Hallo allen,
Ik ben een vrouw maar heb een vraag. HG is heel besmettelijk als je een uitbraak hebt en zo niet dan is de kans van overdracht nihil. Ik denk dat we dit inmiddels wel weten.
Toch vraag ik mij af, stel ik heb een "uitbraak" of het voelt alsof ik er eentje ga krijgen doordat ik zenuw gevoelens heb in mijn benen of ik voel een schraal plekje. Of in het ergste geval ik heb een klein blaasje: Besmet ik dan 100% mijn bed partner? Of kan het ook zo zijn dat zijn immuunsysteem zo goed is dat die niet besmet raakt ondanks een zichtbaar blaasje/schrammetje en huid op huid contact?
Sorry wellicht aparte vraag maar toch vroeg ik mij af of er mensen zijn die nog nooit iemand hebben besmet? Ik leef veel in de stress door HG en heb altijd het gevoel een uitbraak te krijgen maar dan niet perse een blaasje ofzo maar voel in mijn benen en schaamsteek aparte gevoelens.
Soms lijkt dit forum heel angstig en lees zelden dat daadwerkelijk iemand zijn partner besmet heeft, vandaar mijn vraag: kan ik een fysieke uitbraak hebben en alsnog mijn partner niet besmetten?
Sorry voor de warrige tekst.
Groet
Die vraag kan niemand beantwoorden. Bij een fysieke uitbraak moet je er toch rekening mee houden, dat je besmettelijk kunt zijn
Nee jij niet maar misschien lotgenoten. Was benieuwd of iemand gemeenschap heeft gehad met zijn partner en achteraf kom je er bijv achter dat je een klein blaasje op komst had. Was je partner toen meteen besmet of niet?
Ik lees zo veel dat we bang zijn een ander te besmetten en geloof me, dat heb ik ook onwijs, maar hoe vaak gebeurt het dan?
Ik snap je vraag wel. Maar je moet bedenken, dat als hier een iemand is waarbij het niet gebeurde, dat eigenlijk helemaal niets zegt. Want niet alle mensen met HG komen hier of op een ander forum.
Wat bekend is, is dat je vooral besmettelijk bent als de herpesblaasjes zichtbaar zijn, maar in de periode vlak ervoor of erna kan je het virus ook doorgeven. Dat komt omdat het virus opgeslagen wordt in zenuwcellen en bij het weer actief worden verspreiden ze zich via zenuwbanen naar huid en slijmvliezen. En soms kan huidcontact net voor een uitbraak al genoeg zijn voor een besmetting. Er zijn echter niet echt cijfers over hoe vaak dat dan voor komt. Je kunt er zelf wel wat aan doen om het risico zo klein mogelijk te houden. Zorg voor een goed werkend afweersysteem en gebruik L-Lysine
Hoi Bo,
Ik denk hier dat het verstandig is om te weten welk type hsv je hebt. Type 1 en 2 zijn namelijk verschillend in transmissiekans naar een partner toe daarnaast is het ook wel interessant om te weten hoelang je het al hebt.Ook door het zijn van een vrouw heb je een mindere kans om dit door te geven aan een man. Kans is 4% per jaar van vrouw naar man toe zonder rekening te houden met welk type en condoomgebruik en medicatie. Ik heb seks gehad net in het begin van mijn eerste uitbraak maar hij had een condoom om, bijzonder dat hij toen niks heeft opgelopen ook al waren er toen geen blaasjes zichtbaar, maar was ik waarschijnlijk wel zeer besmettelijk aangezien dit "viral shedding" was en mijn eerste uitbraak. Natuurlijk ben ik heel bij dat ik hem niet heb besmet. Ik snap je vraag zeer goed! Ik zit hier ook echt mee en zou ook graag eens wat koppels willen horen waarvan de een positief is en ander negatief. Ik weet niet hoe je het nu doet om de kans te verkleinen naar je partner toe of is er nog niks gebeurd sinds de diagnose?
