Hoi moeder,

hetgeen jij vertelt is precies zoals mijn moeder haar leven leidt. Ze gaat iedere dag naar haar werk, maar begint ook rond 5en met wijn drinken en houdt pas op als ze totaal dronken is en op haar bed ploft. Dit gaat eigenlijk al jaren zo, maar doordat ik uit huis ben gegaan, heb ik me er letterlijk van gedistancieerd.

Tot nu: ik hoor verhalen in het dorp de ronde gaan. Mijn ouders zijn anderhalf jaar geleden uit elkaar gegaan. Mede dankzij haar alcoholgedrag. En een week geleden op mijn zusje's eindmusical van groep 8 heeft ze zich laveloos en schandalig gedragen.

De maat is vol. Ik wil niet voor mijn 12-jarige zusje dat ze opgroeit met een moeder, die zich in slaap drinkt.

Mijn vraag is: hoe heb jij het aangepakt, zodra je wist dat je wilde veranderen? En wat vond je fijn of minder fijn dat je omgeving deed?

Ik besef me namelijk goed dat mijn moeder zélf moet inzien dat ze verkeerd bezig is. Ik kan haar niet tot hulp dwingen.

Alvast bedankt en ik heb respect voor je doorzettingsvermogen. Ik hoop dat het met mijn moeder ook net zo goed komt!

Groetjes

In geval van dronkenschap bij jouw 12-jarige zusje zou je aangifte kunnen doen wegens kindermishandeling. Lees hier meer over kindermishandeling: http://www.amk-nederland.nl/overhetamk.watiskindermishandeling.php en hoe je aangifte kunt doen http://www.amk-nederland.nl/overhetamk.anoniemmelden.php

Ga naar: http://kopopouders.nl/site/Informatie/

ik snap je helemaal want ik maak hetzelfde mee als ik zo al jullie verhalen lees ik durf er eigenlijk met niemand over te praten omdat ik me er zo voor schaam.. ik ben een meisje van 16, ik ben enig kind. ik doe het best goed op school en ik doe bijna nooit iets fout.. elke keer als ik van ergens thuis kom zit ik met de schrik of men moeder gedronken heeft want dat zie ik meteen, dan is ze iemand helemaal anders.. als mijn mama nuchter is is ze echt een super mama en als ze drinkt herken ik haar gewoon niet meer.. dan is ze eerder agressief en wilt steeds haar gelijk of begint me zonder reden uit te schelden.. dan haat ik haar gewoon omdat ik me zo erger aan haar! helaas zie ik haar veel te vaak dronken.. ze drinkt zoiezo ieder weekend en ook stiekem op weekdagen. en van het moment dat ze begint te drinken weet ze haar grenzen niet meer. ze heeft ook al veel vriendinnen verloren door de drank, ze blijft altijd liever thuis en heeft nooit meer echt nergens zin in. ik vind het ook erg voor mijn papa, die is echt veel te goed soms snap ik niet waarom hij bij mama blijft :s en als hij er eens over wil praten begint ze hem uit te schelden en ze wilt altijd haar gelijk. en tegen mij komt ze altijd met het stomme excuus ' jij eet toch ook graag snoep en chips?
ik en mijn moeder maken zowat altijd ruzie als ze gedronken heeft en ik heb al zovaak willen weglopen, in de hoop dat ze dan beseft dat ze moet veranderen maar dat durf ik niet goed.. ik heb mijn opa nooit goed gekent hij is gestorven toen ik 5 was maar ik heb eens gehoord dat hij ook een drankprobleem had en ik denk dat dat erfelijk is want mama heeft het ook.. maar ik zie er zo van af, ik huil altijd en soms heeft het leven geen zin meer voor mij .. maar ik snap niet dat als mijn mama zelf vroeger heeft gezien wat alcohol met een mens doet waarom ze het dan nu zelf doet? ik heb me voorgenomen nooit te drinken later als ik kinderen heb. ik kan eigenlijk niet wachten tot ik het huis uit ben. ik schaam me vaak ook om vriendinnen te vragen hier thuis, met de schrik dat mama weer gedronken zou hebben. ik schaam me ook altijd op verjaardagen enzo in haar plaats.. waarom kan ik niet gewoon een normaal gezin hebben? pfff weet gewoon niet wat ik moet doen :s ze vindt zelf niet dat ze verslaafd is dus.. alcohol maakt levens kapot! ik hoop dat ze het op een dag beseft.. jullie zijn niet alleen! liefs A.

dat is erfelijk

ik heb dit dus ook, mijn moeder doet altijd heel gezellig met alcohol op.
Behalve als bijvoorbeeld de visite weg is en we met zijn 4en zijn gaat ze zeuren tegen mijn stief vader over dingen die allang geweest zijn en waar ze helemaal niet meer over na moet denken.
ook liegt ze over de hoeveelheid die zei gedronken heeft en verstopt ze lege flesjes bier en flessen wijn op hele aparte plekken. als mijn stief vader dan op bed gaat schuift ze de scnuld op mij of op mijn zusje. ik kan er echt niet meer tegen soms. ze is echt wel een schat, maar met drank op is ze gewoon verschrikkelijk chagerijnig en bekijkt ze echt alles negatief. ze denkt dat wij haar niet begrijpen, en dat we gewoon uit onze nekken lullen dat ze hulp nodig heeft. terwij ze dit wel heeft omdat als ze dit niet krijgt het nooit meer goed komt ben ik bang. ze komt als ze smorgens van bed af komt, na de avond dat ze weer dronken was altijd bij ons om sorry te zeggen en dat soort shit. maar tog vind ik ook dat ik haar moet begrijpen want het is wel mijn moeder. ze word wel de morgen na het hele gebeuren wakker met het gevoel van: wat heb ik nou gedaan? waarom heb ik dit gedaan? en dit moet ook een verschrikkelijk gevoel zijn. ik wil heel graag weten hoe ik haar hier mee kan helpen, maar ze wil geen hulp. en ik weet niet of we haar wel kunnen helpen als ze zelf niet wil.

en als er iemand is die dit ook mee maakt, moet je weten dat ik met je mee leef.
ik weet dat het superhard en moeilijk is.
maar alles komt ooit wel weer goed.

