Hallo,

Ik ben een jonge moeder van bijna 22 jaar, op mijn 19 ben ik bevallen middels een keizersnede.
Na die keizersnede nu bijna 2.5 jaar geleden heb ik extreme last van buikpijn gehad.
Vanaf de geboorte van onze zoon ben ik bijna elke week naar de huisarts gegaan met gigantische buikpijn.
De huisarts deed een onderzoekje en stuurde mij naar huis met vezels voor mijn darmen (heb al jaren een prikkelbare darm,dus was niks nieuws)
De klachten werden steeds erger en erger en op een gegeven moment kroop ik dagelijks over de grond van de pijn.
Weer naar de huisarts gebeld,huilend van de pijn! Kreeg een assistente aan de lijn was nogal geirriteerd over het feit dat ik ''weer belde'',
huisarts deed een inwendig onderzoek ,nee hoor ziet er goed uit, hier heb je ibuprofen 600, neem dat maar als je zo'n pijn hebt.
Op een gegeven moment hield ik het niet meer, en stond ik er op dat ik doorverwezen werd naar een gynaecoloog,hier kon ik 8 weken later terecht en die zag niks bijzonders tijdens de inwendige echo,kreeg een zwaardere pil en dat was het dan!
Op een gegeven moment begon ik ook bloed te plassen een paar dagen voor mijn menstruatie en had gruwelijke pijn..weer naar de huisarts, deed een inwendig onderzoekje en beweerde dat het bloedverlies uit mijn baarmoeder kwam en ik gewoon menstrueerde.
Terwijl ik toch zeker wist en zag dat er in mijn plas bloed zat en mijn maandverbandje helemaal schoon bleef.
Dit heeft een aantal maanden zo geduurd,bloed plassen voor menstruatie,vervolg was blaasontsteking, weer naar de huisarts,huisarts die mij heel denigrerend toesprak dat ik eens met een psycholoog moest gaan praten,want als er niks met mij aan de hand is moest ik dat maar leren te accepteren! Ook moest ik maar eens wat voor mezelf gaan doen,het moederschap viel me waarschijnlijk erg zwaar, ik moest maar een hobby nemen, aldus mijn huisarts!
Op een gegeven moment,ben ik weer naar mijn huisarts gegaan met bloedplassen,de assistente deed een testje voor een blaasontsteking,deze gaf een hele lichte ontsteking aan, niks ergs,hoefde geen kuur. Ongeveer 3 dagen later werd ik opgenomen in het ziekenhuis (s'avonds naar de eerste hulp gegaan) met een nierbekkenontsteking,en heel veel pijn,heb er 3 dagen gelegen.
Kreeg vanuit het ziekenhuis een vervolg afspraak voor de uroloog,hij deed een blaasonderzoek (cystoscopie) maar er was niks te zien!
Mocht weer terug naar huis, en dat was het dan! Nog steeds heel veel pijn in mijn buik,en iedereen die mij vertelde dat ik niks had!
Ik twijfelde heel erg of ik wel ziek was en pijn had in mijn buik,zat het echt tussen mijn oren? Mijn familie woonde ver weg,was samen gaan wonen met mijn vriend, ik werd moeder..misschien werd het me inderdaad toch te veel!!
Uiteindelijk las ik over een goede arts in rotterdam, en over endometriose.
Ik heb hier een afspraak gemaakt en kon 4 dagen later terecht.
De gynaecoloog zag een grote cyste op mijn eierstok,er werd een afspraak gemaakt voor een kijkoperatie, gezien de cyste en mijn klachten. Inmiddels kregen wij een huis toegewezen waar mijn familie woonde,dus kreeg ook een andere huisarts..
Paar weken later was de kijkoperatie,werd wakker uit de narcose en de gynaecoloog vertelde wat zijn bevindingen waren..
Mijn buik is zwaar verkleefd van binnen, eileider zit in een knoop en zit vergroeid op mijn rug,mijn blaas,baarmoeder,eierstok en darm zitten aan elkaar verkleefd en vast aan het litteken van mijn keizersnede.
Ook zit er vermoedelijk endometriose onder de verklevingen.
De gynaecoloog was erg aangedaan omdat ik hier al ruim anderhalf jaar mee liep. 3 weken later werd ik opnieuw geopereerd om te proberen om alles los te krijgen. dit is helaas maar voor een klein gedeelte gelukt,ik heb inmiddels een behoorlijk dossier opgebouwd, en ben nu voor 100% arbeidsongeschikt verklaard door het uwv. Ik krijg injecties tegen de pijn in mijn buik, en als het echt niet te houden is,kan ik bellen voor een opname in het ziekenhuis en dan krijg ik morfine.
Er is een video gemaakt van mijn operatie,deze is naar meerdere ziekenhuizen gestuurd,met de vraag over een behandeling.
Ik leef elke dag met veel pijn,en ben heel erg boos op mijn oude huisarts die mij anderhalf jaar heeft uitgemaakt voor ''aandachtrekker met psychgische problemen''.
Ik heb heel veel pijn geleden,heb daardoor geen goede moeder kunnen zijn voor mijn kind, heb heel veel dingen moeten missen omdat ik huilend van de pijn in mijn bed lag en niks waard was..

