,
Dit bericht gaat niet om mij maar om mijn vriend en ik heb wat advies nodig sinds ik heel bezorgd over hem ben.
Zie, mijn vriend is een enorme moeilijke eter en eigenlijk alles wat gezond is, zoals groenten en vis, of gauw met andere culturele keukens (op Chinees na), zoals Japans, Italiaans, etc, vindt hij vies en raar. Wat hij eigenlijk alleen lust is alles wat ongezond is. Alles buiten ongezond om vindt hij vies. Het is al zo erg dat hij over zijn nek gaat van alleen al een tomaat.
Daarnaast vindt hij bewegen in het algemeen, zelfs laagdrempelig zoals wandelen maar niks en ook zit hij alleen binnen en mijd hij alles wat met buitenlucht te maken heeft.
Ik weet dat hij Autisme heeft (PDDNOS) en weet ik met autisme dat je je vasthoudt aan bepaalde patronen. Maar terwijl ik een redelijke gezonde levenstijl heb met sporten en gezond en gevarieerd eten, heeft hij dat niet en weigert hij dat te veranderen. En deze levenstijl heeft volgens mij niks met autisme te maken en vraag ik of er een ander onderliggend probleem is.
Ik maak me zorgen en ik twijfel of ik professionele hulp moet inschakelen voor hem. Advies?

Er van uitgaande dat je vriend volwassenen en wilsbekwaam is, is hij zelf degene die bepaalt of hij professionele wil inschakelen of niet.
Jullie eet en leefstijl verschilt en de kans is groot dat hoe meer jij pusht dat hij dat moet veranderen ( waarschijnlijk in zijn ogen aan jou moet aanpassen) hoe meer hij zijn hakken in het zand zet.....
En dat zal zeker met zijn autisme te maken kunnen hebben.
Mensen verschillen in wat ze leuk vinden en in wat ze graag eten of wat juist niet, dat heeft niks met autisme of onderliggende problemen te maken.

Dit lijkt mij wel een moeilijke situatie en ik begrijp jou volkomen, als mijn man zo was dan zou ik er ook gek van worden.

Met de andere reactie ben ik wel deels ermee eens dat je hem niet moet pushen maar ik ben het er ook mee om eens want aan de andere kant, hij heeft autisme en als hij geen tegenwoord krijgt (wel op een subtiele en voorzichtige manier) dan blijft hij hierin hangen en dan kan het nog erger worden. Hoe zit het bijvoorbeeld als hij uit eten gaat en in het openbaar zijn eten laat staan? Hoe zit het als hij bij familie/kennissen komt en hij eet niks omdat er een gezonde maaltijd op het menu staat?
Iedereen gaat zich niet aanpassen voor hem en dat moet hij leren begrijpen.

Ik bedoel, niet bewegen en ongezond eten? Dat is een recept voor hart- en vaatziekten. En als hij al een tomaat niet kan verdragen, dan is er al iets mis en dit heeft niet veel met autisme te maken. Ik neem aan dat jullie nog jong zijn (tenminste dat kan ik opmaken aan jouw bericht) dus als hij nu al zo is, hoe is het dan als jullie kinderen willen krijgen? Als jullie kinderen hebben en zij hebben een vader die zijn bord laat staan of jij moet altijd apart koken en hij zit aan de vette hap, jouw kinderen gaan dan toch ook vragen stellen van:
Waarom eet papa nooit mee?
Waarom mag hij wel altijd junkfood?
Waarom wilt papa nooit mee spelen met voetbal/andere activiteit?
Dit gaat echt tot problemen lijden voor nu en de toekomst.

Ik zal eerst het gesprek aangaan met hem, maar als hij koppig wilt zijn, dan kan je zelf een huisarts inschakelen want door zijn autisme met deze combinatie heeft hij toch professionele hulp nodig van een psycholoog.

De huisarts mag niet over een patiënt praten met iemand anders dan de patiënt zelf.
Tenzij deze niet wilsbewaam is en daardoor een wettelijke vertegenwoordiger heeft.
En het autistisch spectrum is zeer breed, het klinkt nu een beetje alsof iedere "autist" niet voor zichzelf kan spreken en beslissen, terwijl dat absoluut niet zo is.
Een verwijzing naar een psycholoog kan dan ook alleen door de patiënt zelf worden gevraagd, ook als deze patiënt binnen het ass valt, koppigheid is geen reden om iemand wilsonbekwaam te verklaren.