Hoi hoi,

Ik ga naar een aca groep (al-anon) in Hilversum, dit is een praatgroep voor volwassen kinderen van alcoholisten.
Hier vind je veel steun en hulp, van andere mensen in de groep.
Ik kan het iedereen aanraden.
Ik vind hier weer mezelf terug het is een hele strijd maar ik kom steeds verder.
Ik wens allen heel veel sterkte het is een klote ziekte en sloopt veel.

Liefs.....

Beste S,
Ik herken je verhaal alsof ik het zelf geschreven heb. Net als bij jou is ook mijn moeder iemand die van een glaasje teveel houdt om het maar even makkelijk te zeggen.
Persoonlijk heb ik het jaren (maar dan ook echt jaren) geslikt (van 14jr - 24jr) zeg maar totdat alles uit de hand liep. Ontslag werk, niets meer willen doen, weinig eten, veel "stiekem" drinken in huis en nog een hele hoop ellende wat ik verder niet zal noemen.

Wat mij echt geholpen heeft en ook gelijk mijn advies aan jou is... Praat er met een derde zoals maatschappelijk werk over. Zij zijn niet direct betrokken en kunnen je adviseren in wat je het beste kunt doen.
(Ik heb hier jaren mee gewacht, wat 8eraf erg onverstandig was)

Bij mij persoonlijk heeft het alcoholisme tot zulke extremiteiten geleid, dat er zelfs een urgentie woning voor nodig was om mij te helpen...

Ik begrijp onwijs goed hoe je je voelt en hoe ongemakkelijk het hoogstwaarschijnlijk thuis is... Als je wilt praten of advies van iemand wilt die een situatie vergelijkbaar met die van jou heeft meegemaakt...

Onthoudt dat je er niet alleen voor staat en dat er altijd hulp geboden kan worden op welke manier dan ook!

Sterkte. YC

Net hetzelfde hier. Agressief op mij. Ik hoop dat het beter wordt. Ik heb haar er ook al talloze keren mee geconfronteerd, maar het helpt niet, ik denk dat ze het gewoon niet inziet want we wil blijven drinken zei ze nog.

Je hebt nog geluk dat je een vader hebt.
Ik moest alles in me eentje meemaken en oplossen. Als 15 jarige jongen

Verschrikkelijk als de ouder(s) geen mate kunnen houden

Hey, mijn moeder is precies het zelfde heb ik alleen geen vader meer.
Ze zegt dat ze niet verslaafd is maar dat weten wij idd wel beter. Als ze gedronken heeft is ze agressief.. We willen dat ze hulp krijgt maar dat wilt ze ook niet, ze zegt net als jou moeder dat ze het lekker vind & dat ze zonder alcohol niet lekker in dr vel zit. Maar dat is niet zo, dat denken zij alleen. Je verhaal spraks me erg aan daarom heb ik gereageerd. x

Heey ik ben 13 en het is precies mijn moeder ze verstopt het en ligt op de bank te slapen en ze liegt als je zegt wat heb je gekocht. Alleen mijn moeder eet juist veel in plaats van weinig

@Anoniem13... en hoe gaat het met jou?

Dag allemaal,
Ik ben een man en ik houd van alcohol. . . Ik weet niet waarom; het spul is eigenlijk niet echt lekker, maar het laat me de dagelijkse sores vergeten, ik denk dat dat de reden is dat mensen/ik drinken: het doen vergeten!
Maar, en dat is erg vervelend voor de mensen die je omgeven: het maakt dat je agressief (kunt worden) en natuurlijk dat je dingen en voornemens vergeet.
Nu heb ik een punt gezet achter mijn alcohol verslaving, maar dat was pas nadat ik bij mijzelf te raden ben gegaan en zei: "wat levert alcohol eigenlijk op: niets, niets".
Maar om zover te komen heb ik eerst de "bodem" moeten raken; eigenlijk moeten inzien dat wanner ik verder was gegaan met alcohol, ik alles zou verliezen!
Ik denk dus dat iedere alcoholist tot "het gaatje moet gaan" om erachter te komen dat alcohol niet de oplossing is voor de problemen.
Tja hoe nou jullie moeder ervan overtuigen te stoppen met (teveel) te drinken?
Probeer erachter te komen waarom ze drinkt, wat haar problemen zijn, en desnoods voer haar nog meer alcohol, zodat ze pas écht dronken wordt en vraag, vraag, vraag haar de oren van haar hoofd.
Dan pas "breekt" zij en kom je erachter wat jullie moeders dwars zit.
Tja, en dan op haar inpraten, want die "problemen" blijken in veel gevallen maar kleine dingen te zijn.
EN vooral: blijf lief! Jullie moeder wéét wel dat ze alcoholist is, ze wéét wel dat zij jullie tekort doet! Maar er is/zijn situaties waar ze geen raad mee weet en daarom drinkt ze.
En: liefde heelt alle wonden! !
Sterkte, Harrie