Hoi Ano, super bedankt voor je reactie. Ja het is zo dubbel hè, ik heb nooit iemand besmet maar moet zeggen dan ik ook vrijwel nooit meer een uitbraak heb gehad na de eerste keer (die was overigens wel hel!!!). Daarna heb ik 1x een uitbraak gehad met 1 blaasje, of naja misschien waren het er 3 en dan klein bij elkaar waardoor het er 1 leek. Sinds die uitbraak (dat is minder dan een jaar geleden), heb ik er bepaalde zenuw gevoelens van overgehouden. Die uitbraak zag of voelde ik overigens NIET aankomen. Opeens had ik dus die blaasjes en deed het pijn. Ik lees hier best veel dat mensen het voor de blaasjes er zijn, voelen aankomen. Omdat ik dat dus niet heb gehad de laatste keer, heb ik er een erge angst aan overgehouden plus die soort zenuwpijn. Af en toe voel ik het door m'n been of bovenbeen of schaamstreek en krijg dan paniek omdat ik denk: ojee nu gaat de uitbraak komen. Maar de uitbraak komt niet...!!? Dus ik word daar natuurlijk onzeker van. Ik heb 10 jaar HG en heb dus in mijn 9e jaar om het zo te zeggen, mijn tweede uitbraak gehad, totaal niet heftig zoals ik net schreef. Maar daardoor heb ik nu die angst en vooral door die aparte zenuwpijn. Hierdooor vraag ik mij dus die dingen af als: ben ik wel zó besmettelijk? Ik weet het allemaal niet..
Ik lees sowieso niet veel over vrouwen die een man hebben besmet vandaar.. ik weet niet welk type ik heb helaas.. Ik weet van mezelf dat als ik geen uitbraak heb, ik mensen niet besmet heb (tot zover ik weet). Ik heb af en toe gemeenschap gehad zonder en heb nooit wat te horen gekregen. Ik heb het ook niemand verteld (ja heel erg maar als het niet mijn partner/relatie is, dan ga ik dat ook niet aankondigen). Na de laatste uitbraak leef ik dus wel weer in angst omdat ik nu opeens vaak "wat voel" en niet perse een blaasje maar dus in mijn liezen of benen zoals ik schreef. Hierdoor denk ik: huh heb ik nou een uitbraak die je niet fysiek ziet of waarom voel ik dit opeens? En eerst 8/9 jaar NIKS. Ik voel me ook nooit ziek.
Omg sorry heel verhaal geschreven. Ik weet in ieder geval niet welk type ik heb..
Hoi Bo,
Nou ik vind het prettig om te horen dat je nog maar een tweede uitbraak hebt gehad in die 10 jaar tijd. Je mag van geluk spreken! Misschien voelde je het niet aankomen omdat het zo lang geleden is en dus de prodromen niet meer herkende. Ik herken je in de zenuwpijn in de liezen en benen heb ik ook steeds en ook geen uitbraak meer gehad sinds m'n eerste uitbraak ook al is dst nog maar 2 maand geleden. Kun je misschien zeggen wat je trigger was voor die tweede uitbraak? Of iets wat je anders deed, dan kun je dit meenemen naar de volgende keer en die trigger proberen te vermijden. Jammer dat je je type niet weet, vraag anders eens een igg bloedtest aan voor hsv1en hsv2. Dan weet je direct de transmissiekansen, want voor hsv1 is dit heel laag na 10 jaar,na 2 jaar is de transmissiekans zonder uitbraken maar zo'n 1,3% zonder rekening te houden met het nemen van medicatie, geslacht en condoom. Goed dat je denkt te weten nog niemand besmet te hebben! Nee, snap ik volledig dat je het niet aan dr grote klok hangt bij eenmalige dingetjes. Maar idd ik begrijp je frustratie over die zenuwpijn is zo lastig, als dat blijft aanhouden zou ik wel eens naar de arts gaan het kan ook een andere oorzaak hebben namelijk.
Ik zou het ook aangenaam vinden om verhalen te horen van koppels en hun al dan niet overdracht naar elkaar toe...
Hey Ano,
Bedankt voor het reageren. Ja ik ben wat dat betreft gezegend met mijn HG, pas na 8 jaar de tweede uitbraak. Ik was zelfs vergeten, of naja vergeten niet want dat ik dit heb is mentaal heel zwaar natuurlijk. Maar bij de tweede uitbraak geloofde ik het bijna niet. Ging echt twijfelen of ik wel echt HG heb (haha tuurlijk wel maar toch).