Wellicht ben ik nog het e.e.a vergeten maar alles wat mijn oude huisarts vond van mij en dat ik psygisch wat mankeerde,heb ik terug kunnen lezen in het dossier die ik inleverde bij mijn nieuwe huisarts.Alles staat dus zwart op wit!

Ik vind dat ik erg veel schade heb geleden door deze huisarts!
Ik ben op mijn bijna 22ste arbeidsongeschikt,dit had nooit zo ver hoeven komen!

Kan ik hier wat mee doen?

Gr,
Anoniem.

Ik adviseer u uw mogelijkheden en de wijze waarop u dit doet te bespreken met de 'goede arts' die u geholpen heeft. Stel uzelf vooraf de vraag wat u wilt bereiken.

ik zou de oude huisarts een brief schrijven met daarin kort en bondig uw verhaal.
vooral dat u zich niet gehoord voelde bij hem en dat u dus al die jaren niet voor niets hebt geklaagd, gezien het feit wat er nu is gevonden. dat u hem eigenlijk wil aanklagen maar niet doet, omdat u hoopt dat hij hier iets van leert.
maar ook de gynac waar u uiteindelijk naar werd verwezen heeft niets gevonden, daarmee, maakt hij "de fout" van de huisarts toch iets minder belangrijk, want als u eerder bij deze gynac had gelopen had het dus niet geholpen.
kortom, u kunt hier niet zoveel mee, maar ik zou zeker aan de huisarts en ook aan de 1e gynac laten weten wat er nu gevonden is, misschien een mooi leermoment voor ze en u kunt het van u afschrijven.
Helaas gebeuren dit soort dingen dagelijks in Nederland, mensen met klachten laten doorlopen die uiteindelijk ernstig en zelfs levensbedreigend kunnen zijn.
neem altijd je eigen verantwoordelijkheid en als je iets echt niet vertrouwd (je kent je eigen lichaam het beste) vraag dan altijd een second opiniun aan.
wens je veel sterkte!
Brenda
.

