Overactieve blaas, een veelvoorkomend probleem

Wanneer je last hebt van een overactieve blaas, dan kan dit van invloed zijn op je sociale leven. Een overactieve blaas is een veelvoorkomend probleem. Meer dan 1 miljoen mensen hebben hier last van. Wat is de oorzaak hiervan en wat kun je eraan doen?

Wat is een overactieve blaas?

Wanneer je last hebt van een overactieve blaas, dan moet je vaak plassen. De meeste mensen plassen tussen de 6 en 8 keer per 24 uur. Maar wanneer je veel vaker moet plassen, misschien wel ieder uur, en je hebt er geen controle over dan spreken we van een overactieve blaas.

Je kunt last hebben van een overactieve blaas met urineverlies en zonder urineverlies. In beide gevallen heb je een sterke aandrang om naar het toilet te gaan, waarbij je geen controle over je blaas hebt. Wanneer je naar het toilet gaat, dan kan het zijn dat je telkens maar kleine beetjes moet plassen en dat je moeite hebt om de urine op te houden bij aandrang.
Het is een aandoening die zowel bij mannen als vrouwen voorkomt. Een overactieve blaas kan ook voorkomen bij kinderen.

Symptomen van een overactieve blaas

Bij een overactieve blaas kun je last hebben van de volgende symptomen:

• Met hoge regelmaat moeten plassen gedurende de dag.
• ’s Nachts vaak naar het toilet moeten, nycturie.
• Vaak een plotselinge aandrang om te moeten plassen en de plas ook niet op kunnen houden.
• Vaak kleine beetjes plassen.
• Het gevoel hebben dat je blaas niet helemaal leeg is. Ook niet wanneer je net naar het toilet bent geweest.

Een groot probleem bij een overactieve blaas, is het feit dat je niet altijd op tijd een waarschuwing krijgt. Je hebt dan te weinig tijd tussen het signaal dat je blaas vol zit en de tijd om naar het toilet te gaan. Het komt dan voor dat je plas niet meer op kunt houden of het toilet niet redt.

Oorzaak van een overactieve blaas

De urineblaas geeft bij een overactieve blaas regelmatig het sein dat de blaas vol is. Deze seintjes worden gegeven terwijl de blaas nog helemaal niet vol is. Je noemt een overactieve blaas hierdoor ook wel een geprikkelde blaas.

Oorzaken van een overactieve blaas zijn:

• Bekkenbodemproblemen. Hieronder vallen onder andere een verzakking van de blaasbodem, endeldarm of baarmoeder.
• Blaasaandoeningen, waaronder: blaasstenen, blaasontsteking, blaastumor of een dikke blaaswand door obstructie van de prostaat. Hierdoor wordt de druk in de urineblaas snel vergroot en dat kan de drang tot plassen veroorzaken.
• Afwijkingen in de zenuwbaan, waardoor je niet op tijd aandrang voelt. Bijvoorbeeld als gevolg van Alzheimer of MS.
• Een eerdere operatie voor stressincontinentie.
• Bepaalde medicijnen zoals plaspillen en antidepressiva.
• Psychische factoren.
• Bestraling bij kanker.
• Soms is de oorzaak onbekend.

Behandeling van een overactieve blaas

Wat kun je zelf doen?

• Wanneer je te zwaar bent, dan kan afvallen helpen om je klachten te verminderen.
• Blijf voldoende drinken. Wanneer je te weinig drinkt, dan vererger je het probleem. Dus drink ongeveer 1,5 liter vocht per dag.
• Probeer je cafeïne inname te beperken.
• Drink geen alcohol en gebruik geen nicotine en drugs, deze stoffen prikkelen de blaas juist.

Een overactieve blaas kan goed behandeld worden. Je behandelend arts kan één van onderstaande behandelingen starten:

Blaastraining

Deze behandeling is erop gericht om niet direct toe te geven aan de aandrang om te plassen en naar het toilet te gaan. Je leert je blaas om telkens wat langer te wachten. Hierdoor raakt je blaas getraind om steeds voller te kunnen zitten.

Bekkenbodemoefeningen

Wanneer een te hoog gespannen bekkenbodemspier de oorzaak is, dan kan deze getraind worden. Je traint dan om een beter gevoel te krijgen in de bekkenbodemspieren, zodat je ze leert aanspannen en ontspannen. Doordat je deze spieren leert aan- en ontspannen zal je een betere controle hebben over je blaas.

Medicijnen

Er zijn verschillende medicijnen die kunnen helpen. Ze zorgen ervoor dat de blaasspier zich ontspant. Hierdoor denkt de blaas dat hij minder snel vol zit. Hierdoor kan er meer urine in de blaas en hoef je minder vaak naar het toilet. Maar ook de spieren knijpen hierdoor minder hard samen en neemt de aandrang af. Medicijnen die vaak worden voorgeschreven zijn: oxybutynine, tolterodine en solifenacine.

Botox

Soms wordt botuline-toxine gebruikt. Botox is een spierontspanner. Als de blaasspier te actief is, dan kun je deze met botox meer tot rust brengen. Hierdoor zal de blaas minder vaak en sterk samenknijpen. Ook neemt de aandrang om te plassen af. De aandrang zal minder vaak en minder heftig zijn. Deze behandeling kan ook ongewenst urineverlies verminderen.

Neurostimulatie

Wanneer trainen en medicijnen onvoldoende helpen, kan er voor neurostimulatie worden gekozen. Hierbij wordt met een dunne naald de zenuw die naar de blaas loopt geprikkeld. Hierdoor gaan minder prikkels naar de blaas en reageert deze minder overactief.

 

Bronnen: Maxima MC, CWZ en Albert Schweitzer ziekenhuis

Delen:  

gepubliceerd door C. van Etten.