Nou, ik heb werkelijk waar geen flauw idee wat die tweede uitbraak heeft getriggerd. In die 8 jaren heb ik veel ongezonder geleefd dan nu. Ik weet het dus echt niet en dat maakt het juist zo vervelend. Opeens had ik blaasjes en daarna had ik wel heftige last van mijn billen en benen. Maar ervoor dus helemaal niks door gehad. Dit maakt mij tot de dag van vandaag juist angstig. Ik kreeg de uitbraak wel net toen mijn ongesteldheid voorbij was en ik lees dat dit echt een trigger kan zijn. Dus denk daardoor.. maar ik begrijp dan niet dat ik 8 jaar lang ongesteld ben geworden en nooit een uitbraak meer gehad en dan nu ineens wel??!
Ze zeggen ook hoe langer je het hebt, hoe kleiner de kans blijft voor een nieuwe uitbraak enzovoorts en hoe minder besmettelijk je mogelijk bent. Nou, na die tweede uitbraak lijkt het juist alsof het er continu is, dus niet meer minder is geworden. Heel verwarrend. Die aparte zenuwpijn en heb na die tweede uitbraak denk al 3x het idee gehad dat ik er weer 1 zou krijgen... heb erna niet echt meer blaasjes gehad maar wel die zenuwpijn die me eraan doet denken. Ben nu weer heel onzeker geworden.
Ik kan mij niets bedenken wat het na 8 jaar getriggerd heeft en zodanig dat ik er bepaalde pijnen aan heb overgehouden. Ik blijf maar geconfronteerd worden nu.
De dokter doet er ook altijd zoooo luchtig over. Ik denk als ik bel om een bloed test on te weten of ik type 1 of 2 heb dat ze me dan zeggen: dat boeit allemaal niet.
Aghja. Wat een gedoe hè dit haha. Maar het is echt meer het mentale, fysiek valt het gewoon reuze mee bij mij. Zonder zenuw gevoel of uitbraak word ik ook oraal bevredigt en nog nooit heeft hij koortslip gehad..
Groetjes
Hoi Bo,
Ja idd heel veel geluk! En ook dat het na die 8 jaar maar een klein blaasje was! Hopelijk wordt het bij mij ook zo of dat het natuurlijk nooit meet tevoorschijn komt is beter. Het kan misschien zijn dat je partner een ander type met zich meedraagt en misschien dat dit de uiting was daarvan. Kan altijd he? Dat jij bv type 1 hebt en hij type 2. Ja de menstruatie is voor velen een trigger maar blijkbaar minder voor hsv1.
Hoelang heb je nu al last van die zenuwpijn, echt heel vervelend ik voel echt met je mee heb dit ook voor de rest niks te zien.
Ik denk dat de artsen er zo rustig over doen omdat het zodanig veel voorkomt voornamelijk de hsv1 en vandaar de luchtigheid vermoed ik.
Het is inderdaad een gedoe! Doen jij en je partner het ook zonder condoom of niet?
Hoi Ano,
Dat zou kunnen inderdaad maar kreeg die uitbraak natuurlijk net na de menstruatie dus ik weet het allemaal niet.. De zenuwpijn heb ik dus sinds die 2e uitbraak. Ik moet zeggen, niet continu hoor. Soms is het ook weg en na een tijdje terug en de ene keer is het in m'n knie, dan weer heel mijn bovenbeen en lies en dan weer heel mijn been en dan weer even paar weken niet. Maarja, het doet mij nu elke keer denken aan die uitbraak waardoor ik angstig ervan wordt terwijl ik geen blaasje krijg... sowieso ben ik er angstiger van geworden omdat ik dan denk: ow ben nu besmettelijk of niet? Vooral omdat ik deze gevoelens na de eerste helse uitbraak, nooit heb gehad in die 8 jaren..
Ik had ook contact gehad met de soaaids chat erover en zij geven aan dat dit gevoel opzich wel normaal kan zijn en niet perse betekent dat je een uitbraak hebt of besmettelijk(er) bent. Maarja met HG weet je nooit of je besmettelijk bent of wanneer je dit meer bent of minder... lastig allemaal dit haha...
Ja klopt de HA doet luchtig en denkt: joh ff weekje en dan is t weer over. Maarja dat mentale is gewoon kut vooral als je eraan herinnert wordt door bepaalde zenuwgevoelens.
En ja, wel is zonder condoom ook ja en meestal ben ik ook zelfverzekerd erover als ik zelf ook niks geks voel. Maar hoe vaker ik zenuw gevoelens heb, hoe gekker ik mezelf maak en denk van: goh zal ik hem nu besmetten? Daarna tel ik letterlijk de dagen af of die iets krijgt maarja. Tot nu toe niet of iig geen last hij -.-