hallo,

ik ben moeder van een meid van 9 maanden.
kunnen jullie mijn helpen wat ik moet gaan doen ik wil een vervangende arts aanklachen en zelfs meeslepen naar rechter.
mijn kind van 9 maanden had op woensdag 10 okt 2019 koorts van 38.4. ik heb huisarts gebelt een doorgegeven dat ze koorts had en dat ze niet ziek is. ik moch meteen naar een vervangende arts omdat mijn huisarts niet op die dagen werkt. ik ben geweest en arts heeft gekeken en zei dat hij niets vreemd zag bij haar zoals ontstekning enal. dus ben ik naar huis gegaan en verder met zet pil voor koorts in tussen is de koorts omhoog gedaan in de middag naar 38.9. volgende dag donderdag 11 okt had ze weer koorts en ik heb opgemeten en het was 39.4 dus ik belde weer het arts en mijn eigen arts die was aanwezig dus ging ik naar haar ze heeft gekeken maar kon niks zien ze heeft als nog een urine test gedaan en daar kwam uit dat is een beetje uitgedroogd was. en vrijdag 12 ok had ze koorts van 40 graden ik heb haar in bad gedaan en zet pil gegeven maar kreeg het niet laag aangezien ik al 2 dagen geweest ben en niks hebben gedaan. als nog heb ik de huisarts gebelt en gezegt dat het is gesteden naar 40 en ze zeiden tegen mij dat ze na 3 dagen ging zakken. ik ben naar huisarts gegaan en mijn eigen huisarts was er niet dus weer een vervangende arts. heeft naar gekeken en zei tegen mij van je komt hier al 3 dagen een kind mag best wel koorts , dat berijp ik maar ik berijp niet waarom ze opeens heeft en wat is de reden. ze zei van ze heeft een virus en haar oor was beetje rood van binnen en ze zei dat hun het niet verder konden onderzoeken en ik heb aangegeven dat ze tegen me zeiden dat het 3 dag ging zakken. met moeilijk heden heeft ze de jeugdarts gebelt en dat het om een kind gaan van 9 maanden die al 3 dagen koorst heeft en dat ik al 3 dagen hierkomt en we kunnen mevr. niet rustig stellen en dat een kind best wel koorts mag hebben. en of hun mijn konden helpen om mij wat rustig te krijgen omdat ik me zorgen maak. terwijl ik nog zat op stoel deedt ze de deur open en dat ik naar wachtkamer moest gaan wachten en ze zei nog dat ze andere patienten had. dus ik ging naar wachtkamer dus ik bleef maar wachten omdat ze een beletje aan het wachten was van jeugdarts en ze zei van ik weet niet hoelang het gaat duren. in tussen kreeg mijn kleine weer koorts ze was gloeiend warm ik heb aan de assistente gevraagt of ze haar temeratuur konden meten ze zei( we hebben er maar 1 maar die is defect ik kan je niet verder helpen omdat ze 7 wachtende aan de lijn had) achteraf kom ik achter dat elk arts bij een huisbezoek tas een termometer hebben. dus in tussen tijd ben ik maar naar huis gegaan en heb haar gemeten en haar koorts was 40 meteen in bad en het was wat verlaagd naar 39.7 graden. en zaterdag ging het goed met haar en zondag ook en maandag ging ook goed met haar en we gingen samen naar stad op wat inkoop te doen. en opeens kreeg ze een aanval ze kreeg geen adem ogen ging kanten op werd slap en moelijk slikken ze werd stijf en aan het trillen. dus meteen om hulp geschreeft omdat ik niet weet wat ik moest doen en vraagt of iemand ambulance kon bellen. dus ambulance is gekomen heeft ons naar ziekenhuis gebracht en bij ziekenhuis is ze weer bij gekomen. ze wisten niet wat er aan dehand was bloed test was schoon. dus overnachten in ziekhuis. en dinsdag ochtend met zuster haar schoone kleren aan laten doen ze lag te liggen en opeenskreeg ze weer dat aanval dus dokters er bij. blijkt dat het op een eplepsi lijkt dus we hebben haar met draatsjes op zijn hoofd gekeken of er wat vreemd was. maar die was gelukkig ook netjes. dus vandaag weerslapen. maar ze kunnen niet weten wat ze nu heeft. maar als de huisarts van vrijdag me naar ziekenhuis had verwezen of naar een jeugdarts was dit misschien niet gebeurd. kunnen jullie mijn alstublieft helpen wat ik met die huisarts kan doen het komt door haar. als ze me had verwezen en een onder zoek liet maken en ze gaf ook aan dat ze een virus had . misschien waren we nu niet hier en dat mijn kind geen aanvallen gekregen.

Ik denk eigenlijk dat een aanval niet te voorkomen was geweest, ook niet als je huisarts je dochter had doorgestuurd naar het ziekenhuis. Maar als je ontevreden bent over je huisarts of vervangend huisarts is het wel goed om het er daar met haar over te hebben. Durf je een afspraak te maken met haar om het te bespreken? Ze moet dat dan serieus nemen.

ik heb hetzelfte Problem mijn Arst werkt niet mee ik ben aal 5 jaar opgeschloten in Huis heb 2 Rugwerwsel voor elkar weg en die Ziekte van Lym en krijch allen maar dat heb jij tuschen je ohren zitten te horen en niemand doet er wat an...Sterkte ik denk ik ga mijn Huisarzt verklagen

ik heb een probleem met mijn huisarts omdat hij vertelt mijn vader alles wat gebeurt met mij . En dat vind ik echt niet leuk dus wat kan ik doen?

Hoe oud ben je?